psixoloq vs psixiatr

Psixoloq:
1) 4 illik psixologiya fakültəsi məzunudur. Magistr də oxusa "uzman" adını alır.
2) Təxminən araşdırmaçı kimi bir şeydir, yəni bu sahədə xeyli bilik sahibi olur.
3) dinləyir, suallar(azərbaycanda məsləhət də) verir, fərqli baxış bucağı qazandırır, özünü tanımağa kömək edir.
4) qətiyyən(!) dərman yaza bilməz. Ən yaxşı halda reseptsiz dərmanlar məsləhət görə bilər.

Psixiatr:
1) 6 illik tibb təhsili alır. Ardınca nə qədər çox təhsili olmuş olsa, o qədər əla.
2) həkimdir. Birbaşa müalicəyə fokuslanır. (hormonal, genetik və s. və ilaxır n qədər) analizləri psixiatr "oxuyur" və ona uyğun davranır.
3) dərmanı yalnız psixiatr yaza bilər.
4) psixoloqun bildiyi hər şeyi bilir tibbi də bilir.

Dolayısılə, "sevgilimdən ayrılmışam, depressiyadayam", "yeni iş yerimə adaptasiya ola bilmirəm", "sevgilimlə əlaqələrimizdə problem yaşayırıq", "son vaxtlar özümü nəsə narahat hiss edirəm", "filan məsələdə seçim edə bilmirəm, çox dərd edirəm özümə" şeyləridirsə, psixoloqa gedin. Yox əgər ağır keçən uşaqlıq, ciddi travmatik hadisələr olubsa, ciddi (ruhi/davranış) pozuntuları hiss edirsinizsə, uzun illərdir psixi problemlərdən əziyyət çəkirsinizsə, bədən üzərində iradəni itirdiyinizi düşünürsünüzsə, yenə də psixoloqa gedin. Amma eyni zamanda mütləq və mütləq psixiatra görünün. Çünki belə vəziyyətdə dərman müalicəsi olmadan müsbətə doğru dəyişiklik mümkün deyil.

ataların unudulmaz sözləri

"Hə, bilirəm. Bacına mən demişdim ki, bu dəfə az yığsın, sən də sevinəsən".

illər əvvəl abituriyent vaxtı bacım məndən bir az daha yaxşı idi, həmişə başıma qaxınc edirdilər. 2, ya da 3-cü sınaq imtahanında 650-ə yaxın nəticə toplayıb keçdim bacımı. sevincək dədəmi yığdım ki, xəbəri deyim. Yuxarıdakını dedi. Adboy verdim. Bacım yanımda idi, o da danışmışdı. dönüb kişinin mənə dediklərini, həqiqətən elə olduğunu soruşdum. "Yox" dedi. Anamdan soruşdum, o da and-aman elədi ki, belə söhbət olmayıb. Sonradan anladım ki, sən demə ata dediyim bu adam "qızım birdən həvəsdən düşər" beyni ilə deyib bunu. Amma balaca Zobristi hər dəfə müqayisəyə salanda, adi şeylərin üstündə danlayıb alçaldanda niyəsə fikirləşmirdi ki "hər dəfə yıxıb sürüdüyüm bir oğlum da var, o da məndən yaranıb. birdən bunun da həvəsi ölər, sonralar həyatdan soyuyub hər şeyi sikdir eliyər. Onsuz da özüm bir poxa dərman ata olmayacam ona. cəhənnəm, sabah-birgün 3-5 nəfərin qabağında mənə yox, özünə güvənəcək cəsarəti, özgüvəni olsun". Zırt fikirləşdi ha. indi əl üstündə böyütdüyü, o vaxtı anam deyəndə 50k pulu magistrinə görə ayırmağa razı olduğu qızı nə onu, nə anamı saymır heç. Azdı hələ onlara. Məni həmişə müqayisə elədikləri "camaatın oğlu"nun atası maşınını satıb oğlunu oxumağa göndərəndə 4 ölkədə sıfır təhsil ödənişi üstəgəl yataqxana üstəgəl 100-200€ arası qalma pulu (bir az sıxsam, yeyib-içməyə yetəcək bir məbləğ idi) verdikləri halda bizimkilər məni göndərmədi. hələ heç həm dekanlıq, həm də təhsil nazirliyindən mənə təklif olunan erasmusla fransaya getməyi demirəm. Düzü, xaricə getməmək, atamın ayrıseçkilik məsələlərinə anamın birbaşa, danılmaz və konkret təsiri vardı. ikisi də bir-birinim tayı olub onsuz da. Dədəmdən olsa, bacımı da göndərməzdi, amma anam onun oxuması üçün planlar cızıb yeridirdi atama. Mən isə qaldım bir qıraqda.

içinə azzarım, hardan düşdüsə yenə yadıma.

zack snyders justice league

qeyd: bu entry tərif yox, tənqid-pisləmə entry-sidir.

imdb-də 8.3, rottentomatoes-da 73% kimi yuxarı xal toplayan, justice league filminin original versiyası.

rt xalına qatılıram, ondan yuxarı sayılması fantastik gəlir. Filmdə çoxlu-çoxlu slow motion-lar var, lakin bunların əksəriyyəti heç də samballı deyildi. bəzi yerlərdə effektlər zəif idi. Musiqilərin də çox uğurlu seçildiyini düşünmürəm; wonder woman üçün seçilmiş musiqi isə, ümumiyyətlə, bərbad idi. nə vaxt ww döyüşə girir və ya ekranda görünür, o dəqiqə indiyski bir musiqini verirlər fona. Şəxsən hər eşidəndə ətim tökülürdü.

Eyni zamanda, çox (bilmirəm "şablon"mu deyim, ya "bayağı"mı deyim, uyğun sözü tapa bilmirəm) dialoqlar, səhnələr və kadrlar vardı. misal üçün, superman-ı diriltməyə gələndə viktor ilə atasının baxışması. dəhşət-ül vəhşət klişe səhnə idi. ümumi olaraq, dediyim o kadr və səhnələrdəki problem bu idi: var təbi davranış, var süni davranış. çox bəsit bənzətmə: biri var adam illərlə idmanla məşğul olub deyə yerişi və s. dəyişə, biri də var adam "idmançı olduğumu göstərməliyəm" fikri ilə hərəkət edə. fərq də bu idi. zaman-zaman personajların hərəkətləri, dialoqları məndə sanki qarşımdakı "mənim rolum filankəsdir, deməli belə/bu cür davranmalıyam" fikri ilə hərəkət edirmiş təsiri yaratdı. final döyüşündən sonra qəhrəmanların ümumi kadrda göstərilməsi eynilə yuxarıdakı şeyə bənzəyirdi. Elə bil çəkəndə "superqəhrəman filmidir, sonda bir ümumi planda hamı görünsün. aha o hissəni bura yerləşdirək" deyib çəkiblər. avengers filmləri ilə müqayisədə çox zəif qalırdı. həm musiqi, həm dediyim o "təbiilik", həm də səhnələr baxımdan.

Gözləntilərimi çox qarşılamadı, açığı. Bəlkə, uzun müddətdir superqəhrəman filmləri izləmirəm, artıq marağım ölüb deyə film məni çox çəkmədi, lakin istənilən halda, insanı ekrana, türklər demiş, "kitleyen" və 4 saata dəyəcək film deyil. Amma haqqını vermək lazımdır, ilk yarısı, xüsusilə də, darkseid ilə əvvəlki tanrıların, steppenwolf ilə amazon-ların döyüş səhnələri möhtəşəm idi. steppenwoolf isə filmdə ən yaxşı işlənmiş personaj təsiri bağışladı mənə.

Adam bir dc-nin animasiyalarına, bir də (bu və bu kimi) filmlərinə baxır, qalır mat-məəttəl ki, bir ona bax, bir də buna. Nəm. Belə.

bakı fəlsəfə akademiyası

Fəlsəfə deyiləndə ağla gələn o yorucu, sıxıcı, başağrıdıcı auranı aradan qaldırdıqlarını, hər kəs tərəfindən izlənməli və "hər kəs üçün fəlsəfə" fikrinə tam layiq olduqlarını düşündüyüm, möhtəşəm facebook paylaşımları olan səhifə.
Facebook səhifəsi
Adamlar çox qısa, amma öz şəkildə hər dəfə bir filosof haqqında paylaşım edib fikirlərinin ümumi məğzini yazırlar. Tərcümə etdikləri kitabları pulsuz yerləşdirirlər saytlarına. Youtube-da the school of life kanalının videolarını tərcümə edib paylaşırlar. Daha nə etsinlər? Dəhşət hörmət edirəm bu adamlara.
Qeyd: sosial şəbəkələri işlətmə prinsipimdən dolayı hər postlarını oxusam da like etmirəm. Gərək bağışlasınlar.

eric grigorian

1969-cu ildə tehranda doğulmuş, 2016 aprel döyüşlərində çəkiliş etmiş , iranda çəkdiyi bu fotosu ilə 2003-cü ildə dünyada bu sahənin ən nüfuzlusu olan "world press photo" mükafatını almış erməni əsilli fotojurnalist.
rəsmi saytı
Baxıb heyranlıq oyandıracaq fotoları var. Başda ilk qoyduğum link olmaqla saytına başdan-ayağa göz gəzdirilməsini tövsiyə edirəm. Xüsusilə də aşağıdakı qalereyalara.
border villages - Ermənistanda türkiyə ilə sərhəddə yerləşən kənddə çəkdikləri
tsunami - 2004 indoneziyadakı sunamidən sonra çəkdikləri.

shutter speed

azərbaycanca: pərdə sürəti
türkcə: perde hızı, enstantene
fotoqrafiyada görüntü sensorunun işığa məruz qalma müddətidir.

rəqəmsal fotoaparatlarda sensor ilə lens (köhnə lentli aparatlarda isə film ilə lens) arasında "pərdə" deyilən mexanizmin açılıb-bağlanma sürətini göstərir.

Pərdə sürəti diafraqma və apertur ilə birlikdə foto/videoya birbaşa təsir göstərən 2 əsas dəyişəndən biridir.

Müasir professional kameralarda pərdə sürəti elektronik olaraq 1/32000 saniyə kimi qısa müddətdən 15 dəqiqəyə qədər dəyişə bilir. Bəs bu nə işə yarayır? - hərəkəti dondurmaq, hərəkət halındakı obyekti bulanıqlaşdırmaq və s. başqa əcaib şeylər üçün.




Qeyd: kolibri quşu saniyədə 80-ə yaxın qanad çalır və kamera o qədər sürətli anı tutmağı bacarır.

Pərdə sürətini fps ilə videoya düzgün tətbiq edəndə isə ortaya maraqlı görüntülər də çıxa bilir. Pərdə sürəti ilə vertolyotun pərinin sürəti eyniləşib deyə bu cür göz aldadıcı video alınır:

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

canon vs nikon

Konkret cavabı olmayan, nəinki Azərbaycan, bütün dünyada geniş yayılmış, həddən artıq qüsurlu olan qarşılaşdırma. Hər şeydən öncə bildirim ki, ümumi markanı qarşılaşdırmaq - üstəlik, bu cür başabaş gələn markaları qarşılaşdırmaq - istənilən sahədə doğru deyil. Belə hallarda ancaq modelləri qarşılaşdırmaq olar. Çünki üst seqment nikon (misal üçün, nikon z7) giriş seqmenti canondan (misal üçün canon eos 200d) daha yaxşıdır, həmçinin əksinə (canon eos r5 > nikon d3500). hə, burası aydındırsa, gəlirik əsas suala: bəs eyni seqmentdə yer tutan modellər arasında hansı yaxşıdır? Bax bunun cavabı qarışıqdır. niyə qarışıq olduğunu və ümumən, bu qarşılaşdırma və suallara azdan-çoxdan aydınlıq gətirməyə çalışacam. Çayları, kofeləri süzün, yaxın oturun. sözlükdə bu məsələ haqqında ən genişmiqyaslı və ən sadə, ən anlaşıqlı dildə olan məlumatı oxumaq üzrəsiniz.

1) gövdə (body) fərqləri.
nikon gövdələri klassik, canon gövdələri isə daha sportiv görünüşə sahibdir. Bu görünüşdən əlavə, əldə tutuşda da fərq hiss olunur. Loru dildə disəm, canon adamın əlinə otursun deyə dizayn edib, nikon-da isə sənin əlin ona öyrəşsin gərək.


Hər iki şəkildə solda tərəfdəki canon modelinə diqqət edin: shutter düyməsi (bilməyənlər üçün: şəkli çəkmək üçün basılan düymə) olan hissə barmağın düyməni tam qavraması üçün içə batıq formadadır.
Qeyd: buradakı fərq keyfiyyətli/keyfiyyətsiz fərqi deyil. Onsuz da aşağı seqment aparatı ələ alanda hər ikisində də materialın plastiklik, keyfiyyətsizliyi; eyni zamanda üst seqment iki aparatda da maqnezium matetialının premiumluğu o dəqiqə hiss olunur. Ən yaxşısı, özünüz mağazada əlinizə alın, tam başa düşəcəksiniz.
nəticə: şəxsin zövqünə hansı uyğundursa, demək ki, o yaxşıdır.

2) rənglər.
Bazarda bütün kamera istehsalçıları fərqli rənglərə sahibdirlər. leica, fujifilm, hasselblad, sony, nikon, canon, ricoh, olympus - hər birinin özünəməxsus rəngləri var və hansının daha yaxşı olması sırf zövq məsələsidir. Digər tərəfdən, rəng məsələsinə bəzən lens də təsir göstərə bilir. Fərqli lenslərin fərqli rəng, kontrast ötürmə qabiliyyəti olur deyə bəzən internetdə görülən qarşılaşma real həyatla üst-üstə düşmür. (çünki o videonu çəkən başqa, siz başqa lens ilə çəkmisiniz)
nəticə: alan adam seçim arasında qaldığı modellərin rənglərinə baxsın, hansı uyğun olsa, onu alsın.
Mən şəxsən ikisi arasında portret üçün canon, mənzərə, təbiət çəkəcəklər üçün isə nikon məsləhət görərdim. Çünki əzəldən bu markalardakı "color science" belədir ki, canon dərini daha "kremvıy" tonda, "yumşaq" və gözəgəlimli renderləyir; nikonda isə rənglər qismən daha dolğun("saturated" ) və parlaq olur.

3) lens çeşidliliyi
Hər iki marka çox köklü markalar olduğundan, çox geniş lens çeşidliliyinə sahibdirlər və eyni lens (misal üçün, 70-200mm f/2.8) əksər hallarda hər iki firmada da var və demək olar, yaxın keyfiyyətdə olurlar. Amma canon lensləri, əsasən, nikon lenslərdən daha ucuz olur (söhbət "native", yəni sırf markanın öz istehsalı olan lenslərdən gedir). Ancaq 50mm f1.8 kimi bəzi lenslər var ki, onlar nikonda canona nisbətdə 50-60% daha bahadır və dolayısı ilə daha keyfiyyətlidir.* canon o lensi fiyat/performans olaraq çox ucuz və əlçatan istehsal etmişdi.

Lakin iş üçüncü tərəf (third-party), ələlxüsus da köhnə sovet lenslərimə gələndə fərq gözə çarpır: köhnə sovet lensləri (m42 mount lenslər) hər iki markaya da adapterlərlə uyğunlaşsa da, nikonda yalnız makro çəkiliş mümkün olur, canonda isə istənilən məsafəyə fokuslanmaq mümkündür. Bunun səbəbi lens ilə kamera sensoru arasındakı məsafədən qaynaqlanır.
Nikonda sovet lensləri isyifadə oluna bilməsə də, özünün vintage lensləri istifadə oluna bilir. Çünki 2000-lərin əvvəllərində filmli fotoaparatlardan digital dünyaya keçid olanda canon yeni mount sisteminə keçdiyi halda nikon eynisində qaldı. Dolayısilə bu gün 80-90'lardan qalma manual fokus lensləri nikonda birbaşa taxıb işlətmək mümkün olsa da, canond aəlavə adapter almaq gərəklidir.
Dolayısilə, nəticə: əgər sovet lenslərini, əsas da helios-un "swirly bokeh" deyilən işini xoşlayır, maraq, əyləncə, yenilik, fərqlilik üçün köhnə lenslərlə işləmək istəyəcəksinizsə, canon məsləhətdir. Yox vintage estetikanı marka sadiqliyini qoruyaraq yaşamaq istəyirsinizsə, nikon alın.



4) gecə performansı/meqapiksel dilemması.
internetdə bir az araşdırma edəndə əksər hallarda ümumi şəkildə canon haqqında gecə çəkimləri üçün daha yaxşı olduğunu dediklərini görmək mümkündür. Belə baxanda, bu mülahizə doğrudur, lakin gecə performansı qazanarkən meqapikseldən, türklər demiş, ödün verilir. Çünki müqayisə edilən, eyni vaxtda çıxan modellər arasında əksərən nikon modellərində daha çox megapixel * hələ yazar olmadığımdan başlığı aça bilmirəm. meqapiksel haqqında mütləq şəkildə bilinməli olan ən əsas məlumat onun fotonun keyfiyyətini deyil, ölçüsünü bildirməsidir. "daha çox meqapikselə sahib kamera daha yaxşı çəkir" söhbəti yalandır olur (məsələn, 1 ay fərq ilə bazara çıxarılan giriş-orta seqment kameralar olan nikon d5200 24mp, canon eos d700 isə 18mp sensora və ya üst seqment olan nikon d850 46mp, canon 5d mark4 isə 30mp sensora sahibdir). Canon-un da gecə performansının bir tık daha yüksək olmasının səbəbi belədir: kameranın görüntü sensorları konkret sahə ölçülərinə sahibdirlər və bu sahə piksellərlə (1 meqapiksel = 1 milyon piksel) doldurulur. Eyni sensor 24 milyon piksel ilə yox, 18 milyon piksel ilə doldurulanda sahəni tam əhatə etsin deyə avtomatik olaraq, piksel ölçüsünü böyüdürlər. Dolayısilə, 18mp-lik canon modelindəki piksellərlə 24mp-lik nikon modelindəki piksellər eyni deyil: canon-dakılar daha böyükdür. böyük piksel də daha çox işıq qəbul etmə potensialına sahibdir. Bu da o deməkdir ki, yuxarı iso dəyərlərində canon nikon-dan daha az tozlanma (bax: noise)

noise

(türkcə: gürültü)
(azərbaycanca: tozlanma)
Rəqəmsal(digital) fotoqrafiyada sensorun, üzərinə düşən işığı düzgün analiz edə bilməməsi nəticəsində fotoda yaranan, istənməyən nöqtələrdir. Misalçün, bu şəkildəki o "qırçınlanma" noise sayılır.

noise artdıqca fotonun keyfiyyəti aşağı düşür. ən bariz nümunəsi hava qaranlıq olan vaxtı telefonla çəkilən fotolardır. Axşam vaxtı çəkilən şəkilləri bəyənməməyinizin, pis olmağının səbəbi də budur. Nümunə:

yaranmasının bir sıra səbəbləri var. Bunlardan ilki yüksək iso dəyərlərində çəkiliş etməkdir. Foto çəkilən anda iso nə qədər çox yüksək olsa, o qədər çox noise, dolayısılə keyfiyyətsiz şəkil olacaq.

Digər bir səbəb isə görüntü sensorlarındakı sxemlər, qəbuledicilər ucuz kameralarda, telefonlarda daha keyfiyyətsiz olduğu üçün daha çox noise yaradırlar. Müasir kamera və telefonlardakı sensorlarda daha keyfiyyətli, aralı və böyük piksellər istifadə etməklə noise yaranmasının qarşını alırlar.

Həmçinin Fotoqrafiya ilə bağlı olan digər anlayışlar üçün
(bax: diafraqma və apertur)

apk

açılışı "android application package" olan, android istifadəçilərin evinin dirəyi, gözünün nuru və "android, yoxsa ios" seçiminə ən əsas təsir gücünə malik fayl formatı.

play store-dakı pullu proqramı pulsuz əldə etmək, oyunlarda sonsuz qızıl(və ya başqa nə qazanılırsa, o) və bütün səviyyələrin kilidlərinin açılması, deezer-i premium işlətmək, netflix izləmək və s. və ilaxır hər şeyin çarəsi bu sözdə gizlidir. axtarış hissəsinə hansısa proqramın, oyunun adının ardınca "mod apk" və ya "premium apk" yazmaq kifayətdir, çıxan nəticələrdən birinə girib faylı yükləyin.

məsləhətli və özümün daimi işlətdiyim apk saytları:
- apkmody
- an1
- apkpure
- revdl
- apkdayi

hacı zeynalabdin tağıyev

1823-cü (bəzi mənbələrdə 1835, bəzilərində 1838) Bakıda pinəçi ailəsində doğulan azərbaycanlı milyonçu, müsəlman şərqində ilk qızlar məktəbinin yaradıcısı.

haqqında çox şey yazmaq olar, ancaq ilk olaraq kobud da səslənsə "hər gözəlin bir eybi var" misalını gətirib hacı haqqında qəti sevmədiyim bir şeyi yazım, şərhini hərənin özünə buraxıram. Tağıyevin qaynatası (balakişi bəy ərəblinski 1828-1902) özündən 5 yaş kiçik olub. hacı özü də öz oğlunun bacanağı olub, üstəlik kiçik bacı ilə evlənib. Yoldaşını da qudasıgildə olanda görüb bəyənib. sona xanımın atası, general balakişi bəy də hacının mülkünə ortaq olmaq üçün qızını hacıya ərə verir. Bu haqq-hesab olanda sona xanımın 16, hacının da 73 yaşı olub. Tağıyevin bu evlilikdən 3 qız, 2 oğlan olmaqla 5 uşağı doğulur. oğlan sarıdan yaramır, çünki ilyas ruhi dispanserdə vəfat edir, məhəmməd isə zabit vaxtı özünü öldürür (bəzi mənbələrdə atəşi səhvən açdığı deyilir). Uzun sözün qısası, hacı pedofil olub. Balakişi bəy də özündən 5 yaş böyük olan hacının həm qudası, həm də qaynatası olub.

eyib olan hissəsini bitirib hacının əməllərindən, həyatından yazası olsaq, yaz, yaz, bitməz. Əvvəl bənna yanında palçıqdaşıyan işləyib, sonra bənnalıq etməyə başlayıb. Ardınca da artıq peşəkar tikinti ustası olub. arxitekturadan başım çıxmır deyə xüsusilə nə olduğunu qeyd edə bilməyəcəm, amma Wikipedia deyir ki, tikdirdiyi binalarda, xüsusilə də yaşadığı ev və qızlar gimnaziyası binasında onun dəsti-xətti var. özü tikintidə peşəkar olduğundan tikdirdiyi binalara da şəxsən nəzarət edibmiş.

sanılanın əksinə, hacı bir gecədə varlanan adam olmayıb. neftdən qazanmadan əvvəl ticarət və yüngül sənayedə özünü tutub. dükanları, manufakturası, kerosin zavodu və s olub. bakı neft şəhərinə çevrilən vaxtı, 1872-ci ildə icarəyə torpaq götürüb, düz 6 il sonra, tam ümidi kəsmişkən neft fontan vurub və hacı da qaz vurub, qazan doldurmağa başlayıb. 1897-ci ildə də neft mədənlərini britaniyalılara satıb, qeyri-neft sektoruna sərmayə qoyub (ilk olaraq uzunluğu 300 km olan balıq vətəgələri)
- bakının mərkəzindəki ilk ticarət pasajı;
- ilk teatr binası;
- qafqazda ilk toxuculuq fabriki;
- zaqafqaziyadakı ilk qızlar gimnaziyası (bəzi yerlərdə bunun tikilməsi təklifinin sona xanım* özü təhsilli qadın olmayıb tərəfindən verildiyi deyilir);
- bakı-şollar su kəməri;
- rusiyadakı ilk inqilabdan (1905-1907) sonra ölkədə yaranan xeyriyyə cəmiyyətləri, qəzet və jurnallar
birbaşa olaraq hacının adı ilə bağlıdır. Eyni zamanda, axc-nin 100 nəfər gənci avropaya təhsil almağa göndərməsində də hacının maddi dəstəyi olub.

1924-cü ildə vəfat edən hacı, öz istəyi ilə o vaxtın tanınmış axundu olan molla abuturabın ayağı altında mərdəkanda dəfn edilib. "niyə?"-si barədə belə rəvayət var ki, bir vaxtlar həmin molla hacıya "allah istəsə, bir anın içində var-dövlətini əlindən alar. ona görə də əbədi olanı sev" deyib, hacı isə buna gülüb keçibmiş. azərbaycanda sovet hakimiyyəti bərqərar olandan, hacının bütün var-dövləti əlindən alınandan sonra molla ilə elədiyi həmin söhbət yadına düşür və ona görə də onun ayaqları altında basdırmasını vəsiyyət edir.

sözaltı sözlük

instagram səhifəsini 7-8 aydır izlədiyim, saytda da uzun müddətdir Hesab açmayıb mütəmadi girib başlıqları oxuduğum, üzv olmağım bu günə təsadüf olan platforma.

Düzü, bir entry yazandan sonra bir anlıq soyuma oldu, bir növ dağılma hissi kimi. Özüm üçün əl ilə vərəqə yazmağı sevən birisi kimi başqa platformada yazmaq həm yaxşıdır, həm pis. Yaxşıdır ona görə ki, nələrisə sosial şəbəkə hesablarında paylaşanda 3-5 nəfər vecinə alar, ya almaz, burada isə çox daha böyük kütlə var. Pisdir ona görə ki, mən vərəqə daha böyük həcmdə və ciddi formada yazıram. Kitab demək doğru olmaz, amma müəyyən bir topludur və sonu necə olacaq, özüm də bilmirəm, sadəcə bir neçə ildir davam edir. Yazı-pozu işi ilə yaxından-uzaqdan əlaqəli olan adamlar bilir ki, bir yazını bir yerə yazandan sonra ikinci dəfə yazılmağa çalışılsa, ilk originallıq, xamlıq, saflıq və eyni zamanda əzəmət, aurası itir. Dolayısılə, sonradan fikir parçalanması, həmin mövzuya fokuslana bilməmək baş verir. Çarə odur ki, vərəqə yazmalı olduğum şeyləri bura yazmayım. umbay olaraq başlıq aça bilməmək də ayrı dərddir.

işin ən əcaib yanı, nickname götürəndə əvvəldən bu adın seçilib-seçilməməsi görünmədi, bu qaldı. Halbuki tamam başqa şey düşünürdüm.