1. inandığım bir şey. görünməyən qüvvə də dmək olar, amma ilahi qüvvə daha yaxşı səslənir. buna inanmağımın səbəbi heç də kitablar deyil. uşaqlıqda başıma gələn bir hadisədi.
2004-ün yay ayları idi. dayımgildəydim. bir otaqda dayımqızı və dayımoğluynan oynuyurduq. sarı şarik atan avtomatlar varıydıyaa. birini götürmüşdüm. içində şarik yox idi. sadəcə elə belə çəkib boş-boş atırdım. 15 dəfə avtomatı çəkib atdım, şarik yox idi. şarik olmadığından, növbəti dəfə avtomatı çəkib, ucunu düz dayımqızının gözünə gətirdim. dayımqızı bilirdiki şarik yoxdu ona görə sakit dayanmışdı. artıq hər şey hazır idi. sadəcə tətiyi çəkəcəkdim. amma o an. tətiyi çəkə bilmədim. basmaq istiyirdim, amma nəsə mənə mane olurdu. əllərim sanki donmuşdu. o an fikrimi dəyişdim. avtomatı uzaqda dayanan dayımoğluna çevirib, nişan almadan atdım. sarı şarik çıxdı və onun düz gözünün yanına dəydi. ağlamağa başladı. dayımın gəlib onsda avtomatı sındıracağını bildiyimdən, pəncərədən bayıra atdım. üstündən 13 il keçib. hələ də fikirləşəndə qəribə oluram. əgər mən o gün dayımqızının gözünə atəş açsaydım, yəqin ki, o gözü kor olacaqdı. o qızın bədbəxtliyinə səbəb olacaqdım. hər onu görəndə vicdan əzabı çəkəcəkdim. sağolsun ilahi qüvvə.