allahı qəbul edib-etməmə arasında qalmaq

1. bir şeyi inkar etmək üçün yoxdur demək kifayət edir bəzən amma allahı inkar etmək o qədər də asan bir şey deyil. buna həm mənəvi, həm də zehni tərəfdən hazır olmalısan. əgər ki keçmişdə müsəlman olub, namaz qılmısansa inkar etmə daha da çətin olacaqdır. amma hər halda insan zehninin gücü ilə hər şeyi bacarırsa bunu da bacara bilər. sadəcə digər xırda şeylərdən fərqli olaraq çox istəkli olsun.beyninin hər bir hüceyrəsinə bu fikri şüuraltı soxmalıdır. bir məsləhət verəm bu barədə. allahla bağlı olan hər cavabsız sualı var olmama səbəbi kimi irəli sürün o zaman daha rahat olacaq.

amma bunun əksi də var . allaha inana bilməmə kimi. eyni keyfiyyət üzərinə qurulu (yəni mənəvi və zehni inam) olan amma tam fərqli yanaşmaya sahib olan bir şeydi. bu zaman da sən allaha inanmağa səbəb axtarırsan amma yetərli səbəb tapmadıqda ondan üz döndərirsən, burada artıq səbəbsiz və daimi inam olmalıdı insanda ki, bu da hər insan da yoxdu.

2. (bax: aqnostisizm)

3. olmaq ya olmamaq! bütün məsələ budur

(bax: uilyam şekspir)

4. adına aqonistizm deyiler, çox derinine getmyecem, sadece onu deyim ki ölkemizde(azerbaycanda) hedden artıq çoxdu bunlar(hetta aqonistik olduqlarını bilmeseler de). bu tip insanlarda ümumi bir şeyi görürem çox zaman. demeli insan dine inanmır . ureyinde iman yoxdu. kankret ateistdi amma demeye çekinir cemiyyete göre yox özüne göre , demeli bu fikirleşirki yaxşı men dedim inanmram sonra geler birden o biri dunya olar qalar içimde( bele olduğu halda o biri dünyada qazana gedende deyecek ala men kafir deyldm axı) daha bu düşünmürkü bele şeyler "dilnen" olmr. amma esl aqonist beyninde suallar olandı ve bu normaldı, suallarn cavab tapmağa çalışsa yeqın "ortada" qalmaz.

allahı qəbul edib-etməmə arasında qalmaq

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!