əmi olmaq istəməyən neytral vətəndaş

yəni mən. qardaşım evlənib. artıq uşaqları da var. amma evləndikdən sonra bir xeylam dirəndim ki, neynirsiz edin, amma lütfən məni əmi etməyin! seneqalda bir qarın yeməyə kofe becərib, şokoladın dadını bilməyən uşaqlar varkən, yakutiyada -60 dərəcə soyuqda dərsə gedən cocuqlar varkən əmi olmaq istəmirəm mən!
di gəl ki, kimsə sözümə qulaq asmadı. qaldım bir tərəfdə tək: bu zalım dünyada əmi olmaq istəməyən bəndəniz və qarşı tərəfdə israrla uşaq istəyən qohum qardaş!
və evdə boş bekar gəzdiyim günlərin birində reski əmi olmaq da var imiş taleyimdə...
indi demək olar ki, hər məni görəndə 1 manat, işıqlı spinner, şirin dirol istəyən qardaşım uşaqlarını görəndə, yenə yadıma seneqalda şokolad becərən pape malick diop, souleymane camara, lamine diatta, omar diallo düşür...

dalğa tv

bunlar görəsən lisenziyasını, icazəsini alıblar bu serialların? bizdən beşbetər yəqin torrentdən bdrip yükləyip, ozvuçka edib basırlar efirə. nə var e belə yaşamağa?
digər bütün kanallar gijdılaqdıda, heç kimin ağlına gəlmirdi belə şeylər, bunlar diribaşdılar...
mırta bu xarici serialların istehsal olunduğu prodakşnlara götürüb mail yazasan ki, dalğa tv qanboyları burda oyun çağardırlar. millət əziyyət çəkir iş görür, bunlar şəxsi baxış bir yana, tvdə sputniklə yayımlayırlar..

(baxma: mərdimazar yazarlar top 10)

2 mart 2018 narkoloji mərkəzdə yanğın

...30-a yaxın insan dünyasını dəyişib, tv kanallar zad soxub içinə oturublar. halbuki, hadisə yerindən canlı yayınlarla insanların bu informasiya aclığını doyurmalıyılar. yaxın türkiyədə, rusiyada bu tipli hadisələrdə bütün tvlər car çəkir, biri digərindən daha çevik, daha dəqiq xəbər çatdırmaq üçün yarışırlar...

hal-hazırda xəzər xəbərə baxıram, ilk xəbər olaraq yanğın haqda üzdən, yüngül bir süjet verdilər. nə ölənin, yaralanın yaxınları danışdı, nə bir məsul şəxs açıqlama verdi. içi boş görünütlər... hadisə sanki banqladeşdə olub aq..

dalınca da belə anonslar gedir:
"bakıda kamikadze velosipedçilər peyda olub. onlar bütün maneələrə baxmayaraq şəhərdaxili yollarda şütüyürlər..."

"arxadan vurulan zərbə" filminin çəkikdiyi dəyirman hələ də qalır. dəyirmandan canlı görüntülər az sonra ))

"pambıqçılığa maraq artıb. qalxan qiymətlər fermerləri həvəsləndirib..."

"min bir dərdin dərmanı - kaktus haqda bilmədikləriniz!"

ostoorah ajmal

Ajmal perfumes'in istehsalı olan, gül-müşk-ənbər notlarını özündə birləşdirən qadın və kişi parfümü.
ölkəmizdə sanıram tutmayacaq, hər cür dedi-qoduya səbəb ola biləcək parfümdü.

belə bir klip də varmış:

(youtube: )

klassik azərbaycan filmlərinin bir pox olmaması

"...bir pox olmaması" çox ağır ittihamdı. ən azından bir videonun kino sayılması üçün lazım olan bütün ibtidai şərtləri yerinə yetiriblər. ssenari, operator işi, işıq, dekor, montaj - indiklərlə müqayisə olunmazdı.
40-50 il öncə adam kino çəkib (!) indiyə kimi baxılır... kino e ala! uzunmetrajlı sketç yox!
indi telefonla bir foto çəkirsən, 3 nəfərdən 2-sinin gözü bağlı düşür...
yaxın qohum-qardaşdan soruş: həmin illərdə ilk dəfə avtobusa minməyindən, nə bilim birinci radioqəbuledicisini almağından, bakıya ilk dəfə gəlməyindən zaddan danışacaq. bu adamlar - rejissorlar isə o dövrdə film çəkiblər!
əksəri də rusiyada işin təhsilini almış professionallardı. indikilər kimi duzsuz instagram fenomenləri (hahaha) deyillər.

bunlar da yadıma düşənlərdi, vikipediadan kopyaladım:
tofiq tağızadə - в 1954 году окончил режиссёрский факультет вгика (мастерская с. юткевича и л. кулешова).
rasim ocaqov - в 1951—56 годах учился на операторском факультете вгика.
həsən seyidbəyli - ...в 1943 году продолжил образование на режиссёрском факультете вгика (мастерская с. эйзенштейна и г. козинцева).
adil isgəndərov - в 1936 году окончил гитис им. а.в. луначарского.

yəni adamlar ryazanovla, tarkovskiylə zadla eyni təhsili almış əjdahalardı. sənə, mənə düşməz onları tərifləyək, müdafiə edək filan.


taleh yüzbəyov manısını mən də bəyənmirəm, o ayrı temadı. elə o da fərda, elməddin, şəmi, şöşü, əlixankimilərin tayı - günümüz leş azərbaycan kinosunun bir üzvüdü.

la casa de papel

ilk sezonun ilk bölümü babat olsa da, digər bölümlər osturaqvari hadisələr ilə yadda qalır. daha doğrusu ilk bölümdəki ciddiyət, yerini təsadüflərə, gic-gicə söhbətlərə buraxır və inandırıcılıq(!) itir.
(baxma: professional, amma ailə problemi olan detektiv modeli)
(baxma: problemin həllini vəhy yolu ilə anlayan detektiv)

belə, dilxoşluğa baxmaq olar. amma daha yaxşı ola bilərdi.
(baxma: kənan mm filmlərində tarkovski çalarları)

bəxt üzüyü 2

böyük ehtimal ilə "apar tulla" bir şey olacaq.
yenə "vətənpərvərlik", rayon camaatı, dəxilsiz zarafatlar, filmin axırında da aralarından biri hündür bir yerdən şəhərə zillənib: "roşka, qaqaş... hanı o köhne savetskidəki əncir ağacı?..." tipli "həzin" sonluq...
eyni şey.. eyni şey... 20 il əvvəlki şutkaları nə qədər edər adam? neujeli görmürlər ki, artıq bunlara gülən yoxdu?

(baxma: sürü geri qayıdanda axsaq keçi qabağa düşər)

sadəcə çörəksiz yeyərək arıqlayacağını zənn edən insan modeli

haqlı da insandır. və mən özüməm. müəyyən müddət çörəksiz qidalandım. ay ərzində 3-4 kq da vermişdim...
insanın 85%-i sudan ibarət olduğu kimi, sıradan bir azərbaycanlı menyusunun da babat hissəsini çörək təşkil edir. un məmulatları demirəm a, konkret zavod (bakıxanov) çörəyi!

(baxma: gələndə çörək al)
(baxma: ofisianta əl-qol işarəsi ilə "qağaş çörək..." demək)

stjepan hauser

xorvat violençel ustası. işinin sənətkarıdı.
Petrit Çeku ilə yaradıblar burda:

(youtube: )