krım tatarlarının etirazı

deyilənə görə rusiyanın silahlı qüvvələri krımı işğal edib. bu hadisələr dönüb-dolaşıb bizim başımızda da partlayacaq. məsələn indiki hakimiyyət nə şiş yansın,nə kabab prinsipiylə hərəkət edir,amma vaxt gələcək ki,ölkədə xalq ayağa qalxacaq,vətəndaş müharibəsifason bir şey çıxacaq. bu xalq ayaqlanmansını indiki müxalifətdən gözləməməliyik,bu ayaqlanma ancaq radikal dini qruplaşmalar və ya elə sadə kütlələrin narazılığı ilə olacaq. müxalifət sadəcə həmişəki kimi dəstək üçün çerez facebook,tvitter və ya targovuya çıxaraq nəsə edəcək.(ya da yığışıb gedəcəklər o ayaqlanma olan zonaya-ismayıllı və ya quba hadisələri kimi) deməli bu hadisələr öz-özündən inkşaf eləməyəcək,təbii ki altdan-altdan böyük güclərin dəstəyi olacaq. rusiya, abş və avropa ölkələri (nato adıyla) bir zibil qaynadacaq qafqazda,elə azərbaycanda da krım kimi yerlər az deyil,rusiyanın əlinə quba-qusar,zaqatala,balakən kimi zonaların keçmək ehtimalı yüksəkdir,talış-lənkəran zonası şiələrin öndərliyi ilə irana keçə bilər,qalan əraziləri də amerika öz hərbi bazalarını düz-qoş eləmək üçün istifadə edəcək. qarabağ məsələsində də nəsə demirəm,oranı rusiya istifadə edə bilər və ya ermənilərin öz içlərində də problemlər ola bilər ki,bizə baş qoşa bilməzlər. karoçe qırğın olacaq. bunun üçün sizə nəyi məsləhət görə bilərəm ? latın amerikası sosializm hərəkatı barədə heç olmasa internetdən nəsə oxumağı məsləhət görürəm.

p.s elə bilirsiz bizim nazirlər,məmurlar avropa ölkələrindən evi,torpağı boşu-boşuna alırlar ? və ya məmurların bir çoxunun oğlu-uşağının avropa vətəndaşlığını almaqları elə-belədir ?

unudulmaz futbolçular

çox adamın bəlkə də unutduğu futbolçuların adını çəkəcəm.

1) miçel salqado. - real madriddə sağ cinah müdafiəçisi. əjdaha idi öz dövrünə görə. irəli-geri işləyirdi.
2)ivan helguera. yadinizdan çixib bəlkə də,amma mən o oğlanı həmişə xatırlayıram. ürəylə oynayan tək-tük futbolçulardan idi.
3) deko- barselonanın orta sahəsinin professoru idi. inyesta və xavidən qabaq o vardı və ronaldinyonu pasla təmin edirdi. texnikası yüksək əslində braziliyalı olan portuqal millisinin oyunçusu
4) yap stamm - divar
5) jilberto silva - 2002-ci il dunya çempionu olan braziliyanın orta sahədəki dayağı
6) stefan effenberq - bavariyanın əfsanəsi. sarı saç oğlan. üzündən zəhirmar yağırdı.
7) canfranko zola - inanılmaz texnika və ağıl. heyif ki belə oyunçuları tez unuduruq
8) kristian vyeri - bir dövrün ən yaxşı hücumçularından biri. interdə ronaldo ilə,latsioda isə nedvedgillə parlayan oğlan
9) canluka zambrotta - bir dövrün ən yaxşı sol cinah mudafiəçilərindən biri .hətta carlosdan da üstün olduğu mövsumlər olub. barselonaya keçdi geriyə addım atmış oldu. yuventusun batan gəmisindən ilk qaçanlardan idi.
10) silven viltord - bəlkə də xatırlamazsız. bəlkə də unutmusuz ,amma 2000-ci il avropa çempionatının finalında son dəqiqələrdə fransanı xilas edən bu oğlan idi.

saymaqla bitmir. bir vaxt bu mövzuya yenidən qayıdacam

həyatın nə qədər gözəl olduğunun anlaşıldığı anlar

əsgərlikdə andiçmə yenicə bitmişdi. bizləri oxumaq məqsədiylə (məni və daha iki nəfəri) ayrı bir hərbi hissəyə göndərdilər. nə yalan deyim bir qohum mayorumuz vardı,o da o hərbi hissəyə gəlmişdi. yeni gəldiyim yerdə sıraya düzülmüşük,bizə yeni bir komandir təyin elədilər. baş-leytenant idi. bizim tağımın komandiri. sırada durmuşuq,elə bu anda mənim qohumum olan mayor məni öz yanına çağırdı,yanında da bu baş-leytenant.mayor dedi ki,yoldaş baş-leytenanat (familiyasını da dedi-mən burda ad çəkməyim) bu da filankəsovdur. səninlə eyni şəhərdəndir. elə bunu dedi mayoru kimsə çağırdı. o gedən kimi bizim bu leytenanat mənə dedi ki,sən bu mayorun qohumusan ? dedim -hə. dedi sən məndən incimə. səni minəcəm. mən də təzə gələn əsgərəm,özümdən deyən vaxtlarımdı.dedim -görərik. bu sözdən o daha da qızışdı.
nəysə təlimlərə başladıq. bu baş-leytenant ilk həftədə mənlə başladı prinsip aparmağa. nə olurdu mənlə tutuşurdu. bir-iki dəfə nəsə cəza da vermişdi. indi xatırlamıram.bütün elədiklərinə baxmayaraq,mən öz qohumuma bunu şikayət eləmirdim. həm ağız açmamaq üçün ,həm də bu baş-leytenant çox yaxşı oğlan idi (baxmayaraq ki,mənlə yola getmirdi.) bir gün necə oldusa,bu b-leyt başqa iki nəfərə də nəsə cəza verdi və bu iki nəfər baş leytenantı öz day-daylarına şikayət elədilər. day-dayları güclü adam idi. söhbət böyüdü,sonradan həll olundu birtəhər. bizim təlimimiz hələ də davam edir,hardasa 1 ayımız var getməyə. nəysə bu day-day söhbəti bitdi.bir gün baş-leytenant məni çağırdı yanına,dedi ki,filankəsov kişi adamsan. nə qədər incitdim səni heç kimə demədin. kef elə bundan sonra. həqiqətən də ondan sonra bir ay ərzində kef elədim. mənə pul yardımı belə elədi. şahmat oynadigimiz olurdu komandirimlə.hamı yatırdı oturub futbola baxırdım.telefonunu verirdi danışmağa. əsgərlikdən gəldim,ilk dəfə oturub komandir-əsgər kimi yox,iki normal vətəndaş kimi pivə içdik,söhbət elədik. söhbətin ortasında güldü dedi ki,amma gözləyirdim ki,gedib sən də məni şikayət edəsən. kişi kimi dözdün. yaxşı oğlansan dedi. özümü çox yaxşı hiss elədim. demək olar ki,hər il görüşürük.telefonla danışırıq.hər dəfə zəng edəndə mən ona yoldaş baş leytenant deyirəm,deyir ki,adımı de,ala. leytenant nədir. bura yazmaqla da özümü hansısa tərəfdən göstərmək istəmirəm,sadəcə həyatın yaxşı olduğunu anladığım anlardan birini paylaşıram. əsgərlik mənə görə əslində lazımsız da bir quruluşdu. sadəcə bəzən orda öyrəndiklərim işimə yarayır. orda öyrəndiklərimdən biri də nə edirsən elə götlük eləmə prinsipidir. gec də olsa götlük eləməməyin qiymətləndiriləcək. ora gedəndə çox düşmən qazana bilərsən,amma əsas dost qazanmaqdır. mən də belə dost qazandım. özü də məndən 7-8 yaş böyük.

yazarların qayıtmaq istədikləri zamanlar

çox istərdim ki,2012-ci ilin fevralın qayıdım. minim avtobusa gedim evə.məni böyüdən,adam eləyən,uşaqlıqdan bəri mənə analıq edən nənəmi ölməmişdən qabaq görərdim. ən azından onun yanında olardım. elədiyim bütün əclaflıqlara,kobudluqlara gör ondan üzr istəyərdim. çıxartdığım hoqqalara görə ondan üzr istəyərdim. pox yemişəm,qələt eləmişəm deyərdim. ölməmişdən qabaq öpərdim onu doyunca,qucaqlayardım. çox təəssüf ki,dəfninə gedib çata bilmədim,ölümündən 1 gün sonra gedə bildim. ayrı ölkədə olduğum üçün alınmadı. eyni yazdıqlarım babam üçün də keçərlidir,ondan da üzr istəyə bilmədim. hər dəfə qəbirüstünə gedəndə dəfələrlə üzr istəmişəm. amma bilmirəm ki,məni eşidiblər ya yox. eşidib məni bağışlayıblar ya yox.

whatsapp

keçən dəfə bir entrymdə əjdaha dediyim qız vardı. bu gün mənə dedi ki,whatsappın var? dedim ki,yox. həm telefonum buna uyğun deyil,həm də istəmirəm. interneti olan telefonumun olmağını istəmirəm. özümə vaxt ayıra bilməyəcəyimdən qorxuram. əjdaha qız mənlə razılaşdı,amma dedi ki,ünsiyyəti asanlaşdırır whatsapp. nədir axı whatsapp ? əlaqə yaratmağı asanlaşdırmaq. düzdür ünsiyyətin asanlaşmağı bəzi məqamlarda əladır.amma bəzən də çox yersiz və mənasızdır. məsələn sevgilinlə günün 24 saatı ünsiyyətdə olmaq nəyə lazımdır. bezdirici deyil ? və ya dostunla-tanışınla. sonra görüşəndə mövzu tapmırsan söhbət eləməyə. bəlkə də mən geri düşüncəliyəm bu mövzularda,amma hələkki qarşıyam. bilmək olmaz,vaxt gələr mən özüm də texnologiyaya məğlub olaram,amma hələki direniyoruz,arkadaşlar

aka the one

bir-iki videosuna baxmışam.elədiyi şeylər barəsində onu deyə bilərik ki,onun nə günahı var axı,agabala. çünki sosial şəbəkələr bir insanı bir anda məşhur edə biləcək potensialdadır.sizlər də (mən də) belə videoçarxlar hazırlasaydıq,yəqinki müəyyən çevrədə məşhur olardıq. amma bu məşhurluq keçicidir.çünki bu məşhurluğun bazasında hər hansı bir istedad,qabiliyyət,bilik dayanmır.bir başa gördüyü şeyləri tənqid eləmək dayanır ki,bu da bir yerdən sonra sıxıcı gəlir. bu adını çəkdiyimiz insanın bir üstün cəhəti var ki,qızdır.çünki mühafizəkar və seks ehtiyacı ödənilməyən və ya sevişməyi bacara bilməyən gənclik,əsas da oğlanlar bu qızın elədiklərinə baxacaqlar. tamahla baxacaqlar təbiiki. (səhv anlamayın) plus qəşəng qızdır. özünü tənqid eləmək istəmirəm,çünki ortalıqda tənqidi bir şey görmürəm.və sizin dediyiniz kimi,bilmirəm tükəzbandır,nədir. yəni dəqiq bir fikir deməyə çətinlik çəkirəm. hə,amma bircə onu deyə bilərəm ki,bu qız yalnızdır. yalnızlıqdan əziyyət çəkir. bəlkə də qəşəng bir sevgiliyə ehtiyacı var. bəlkə də oğlanı var,amma yenə də yalnızdır. hörmətlərlə

p.s sözlük yazarları da bir insanı qayçıyla kəsib atarcasına,tənqid edirlər. yəni bir başa hirsli tənqid. bunun adı belədir. yenə də hamının fikrinə hörmətlərlə

güldürən hadisələr

əsgərlikdən gəlməyimizə 4-5 gün qalıb. bütün "ded"lər (son günləri qalan əsgərlər) kef eləyirlər. bir məndən başqa. deməli hansısa ucqar bir rayonla hərbi rabitənin xətti qırılıb,bir dənə bilən əsgər mən qalmışam,o biriləri bir pox bilmirlər.mən də işləyirəm.sağa-sola qaçıram. bizdə də bir söhbət var idi ki, iyulun 1-i evə buraxırlar,amma naxçıvanda olduğumuz üçün bizi evə təyyarə ilə göndərirlər və çox vaxt təyyarə ilə iyulun 1-i ya day-daylı,ya da imkanlıları göndərirlər. karoçe mən rabitə xəttini düzəldirəm,rəisimiz polkovnik-leytnantla bərabər hardasa 7metrlik vışkanın (işıq dirəyi) başına çıxmışam,əlimdə də elə 10 kiloluq kabel. ilk öncə mən tək işıq dirəyinin başına çıxıb xətti düzəldirdim,nə qədər eləyirdim alınmırdı,sonra polkovnik də mənlə çıxdı,hətta çıxanda familiyamı çəkib dedi ki,filankəsov sən burda necə durursan. ürəyimdə dedim ki,gör də necə dururam ,içini sikim. sən öl indi də yadıma düşəndə bir təhər oluram. karoçe bu moment aşağıda bizim bölük komandirinə zəng gəldi ki,bəs iyulun biri təyyarəsi ilə gedən əsgərlərin siyahısını istəyirik,amma 4 nəfərin yeri hazırdır(day-daylıların),yerdə bir nəfər qalır,onu da nümunəvi əsgər deyin göndərək. bölük komandirim də sağ olsun, bir başa mənim familiyamı dedi.indi vışkanın başında əlimdə kabel bir dənə sevinirəm,blyat. vışka tərpənir,polkovnik leytinant da deyir ki,əsgər filankəsov,sakit dur blyat, əgər düşüb burdan göt-baş olsan məndən incimə.

p.s əgər ordan düşsəydim göt-baş yox,bir başa öləcəkdim

p.s.s mən rabitəni düzəldərkən kef eləyən əsgər yoldaşlarımın bir çoxu evə ayın 5-i,10-u gəldi. mən isə ayın 1-i gəldim,yəni ki ilk gün. zəng edib deyirdim ki,nətərsizə ,qancıxlar. əsgərlikdə bir gün belə artıq qalmaq adama qoyur. belə bir əhvalat.

flashmob azerbaijan

üzümü tuturam o sosial,siyasi,ictimai flashmob edən dostlara. çox xahiş edirəm,sosial,siyasi flashmoblar edərkən bu falshmob aksiyasını təkcə bakının mərkəzi küçələrində eləməyin. 20 yanvar,əzizbəyov,nərimanov,gənclik,sədərək bazarı,8 kilometr,əhmədlidə də eləyin.çünki sizin göndərəcəyiniz sosial-siyasi mesajlara daha çox mərkəzdən kənarlarda işləyən,yaşayan adamların ehtiyacı var.mərkəzə gələn qlamur kütlə bu siyasi-sosial falshmobu gorub bir dəqiqəlik ya güləcək,ya gülümsəyəcək,ya heyrətlənəcək,amma bir dəqiqədən sonra mərkəzi küçələrdəki dəbdəbəli mağazaların vitrinlərini görüb bütün gördüklərini unudacaq.amma o ucqarlarda yaşayanlar sizə gülsələr də ən azından onların şüurlatılarına bunu az da olsa yeridəcəksiz.yeridəcəksiz ki,problemlər çoxdu cənablar. lap çoxdu. və bilin ki,inqilabi qüvvənin,dəyişikliyin hərəkətverici qüvvəsinin əsas mənbəyi o kütlədir. məhz ucqarlarda yaşayan əlləri qabar bağlayan,şəhərin qlamur mərkəzindən uzaqlaşan kasıb kütlə.