yuxu

kiminin yuxu, kiminin yukhu, kiminin də yuhu kimi tanıdığı rock qrupu 1987 ci ildə sumqayıt şəhərində qrupun bass gitaristi ibrahim eminin təşəbbüsü ilə 4 dost tərəfindən yaradılıb. yuxunun ilk çıxışı sumqayıtdakı “kimyaçı” mədəniyyət sarayında baş tutub. 1989 cu ildə “qızıl payız” festivalına qatılan qrup festivalın qalibi olur. festivalda dinləyici qismində iştirak edən bir xanım fransız menecer yuxunu fransaya dəvət edir. 1990cı ildə fransaya yollanmaq üçün istanbula gedən qrupun azərbaycan tərəfdən sənədləri ilə bağlı problemləri yaranır və onlar istanbulda qalmalı olurlar
(onların istanbulda soyulması və sənədlərinin oğurlanması xəbərləri tamamilə yalnışdır).
istanbulda “karavan” barda çıxış etməyə başlayan qrup tez bir zamanda məşhurlaşır. 1992ci ildə türkiyənin flash tv kanalında qonaq olur. qrupun fəaliyyətinə 2001 ci ildən sonra qeyri-müəyyən müddətə ara verilib.

albomları:

ilk albom “xəzərin sahilində” adlanır. albom azərbaycanda hazırlansa da istanbulda işıq üzü görür. albom 10 singledan ibarətdir:
1. üzbəüz
2. şər
3. al özünü ələ
4. eşit ey düşmən
5. istanbul
6. xəzərin sahilində
7. papaq
8. məni sənsən düşündürən
9. ala gözlü yar
10. döngə

ikinci albomun bəzi hissəsi istanbuldakı studiyalarda işlənir. ikinci albom 1994 cü ildə işıq üzü görür və yuxunun doğma şəhəri sumqayıtın adını daşıyır. albomda 10 single yer alır.
1. bayatı şiraz
2. sumqayıt
3. dünya dəyişir
4. xəyalpərəst
5. oyan yuxudan
6. çayçıda
7. aldatdın məni sən
8. qul və şah
9. sev bu dünyanı
10. yolçu

yuxunun 3cü və hələ ki son albomu olan “ölümə çarə yox” albomu uzun bir müddət sonra, 2001ci ildə hazır olur. albom digər albomlara nisbətən keyfiyyətli yazılışıyla seçilir. albomda 9 track yer alır:
1. ölümə çarə yox
2. səbinə
3. sirr
4. canlı meyid
5. qonşu qız
6. iblis
7. karadeniz türküsü
8. ulu tanrım
9. bəd

qrup 4 nəfərlə fəaliyyət göstərmişdir. vokalist cəsur ibrahimov, bass gitarada ibrahim emin, gitarada namiq nəğdəliyev, drumda çingiz eyvazov.
qrupun mahnılarını ibrahim emin və namiq nəğdəliyev bəstələmişdir.

hal hazırda isə cəsur nemətov moskvada, ibrahim emin sumqayıtda, çingiz eyvazov və namiq nəğdəliyev isə türkiyədə, istanbulda yaşayır. namiq nəğdəliyev bir çox türk rockerləri ilə işləmişdir. kıraç, funda arar, barış akarsu, haluk levent kimi müğənnilərin mahnılarını namiq nəğdəliyev bəstələmiş və ifa etmişdir. azərbaycandan isə zülfiyyə xanbabayevanın “məni daha gözləmə” adlı mahnısının bəstəsi və ifası namiq nəğdəliyevə aiddir. ibrahim emin isə sonradan sumqayıtda “sirr” qrupunu yaratmışdır.

yandır bakını tazə gülüstan tələb eylə

(baxma: hamid herischi)


məni sevənlərin hamısı öldü...
son işıqları son siqaret kimi sümürdü,
sonra öz namusunu yerə tüpürdü
ətrafımdakı əclaflar...
ağrım cəhənnəmi gedib gördü,
buludların döş cibindən gizlicə
ildırım tapançasını götürdü,
bir "sovetski cayılı"na ötürdü...
tutaq ki, bir polis tulası bunu lap gördü,
tüfənglər məni nəzarətə götürdü,
tutaq ki, talem tərs üzünə çöndü...
şeytan tez gəlib
qəbristanlığa bir "kamaz daş-çınqıl tökdü...
tutaq ki, səni sevənlərin axırıncısı da öldü...
qorxma,
yandır bakını, tazə gülüstan tələb eylə!
fitva məndən güllələ bu milləti,
son nəfərinədək güllələ...

rəhmət oxu
bəstəkar-prokuror ələkbər tağıyevin ölüsünə!
öz qurbanlarına
"sən gəlməz oldun" mahnısını bəstələyənə...
onun son hönkürtüsünə,
bayatı-isfahanın son pərdəsinə
"məni sevənlərin hamısı öldü!" nidasını da qat...
qoy yüz dəfə təkrarlansın bu nəqarat...
yandır bakını, tazə gülüstan tələb eylə!

neçə illərdir, minlərlə adam
telefon nömrəsini səhv yığıb,
bir "nərminə xala"nı bizim evdə axtarır,
telefon dəstəyinə öz nəfsini, nəfəsini fısıldayır...
atam öldü, anam getdi...
sabir əhmədli dünyanı tərk etdi...
nərminə xalanı isə
hələ də soruşurlar.
bəlkə də bu cür o xalanı həyatda yaşadırlar?...
bəlkə o, canlı meyiddi?
bəlkə bu nərminə
ağır seyiddi? -
- o hələ sağdı,
səhhəti cağbacağdı...
"nərminə xanımı olar?", vallah bu...
bu, şeytanı çağırmaqdı!!!
arzularımın ən sonuncusunu
itələyib, damdan yıxıtmaqdı,
bu, lap axırda qışqırmaqdı:
"yandır bakını, tazə gülüstan tələb eylə"...
tüpür bu nərminə xalaların yağlı sifətinə...
yandır bakını, tazə gülüstan tələb eylə!

bakı başlayır
bibi-heybətin qara nəzir qutusundan,
"bakı-ağstafa" qatarında yatanların
səfeh bir yuxusundan,
həyatın axmaq bir xətasından,
küləyin balaxanı zibilliyində
özünə pay axtarmasından,
öz qismətini orda tapmasından,
sonra bu qismətini bulvarda unutmasından...
nə vaxt bir şüşə "çubuş"dan
nağılların divi çıxır,
sənin isə əlinə bədəninin kifi çıxır,
bir də görürsən arxa qapıdan
kifir bir bibi çıxır...
məni sevənlərin ən sonuncusu
bunu görüb bərk karıxdı...
yerə yıxıldı,
torpağı cırmaqladı...
mən isə gedirəm,
çəkmələrimi geyirəm,
mən isə deyirəm:
"yandır bakını, tazə gülüstan tələb eylə!"
salam olsun məscid gümbəzinə qonmuş ağappaq,
pak imam hüseyn göyərçinlərinə!
məni sevmiş son nəfərə!

ballon dor-a layiq olub onu qazana bilməyən əfsanəvi futbolçular

(bax: davor suker)
(baxma: peter schmeichel)
(bax: raul)
(bax: oliver kahn)
(bax: alessandro nesta)
(baxma: lilian thuram)
(bax: cafu)
(bax: gianluigi buffon)
(bax: thierry henry)
(bax: paolo maldini)

xaqani hass

bütün rənglərin başqa rəngi qırmızıdır
qırmızının başqa rəngi qırmızıdır
həyatın başqa rəngi qırmızı,
ölümün başqa rəngi qırmızıdır.
qırmızı çağırır –insanı həyata
insanı özünə insanı ölümə
və zülmü iqtidara
quşu gülləyə çağıran odur

nə öskürək yaşılı nə təbəssüm sarısı
nə qadın tənhalığından ağ-qara
nə kişi qorxaqlığından tünd qəhvəyi -
bizə qırmızını yalnız qırmızı öyrədir
qırmızını özü öyrədir

əllərindən su içib böyümüşük, qırmızı
gələcəyə inanmağı
gilas yığaraq öyrənmişik döşlərindən
dizlərindən öpüb diz çökməyi
gözlərindən öpüb ayaq üstdə ölməyi
tanımışıq.

təkcə sən danışa bilərsən, qırmızı
başqa rənglərin sözü tükənib
bir sözünlə təzədən doğulacaq,
bir baxışınla dan yerindən axacaq
qaranın həqiqi rəngi.