2. hərənin gününə uyğun bir şer olur. məndə budur.

bu qədər asan olmamalıydı…

bu qədər asan olmamalıydı hər şey…
tanışlardan telefon nömrəni götürmək,
əlini tutmaq, evə ötürmək
əvvəl dodaqlarına
sonra xətrinə dəymək
bu qədər asan olmamalıydı…

ikimiz də istədiyimizə çatan kimi tükəndik.
nəyisə, nələrisə yarım saxlamalı,
tam paylaşmamalı,
tam bölüşməməliydik…

az zəngləşməli,
mesajların sayını azaltmalı
və bəlkə də heç öpüşməməliydik…

bizə aid olan hər dərdi
özümüz
ancaq özümüz çəkməliydik.

yersiz incimələrin,
küsmələrin arasına gülüş tökməliydik.
bu qədər asan olmamalıydı…

binaları, maşınları, küçələri
səhəri telefonda açdığımız gecələri
unutmaq,
şəkillərini silmək,
sonra adını telefondan pozmaq
və bu gecə
bu şeiri belə birnəfəsə yazmaq
asan olmamalıydı.
ikimiz də olduğumuzdan
artıq olduq görünür.

bu qədər asan olmamalıydı…
məni bağışlama