uber

bu gün ilk dəfə istifadə etdiyim və çox bəyəndiyim xidmət. deməli, sahil metrosunun yanında sifariş verdim telefondakı proqramla. yəni, kontur filan itirmədim xidmətə zəng etməklə. elə sifarişi verən kimi taksi təyin olundu, taksinin markası, sürücünün adı, sürücüylə əlaqə saxlamaq üçün chat düyməsi açıldı və taksi proqramda göstərilən vaxtda da çatdı. sahildən amerikan səfirliyinin yanına cəmi 1,75 azn pul aldı. çox ucuz və sərfəli. hətta sonda proqramda qiymət də verirsiz sürücüyə ki, gələn dəfə minən kimin maşınına mindiyini bilsin. bu taksi tayfası qədər zəhləm gedən tayfa yoxdur. ona görə bu tip xidmətlərə heyranam.

ana olmaq

zənnimcə baş verməmişdən əvvəl namizədlərin ciddi-ciddi psixoloji testdən keçirilməsi lazım olan hadisə. qonşuluqda yaşayan analar var. uşaqın üstünə elə qışqırır ki, mən evin içində dik atılıram. düşün ki, bu uşaq necə böyüyəcək. əsəbi, nevroz, çəkingən...sonra da deyirsiz bu insanlar niyə belədir. belə böyüdülən uşaq böyüdükdən sonra da belə olar da. ərə gedəndə sevincdən uçursuz, 2 ay keçməmiş birini hazırlayırsız. bəs heç düşünmürsünüz ki, biz bu uşağı tərbiyə edə biləcəyikmi? hansından da soruşursan başlayır ki, dəcəldi, sakit dayanmır. zor eliyir. o uşaqdır, elə olmalıdır. sən doğanda bilmirdin guya uşaq necə olur? dəcəllik edirsə, dözməlisən, səhv edirsə öyrətməlisən, bir də səhv edirsə bir də öyrətməlisən, bir də edirsə bir də öyrətməlisən. yoxsa döyərək, qışqıraraq uşaq tərbiyə edəcəysinizsə ondansa doğmasanız yaxşıdı. çünki, o dəli kimi böyütdüyünüz uşaqlar gələcəyin bir fərdidir. neçə-neçə insanların taleyinə təsir edəcək. bu cür təsir edəcəksə, gələcəyimizi düşünmək belə istəmirəm.

11 aprel 2018 azərbaycanda növbədənkənar prezident seçkiləri

deməli hər şeydən əvvəl sadə müşahidəçi kimi fikrimi yazım. hər şeydən əvvəl müstəqil müşahidəçi görəndə isa görmüş pontius pilatusa dönürlər. gör partiyalarımız nə gündədir ki, onların müşahidəçisini vecinə alan yoxdu. mən getdim məntəqəyə mənə dedilər ki, gedib dairədən qeydiyyatdan keçməlisən. mən də dirəşdim ki, elə bir qanun yoxdu. nə başınızı ağrıdım, gördüm xeyri yoxdu. getdim dairəyə. dairədə bir dənə lazımsız adam mənim adımı soruşdu, vəsiqəmin şəklini çəkdi dedi indi icazə verirəm. nəsə. getdim məntəqəyə. başlayanda hər şey əla başladı. hər şey prosedurla. günortaya qədər hardasa 300 nəfər adam gəlmişdi. karusel oldu 2-3 dəfə. elə bir ciddi pozuntu görmədim. ancaq bunu da deyim ki, bir müşahidəçi heç bir şey edə bilməz. mən bilmirdim qutuya baxım, barmaqlara baxım, karuselə baxım. qalan müşahidəçilər ancaq selfie edirdilər. əl qərəz, günorta gördüm mümkün deyil, çıxdım məntəqədən. axşam səs sayılan vaxtı qayıtdım. woow. 954 səs. hamı bilir ki, günortadan sonra demək olar ki, gələn olmur. hardan çıxdı bu 954 səs anlamıram. arada soxasoxda biri bir topa bülleten də atdı...
qısası,ömür gedir. həyatımızın ən yaxşı dövrlərini çox bərbad vəziyyətdə yaşamağa məhkumuq. bəlkə də 15-20 il sonra hər şey düzələcək. amma onda da bizim çənəmiz yerə dəyəcək. çox gec olacaq çox...

sözlüyün azərbaycanda tutmamasının səbəbləri

1. gənclərin hər hansı mövzu haqqında fikir sahibi olmamalarıdır. çünki, burada mırt bir status yazıb altından dost tanışının like etməsini gözləmək mümkün deyil. konkret başlıqlar var və ya özünün açmalı olduğun başlıqlar var, sən də bunlar haqqında fikir bildirməlisən. bu da bir çox gənc üçün çətindir.
2. qız tutmağın mümkün olmaması. çünki, burada qız tutmaq üçün tək silahınız fikirlərinizdir. nə hovuz qırağında eynəkli şəkiliniz, nə də maşınımızda çəkdiyiniz selfie qız tutmağa kömək etməyəcək.
3. burada olan yazarların burda olma səbəbləri ancaq fikir bölüşməkdir(hamısının yox təbii ki). fikir bölüşmək isə, təbii ki, bir çox gənc üçün maraqsızdır.

francis bacon

"yüksək vəzifə tutan insanlar 3 qat quldurlar: dövlətin qulu, şöhrətin qulu və gördükləri işin qulu. buna görə də, nə özlərinə, nə hərəkətlərinə, nə də vaxtlarına hökm edə bilmirlər. güc üçün çalışarkən azadlığını itirmək və yaxud başqalarına nəzarət etmək istərkən öz üzərində nəzarəti itirmək qəribə bir hissdir. yüksək vəzifəyə yüksəlmək çətindir. zəhmət öz ardınca daha çox zəhmət tələb edir və insan adətən çirkli yollarla yüksək ad-san qazana bilir. yüksək vəzifələrin yolları sürüşkən olur: burdakı insanın sonu ya yuvarlanmaq ya da, ən azından, həzin bir sondur.
"cum non sis qui fueris, non esse cur velis vivere" - həmişə olduğun kimi deyilsənsə, artıq yaşamağı istəyəcək bir səbəbin yoxdur demək."

başqalarının yanında tənqid edən tiplər

arada mənim də yanımda peyda olan tiplərdəndir. deməli, bu tip insanlar səninlə görüşəndə, söhbət edəndə filan nəzakətli, hörmətli, diqqətli olurlar. elə ki yanınızda onun tanıdığı başqa biri olur, başlayır o dəqiqə özünü ona göstərməyə. guya səninlə istədiyi kimi danışır, guya sən ondan çəkinirsənmiş kimi davranır. açığı bu tip insanlara qarşı etdiyim şey qısa və qəti şəkildə qırmaqdır. hər dəfə görüşmək istəyəndə filan konkret qırıram. getmirəm. özü də bir müddət sonra əl çəkir səndən. bu cür insanlara nəyisə izah eləmək, başa salmağın mənası yoxdur. çünki, onun bu hərəkəti ağılla deyil, əzilmişlik psixologiyasının verdiyi təzyiqlə olur. o qədər hörmətsiz, lazımsız adam olur ki, özünü başqasına göstərməyə çalışır. fikir verməyin bu adamlara, qırın getsinlər.