müxalifət nədir? necə olmalıdır? oxumuşuq, öyrənmişik ama oxumamış öyrənməmişlər də bilirlər ki bu barədə ta qədimdən indiyə qədər düşüncə adamları, fikir sahibləri görüş bəyan edib, üstünə baş sındırıb müxtəlif axımlar ortaya çıxardıblar. ancaq indi söhbət onlardan getmir. (bax: azərbaycan müxalifəti) haqqında danışanda vəya ümumiyyətlə azərbaycan müxalifətinə nəzər salanda açıq aydın görünür ki bu ölkədə müxalifətin necə olmağı yox necə olmamağı haqqında tema işlənir. və bu o qədər uğurlu şəkildə aparılır ki niyyəti yaxşı olan vətəndaşlar belə duruma oyanmırlar.*
deməli belə, hər şeydən əvvəl fikrimi açıqlamaq üçün mətləbin sahibi olan müxalifətin hansı ölkənin müxalifəti olması və bu ölkənin hansı dinamikalara sahib olması haqqında fikir yürütmək lazımdır ki, bu ölkə də, gözümüz bəbəyimiz, hey uçsaq da yuvamız olan, özü kimi vüqarlı dağların sahibi, könlü yaşıl bağlardan yaraşıqlı, anam doğma vətənimiz (bax: azərbaycan)'dır.
azərbaycan deyilən məmləkət də yalan olmasın hardasa bir 2 milyon il zad dövlətçilik tarixi olan yarı şoran yarı aran yarıda ki, şır şır axan bulaqlarla bərəkətli yaylaqların üzərində qurulmuş intresni* bir ölkədir. və ən maraqlı tərəfi də odur ki, üzərindən çox sular axmış olsa da bu torpaqların əzəl sahibi türklər deyilən bir irqin mənsublarıdır ki tee iskitlərdən, saklardan bəridir bu yerlərdə ov ovlayıb quş quşlayırlar.
bu türklər kimdir, nəçidir deyə şöylə* bir göz ucuyla baxanda isə görünür ki istər bəyənin istər bəyənməyin, istər marx'ı 19 dəfə oxumuş olun istər olmayın, istər ən hippi duyğularınızla həyat fəlsəfəniz çayırlarda çəmənlərdə kafayı çəkib* zikişmək olsun istər olmasın, bu insanlar xalq, millət duyğusunu iliklərinə qədər mənimsəmiş və sən intellektual gözlüklü bomba oğlanın tabiri ilə faşist düşüncəli, liderinə və öndərinə isə inanılmaz dərəcədə bağlı ama özündə hürriyyət düşkünü dəhşətəngiz bir irqdir.
öz adətləri ən ənələri və hər mövzu haqqında qəlibləşmiş hərəkət və düşüncə tərzləri vardır. ən önəmlisi də bu qəliblər dünən bugün və kiminsə basqısı ilə yox, cahilliyimi gizlətmək üçün tam tarix vermiyim ama min illərdir, istər dövlət çatısı* altında istərsə də min kilometrlik əraziyə dağılmış və arasında onlarca yüzlərcə kilometr məsafə olan çadırlardan ibarət köçəbə elat mədəniyyəti dövründə tamamilə spontan şəkildə, yavaş yavaş, süzülərək, sindirilərək, aramla əmələ gəlmiş və eyni qaydada yerləşmişdir.
bir öncəki paraqrafa qayıdacaq olsaq ay brat, fi tarihində karl'ın, john'un, eflatun'un, elizabeth'in, mc carthi'nin nə yazmağının zərrə önəmi olmayaraq bu insanlar başqa cürdürlər və artıq əmin olduğum şəkildə, əgər bir tanrı varsa tanrı belə yaratdığı üçün və əgər yoxdursa türkləri əmələ gətirən neuronların kəramətindən mi deyim bu insanlar olduqları şəkildə qalacaqlar.
və yenə bir öncəki paraqrafa* uje iki öncəki qayıdacaq olsaq, olduqları şəklin, milliyətçi, adətçi və liderinə bağlılıq olduğunu yada salmağımızda fayda var. zira entry'nin davamı bu üç məsələ üzərinə olacaqdır.
deyib burda dururam yoruldum amk, özümə gəlim davamı editlənəcək.
edit: yəni deməm o ki, azərbaycanın tarixdən bu günə qədər aşağı yuxarı dəyişməyən örf adət qaydaları bütünü var ki, kənar amma bir o qədər də kənar olmayan qüvvələrin* perslər, ruslar, ərəblər təsirləri ilə uyğunlaşma bazında kiçik dəyişikliklərə uğramışsa da, bu qaydalar özünü bu torpaqların çox da yeni olmayan sahibi oğuz türklərinin həyat tərzinə əməlli başlı adaptasia etməyi bacarmışdır.
yəni başdan bəri sadaladığım özəlliklər elə bizim, kiçik bir taktiki həmlə ilə oğuz türklüyündən azərbaycanlı kimliyinə tərfi etmiş ele biz qarayanıq qədeşlərin təsviridir ki, bu təsvirlər sayəsində bizə necə hökm edilə biləcəyinin ya da bizim necə hifz edilə biləcəyimizin söhbətini edəcəm sizlərə. görəcəksiniz ki, heydər əliyev'ə dahi deyilməsi səbəbi sadəcə aztv'nin canfəşanlığı sayəsində beynimizə yeridilmiş antidemokratik propaganda örnəyi deyil, və azərbaycan müxalifəti ya əməlli başlı gijdıllaqdı ya da belə işlərinə gəlir. bonus olaraq bəy haqqında da bir iki şey deyərəm.
əvvəlcə gəlin bizə necə hökm oluna biləcəyi mövsundan başlayaq və yenə tarixə loru dildə nəzər salaq. hamınızın məlumudur ki, türk irqi olaraq min illərdir mütəmadiən dövlət quran, dövlət qurma işinin poxunu çıxartmış ama bir türlü bunu mühafizə edə bilməyən ütələk bir irqik. aramızda talış, ləzgi filan varsa şey eləməsin ümumi danışıram, yoxsa sizi də sevəriz yani.* swh
ütələk deyirəm, boşuna deyil çünki torpağa düşən ilk türk dənəciyindən başlayaraq köçəbə həyat tərzini mənimsəmiş, ən sevdiyi heyvan isə ozamana qədər bilinən ən sürətli heyvan olaraq at olan bu insanlar ən sadə dildə bir yerdə oturmağı bacarmırdılar. belə olan halda who cares xan, xaqan? heşkim. evində eşiyində, qoyununu otaran insanın nəyinə lazımdır xaqan filan? dövləti qurduq yallah hərə öz çadırına. zarafat deyil, həqiqətən bu belə idi. bu halda deyə bilərsən ki, dövləti necə və ən əsası niyə qururdular?
və bu sualın cavabında yerinə oturur əslində puzzle'ın geri qalan parçaları. bu insanlar xarici təhtidlərə qarşı, ortaya çıxan vəya daha öncədən tanınmasının müqabilində o an üçün əl birliyi ilə seçilən güclü liderin ətrafında sıx birləşərək o təhtidi yox edir, və bu kimi halların təkrarlanması durumunda yenidən daha tez bir zamanda birləşə bilmək üçün dövlət qururdular. o qazla da, ətrafda nə qədər torpaq varsa hamısını zəbt edib bir neçə onillik sonra o dövlətin lideri öldüyündə, bir sonraki dövlətdə görüşmək üzərə deyib ya tamamilə dağılır ya da kiçik parçalara bölünürdülər. bu tam da köçəbə həyat tərzinə uyğun dövlətçilik ən ənəsi idi. ona görədə dünyanın bəlkədə ən çox dövlət quran toplumlarından biri olmasına baxmayaraq dövlətçilik adına ən az təcrübəyə sahib millətidir türklər.
və yenə ona görə bu insanlar, liderlərinə inanılmaz dərəcədə bağlı olurlar. hər zaman ən çətin günlərdə çıxıb gələn qəhrəman, ulusu bir bayraq altında birləşdirərək lider olur, üçüncü sinif amerikan kinolarındaki kimi bir senari ilə hamını döyərək xalqını qurtarır və ondan sonra kayfına baxırdı. heç kim də ömrünün axırına qədər onun kayfını xəbər almırdı, çünki o qurtarıcıdır və o liderdir.
və tarixin ən qaranlıq günlərindən indiyə qədər, ən çətin anlarında sehirli bir əl tərəfindən xilas edilmiş və mövcudiyyətini bu mistik qəhrəmanlara borclu olan türk milləti əslində bir qədər ironik də olsa, varlı ailənin mız mız çocuğu* kimi formalaşmışdır. dibə vuruşu sevən, ama dibdə ikən belə liderinin gəlməsini gözləyən, ona uzanan müdrik və güclü bir əl olmasa dibdə qalmağa məhkum bir millət olaraq təkamülünü davam etdirmişdir.
və bu səbəblədir məsələn, dünyanın ən güclü ordularına qarşı sər səfil düşmüş, dövləti yıxılmış, padişahı qaçmış, yeməyə çörəyi olmayan və ən əsası namusunu, qürurunu itirməklə üz üzə qalmış bir millətin (baxma: atatürk) peyda olduqdan sonra liderinin ətrafında ani bir reflekslə birləşərək ən nəhəng ordulara qəfildən güclü bir (baxma: siktir) çəkməsi. tanış gəldi?
indi gələk mətləbə. heydər əlirza oğlu əliyev, 10 may 1923cü ildə naxçıvanda on bir uşaqlı bir evdə ailənin ortancıl oğlu olaraq dünyaya.. yox ala yox qorxma bunu danışmıyacam sənə (baxma: esmira çərkəzqızı) deyiləm amk.
demək heydər əliyev də məhz söhbətin ən qızğın vaxtında peydahlanmışdı. niyə? əmin ol ki, onu naxçıvana ordan da bakıya gətirən şey, nə ölkənin çətin vəziyyətini görüb onu qurtarmaq istəyi nə də hamının düşündüyü kimi, zatən ssri'də super bağlantılarım var elçibəyi də zad eləsəm hər cürə bağlıyaram söhbəti oturaram postumda düşüncəsi deyildi.
onu bu işlərə baş qoymağa ürəkləndirən səbəb bu yuxarıda bayağdan söhbətini elədiyim xarakteristikaları dərindən bilməsi idi. o bilirdi ki, elçibəyə gücü çatacaq. heç bir hiləsiz, heç bir intriqasız. hilə intriqa olmadı demirəm ama ehtiyac yox idi. olmasa da olardı. çünki gün kimi aydın idi, bəlkə elçibəy qalsa idi indikindən fərqli heçnə olmazdı, deyildiyi kimi ermənilər suraxanıya qədər gəlib yerləşmiyəcəydilər. ancaq elçibəy orada qala bilməzdi. bu ölkə elə bir ölkədir ki və bu ölkənin insanları elə insanlardır ki, çətin vaxtda birləşirlər ay brat. və birləşdikləri zaman başlarında elçibəy yox heydər əliyev kimi insan görmək istəyirlər. bəyin panyatkası bomba idi ama karizması yetmədi.* klişe team was here
onu da ala gözlü, şahin baxışlı (bax: heydər baba) həll elədi. məclisdə bir iki fint mint, üş dört mitinq.. oldu bomba oğlan. ermənilər də onsuz da aldıqlarını almışdılar. kəlbəcərin qızıl yataqlarından biraz irəlidəki kürdəmirin şoran torpaqları kimin nəyinə lazım idi? o vaxt başda toy olsun'un elgizi də olsa yenə söhbət indiki kimi olacağdı. karoçi* heydər əliyev dəhası iştə böylə həyata keçirdi planlarını. çünki, biraz istifadə eləsən o beynini görərsən ki, arxonda kgb, qarbaçov yox ən ülvi hissləri ilə rothchild məllim də olsa, bir insanın büzüyü yeməz elə bir vəziyyətdə bir ölkənin başına keçməyə. ligi 8ci bitirmiş galatasarayın başına keçməyə bənzəmir qaqaş bu ki, melonu ortaya, rieranı da kraya qoydun mu tamam olsun məsələ. çox daha çətindir. ya da elə görünür..
yəniki, fransız ihtilali üçün sadəcə fransızlar bəs eliyir ama biz türksoyluların nəsə eləməyi üçün gərək illa başımızda bir başbilən olsun və o başbilən də doğru yerdə və doğru zamanda peydahlanan heydər əliyev oldu ki, kəndisini ən səmimi duyqularımızla alqışlayır və demet akalın'dan (baxma: helal olsun) parçasını
(youtube: 
)
ərməğan edirik. )yeni bir editdə: vol 3 the rises of müxalifət boş bir zamanımda sizlərlə..
velhasıl gördüyünüz kimi liderəbağımlılıq tarixin müxtəlif dövrlərində işə yaramışsa da azərbaycan adlanan yerdəki türk qəvimlərini əməlli başlı cəncələ saldı. konkret olaraq "nöyüt" satanların idarə etdiyi ailə şirkətinə çevrilmiş azərbaycan dövlətində heç bir şeyin normal olmaması insanlarda artıq narazıçılıq yox nifrət yaradıbdır. amma nəticə olaraq yenə heç nə dəyişmir, heç bir kütləvi etiraz səsi ucaldılmır. xalq elə bil sınıb, sinib və bunun da birmənalı olaraq səbəbi bəhsetdiyim lidersizlikdir.
belə bir boşluğu doldurmaqla isə müxalif denən qüvvələr mükəlləfdir. müxalif olmağın isə ən birinci şərti dürüstlükdür. öncə dürüst olunmalıdır, lider filan sonranın işidir. nədir bu dürüstlük? məsələn, müxalif olduğun şey diktatorial rejimdə atadan oğula keçən xanədanlıq sistemidirsə sən sadəcə kreslonla və partiyanla deyil həm də həyat şəklin və yaşayışın ilə dürüst bir müxalif olduğunu sübut etməli və bacarmadığını hiss etdiyin anda buraxıb getməlisən. ama əgər sən 92ci ildən bu günə qədər müxalifsənsə bağışla ama mən sənə inanmaram. çünkü qarşı olduğun xanədanlıq sistemi belə bu müddət ərzində iki prezident dəyişdirdi ama sən hələ də partiyanın başındasan. bu o deməkdir ki sən müxalifliyində dürüst deyilsən, dava adamı yox sadə bi hiyləgərsən. və məqsədin o postu ələ keçirdib biraz da özünə pay qopardmağındır ki, yemədin getdi.
bu nə deməkdir? bu o deməkdir ki 20 ilə yaxın müddətdir müxalif partiyaları idarə edən azərbaycanın müxalifət liderlərinin heç biri gerçək müxalifətçi deyil. istəkləri isə diktatorial sistemi ləğv edib xalqına demoktatiya ərməğan etmək heç deyil. tək xülya, olan qalan nöyütün qalan hissəsini satmaqdır. yəni bizim müxalifətlə iqtidarın müharibəsi nöyüt müharibəsidir və bu savaşın həyətdə saçyolduya çıxan xlorsatanların davasından heç bir fərqi yoxdur. hətta daha ucuz, daha yersiz, daha şərəfsiz.
illərdir eyni insanları həm iqtidarda həm müxalifətdə görmüş xalq isə həm bezib həm də inanılmaz bir çarəsizliyə düçar olub. insan psixalogiyasını bilənlər bilər, belə olan halda xalqın yaltaqlıqdan və şərəfini itirməkdən başqa seçənəyi qalmır. heç bir köməyi və ümidi olmayan gənc anaların fahişə olmağı kimi birşeydir bu. keçmişin istədiyin qədər təmiz olsun. əlini atanda köməyinə gələcək bir yosun dalı dahi tapmırsansa boğulursan el mahkum, bu tanrının əmridir. və azərbaycan xalqı boğulur. fahişəlik etməyə məcbur olur. namusundan, şərəfindən uzaqlaşır. öz uşaqlarının gələcəyini bir parça çörəyə satır bu fahişə, zülmə səs çıxartmır. çünki bilir ki ilk həmlədə, varlığından belə xəbərdar olmadığı əcaib qəraib zirehli maşınların altında əzilməkdən onu qurtaracaq heç bir qüvvə yoxdur bu kainatda.
bizim müxalifət də, hələlik xaricdən gələn qrandlarla maşın taksidlərini ödəyə dursun, içlərində olan və nə isə etməyə çalışan namuslu və dürüst gəncləri də udmaqla məşquldur. çünki bu elə bir bataqlıqdır ki, xalqın gözündə iqtidardan daha dəyərsiz olan müxalifətə qoşulan hər bir insan əqidəsindən və niyyətindən asılı olmayaraq etibarını itirir.
bu bizim rəsmi müxalifətin indiki vəziyyətidir. bir də var mənim alternativ müxalifət dediyim bulistan kimi qüvvələr. hansı ki, birbaşa iqtidarın əsas yıxım gücünü əmələ gətirən dalbayovlardan qurulma intihar timləridir.
bunlara əlavə olaraq, dalğa, n!da və sairə kimi facebookda ayka hosted nickli bəbələrin ya da facebook dostları arasında bolca yan ilə bitən soyadlar tapa biləcəyiniz marijinal, profil şəklinə che ya da radikal bir qərarla jack daniels rəsmi qoymuş sikimin başı ale lee'lərin "like elədiyi" lazımsız təşkilatlar.
bunların niyə iqtidarın intihar timləri olduğu barəsində ayrıca danışmaq istəyirəm. birmənalı şəkildə xiyar xuyar, iki kitab oxuyub entel olan, iki grup dinləyib müsiqi kültürünə sahib, iki tək atıb bir puro çəkərək kuba inqilabçısı olduğunu düşünən bu ailə qayğısından uzaq böyümüş həqiqi mənada atalı analı yetim gənclər məmləkəti qurtarma iddiasındadırlar. artıq qurtarmaq mı, anasını sikmək mi buna siz qərar verin. və bu məsələ əlbəttə ki ağlı başında olan azərbaycan dövləti ceoları'nın gözündən yayınmır və hər biri yaxşı sosyolog olan bu insanlar mətləbin sahibi yazıq gəncləri azərbaycan müxalifətinin əsas qüvvəsi olaraq xalqa təqdim edir. məsələ də elə burada başlayır..
istər bəyənin istər bəyənməyin, istər haqq verin istər verməyin, öz adət ən ənənələri, yaxşı pis bir dini, mentaliteti olan azərbaycan xalqının 99%i isə, anarxizm nədir desən susacaq, vətəndaş haqqları nələrdir desən hıqqıldayacaq, anarxizmlə vətəndaş haqqları arasında necə bir əlaqə qurdun desən mavi ekran verəcək bu bədbaxt gəncləri müxalif qüvvə deyə qəbul edərək onsuz da olmayan müxalifətə qarşı bir immunitet yaradır. yəni gələcəkdə, xalq tərəfindən qəbul görmüş, dürüst, karizmatik, arxasında yüksək maliyyə gücü olan hər hansı bir lider gəlsə belə xalq o insanı qurtarıcısı olaraq qəbul etmək üçün özü ilə əməlli başlı cəbəlləşməli olacaq.
indi çatır da bəzi şeylər? neft satan bir şirkətin ceoları üçün biraz fazla* ağıllıdır bizim dövlət idarəçilərimiz. çox incə həmlələrlə kütlə psixalogiyasına təsir edərək, sadəcə müxalifəti bitirməklə qalmayır, eyni zamanda gələcəkdə gələ biləcək hər hansı bir liderin də indidən quyusunu qazır, xalq arasında etibarsızlaşdırır. qısacası bu xalq iqtidardan nə qədər nifrət edirsə, müxalifətdən və daha da qorxuncu müxalifliklə əlaqəli hər şeydən eləcə də muxalif sözündən də eyni dərəcə də nifrət edir. bu, quldur ceoların daxili siyasətdəki inanılmaz uğurudur. alqışlamaqdan başqa heç nə gəlməz əldən.
zibidiliklə müxalifliyi qarışdıran görüntüdə inqilabçı, özündə isə görməmiş küçə uşağı gənclərimiz isə bilmədən də olsa jamal ali ilə bağlı #19884 entrydə yazdığım kimi xəyanət etməkdə davam edirlər..
başda sırf azərbaycan müxalifətinin düşdüyü gülünc vəziyyət haqqında yazmağı planlaşdırsam da, entry'nin ilk hərfini yazdığım anda mövzunun sadəcə bundan ibarət olmadığını düşünüb hər şeyi əhatə edən, mövcud vəziyyətin öz prizmamdan loru dildə, kobud özətini yazdım.
yoruldum amk, nəysə də yəni ki,
allah azərbaycan xalqına və gələcək o qurtarıcı liderə kömək olsun.* bacarsa yoxsa yarrağı yedik gənclər.