briliantın sertab erener haqqında "qışqırır" deməsilə konkret olaraq quşladığı proqram. deməyə daha söz tapmıram. briliant sertab erener haqqında şərh belə edə bilməz ki dünyanın ədalətinə tüpürüm, edir.
(youtube: 
)
)blok başlıqlarını gizlət
eurovision 2021
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
efruhiten-lə tanış olun!
ilk müsahibəsidir və "efruhiten" adının mənasından, bu proyektin musiqisinin köklərindən, muğamdan və azərbaycanda metal musiqidən, bir qədər də özündən danışıb. dinləməyə və izləməyə dəyər.
(youtube: )
)
dünən atama deyirəm ki,
- tam türkiyədən kitab sifariş ediləsi vaxtdı amma pulum yoxdur.
deyir:
- niyə?
- çünki hal - hazırda 1 manat 6.51 tl-dir. yox, deyirlər ayın axrına dollar 15 tl olacaq, onda stipendiya da gəlir, o vaxt sifariş edərəm.
atam da deyir ki,
- hələ onu bilmək olmaz.
-nəyi?
- dolların o qədər qalxacağını.
- ata, hal- hazırda dollar 11.56 tl-di e, özü də dəqiqədə qalxır..
- hə, hə türkiyə batır day orda həyat yoxdur (mənə fors edərək və əliylə "kifayətdir" mənasında hərəkətlər edərək)
- hə ata, batır, türkiyədə mağazalarda yağa, şəkərə limit qoyulub, gündə bir dənədən artıq almaq olmaz.
- universitet tələbəsidi, danışığına bax, onda türkiyədə hamı ölüb.
- hə ata, sən baxmırsan, bilmirsən. mən bütün günü bu xəbərlərin içindəyəm, aç hansı türk kanalını istəyirsən, bax, erdoğanın kanallarıdı amma bu gerçəyi gizlədə bilmirlər...
və dava ilə dialoq sonlanar. hər gün eyni səbəblərdən atamla dialoqumuzu 3 dəqiqədən o tərəfə sürdürə bilmirik. bu insanlar nəyi düşünürlər? erdoğan və əliyevləri onları ibtidai icma dövrünə qaytarsalar belə bu şəkildə müdafiə etməyin səbəbi nədir axı? nə vaxta qədər belə gedəcək? biz bu diktaturalardan nə vaxt qurtulacağıq? düşündükcə böyük ümidsizliklərə qapılıram: türkiyədə seçimlə nəsə mümkündür, onların qurtulmaq şansı var. bəs bizim? bu zehniyyətlə necə qurtulaq?
qarabağ mövzusu və yap hakimiyyəti (yəni diktatura)
nigel Warburton - felsefenin kısa tarihi
damon albarn mahnıları canlı versiyada bir başqa gözəldir.
(youtube: )
)
orxan əfəndi üçün burada başlıq olduğunu bilmirdim, hələ bu qədər uzun zamandır açıldığını görmək məni çox sevindirdi. uzun zamandır, ən son getdiyim albom təqdimatı haqqında yazmaq istəyirdim, vaxt edə bilmirdim amma bu gün təsadüfən the voice-da çıxış elədiyi videonu gördüm, əsəbimdən hələ də özümə yer tapa bilmirəm, burada başlığı da gördüm, yazım dedim. orxan azərbaycan musiqisi üçün fəxr etdiyim bir insandır. albomu yenicə çıxmışdı, instagram story-sində albomları əli ilə qoyduğu mağaza stendini çəkib göstərmişdi, cd dükanının yolunu tərif edirdi. elə o story-nin ardından dostumla tez gedib almışdıq albomunu, böyük məmnuniyyətlə. mən o albomla tanımışdım onu. albomu dinləyəndə yaşadığım qürur hissini burada anlatmağa kəlimələr yetməz. çox xoşbəxt idim, azərbaycanda rocku bu qədər gözəl ifadə edən biri var deyə. hər şeyini də özü edir. sonra qismət oldu, nəhayət konsertinə gedə bildim, təxmini 1 il sonra, 16 oktyabr 2021-də albomun təqdimatını keçirdi. ilk dəfə canlı dinləmə şansım oldu, konsertdən əvvəl də oturub danışdıq bir qədər, albomun məndə çoxdan olduğunu görəndə necə sevindi, çox sadə, mədəni və səmimi bir insandır. eurovision üçün son zamanlarda ən böyük namizədimdir orxan. özünə də dedim və seçmələrə qatılacağını, bunu özünün də istədiyini dedi. mən belə düşünürəm ki, the voice-ə də bu səbəbdən qatılıb. çünki əks halda onun bu yarışmada elə musiqi zövqü və anlayışı olmayan insanların qarşısına çıxıb onlardan bir şey ummasına gərək yox idi. orxan ordakıların hamısını musiqi zövqü, istedadı və bacarığı ilə döyər. dırnaqarası ustadların, hələ o tünzalənin gətirdiyi arqumentlər o qədər absurd idi ki, hələ də yadıma düşəndə əsəb keçirirəm. gedib axmaq - axmaq sarı gəlin zad oxuyan, qışqıran, səsi olmayan iştirakçılara elə də wow wow edərək dönürlər ki, təbii ki rammstein onlara ağır gələr, hələ belə bir səsdə. normalda elə mahnıya girişində o butonların biri basılmalıydı, çünki fərqli səs rəngi idi. bunlar oturub mahnının dilini, janrını müzakirə edirlər. mən canlı performansını dinlədim, o qədər gözəl idi ki hər şey. axırda "rock musiqisi azərbaycanda olmalıdır!" deyib rock oxuyan birini alqışların müşaiətiylə əliboş oradan göndərmək sadəcə biyabırçılıqdır. orxana dəstəyə davam, bu halda o çox böyük tanınmış sənətçi olacaq, bunu sonuna qədər haqq edir.
hal-hazırda Twitter rte-nin cəhənnəmə vasil olması iddiası ilə çalxalanır, #ölmüş hastag-i türkiyə trendində 1-ci yerdədir. həyəcandan dərs oxuya bilmirəm, gözümü də telefondan çəkə bilmirəm. deyilənə görə bəzi millət vəkilləri də təcili ankaraya gedirlər, saat 03:51. bu iddia barədə bu gün gördüyüm bir flood-u da buraya buraxmaq istəyirəm, göz gəzdirmək istərsəniz ;
.
edit: flood-u yazan istifadəçinin hesabına nəsə olub, girilmir. bir şey oldu kesin lan
meta haqqında ətraflı məlumat üçün dinləyəcəyiniz möhtəşəm podcast bölümünü buraya buraxıram.
link 
azərbaycanın ən səviyyəsiz "sənətçi"lərindən biri, hətta mən deyərdim başçısıdır. səs azərbaycan layihəsinin bu ilki ustadlarından biridir. hər cümə, üzünü görəndə onsuz da əsəblərimi korlayan həmin şəxs, hələ danışığı ilə tamamən əsəb qoymur insanda. sözləri onun nə qədər cahil, eqoist bir insan olduğunu gözlər önünə sərir. rock sevmədiyini hər dəfəsində vurğulayan briliant, gitaranın səsinin bir az çox gələn mahnıları pop, r&b janrlarında olsa da rock adlandırır: "qəşəngcənə rock-du"
(youtube: )
)qışqıran qıza "heç bir deton not olmadı" deyir -* ardıyca da "səni qəşəngcə arıqlatmaq lazımdır" deyə bilir bir iştirakçıya. daha sonra bir kişi iştirakçının ifasına "qadın manevrları etmək lazımdır, iraq səndən" kimi bir ifadə işlədə bilir:
(youtube: )
)yenə bir xarici pop oxuyan iştirakçıya "mahnı bizim mentalitetimizə uyğun deyil" deyə şərh verə bilir:
(youtube: )
)heyrətə gəlirəm ki, itv ondan başqa birini tapa bilmirdi? elə bir bu dünyada yaşamır, azərbaycandan başqa heç nə tanımır. dəhşətli dərəcədə səviyyəsiz insandır.
özünüzü sevin ilk öncə. bu həyatda hər şeyin başlanğıcı sevgidir amma ən başlanğıc isə özünüzü sevməkdir. özünüzü sevmədən heç nə əldə edə bilməyəcəksiniz, hər kəs özünü bir şəkildə bataqlıqdan çıxaracaq amma siz olduğunuz yerdən daha da dərinə batacaqsınız.
old spices reklamı hər kəsi narahat edir, əminəm. dəhşətli dərəcədə iyrənc, bərbad reklamdır. hər dəqiqə də verirdilər, hər rast gələndə də söyə - söyə çevirirdik. şükür nəsə bu aralar görünmür, ya da mən televizordan çox qopmuşam.
yeni travma, fobiya ya da adına nə deyərsəniz;
internet, sosial şəbəkələr çökən kimi ağıla ilk gələn, ürəyi deşən "yenə müharibə başlayır?" sualı.
bu günki biyabırçılıq dillərə dastan olmalıdır. belə ki, pandemiya şərtləri çərçivəsində bu universitetdə dərslər bir auditoriyada tələbə sayı 30-u keçməsin deyə mühazirələr distant qaydada keçirilir. bir daha nəzərinizə çatdırıram: sıxlıq olmasın deyə. pandemiyadan qorunmaq məqsədilə maska taxılır və covid-19 pasportu tələb olunur. amma bu gün səhər saatlarından etibarən, metro və avtobusdakı sıxlıqdan canını qurtaran yazıq bdu tələbəsi, metrodan çıxdığı anda gördüyü mənzərə qarşısında yaşadığı şokdan hələ də ayıla bilmir. (bax: mən)
. saat 8-ə qalıb və universitetin darvazası önündə minlərlə insan durub. həqiqətən insan seli var. saat 8-də tələbələri tələbə bileti və covid pasportunu yoxlamaq surətiylə içəri buraxırdılar. 5 dəqiqə ərzində 5 addım atmırdıq demək olar ki. minlərlə insanı gözlədib, sonra saat 8-də yuxarıda qeyd etdiyim prosedurlara əməl edərək tələbələri insan selinin içərisində tosta bənzədən, qucaqlaşsaq belə o qədər yaxın ola bilməyəcəyimiz hala gətirən universitet rəhbərliyi covid-19 tədbirlərinə uyğun iş gördüyünü qeyd edir və bu sıxlığın da bu səbəbdən yarandığını iddia edir. bu həqiqətən gülüncdür. saat 7-dən gələn tələbələri gəldikcə yavaş-yavaş pasportunu və biletini yoxlayaraq universitetə buraxmaq olmazmıydı? minlərlə insanı 8-ə qədər gözlədib, üstünə dərsə 30 dəq qalmış o qədər insanı güya yoxlayıb içəri birdən buraxmaq nə dərəcədə doğrudur? bunu qoyaq bir qırağa, indi isə gələk valideynlərə. yanımda bir neçə tələbə var idi ki, az qala nəslini gətirmişdi oraya. bəli, əslində tələbə gətirmir, bəlkə hətta bunu istəmir də, amma valideyn gəlir. o izdihamın ən böyük səbəblərindən biri də valideynlər idi. valideyn başa düşməlidir ki, biz bu dərslərin əyani olması üçün nə qədər gözləmişik. düz 18 ay! nə istəyirsiniz? sıxlıq yaratdıqdan sonra qərar versinlər ki, sizə yaramır yumşalma, karantin sərtləşsin, uşaqlar da dərsə getməsin. sonra sən də o nəslini töküb gətirdiyin o uşağın evdə telefon kompüter önündə dərs keçməyinə şahid ol, tələbəliyini yaşamadan kompüter önündə çürüməsinin. bu təhsil nazirliyi əvvəlcədən elan etmişdi ki əvvəlki illərdəki kimi qarşılama tədbiri olmayacaq. deməli ki gəlmək olmaz da. nə var niyə anlamırsınız? güya nə başa düşdünüz ki, nə gördünüz ki o izdihamda uşağınız hara necə getdi? o izdihamı yaratmağınızla qaldınız. birisi nənəsini götürüb gəlmişdi a millət! hamımız əzilirdik, mümkün deyildi addım atmaq. metronun çıxışıyla universitetin giriş qapısı arasındakı bir az yolu 40 dəqiqəyə keçə bildim mən! axı valideynlər, siz anlatmalısınız o uşaqlarınıza ki, birdən xəstələnərsən, durma sıx yerdə, sıxlıq da yaratma. bu gün dəhşətə gəldim. böyük, həddindən artıq böyük biyabırçılıq idi ki bu, bunu bizə rəva gördülər. sonra da çıxıb boş-boş müsahibə verirlər.
albom spotify-a gəldi!
link
qeyd: bu qrupu və mahnıları canlı dinləmək şiddətlə tövsiyə olunur.
müharibədən sonrakı haqsızlığı, ədalətsizliyi, qazilərin, şəhid ailələrinin bir çoxunun vəziyyətini, qaytarılan torpaqların indidən varlılar arasında bölüşdürülməsinin xəbərlərini aldıqca vaxtında böyük coşquyla xəbər gözlədiyim, hər gün yaxşı olsun, tez bitsin deyə dua etdiyim bu müharibəyə nifrət etməyə başladım, artıq bu barədə eşitdiyim tək bir söz məndə böyük qıcıq yaradır. 1 il ərzində dəyişən şey. 1 il olduğuna da inana bilmirəm, pandemiya ilə birlikdə bu müharibə mənim zaman alğımı aldı qopardı məndən. müharibə daha üstün gəldi təbii ki. sanki hər şey dünən kimidir, bütün hər şeyi yaddaşıma həkk edə-edə çıxdı getdi bu 1 il. o qədər böyük birlikdən sonra torpaqlar alınandan, müharibə bitəndən sonra bəlkə insanlar yenə bu dəfə də öz haqları üçün birləşərlər deyə ümid edib sevinirdim, müharibənin ortasında bu hiss yox olub getdi elə. müharibə sonrası da heç. ona görə bu müharibə mənim üçün o günlərdə yaşadığım hissləri ifadə etmir artıq. deyə düşünürdüm. bu günün də sıradan bir gün kimi keçəcəyini düşünürdüm. səhər hər kəsin story-də gördüyüm videoları tez-tez baxmadan keçirdim. bəzilərinə baxdım... istər-istəməz ağlamağa başladım. çox gözəl idi o birlik. amma bir az da yalandı sanki. bu bu gün gəldiyim qənaətdir. çünki sonrasında davam etmədi bu birlik. o birliyə daxil olanlar üçün heç nə ifadə etmədi. heç kim nələrə qadir ola biləcəyinin fərqinə varmadı. hər şey o 44 gündə qalmış kimi oldu. "torpaq qayıtdı, nə oldu?" deyə düşünməyə başladım. müharibə öncəsi və müharibə dövründə daha ümidliydim. indi baxıram ki, gedən sadəcə həyatlar, ümidlər, canlar, arzular oldu. nə qədər dramatik...
yeni single gəldii, təzə-təzə anında girib dinləməyinizi tövsiyə edirəm!
Devona Shaw, (farsca/tacik dilindən "ağlını itirmək", "dəli olmaq" kimi tərcümə olunur) əslən Tacikistan musiqiçisi Dövlətmand Xolov tərəfindən ifa olunan Tacik milli musiqisidir (falak). Orijinal mahnı, dünyada tanınan sufi şairi Cəlaləddin Ruminin bir şeirindən ibarətdir. milli mahnının bu instrumental remake-i Efruhiten tərəfindən edildi.
kiçik bir düzəltmə edim; "saçma sapan konuşma lan" deyil, "saçma sapan konuşma la ". önəmli detallardı bunlar, xahiş edirəm, diqqət edək.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343