(baxma: flirt etmək)
bacara bilən cia agentidir.
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
baharın səsi ilə çox fərqli obraza bürünmüş, ramiz rövşən qələmindən olduğunu az qala unutduran mahnı.
bahar, ümumiyyətlə, çox yaxşı işlər görəcək. adicə seismic unity-nin instagram hesabında paylaşdıqları videoda öz yazdığı sözləri də dinləyə bilərsiniz. cover elədiyi gündən bəri özümü kiçik fangirl kimi aparsam da, bilirəm ki, dəyir, ona görə də illər sonrasına rez.
(baxma: inamsızlıq )
yenə o şablon və kobud hesablamanı edək: 10 cavan adamdan 8-si, bəlkə də, 9-u indi etiraz edib bəyənmədiyi cəmiyyəti düzəltmək üçün tək nəsə edib buna nail olacağına inanmır. idealizm yorucudur - bəyənmədiyin şeyi bəyəndiyin hala gətirmək üçün effort sərf etmək uzun illər və ağır işlər tələb edir. belə şeylər isə inamsızlıq varsa, mümkün olmur. ona görə təhsilin geri qalması hamı üçün fakt olsa da, onu düzəltmək üçün etiraz edən adamlar əlini daşın altına qoymalıdır.
orta məktəbdə, əsasən, daha çox yuxu yatsınlar, daha az yorulsunlar deyə direktora 800-1000 manat rüşvət vermiş insanlar buna - yəni "əşi guya tək mənlə nə düzələcək" arqumentinə bəraət qazandırırlar, sonra universitetdə yorulmasınlar deyə ayrıca rüşvət verirlər, sonra o bədbəxt universitet 2 faiz təhsil verirsə, onu belə almırlar və nəticədə, əlbəttə ki, iş tapmırlar. yenə dönüb-dolaşıb "fak dı sistem"ə gəlir söhbət, lakin gəlməyi də bir şeyə yaramır e, o ki insanlar bir az özlərinə dönüb baxmadılar, çətin nəsə düzələr.
sistem bərbaddı, universitetlərimizin təhsili, tələb etdikləri şeylər, sözün əsl mənasında, zibildi, amma özümüz də heç nə üçün cəhd etmiriksə, sonradan yenə bütün günahı ətrafdakılara atmaq da "bir az şov bence".
master üçün universitetlərdən qəbul almaq - yeni tədris ilinəcən 8-9 ay full time işləmək - başını buraxdığım layihəmi diriltmək - mental stabilliyimi geri qaytarmaq - daha az "overthink" - insanlardan gözləntilərimi maksimum aşağı endirmək - yaxşı dost kruquna sahib olmaq - can sağlığı - xoşbəxtlik
fevralda "yəqin, başım qarışıqdı, düzələrəm" deyə düşünüb artıq 11 aydır mental sağlamlığının düzəlmədiyini və hətta sözün əsl mənasında fiziki olaraq da tək qaldığın üçün bunun get-getə pisləşib dərinləşdiyini dərk etdiyin andır.
elxan əhədzadə və eldar mansurov - niyə getdin (söz: hüseyn cavid)
gözəl şeiriyyata sahib ortastatistik bir nostaljik azərbaycan mahnısı məni kövrəltməyə bəs edər, amma bunun verdiyi can sıxıntısı tamam başqa daddadır.
gəncədə baş verən hadisələrdə canlı yayım etməyə icazəsi olmayan, yaxud özlərinin canlı yayıma çıxmadığı, amma 10 noyabr günü, siyahını paylaşdıqları əsas dövlət kanalının müxbirlərinin utanmadan-qızarmadan 10 metr aşağı düşüb şəhidlər xiyabanında canlı yayıma çıxdığı kanallardır.
ölkədə çətinlik olanda yaxşı gizlənməyi bacaran, amma yaxşı gündə işçilərin çıxıb canlı yayında sevinc qışqırıqları atan, pul üçün ekrana gərəksiz verilişlər verib izləyiciləri günahlandıran, istənilən mövzuda özü-özünü təkzib edən, yenilikçi gənclərə yer vermək istəməyən, imkansızlıqdan ora gələn gəncləri özləri kimi qəliblərə salan utandırıcı medianın bir hissəsidirlər.
əsl üzləri isə belədir (ətrafımdakıların təcrübəsindən): bəziləri ora müxbir kimi işləməyə gələn artıq çəkili tələbələrə aparıcı olmaq üçün "arıqlamalısan" deyə təzyiq göstərib mental sağlamlığını pozan və o insanların da tək çarəni dərmanla, gic-gic otlarla arıqlamağına səbəb olan redaktorlara sahibdirlər. sizi ora 1 aylıq yoxlanış üçün götürərlər, amma 2-ci ayınızda işiniz qarşılığında maaş tələb etsəniz, tələbə olduğunuzu deyib yerinizdə otuzdururlar. yaxşı müdiriyyətə sahib olan kanallarda isə "qoca qurd" dediyimiz köhnə jurnalistlər işə yeni başlayan müxbirlərə "sizdən jurnalist olmaz" deyə-deyə yenə aldıqları maaşı burunlarından gətirməkdə əladırlar. daha sonra canım sizə desin, tanış-tunuş köməyi ilə təcrübəçi kimi oraya daxil olmuş insanların təcrübəçi olduqları kanal haqqında hərarətli nifrətlə danışmaqlarına baxmayaraq, lazım gələndə hər yerə o 1 aylıq heç nə etmədiyi dövrünü soxuşdurması halları da mövcuddur.
telekanalların da niyə bu gündə olduğunu deyim: son cümləmdə qeyd etdiyim o bütün gənclər lazımi yerdə dəlisov-üsyankar, lazımi yerdə qatı yapçı olmağı çox yaxşı bacarırlar. bu da onları gələcəyin vəzifəli adamı edir: ikiüzlü, özünə lazım gələn şəkildə davranan, artistliyin bədəndə əksi. öz cızığından dönməyən tanıdığım 5-6 bilikli, savadlı cavan isə hər freelance işinə görə minimal maaş alıb kənara durur, onlara da heç kimin təqdiri lazım deyil, heç reklam da etmirlər işlərini, müəllimlərinə də yaltaqlanmırlar. və böyük ehtimalla, 10 il sonra sektorda bu savadlı, ümidli, idealist uşaqları yox, yaltaqlanmağı sevən, müdirinə yalnız eşitmək istədiklərini deyən insanlar qalacaq.
gələcəyimi onlardan birində nəinki görmək, düşünmək belə istəmirəm, bu günlük neqativlik kvotamı doldurdum, təşəkkürlər.
gündə ən az 2 dəfə twitchdə streamə çıxan kiber idman təşkilatıdır. həmçinin "innoweek 2020" layihəsində online cyber cup tədbirinə sponsorluq edəcəklər.
streamerlərinin bəziləri canlını çox ruhsuz şəkildə aparmasa, yaxşı kanaldır və yaxşı da işlər görürlər. bəzən rus dilində olur canlı yayımlar, o yayımlar daha uğurlu keçsə də, rus dilində olmağı əsəbpozucudur. rus dilində baxmaq istəsək, nə qədər kanal var twitchdə: bizə azərbaycan dilində kanallar lazımdır. ümid edirəm, bunu da yaxında aradan qaldırarlar.
yaradıcı, ağıllı, gözəl (söhbət fiziki gözəllikdən gedirsə) insan olmaq bəs deyilmiş demək, adam olmağı öyrənməli imiş dediyimiz haldır.
yaxın ətrafımdan və ümumi müşahidələrimdən misal gətirirəm, bir insan uzaqdan çox mükəmməl görünürsə, amma reallıqda tənhadırsa, özünü, əsasən, pis hiss edirsə, demək, bu adamda nəsə çatmır, o çatmayan şey isə "yaxşı xasiyyət"dir.
fikir vermisinizsə, cəmiyyətin qaqaların, qlamurların üstünə düşməsi də buna görədir, əslində. hamı artıq sosial şəbəkə tənqidlərini görə-görə elə düşünməyə başlayır ki, əsas olan intellektual, savadlı, məqsədli, işi-gücündə olmaqdır, sonra baxırsan ki, onları yavaş-yavaş yerinə otuzdurmağa başlayırsan, amma insanlarla münasibətlərin zibil kimidi, çünki təhtəlşüurun yaradıcı və ağıllı olmaq üçün hədəfyönümlü olmaq, insanları çox ətrafında tutmamaq fikri ilə doludur. bu da xasiyyətə təsir edir, ondan sonra vay efendim niyə yalnızam.
2 il əvvəl haqqında yazdığım və o 2 ildən sonra tərkibində baş verməyən hadisənin qalmadığı sənədli film festivalıdır. daxili və xarici problemləri olmasaydı, xeyli iş görəcəkdilər istər əvvəlki komanda ilə, istər indiki. bu il əsas icraçı direktor kimi oqtay namazovu görürük dokubaku staffında. saytlarını yeniləyiblər, instagramlarında yeni postlar paylaşıblar, yeni əməkdaşlıqlar qurublar və sairə, və ilaxır.
ələlxüsus, möhtəşəm xəbərlərlə qayıdıblar. etiraf etmək lazımdır ki, onların kiçik pub, kafe, yaxud geniş teatr zalları, mərkəzlərdə keçirdikləri nümayiş günlərinin yerini vermir, amma onlayn nümayiş təşkil ediblər. 7 gün ərzində bu platformadan qeydiyyatdan keçərək nümayişləri pulsuz izləyə bilərsiniz. filmlərin kateqoriyalarını, sinopsis, yaxud açıqlamalarını oxumaq üçün, treylerlərinə baxmaq üçün dokubakunun saytına keçid edə bilərsiniz.
noyabr 18-də senatına “Dağlıq Qarabağ Respublikasının tanınmasının zəruriliyinə dair” qətnamə layihəsi təqdim olunan və bu gün senat tərəfindən qətnamənin qəbul olunduğu ölkə.
yenə belə ajiotaj yaradacaq söhbətlərdə ortaya atılan hikmət hacıyev isə qətnamənin önəmsiz olduğunu vurğulayıb.
adamı kişilərin pulqabı funksiyasından başqa işə yaradığı mövzular kimi başlıq açmağa təhrik edən başlıqdır -*
"i was grateful to you, since for the first time i felt myself, as it were, confirmed in my existence".
(bax: stefan zweig)
(baxma: twenty-four hours in the life of a woman)
qoşulduğu radioverilişdə ilham əliyevə milli qəhrəman adı verilməsini təklif edən yazıçı, ziyalı, ictimai xadim və daha bir çox şey.
gəlin qəbul edək ki, rus telekanallarında qoşulduğu debatlarda hər zaman bizə lazımlı biri olub, bizi çox yaxşı təmsil edib. amma elə bil bu insan yalnız xaricdə yaxşıdır, Azərbaycanda hər şeyi bir-birinə qarışdırır. onsuz da, yazdığı kitablara qarşı hər zaman mühakiməm olub, bir kitabını da alıb oxumaq keçməyib içimdən, indi də görürəm ki, o kitablar elə bil elə-belə yazılıb ki, adı olsun "yazıçı" .
bu gün, həqiqətən, hər kəsin nəsə təklif edəsi tutub. izləyiciləri çox olan insanlar telefon və kompüterlərini özlərindən uzaqda tutsaydılar, əla olardı.
çulğamaq - bürümək, əhatə etmək.
bu sözü, əsasən, keçmiş əsərlərimizdə görə bilərik. "qəlbim sevgi hissi ilə çulğayırdı". ya da "onu maraq çulğadı".
azərbaycan dövlət tərcümə mərkəzi bu sözü dialekt və ara söz kimi verib.
"bu ermənilərin yaxşısına da nəhlət, pisinə də" deyimini sübut etməyə can atan musiqiçidir. bəstələdiyi musiqiləri sevən, dinləyən, bir çoxundan xəbərdar olan bir dinləyici üçün bir musiqiçinin də siyasətə qarışması, daha doğrusu, bu qədər həyasız mövqe bildirməsi məni üzdü. hansı mövqedir deyə bilmək istəyirsinizsə, bu müsahibəyə klikləyib oxuya bilərsiniz. elə bil jurnalisti qoyub qabağına nağıl danışıb. ay, azərbaycan ssri kilsələri dağıdırdı (qaqaş day demir ki, ssridə ateizm təbliğ olunurdu, yazıq azərbaycan ssri öz məscidlərinə yiyə çıxa bilirdi ki, hələ sizin kilsələri dağıtsın?), ay, türkiyə azərbaycanı öz torpaqlarına qatmaq istəyir deyə indi belə maraqlıdır bu işdə və ömür boyu "yazıq" ermənilər türklərdən əziyyət çəkib necə ki, yunanlar, suriyalılar, ləzginlər və kürdlər (ba yenə buna deyən lazımdır ki, say gör türkiyə sərhədləri daxilində neçə suriyalı, kürd yaşayır, sonra danışarsan), ay mənim ölkəmlə azərbaycanı eyni güclü ölkələr kimi təqdim edirlər halbuki ermənistan azərbaycan qədər silaha malik deyil (onda adama deyərlər ki, vaxtında rusiyanı özünüzə dayaq bilib şıllaq atırsınızsa, indi ağlamağa ehtiyac yoxdur. nətər deyəllər, özü düşən ağlamaz). və hələ bir çox dəxlisiz söhbətlərə dəyinib. o boyda xocalı soyqırımını gizlətməyə çalışıb, 30-40 nəfərin öldüyü sumqayıt hadisələrini şişirdir, üstəlik, jurnalist orada dağlıq qarabağ ərazisinə rəsmi dağlıq qarabağ/artsax respublikası adlandırır. hanı faktınız, a bala? definitionu wikipediadan götürmüsən, lap əla, bəs o biri cümlələri niyə yazmamısan hansı ki "rəsmi olaraq azərbaycan ərazisi kimi tanınır" deyə qeyd edilib? dağlıq qarabağ bizim ərazidir, biz onun muxtariyyətini tanımayandan sonra bunlara nolub, a kişi?
əsəbimi cilovlayıb, digər məsələyə keçim. müəllim hələ facebookda fandreyzinq açıb 6 milyon dollar pul toplayıb xeyriyyə konserti təşkil edirlər. yaxşıdı e valla, system of a down amerikanın göbəyində oturub propaqanda edir, tigran da berklee-dən tanıdığı yüzlərlə dünya səviyyəli musiqiçini belə ələ almağa çalışır. belə ədalətə nə deyim mən. üstəlik, ordumuz güclüdür deyə səhv bizim olur ha.
(baxma: sən sən ol mən də mən)
(baxma: it hürəndə keçən karvandakı 3-cü dəvə)
(baxma: digər atalar sözlərini neprav çıxaran o bir anarxist ata)
(baxma: bəd nəzər görən tip)
(baxma: aktivist olmağa 4 balı çatmayan həvəskar sistem hateri)
nitqinin mükəmmələ yaxın olması, görünüşünün insanların xoşuna gəlməsindən savayı, xüsusilik görmədiyim və görməyəcəyim şəxsdir. bunu kənardan mühakimə edən bir insan kimi demirəm, bir çox müsahibəsini dinləmişəm/oxumuşam. bu şəxsdə xüsusi heç nə yoxdur. dövləti sevir, hakimiyyətdən tamamilə razıdır, sistemə baş əyir, televiziyanın propagandasından ya xəbəri yoxdur, ya da buna önəm vermir, başını aşağı salıb işini görür, problem gördüyü şey yalnız qarabağ problemidir, bir də müxalifət. "azərbaycanda hər şey zordu" ideyasına cani-könüldən inanır. bir sözlə, indi könüllülük təşkilatlarında işləyənlərin 20 yaş böyümüş halıdır sanki.
jurnalistika fakültəsində lalə azərtaş deyəndə ağızlarının suyu axır, öz ideallarıdı bəzilərinin bu xanım. etdiyi şey aparıcılıqdır, diktorluqdur, jurnalistikaya bunun nə dəxli var, bilmirəm. özü də yenə xaricdəki kimi şərhli xəbərlər aparsa, deyərəm ki, nəsə var. bizim xəbərləri oxumaq xüsusi istedad tələb etmir. nitqin üzərində işlə və gözəl/yaraşıqlı ol kifayət edər.
lalə azərtaşı bəyənən tələbələr tipik ortastatistik azərbaycanlı gəncləridir. xarici xəbərlərdən, siyasətdən, iqtisadiyyatdan başları çıxmır, ortada fırlanan mainstream şeylərdən başqa əqidələri bir şey qəbul edə bilmir, 1-ci kursa daxil olan kimi hamıya açıq profil açıb özlərini jurnalist zənn etməyə çalışırlar və sairə.
çox üzücü şeylərdir, bunlar. atv-dən çıxarkən ağlamağı ilə bağlı xəbərlərin hamısını bir-bir oxudum sırf maraqdan. düzdür, yəqin ki, 15-20 ildir can qoyduğu, adının birlikdə işlənildiyi, böyüdüyü kanalı qoyub getmək çətindir, amma xəzər tv-dən gələn təklif gör necə güclü olub ki, getmisən də, day bunu tirajlayaraq şou yaratmaq niyə?
nəysə, sözümün canı qınamaq-zad deyil. ortada güclü, adını tanıtdıracaq jurnalist mövqeyi görməsəm də, işini azərbaycan standartlarında çox yaxşı bilir. özü də "dvijenik" qadındır, istənilən müsahibəsini (xüsusən də, bdu tv-də olan) açın baxın, görün necə sözləri fırladıb danışır. hər adamın işi deyil özünü bu cürə gizli və uğurlu şəkildə altdan-altdan reklam etmək.
bu sifarişi verən: luna
H.e.r ilə dueti "best part" səbəbilə "Best R/B Performance" kateqoriyası üzrə qremmi almış babat səsi olan alternativ r/b ("and" simvolunu yazanda mətnin davamını silir), və neo soul ifaçısı.
2017-ci ildə çıxardığı "freudian" adlı albomu neo soula bir mükafatdı elə bil. albomda, birincisi, janrının tələb etdiyi o blüz, gospel, reggi, caz elementlərini ustalıqla göstərməyə çalışır. ikincisi isə "the blues project" saytının "2020-də r/b ruhunun çağdaş soul dünyasını yenidən forlamaşdıran 21 ifaçı" siyahısında danieli 18-ci yerə aid edərək albom haqqında müsbət fikirlər paylaşması, pitchfork un 7.3 verməsi də albomun uğurlu olduğundan bəhs etməyə sübut verir.
daniel caesarın bir çox mənbədə "best part" mahnısı ilə məşhurlaşdığı yazılsa da, məncə, başqa bir neo soul övladlarından olan kali uchis ilə dueti "get you" onun stilini əks edən ən yaxşı mahnıdır.
əgər yaradıcılığı ilə yaxından tanış olmaq istəyirsinizsə, "pilgrim's paradise" (2015) (EP), "freudian" (2017), "case study 01" (2019) ardıcılığı ilə dinləyin, çünki camaat albomdan alboma inkişaf etsə də, daniel elə bil məşhurlaşdıqca əvvəlki blüz, gospel ağırlıqlı üslubundan uzaqlaşıb, softlaşıb.
"pilgrim's paradise"ın ən yaxşılarından olan "paradise" mahnısı badbadnotgoodla birgə işin bəhrəsi olduğu üçün xüsusi olduğu kimi, həm də əvvəli ilə childish gambinonun "flight of navigation" mahnısına bənzəyərək ürəyimdə taxt qurdu, bir sözlə.
"cyanide", "who hurt you?", "love again" kimi qəşəng parçaları da bonus kimi əlavə edirəm.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343