Albert Camus'nün ilk əsəridir. Bu əsəri 22 yaşında yazıb. Bəzilərinə görə, bu əsər onun ən gözəl əsəridir. Camus isə bu fikirlə razı deyil. Çünki, 22 yaşındakı bir insan yazı yazmağı çox da bilməz. Ancaq bildiyi bir şey var ki, yaşam haqqında bu əsərdə yazılanlardan başqa bir şey bilmir. camus nadir yazarlardan biridir ki, ilk əsərində özünü tapır və gerçəklərini oxucuya çatdıra bilir. 1942-ci ildə çıxan sisifos mitinə də göndərmələr var bu əsərində.
Önəmli olan insanca və bəsit olmaqdır. Gerçək olmaqdır önəmli olan. Hər şey girər bunun içinə. Həm insan olmaq, həm də bəsit olmaq. Və mən bu dünyada olduğum zaman deyil də, nə vaxt gerçək ola bilərəm ? Arzum artıq xoşbəxt olmaq deyil, sadəcə bilincli olmaqdır.
blok başlıqlarını gizlət
yazarların çəkdikləri it �
yazarların çəkdikləri it �
yazarların çəkdikləri it �
yazarların çəkdikləri piş
yazarların çəkdikləri piş
yazarların çəkdikləri piş
yazarların çəkdikləri piş
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
Bəzi insanların sadəcə normal olmaq üçün nə qədər səy göstərdiklərinin heç kim fərqində deyil.
1848-ci ildə tələsik şəkildə yazılmış "inqlab çağırışı" əsəridir. Komunizmin nə qədər güclü olduğunu göstərmək üçün yazılıb. Avropada bir ruh gəzir, komunizm ruhu.
"Özəl Mülkiyyət ortadan qalxarsa, xalq tənbəlləşəcək deyirlər. Elə olsaydı, burjua sinfi çoxdan yox olmuşdu. Çünki, bu cəmiyyətin çalışan üzvləri heç nə əldə etmədən, çalışmayan üzvləri hər şeyi əldə edir".
Uğurlarınız çevrənizdəki insanların sizinlə bağlı necə düşündüyünə görə dəyişə bilər.
Əfsanəyə görə, kipr şahzadəsi pygmalion ideal bir qadın heykəli düzəldir və bu heykəl o qədər gözəl olur ki, pygmalion ona aşiq olur, ona bir insan kimi davranmağa başlayır və tanrılara onu gerçəyə çevirməsi üçün yalvarır. Pygmalion, tanrıların vasitəsi ilə arzusuna qovuşur və heykəl insana çevrilir.
Buna görədir ki, insanlar bir işin həqiqətən yolunda getməsini istədiyi üçün heç kimə o iş haqqında danışmır.
insanlar bir vəziyyətin və ya hadisənin sadəcə bir tərəfinə həddindən artıq çox fokuslandığında, digər amillərin təsirini unutmağa meyillidirlər. Zəngin insanların maddi vəziyyəti yaxşı olduğu üçün daha az və ya heç problemi olmadığını düşünməyimizin səbəbi budur.
1712-ci ildə cenevrədə anadan olmuş və həyatı boyunca cenevrədə doğulduğunu qürur hissi ilə söyləyən, cəmiyyət və siyasət filosofudur. Yazdığı əsərlər və tənqid elədiyi məsələlər həqiqətən də dövrünün ötəsində bir düşünür olduğunun sübutudur. Atası bəzi müzakirələri nəticəsində cenevrədən ayrılar və bir daha russo ilə maraqlanmaz. Russonun çətin illəri bundan sonra başlayır. Fərqli yerlərdə çalışır, çıraqlıq illəri də demək olar. Russo, 12 il əziyyətlə də olsa, bəzi yerlərdə çalışaraq həyata davam etməyə çalışır. 28 yaşında müəllimlik edir, musiqi dərsləri vermək üçün musiqini öyrənir, hətta hazırladığı bir opera belə var. Beş uşağı olur və hamısını yetimxanaya qoyur, lakin yaşlılıq dönəmində bunun üçün peşman olduğunu deyir. Russo, qərarsız bir xarakterə sahibdir. ilk öncə prostestantlığı qəbul edib, sonra katolikliyi, sonra yenidən prostestant olub.
Russoya görə, iki bərabərsizlik vardır. Birincisi, təbii bərabərsizlik olan insanın fiziki baxımdan bərabərsizliyidir. ikincisi isə, mülkiyyət bərabərsizliyidir. Bir insanın çıxıb da cəmiyyətin ortaq istifadə etdiyi torpağın yarısı mənimdir deməyi ilə həm bərabərsizlik, həm özəl mülkiyyət həm də mədəni cəmiyyət yaradılmışdır. Russo, bu insanı digər insanları aldada bildiyi üçün həm ağıllı, həm də oğru sayır. Bu ikinci bərabərsizliyi, tanrının hökmü ilə olduğunu hesab edənlərə qarşı çıxıb ( hələ doğulmamış max veberi tənqid edib, zənginliyi iqtisadi güc olaraq görən insanların gerçək gücə sahib olmadığını deyib. Çünki, bu şəkildə, yoxsul təbəqəyə məcburi şəkildə boyun əydirmək ədalətsizliyin göstəricisidir). Russo, təbii vəziyyəttəki təbii insanın azad olduğu üçün xoşbəxt, sivil cəmiyyəttəki insanın cəmiyyətə qarşı azad olmadığını bildirərək bədbəxt olduğunu deyib. əxlaqi davranışlarda cəmiyyətin rol oynadığını deyirdi. Onun dövrünə qədər olan bütün müharibələrin, bərabərsizliyin təməl səbəbi mülkiyyətdir. Russoya görə, təbəqələşmənin ən yuxarı hissəsini tutmuş insanlar, öz xeyirlərinə, cəmiyyət üçün qayda və qanun çıxardıb, aşağı təbəqənin insanları ilə razılaşma bağlayaraq və öz yerlərini möhkəmləndirərək inqlabı özlərindən uzaqlaşdırıblar.
" gəncin qocaya əmr elədiyi, cahil insanın müdrik və ağıllı insanı idarə etməsi, aclıq içində, məcburi ləvazimatlardan yoxsun olan çox insanın çətin yaşayarkən, cəmiyyətin az hissəsini təşkil edən insanların lazımı olmayacaq şeylər içində üzməsi təbiətin qanuna ziddir."
Platonun idealar nəzəriyyəsinin böyük qismi "dövlət" əsərindədir. ilk öncə, platonun ondan öncəki filosoflardan nələri aldığını yazmaqda fayda var. Pitagoras adlı filosofdan ruh köçünü, ölümsüzlüyü, parmenidesdən heç bir şeyin dəyişmədiyini, herakleitosdan hər şeyin dəyişdiyini və müəllimi olan sokratdan isə, əxlaq dəyərlərini mənimsəyib və əsərlərində yer verib.
Filosof kimdir ? Platona görə, filosof sözünün etimologiyasından anlaşılır ki, filosof bilgini sevən biridir. Ancaq, bir şeyə qarşı olan müvəqqəti maraq insanı filosof etməz. Ona görə həqiqəti sevən insan filosofdur. Burada, filosofları digərlərindən ayıran xüsusilikdir. insanların çoxu, bir musiqini, bir rəsmi gözəl olaraq adlandırır, lakin filosoflar o gözəlin özünü sevir. Bu biraz dərk edilməsi çətin məsələdir. ilk öncə tam açıqlayıb sonra örnək verəcəm. Bilgi və sanı ( sanmaq) var. Çox insan yuxarıda yazdığım gözəl musiqi örnəyini hiss edir və sanır ki, bu gerçəkdir. Ona görə bu gerçək bilgi deyil. Lakin filosoflar, başlı başına gözəlliyin özünü dərk edirlər və gerçək bilgini mənimsəmiş olurlar. Bəs bunu necə ayırd etmək lazımdır ? Bilgi, bizi heç vaxt yanıltmır ona görə gerçəkdir və gerçək olmayan şey bilgi deyil, ona görə gerçək də deyil. gerçək deyilsə sanıdır, ancaq gerçək olmayan da heçlikdir. Onda sanı, yəni, sandığımız şey həm olan həm olmayandır. Bu necə mümkündür ? Gözəl olan bir baxımdan gözəl deyil, ədalətli olan bir baxımdan ədalətli deyil. Nəticə olaraq, bizim bu dünyada hiss etdiyimiz bütün şeylər sanıdan ibarətdir. Bilgi isə fövqəltəbiidir. insan örnəyini götürə bilərik. Platon ümumi olaraq, insanlar olduğunu qəbul edir, lakin gerçəklər dünyasında sadəcə bir insanın, gerçək, sadəcə bir insan modeli var, bir at modeli, bir pişik modeli var deyir. Bununla da mağara alleqoriyasına çıxmış oluruq. Yəni, platona görə görünən və gerçəklər dünyası var. Biz görünən dünyada yaşayırıq. Bunu tam qavramaq üçün dövləti oxumaq vacibdir. Bəzi insanlar aristonun platondan daha məşhur və daha öndə gələn filosof olduğunu düşünürlər, ancaq fikrimcə, yanılırlar. Birincisi, aristo platonun yetirməsidir, ikincisi də odur ki, bugünə qədər var olmuş filosoflar gerçəkliyi qavramaq üçün platona baş vurublar, ontologiya, epistomologiya baxımından da baş vuranlar çoxdur. 12-ci əsrə qədər bu iki filosofdan platonun düşüncələrini qəbul edib, platoncu olanların sayı lazımı qədərdir ( stoaçıların da bir qismi platonçu olub).
Platon idealist olsa belə, ona qarşı çıxıb tənqid edənlər də bir nöqtədə bəzi düşüncələrini qəbul edirlər.
Anathema flying ( 3-cü dəqiqə 34-cü saniyəsindən sonrasını hiss etmək).
1876'da diyarbakır'da anadan olmuş müftüzadələr olaraq bilinən bir görkəmli və tanınmış ailənin ikinci oğludur. Türkiyəyə pozitif sosiologiyasını və türkçülüyü gətirən şəxsdir. Beynində güllə ilə yaşamağına səbəb olan yorginin fəlsəfi görüşləri olub. Güllənin ən böyük təsiri isə danışmasında görülüb. Diyarbakır türkçəsinin, azərbaycan türkçəsinin bir qolu olduğunu düşünürdü. Ziya gökalp inqlaba qarşı idi. Ona görə türklər, hürriyəti və bağımsızlığı sevdikləri üçün heç vaxt komunist ola bilməzlər. Mustafa kemal atatürk'ün onunla bağlı söylədiyi məşhur cümləsi də var. Hislerimin babası namık kemal, düşüncelerimin babası ziya gökalptir. Ziya gökalp, istanbula gəldiktən sonra durkheim əsərlərini tamamilə mənimsəyir, hətta "türk əxlaqı" adlı əsərində bəzi terminlərinə toxunur. Sosial bilinç, evlilik, əxlaqi davranış kimi davranışları və qavramları durkheim'dan mənimsədiyini düşünürəm ( çünki durkheim'ın "əxlaq təhsili" adlı kitabında əxlaqi davranışlar və sosial bilinc haqqında yazdığı çox şey var).
Gökalp, sosial birləşmə və toplanma'nın fərqli şeylər olduğunu irəli sürüb. Fərq isə, toplanmağın fərdləri özünü bəyənmişliyə qədər aparması, sosial birləşmədə isə belə şeyin olmamasıdır. Sonda, sosiologiyaya çox böyük qatqı verən Ziya gökalp'in bir cümləsini yazıb, o dönəmdəki türk cəmiyyətinin problemini bugün azərbaycan cəmiyyətində (sadəcə düşünürlər hissəsi) gördüyümüzü deyə bilərəm.
" bir filosofumuz, bir əxlaqçımız, bir sosioloqumuz yoxdur. Başqa uluslarda bunlar çox olduğu üçün, bizim indi yaşadığımız cəmiyyət problemlərini, onlar vaxtı ilə yaşayıb, həll edib və normal hala dönüblər. Çünki onlar sarsılmaqda olan radikal dindarlığın yerini boş buraxmayıblar və onun yerinə sosial əxlaq gətiriblər" (burada belə, durkheim'a göndərmə edir adam).
Ziya gökalp, diyarbakır millət vəkili seçildiktən bir il sonra (1924) həyata gözlərini yumub.
1594 ilə 1596 illəri arasında yazıldığı təxmin edilən Shakespeare əsəridir. Əsərdə iki 20 yaşını tamamlamamış Valentine və proteus adlı dostların yola qoyulduqlarından sonra dostluqlarının zədələnməsiylə başlayır. Proteus acgöz və eşqi dostluqdan üstün tutan xəyanətkarın birisidir. Valentine isə tam tərsidir.
Əsərdə eşq ilə dost sevgisi haqqında danışılır.
Bu arada 14 fevral sevgililər günü, bu əsərdəki valentine adlı qəhrəmanın şərəfinə adlandırılmışdır.
Qadının ikincilləşdirilməsi shakespeare'in bu əsərində də görülür və Yazdığı ilk əsər olaraq bilinir ( ümumiyyətlə, shakespeare ilk əsərlərində qadının əşya kimi alınmasından, itaətkar olmasından yazır. ikinci əsəri olan "hırçın kız"da da var bu).
Yunan mifologiyasında yer alan ikarus personajının hekayəsi.
Daidalus,afinanın sənətkarıdır. Əli sənətə yatqın olduğu üçün bu ad verilmiştir ona. Daidalus, hər cür memari baxımdan,heykəl baxımdan təcrübəli biridir. Daidalusa, Kral minos tərəfindən labirint düzəltmək tapşırığı verilir və o da düzəldir. Sonradan bəzi hadisələr baş verir burada və bundan dolayı kral tərəfindən daidalus və ikarus bu labirintə həbs edilir. Daidalus, oğlu olan ikarusa bal mumu və tüklərdən qanad düzəltmək istəyir və bacarır. Oğluna çox yüksəkdən uçarsa qanadlarının əriyəcəyini, çox alçaqdan uçarsa dənizə düşəcəyini deyir. ikarus, uçmağın verdiyi azadlıq eşqinə qapılaraq, atasının sözlərini unudur, çox yüksəkdən uçduğu üçün qanadlarını itirir və dənizə düşərək boğulub ölür.
bakı küçələri.
Ben ölmekten çok korkuyorum, münir bey. Hatta sana bir sır vereyim, bu dünyada herkes ölse, bir tek ben kalsam, ona bile razıyım. Düşün, o yalnızlığa bile razıyım.
Şahsiyet. Agah bey..
Bu şahəsər ilə, dolu bir səslə oxusanız, daha gözəl olar..
anımsıyor musun?
bir çetemiz vardı: Vahşi Siyah Atlar
ısmarlama serserilikler yaşardık
kimseden bir şey demeden kaçıp gitmeler gibi
sokaklarda sabahlamak, parklarda yatmak
yabancıları mahalleye sokmamak gibi
Ve bir gün gideceğimiz bir Amerika vardı
herkesin bir Amerika'sı vardı o zamanlar
herkes gece istasyonlarında
kendi Amerika'sını arardı.
uykulu kentlere girerdik gece yarıları
ıssız ağaçlar olurdu yol kenarlarında
gökyüzünde parlak yıldızlar, her yere aynı uzaklıkta
sarhoş bindiğimiz otobüsün penceresinden
sanki bambaşka bir dünyaya bakardık
sonra saklayarak yüzümüzü birbirimizden
yumruklarımızı sıkar sessizce ağlardık
ışığı açık kalmış pencerelere, kepenği örtülü dükkanlara,
yaz bahçelerinden taşan çiçeklere,
adını bile bilmediğimiz bu kente
neye olduğunu bile bilmediğimiz bir hasretle
uzun uzun bakardık
anımsıyor musun?
ahh o gece yolculukları
bir başka kentte, bir başka insan olmanın umutları
kaç yol arkadaşı kaldı şimdi geriye
gençliğin ilk acılarını birlikte keşfettiğimiz
kaç yol arkadaşı?
sürüyerek götürdüğümüz dargın beraberlikleri saymazsak
ne kalıyor elimizde?
ölenler,
terk edenler,
bir de telefonları, adresleri, kendileri değişenler..
Anımsıyor musun ?
Murathan Mungan - avara.
iki düşünürün də kapitalizmi necə ələ aldığı haqqında yazacam. Marks, iqtisadiyatı alt sistem olaraq bəlirləmiş və üst sistemdə isə din,mədəniyyət hüquq kimi qurumların olduğunu demişdir. yəni iqtisadi determinizm marks üçün önəmli bir qavramdır. Çünki, marks hər şeyi iqtisadiyyata bağlayırdı. Marksa görə sinif bilinci önəmlidir və burjua sinfi ilə işçi sinfi arasında qütbləşmə vardır. qütbləşmə kapitalistlərin rəqabəti nəticəsində uduzan tərəfin işçi sinfinə düşməsidir, qısacası, toplum proletarlaşacaqdır. Marksa görə, bir cəmiyyət zənginləşərsə bu proletarların sayəsindədir. bir cəmiyyət yoxsullaşmağa doğru gedərsə ən çox əziyyəti çəkən proletarlar olacaqdır. (Bu barədə daha ətraflı 1844 əl yazmalarında var. oxumağınızı önərirəm). Sinif bilincinin yaranması inqlaba aparan yoldu deyə vurğulayır marks. Webere görə isə, iqtisadiyyat qədər insanların sahib olduğu güc və status da önəmlidir. hətta bu iki şeyin təbəqələşmə sistemi yaratdığını da düşünür. Bu anlamda da sosial sinfi anlamaq üçün iqtisadi güc və statusu analiz edir. iqtisadi güc, cəmiyyətdəki bəzi imkanlardan yararlana bilən və istədiyini ala bilən insanların sahib olduğu bir şeydir. Status isə yaşam tərzidir. ona görə, eyni yaşam tərzinə sahib olan və eyni miqdarda şərəfə ya da hörmətə sahib olan qruplardır. Statusu bəlirləyən elementlər isə, ev seçmə, geyinmə tərzləri, evlənmə tərzləri və təhsildir ( sinif və status birbirinə bənzəsə də eyni baxmamalıyıq. Sinif istehsal ilə, status istehlak ilə bilinir). Weber saydıqlarım ilə marksın iqtisadi determinizmini tənqid edir. Qütbləşməyə gələndə isə, weberə görə cəmiyyətin proletarlaşması deyil, orta sinfin çoxalması ilə nəticələnir (özəl mülkiyyəti olan burjua sinfi,özəl mülkiyyəti olmayan burjua sinfi,orta burjua sinfi və işçi sinfi). Marks, orta siniflərin yox olacağını deyirdi. Weberə görə, daha çox qazanca sahib olma istəyi hər cəmiyyətdə görülmüş və acı bir faktdır. Kapitalizmi ortaya çıxaran insanlar, işinə çox məsuliyyətlə yanaşan,sözünə güvənilir insanlardır. buradan da weberin rasionalizmi ortaya çıxır (neo-marksistlər belə bundan istifadə ediblər. Bundan başqa weber bunu rasional tiplərində və dövlət idarəetmə tiplərində də istifadə edib). Kapitalizm işverənlər tərəfindən rasionallıqla pullu əməyə dayanır. Burada weber, kapitalizmi ortaya çıxaran 4 elementin olduğunu deyir. Burjua sinfinin varlığı, sənayenin inkişafı, şəhərləşmə və rasional hüquq. burada marksla oxşar nöqtə ikisi də işçi və işverən arasında rasionallıqla müqavilənin bağlandığını deyir (ancaq marks "məcbur qalaraq" ifadəsini vurğulayır). Weber sərbəst bazarı dəstəkləyirdi. Liberalizmin mottosunu qəbullanırdı. Yoxsulluğu isə tanrının dünyadaki nemətləri qaydasız böldüyünə bağlayırdı. Nəticə olaraq, weber, marksın tarixi materializmini birbaşa rədd edirdi.
Liberal feminizmə qarşı çıxmış olan 2-ci dalğa feminist axımdır. Marksist feministlər sinifli cəmiyyətdə fürsət bərabərliyi olmayacağını müdafiə edirlər. Qadın bərabərsizliyinin əsas səbəbi kapitalist iqtisadi sistemdir. Marksist feministlərə görə yadlaşma kapitalizmin gətirdiyi ən böyük problemlərdən biridir. istehsal sistemininin kökündən dəyişilməsiylə qadınlar öz haqlarına sahib ola bilərlər və bu dəyişməni inqlaba bağlayırlar. Tənqid etdikləri mövzular isə, 1) ailə qurumunun kapitalizm ilə münasibətinə baxarlar və qadının ailə içində bərabərsizliyini tənqid edirlər. 2) qadınların ev içində gördüyü işlərin istehsalla əlaqəsi olmayan işlər olduğunu deyirlər. 3) qadınların nəyə görə az maaşlı, sıxıcı və dəyərsiz işlərdə çalışdıqlarını sorğulayırlar. Ev işlərinin ictimailəşdirilməsini istəyirlər. Çünki qadınlar burada istehsalçı deyil də istehlakçı rolundadırlar. Ona görə qadınların ev işlərinə görə aylıq maaş tələb edirlər. Lakin bu həll yoluna qarşı məntiqli tənqidlər gəlib. Ev işlərini ictimailəşdirmək qadınları bir növü evə həbs etməkdir. Bunun ictimai yerlərdə qadınların özlərini inkişafına mane olduğunu deyirlər. Marksist feminizmi postmodern feminist axımlarından olan varoluşçu feminist axım da tənqid edib.
Cinsiyyət fərqi terminin başqa alt növü varoluşçu(fenomenoloji) feminizmdir. Kişilərin yaratdığı mədəniyyətdə qadınlar ötəkiləşdirilib. Bu axımın yaradıcısı Simone de beauvoir'dır. ikinci cins əsərində məhşur cümləsindən birini qadın olunmaz, qadın doğulur cümləsini işlədir. Varoluşçu feminizmə görə, qadınlar ataxaqanlığının hökm sürdüyü olan bu dünyaya atılıb. Qadın passiv, qorxaq ikən, kişi aktiv və cəsurdur. Burada da varoluşçuluq kimi, insanın öncə varolduğunu sonra tutum və davranışlarına görə özünü şəkilləndirdiyini müdafiə edir. Ən önəmli sualı, qadınlar bu vəziyyətdən (ötəkilik) qurtula bilər mi ?
Varoluşçu feminizm modernist sayılan feminist axımlarına qarşı çıxır (1. Dalğa liberal feminizm, 2. Dalğa marksist və radikal feminizm).
Bunun səbəbi isə insanın varoluşundan sonra gələn özünə xas özəllikləri, varoluşdan öncə gələn özəlliklər kimi qəbul etmələridir (iqtisadi,mədəni,determinist baxış açılarını).
ilk öncə sosial cinsiyyət nədir sualına cavab verəcəm. Sosial cinsiyyət, qadının və kişinin rollarını, məsuliyyətlərini, güc münasibətlərini, sosial yerlərini bəlirləyən bir qavramdır. Yaşanılan zaman, coğrafiya və mədəniyyətə görə dəyişir bu. Bundan başqa cinsi kimlik, cinsi rol, cinsi yönəlmədən də məlumat vermək istəyirəm sonra isə cinsiyyət fərqini dəstəkləyən mədəni feminizmdən yazacam.
Cinsi kimlik, fərdin öz bədənini və mənliyini bəlli bir cinsiyyət içində qavramaqdır. Cinsi yönəlmə, fərdin emosiya, istək və davranışların bəlli bir cinsiyyətə çəkimidir. Cinsi rol isə, cəmiyyət içində cinsəllik baxımdan xaricə vuran davranışların görünməsidir.
Mədəni feminizm, qadın xarakterinin müsbət yönlərini ucaldır. Mədəni feministlər cəmiyyət idarəsinin iş bölümündə və şiddətə qarşıtlıqda qadın ərdəmlərinə ehtiyac duyulduğunu deyir. Analara xas bilincin olması, qadınların empati səviyyəsinin kişilərə nisbətən yüksək olması, qadınların bir insanla münasibətinin daha yaxşı olması və insanlara qarşı şiddət yönəlməsinin qadınlarda az olması kimi şeylərdə özünü göstərir. Təbii ki, ataxaqanlığına qarşı tutumları sərtdir. Son olaraq, cinsiyyət fərqi termininin qadınlarla kişilər arasındaki fərqinin qaçınılmaz olduğunu üç formatda açıqlayır. bioloji, sosial qurumlarda qadın və kişiyə verilən iş bölümlərinin fərqli olması, insanların ötəkilik qavramını mənimsəməsi.
Kapitalizmdə kapitalistin bütün çıxarı, iş gününü uzatmaqdadır. işçi və işverən arasındakı müqavilənin nəticəsində proletar sadəcə özü üçün deyil, kapitalist üçün də çalışır. Bir proletar 9 saat çalışırsa, bunun 3 saatı lazımi əmək, 6 saatı isə pulsuz əməkdir. Quldarlıq və feodal cəmiyyətdən fərqli olaraq kapitalizmdə proletar ilk öncə bunun fərqində olmur(inqlabın ilk mərhələsi proletarın sinif bilincini mənimsəməsidir). Çünki, iş gününün sonunda işçi qazandığı pulu, öz əməyinin nəticəsi olduğunu düşünür. Lakin burada öz əməyinin yarısını almaqdadır. Üstəlik, qazandığı pulla sadəcə bəslənməsini çətinliklə qarşılayan proletar bunun bir qismini, kapitalistin sahib olduğu yerdə və başqa bir şəkildə kapitalistə geri verir. Bir sözlə, kapitalizm tam olaraq köləlikdir.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343