“Mən təkəm, onlar isə hər kəs!”
Leos Karaksın bu filmini izləməmişdən əvvəl, izləyənlərdən soruşdum; 2 cür cavab aldım: ”möhtəşəm” və “bərbad”… Rejissorun 13 il aradan sonra çəkdiyi kino olmağı da məni ayrıca maraqlandırdı…
Filmin baş qəhrəmanı Mösyö Oskar, sabahdan limuzinə minib işə başlayır. işi - gün ərzində qarşısında olan fayla görə “xarakter” ya da insan olmasıdır. dilənçi, animasiya hərəkətçisi, ata, qatil, aşiq… gün ərzində 11 xarakteri yaradır Mösyö Oskar. Hər xarakterlə birlikdə, tamam ayrı bir hekayə yaranır. ancaq bəzisinin əvvəlində, bəzisinin axırında olur; bəzisində isə sadəcə “musiqi fasiləsi” verir.
Filmə baxanda hollivud kritikasından cəmiyyət kritikasına, italo Kalvinodan (hekayə üslubu) Yann Tiersen-a (akordeon) qədər həddindən artıq çox şey gəldi ağlıma. 1 saat 55 dəqiqəlik bir “sənət əsəri” idi. Sənət əsəri deyirəm, çünki; Mösyö Oskarın, o məzarlıq səhnəsi performansı, yeni mod olan “performans sənətçisi” modellərinin canlı performansından çox üstündü.
Kinonu anlatmadan, kino haqqında danışmaq elə də mümkün deyil. Qısası, son illərin ən “kult” ola biləcək filmi…
(youtube: 
)
)qeyd: yazını bloqda yazmışdım, belə reklam kimi çıxmasın,
qaynaq: http://sine-defter.tumblr.com/post/51034709351/holy-motors-muq-dd-s-muh-rrikl-r