1. deməli, metro və avtobuslar həyatımızın ayrılmaz hissəsidi. hər kəs istifadə edir bu nəqliyyat vasitələrindən. ancaq, baxır necə. bəziləri metroya, avtobusa qız tutmaq üçün minir. bəziləri, iş,uni, məktəb və s. üçün. son zamanlar, özümə baxıram və stillə geyinirəm. düzdü, taxdığım saat işləməsə belə, bir ayrı cür xarizma qatır tipimə. hər dəfə şəhər, metro, avtobuslarda baxışmaların sayı artıb. və qəribə hal orasıdı ki, mənə kimsə kənardan baxırsa, mən bunu anında hiss eliyirəm. asosyallıq dönəmlərindən qalma bir şeydi. hər dəfə, mənə kiminsə diqqətlə baxması, məni narahat edir. əsas da zənən xeylaqları. məsələn, keçən dəfə 28 mayda, bir qız gözlərini zilliyib 20 saniyə baxdı. bir təhər oldum əməlli başlı. hələ, məndən 50 metr qabaqda gedən qızın hər dəfə çevrilib mənə baxması lap utandırır. bizim qrupun vor aləmi, avtoretitlərindən və kritilərindən soruşdum. səbəbi çox sadə imiş. yaxınlaşmağımı gözləyirdilər. bu da bir başqa, dərd. bir də, bu binə sovxoz yoluna asvalt çəkin qardaş. hacıbala söydürmə özünü.