tək çalışmağı sevən adam

1. məqsəd, tapşırıq nə olursa olsun tək olarkən daha effektiv olan adamdır. qrup içində işləyə bilməz. işləsə də faydalı iş əmsalı şiddətlə azalar. istər qab yumaq olsun, istər qız tutmaq olsun, istərsə də dərs oxumaq olsun, tək hərəkət etməyə üstünlük verər. zəkası, pratikliyi və yüklənə bilmə bacarığı tək olarkən daha çoxdur. ümumiyyətlə qanında türk qanı olan hər insanda az-maz da olsa belə problem var. yaponlar deyiblər ki, "bir türk beş yapona bərabərdir, amma beş yapon 50 türkdən daha yaxşıdır"
amma məndə bu tamam başqa miqyasda problemə çevrilib. ilk nəzərə çarpacaq əlamətlərini məktəb vaxtı hiss edirdim. uşaqlar bir yerdə oturub imtahana hazırlaşmaqdan danışanda gözlərimi döyürdüm. bir araya gələndə necə oxumaq olar axı. mən tək olmasam bir zibil öyrənə bilmirdim. sonra bu birlikdəlik həvəsi həyatımızın hər poxuna girməyə başladı. hər dəfəsində qaçmağa çalışdım, anlamadılar. ölkədən çıxdım, tək yaşamağa başladım. unidə də imtahanlara az qalmış hamı cumdu kitabxanaya, qrup şəklində dərs təkrarlamağa. 3-4 dəfə mən də bunlara qoşuldum. qazandığım tək şey qoz-fındıq yeməyim oldu. fizikadan bir məsələni başqasının həlli deməsi ilə necə başa düşmək olar, bilmirəm. bunları da bir təhər yola verdim. sonra iş başladı. eləki məni təkcə bara salırdılar hər şey yağ kimi gedirdi. özüm hər şeyi öz qaydasında həll edirdim. restoranda isə 4-5 nəfərlə bir olurdum deyə özümü itirirdim, səhv çox buraxırdım. ilk fürsətdə canımı qurtarmaq üçün qaçırdım.
səbəbi çox şeydə ola bilər. ən böyük faktor insanın yalnız tək hərəkət edərkən intelektual varlıq olmasıdır. elə ki, bir qrupun içinə düşür o artıq intelektual fərd ola bilməz. sürü ilə hərəkət edən bir debildir. adicə dost-tanışla gəzəndə 7-8 nəfər oğlanın eyni hərəkət etməsi, eyni şeylərə gülməsi, eyni cür düşünməsi baş verir ki, buna həmişə nifrət etmişəm. o qrupun içində olmaq adama qəribə rahatlıq, güvən hissi verir, adam sağlam düşünə bilmir. nəticədə qrup üzvlərinin fərdiliyi itir, sürü əmələ gəlir. bu sürü isə çox debil olur, çox iyrənc şeylərə qadirdir. dəfələrlə qrupla edilən hərəkətlərə görə tək olarkən peşmanlıq çəkənlər olub. dostlarla bir yerdə olanda kimləsə dibinə kimi daşşaq keçib, dayana bilməmək və həmin adamın xətrinə dəymək hamımızda olub məncə. sürü sanki adamın gözünü bağlıyır, nə elədiyini bilmirsən, sadəcə qrupla bir yerdə hərəkət edirsən. bunu dərk edəndən bəri tanışlardan qaçmağa çalışıram. topluca harasa gedərkən belə qrup moduna girməməyə çalışıram. "kənardan" onların davranışlarını izləməklə kifayətlənirəm. təbii ki, sürü bunu yaxşı qarşılamır.
işdə problem bir qədər fərqlidir. orda xaos hökm sürür. mənim konkret tapşırıqlarım varsa, başımı aşağı salıb, tək olduğumu fərz edib işləyə bilirəm. yoxsa alınmır. bir dostumun dediyinə görə isə əgər işdə kollektivlə işləyə bilmirsənsə orda mütləq dominant olan bir adam var, onun varlığı səni sıxır. dəqiq bir şey deyə bilməyəcəm, əsas odur tək daha rahatdır mənim üçün.
yazmaq, demək istədiyim yalnızlığı sevirəm falan filan deyil. insanların arasında olmağı da sevirəm, amma həddindən çox "səmimiyyət" istəmirəm. istənilən yerdə, vəziyyətdə özümə aid sahəm olsun istəyirəm. ən cana yaxın vaxtlarımda belə içinə qapanıqlığımdan əl çəkməməyə çalışıram. bəlkə həyat qrupla hərəkət edən üçün daha rahatdır, amma mənim üçün yox.

2. başqasına görə məəssuliyyət daşımaq istəməyən, hər şeyin mükəmməl olmağını istəyən adamdır.

tək çalışmağı sevən adam

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!