1. ən çox eşitdiyim cümlə. tutaq ki, filan peşənin adamısız. məsələn kompüter mühəndisi ya da nə bilim bu sektorda başqa bir iş. biri gəlib soruşur ki, qaqaş bunu necə edirsən? iş necədir? zad. sən izah edirsən üsulu ilə və gələn cavab: asandı e ala mən də bacararam bunu ehe. ya da adamlar * pilotlar gecə gündüz içində 200-300 nəfər adam olan təyyarəni göyə qaldırır, idarə edir və endirir. bizim qasım kişi deyir ki, ala nə var e bunu bacarmağa? hər şey kompüterlə olur onsuz. bu nümunələri xeyli uzatmaq olar. dünən ekşisözlükdə belə bir başlıq görəndən sonra yazmağa qərar verdim. adamın biri yazıb ki bəs kod yazmağa nə var e ala? yəni ciddi ciddi bütün peşələri bu sual səviyyəsinə endirirlər. və üstəlik bu düşüncə xəstəliyi gənclərdə daha ağır nəticələr verir. məsələn universitet ixtisası seçən vaxt qaqaş deyir ki, nə var e ala həkim olmağa? iki dənə kitab əzbərləyir, gələn gedənə baxıb iki dənə resept yazır bu qədər. nəyi çətindir? sonra tələbə vaxtı görür işin çətinliyini təbii ki.

demək istədiyim hər şey göründüyü qədər asan olsa peşə, ixtisas və bu yöndə ali, peşə təhsilinə heç ümumiyyətlə ehtiyac olmazdı. elə sən bir gün gedib təyyarə idarə edərdin, o biri gün kod yazardın, o biri gün həkim olardın. iş çox sadə görünsə belə məşğul olduqca və detallarla tanış olduqca əslində kiçik bir sahədə belə nə qədər məlumat, çətinlik olduğunu, mütəxəssislik tələb olunduğunu başa düşürsən.