Son yazılanlar
~ avropada yaşayan bir qız hər hansısa bir səbəbdən ya da sadəcə kefi istəmədiyindən həmyerlisiylə tanış olmaq istəməmişdir ~
həmyerli : ~ sözlüyə girər ~ avropada yaşayan azərbaycanlı qızların özünü yersiz yuxarıdan aparma xasiyyətlərini qoruyub saxlaması
Möhtəşəm Wham! mahnısı, yeni il ab-havasına salmağı elə bacarır ki... Ən gözəl hissəsi 1:37 ilə 1:47 arasındakıdır. Amma klipi başdan-ayağa cringe-dir. Bu qədər awkward olan başqa bir şey varsa, o da elə özlərinin Careless Whisper klipinin sonudur.
https://youtu.be/E8gmARGvPlI
gözümüzün görməyə öyrəşmədiyi şeylərin arasından zövqümüzə uymayanlarına deyirik, məncə. vizual olmayan şeylər isə xarakterimizə, xasiyyətimizə görə dəyişir. bəlkə də birisində qüsurlu hesab etdiyimiz bir vərdişi başqası onun heyran olunası tərəfi olaraq görür.
(baxma: turanda görüşərik!)
qudurub sözlüyün canına düşməməyə diqqət etmək. yazmağa başladığım ikinci saatda umbaylıqdan çıxdığım üçün özümə bunu xatırlatmağa ehtiyacım var, məncə. o sistem robotu botuna - botdur da o? - "arigato gozaimasu" yazmamaq da ola bilər.
"Lady Lazarus"un " I a smiling woman.
I am only thirty.
And like the cat I have nine times to die." misralarıyla xatırladığım istedadlı şair və yazıçıdır. Neçə vaxtdır gündəliklərini almaq istəyir, amma alındıra bilmirdim. Bu gün nəhayət ki, kartı açdırıb, sifariş verdim, ona görə yadıma düşdü.
"Daddy" şeiri ən xoşladıqlarımdandır.
https://goo.gl/images/V2ZRR5
Ən çox isə "Three Woman" kitabından bu şeirini sevirəm, şahəsəridir bu :
" There is the moon in the high window. It is over.
How winter fills my soul! And that chalk light
Laying its scales on the windows, the windows of empty offices,
Empty schoolrooms, empty churches. O so much emptiness!
There is this cessation. This terrible cessation of everything.
These bodies mounded around me now, these polar sleepers-
What blue, moony ray ices their dreams?
I feel it enter me, cold, alien, like an instrument.
And that mad, hard face at the end of it, that O-mouth
Open in its gape of perpetual grieving.
It is she that drags the blood-black sea around
Month after month, with its voices of failure.
I am helpless as the sea at the end of her string.
I am restless. Restless and useless. I, too, create corpses.
I shall move north. I shall move into a long blackness.
I see myself as a shadow, neither man nor woman,
Neither a woman, happy to be like a man, nor a man
Blunt and flat enough to feel no lack. I feel a lack.
I hold my fingers up, ten white pickets.
See, the darkness is leaking from the cracks.
I cannot contain it. I cannot contain my life.
I shall be a heroine of the peripheral.
I shall not be accused by isolate buttons,
Holes in the heels of socks, the white mute faces
Of unanswered letters, coffined in a letter case.
I shall not be accused, I shall not be accused.
The clock shall not find me wanting, nor these stars
That rivet in place abyss after abyss."
"The Bell Jar"dan bəhs etmirəm belə.
onun yerinə elmi ya da tarixi kitablar oxuyurlarsa, haqlarında heç bir problem olmayan insanlardırlar. ( acınası self improvement kitablarından ya da heç oxumamaqdan söhbət getmir) hər kəs ədəbiyyatı sevməli deyil, əsas bilgiyə gedən yolun maraqlı, dolambaclı və də kəsə olmayan yoludur ədəbiyyat. o da bir çox hallarda. yoxsa bəzən, həqiqətən, heç nə qatmır. məsələn, şairin iztirablarından bəhs etdiyi bir şeir insana yeni nə öyrədə bilər ki?
azı kal heyva qədər olan armuddur.
yaxın adamın "get o siyirmədən götür" dediyi pozanı götürəndə qarşılaşmağın qəribə olduğu şeydir. "weird flex but ok" tonlamasında "götürdüm pozanı, çox sağ ol" deyirsən.
"fuck me pumps"
hörmətsiz olub çıxan sənət növüdür. hələ də kamera pulu yığırammı? yığıram. amma hörmətsizdir, instagram var olandan hamımız fotoqrafıq, zoruq, artsy-yik çünki.
"fuck me pumps"
- it alaq da evə.
- Sən varsan da.
https://goo.gl/images/Di2q63
" you could make me believe with your lying tongue
that the sun rose in the west "
yaxın adamın "get o siyirmədən götür" dediyi pozanı götürəndə qarşılaşmağın qəribə olduğu şeydir. "weird flex but ok" tonlamasında "götürdüm pozanı, çox sağ ol" deyirsən.
azı kal heyva qədər olan armuddur.
hər nədənsə qorxanda ya da həyəcanlı olanda üçünü birdən atdığım qəşəng dərmandır.
onun yerinə elmi ya da tarixi kitablar oxuyurlarsa, haqlarında heç bir problem olmayan insanlardırlar. ( acınası self improvement kitablarından ya da heç oxumamaqdan söhbət getmir) hər kəs ədəbiyyatı sevməli deyil, əsas bilgiyə gedən yolun maraqlı, dolambaclı və də kəsə olmayan yoludur ədəbiyyat. o da bir çox hallarda. yoxsa bəzən, həqiqətən, heç nə qatmır. məsələn, şairin iztirablarından bəhs etdiyi bir şeir insana yeni nə öyrədə bilər ki?
özümün fərqinə varıb, sonra google-layanda tək olmadığımı gördüyüm dördü var :
bill skarsgård və steve buscemi
evan peters və malcolm mcdowell
Son bəyənilənlər
