siqareti tərgitmək

Deyəsən artıq qalib gəldiyim savaş. Təxminən 10 ay əvvəl xarici ölkədə çox baha olması səbəbindən tərgitməyə başlamışdım. Amma həmin vaxt çox az hallarda da olsa çəkirdim bir dənə filan. Sonra Azərbaycana qayıtdım o bir dənələr həmişəki kimi artmağa başladı. içki içəndə daha çox çəkməyə başlayırdım. Bu ara-sıra "tərgitmələr-yenidən başlamalar" martın axırına kimi davam elədi. Sonra bir dəfə bir gün çəkməməyə söz verdim, sonra o biri gün, sonra o biri gün. Belə-belə artıq 3 ay tamam olub ki dilimə dəymir. Əvvəllər spirtli içki içəndə ürəyim istəyirdi, artıq onu da aşmışam.
Tərgitməklə nə qazandın deyə sual verə bilərsiz? Düzü çəkən vaxtlarımda belə çox çəkən deyildim. Bir qutunun yarısını ancaq çəkə bilirdim. Bu da bir aya 15-20 qutu arası edirdi. indiki qiymətlə hesablasaq azı 60 manat qabağam hər ay. Bunu da geyimə, istirahətimə, əyləncəmə xərcləyirəm.
Səhər tezdən ağzımda iyrənc dad olmur. Özümü gücsüz, yorğun hiss etmirəm. Spirtli içkidən də zövq alıram artıq. Çünki, siqaret çəkəndə daha tez sərxoş olursan deyə zövq ala bilmirsən içkidən.
Necə tərgitdin sualına isə xüsusi bir cavabım yoxdur. Xarici ölkəyə 40 günlük araşdırma proqramı çərçivəsində getmişdim. Orda siqaretin baha olduğunu bilirdim. Bizim pulla hardasa 10 manat. Ay yarıma da 450 manat edirdi ki, siqaretə bu qədər pul vermək axmaqlıq olardı. 1 ay əvvəldən özümü psixoloji olaraq hazırlamışdım ki, tərgidəcəm. ilk 2-3 gün bir az çətin oldu. Sonra heç nə hiss eləmədim. Təbii ki, bu arada siqaretin əvəzinə yeməyimi artırmalı oldum. Çünki, ağız dolu olmalıdır ki, siqareti unudasan. Çox çəki aldım, sonra o çəkini də verdim.
Xüsusi məsləhətim o ola bilər ki, yavaş-yavaş tərgitmək deyilən bir şey yoxdur məncə. Əvvəllər cəhd etmişəm, alınmayıb. Özümə söz verirdim ki, günə 4 dənə çəkəcəm. Siqaretin saatını gözləyərkən ancaq siqaret düşünürdüm, nəticədə ağlımdan çıxmırdı. Ona görə də özünüzü psixoloji olaraq hazırlayın, bir dəfə atın canınız qurtarsın. Nəsə lazım olsa mesaj qutusunu qırmızılandırın, cavab verəcəm

böyük vətən müharibəsi

Adını "ikinci Dünya Müharibəsi" olaraq dəyişilməsini təklif edənlərin yarım qram iQ-sü olmadığı müharibə. Niyə dəyişək? Çünki, SSRi bizi işğal etmişdi və 1990-da qırğın törədib Bakıda. Yaxşı, mənim babam 1923-cü ildə anadan olub, 1989-da da dünyasını dəyişib. Nə SSRi-nin işğalını görüb, nə də 20 yanvar hadisələrini. Gözünü açıb SSRi-ni vətən olaraq görüb, elə də ölüb. Bu adam vətəni üçün döyüşüb və yaralanıb. Sənin tarixin 100 illik astanasından baxıb "ruslar bizim düşmənimizdir" deməyin, mənim babamın vətəni üçün döyüşdüyü gerçəyini dəyişmir. Azərbaycandan ölən 650 min insan vətən uğrunda ölüblər. Onlar SSRi-ni vətən olaraq görüblər. indi durub demək ki, bu müharibə böyük vətən müharibəsi deyildi, əslində işğalçı SSRi-nin apardığı müharibə idi, 650 min insanın ruhuna hörmətsizlik deyil? Və ya hələ də yaşayan bir veterana gedib necə demək olat ki, sən vətən uğrunda vuruşmamısan, işğalçıya kömək eləmisən? 300 il sonra Ermənistanla sülh bağlasaq bu günki şəhidlərə bizim dostumuzla vuruşduqlarına görə qəhrəman sayılmayacaqlar onda? Nə mənasız adamlar var da.

başlıq pulu

Qızın bakirəliyini pozmaq müqabilində atasına verilən pul. Bəli, başlıq pulunun qızın atasına verilmə məqsədi odur ki, onun qızının bakirəliyini pozma haqqını alasınız. Bunun sübutu üçün ən gözəl nümunə evlənib ayrılmış qız ilə evlənəndə başlıq pulunun verilməməsidir. Niyə? Çünki, qızın birinci əri o qızın bakirəliyini pozmaq müqabilində atasına pulu verir, ona görə atası onu ikinci dəfə sata bilmir. indi deyirlər ki, qız cehiz alır, qızıl alır filan. Guya oğlan o pulu kömək qızın ailəsinə kömək üçün verir. Halbuki, Eric Berkowitz "Sex and Punishment" kitabında yazır ki, bu adət qədim Assuriyalılardan, Şumerlərdən gəlir. O vaxt ki, cehiz yox idi. Onda niyə verirdilər? Təbii ki, qızın bakirəliyini almaq üçün. Hətta, bir oğlan qızı zorlayardısa, qızın atası başlıq pulunun 3 mislini oğlandan tələb edə bilirmiş o vaxtlar.

pozitivizm

irəli sürülən nəzəriyyənin elmi ola bilməsi üçün "yanlışlanabilən"(falsiable) olmalı olduğunu iddia edən nəzəriyyə. Bir teoriya o zaman elmi olur ki, onun yanlışlana bilmə imkanı olur. Qalanları elmi nəzəriyyə yox, taftalogiyadır. Məsələn, "Bütün qu quşları ağdır" deyirsən və qara qu quşu tapırsansa buna iki cür şərh vermək olar:
1. Qara qu quşu tapdığıma görə deməli "Bütün qu quşları ağdır" iddiası yalandır.
2. Tapdığım quş qara rəngdə olduğuna görə bu quş qu quşu deyil, çünki, bütün qu quşları ağdır.

1-ci şərh elmi(scientific) şərhdir və nəzəriyyənin yanlışlana biləcəyini göstərir. 2-ci şərh isə taftalogiyadır, çünki iddianı qəti bir hökm kimi qəbul edir və onun əksini deyən hər şeyi səhv sayır.

Pozitivstlərin fikrincə, hər nəzəriyyənin səhv olma ehtimalı olmalıdır. Bir nəzəriyyənin inkişaf etdirilməsi üçün onun səhvlərini tapmaq daha effektivdir. Məsələn, dünyadakı bütün qu quşların ağ olduğunu təsdiqləyici nümunələr toplamaq qeyri-mümkündür. Milyonlarla ağ qu quşu var, bunların hamısını dənə-dənə yoxlayıb iddianın düz olduğunu təsdiqləməkdənsə, qara qu quşu axtarmaq lazımdır.

çurban olmaq

Normal bir şeydir. Qarşınızdakının gücünə bağlı bir şeydir. Mən, məsələn, əsgərlikdə bölük komandirinin hər dediyini eliyirdim göt qorxusundan. Tək mən yox, hamı edirdi. indi biz çurban sayılırıq? Təbii ki, yox. O an məcbursan. Bölük komandiri də hərbi hissə komandirinin hər dediyini eliyirdi, o da çurbandı onda? Deməzdim. Ölkənin 99 faizi polis adı eşidəndə içinə soxur. Hələ bunun "Bandotdel"-ni filan demirəm. Ona görə də belə başından böyük kiməsə çurban deməyin tərəfdarı deyiləm. Qısası, hamımızın hər an çurban olmaq kimi bir ehtimalımız var. Qarşındakı gücdən asılıdır.