kuponun tək oyundan batması

təxminən 5 il əvvəli idi. kuponda son oyunum qalmışdı. o da argentina çempionatı. argentinadakı oyunlar bizim vaxta gore gecə saat 1-2 də başlayır. nəysə tək oyunum qalıb. river pleytlə indi adını xatırlamadığım bir klub. ilk hissədən sonra hesab 2-0 riverin xeyrinə. o vaxtın puluyla 45-50 manat udacaqdım. bir tələbə üçün bu böyük puldur. hər halda mənim üçün o vaxt böyük pul idi. qızı gəzməyə aparardım,həm də bazar günüydü və mənim birinci-ikinci-üçüncü günümün yol pulusu vardı,digər günlərə çatmayacaqdı yol pulum və yenidən işə getməli olacaqdım amk. qısaca bu pul lazım idi mənə.oyunun ilk hissəsi 2-0 bitdi. 1,65 kafsent idi. indiyedek xatırlayıram. dostlarım dedi ki,gamebookersdən online şot atmaq var,gəl sən o biri komandanın qələbə-heç-heçəsinə 10 manat at,kafsenti də çoxdur. nə olar-nə olmaz straxofka (sığortala) öz puluvu. dedim sikdirine,gül kimi 50 manat gəlir. nəysə getdim evə. gecə saat 3. dostum internet klubda işləyir. zəng elədim ki,yetim riverin oyunu necə oldu. 90 dəqiqəyə artırmalar olmalıydı. dedi ki,yetim sən öl sənə görə bayaqdan bu oyunu sıxıram. 89-cu dəqiqəyə qədər 2-0 idi. 89 və 92-də o biri iki dənə vurdu. dedim üzüvü sikim.

mənim həmişə tanrı inancım olub,yəni bir qüvvənin olduğuna həmişə inanmışam,o gecə üzümü çevirib divara dedim ki,ey tanrı,ey allah,sən niyə axı məni pis vəziyyətdə qoyursan. bəs 3-cü gün dərsdən gəlib işə getmək heç bilməzsən nə deməkdir.

iran filmləri

iran filmləri. sadə,gündəlik həyatımızda baş verən hadisələrin nağılvari və eyni zamanda da realistik təsviridir. dostluq,sevgi,ailə münasibətləri mövzusunda gözəl filmlər çəkirlər. heç nə yox,elə abbas kiarostaminin "dostumun evi hardadır?" filmi bunun ən gözəl nümunəsidir.bir uşağın bu qədər məsum düşünməyini başqa hansısa filmdə görə bilməzsiz. sadə kadrlar və eyni zamanda qeyri-adi kadrlar. sözlə ifadə edə bilməyəcəyuimiz filmlərdir iran filmləri. nə qədər kürd kinosuna aid edilsə də ,elə bahman gobadinin "sərxoş atlar zamanı" filmini deyək. ilahi,adamı məhv edən filmdir o film. az büdcə ilə bu qədər müdriklik yaratmaq hər adamın başı üçün deyil. fars mədəniyyəti,farsların yaşam fəlsəfəsi,bu çoğrafiyanın sosial və məişət çətinlikləri və s. iran kinosunda var. kiarostaminin "close-up" filmi. vicdan hissi,aldatmaq ,günah,günahın bağışlanması movzusunda ən dərin filmlərdəndir. və ya məcidinin "cənnətin rəngi","cənnətin uşaqları" filmi. danışmaqla bitməz

umut sarıkaya

gözəl şeirlər də yazır umut sarıkaya. bu da onlardan biri.

"kaan dobra'nın takıma yeni geldiği günlerdi aşkım
off ne alakası var şimdi deyip
dinlememezlik etme, dinle bi kere.
kaan dobra takıma yeni gelmişti.
yalan söylemiyim sanırım antep maçıydı.
maç neredeyse bitmiş.skor kesindi.
hoca maçın 89. dakikasında oyuna aldı kaan'ı
sahada herkes çok yorgundu.
bi tek kaan, civelek gibi koşuyordu sağa sola.
ben de dahil herkes güler gibi bakıyordu kaan'a.
aa kerize bak aa enerjike bak diye.
ama hoca beğendi kaan'ın performansını
diğer maçta daha çok yer verdi.
bir diğer maçta daha bi çok.
ve bugün kaan dobra, kaan dobraysa
o 89. dakika yüzündendir.
şimdi gelelim sadede.
ben de ilişkimizi kurtarmak için
89. dakikada oyuna girmiş bir oyuncu gibi
koşuyorum, çırpınıyorum.
gör performansımı diye.
sev beni diye..."

yeni nəsil bilməz deyilən şeylər

sonydəki 99-da roberto carlosun braziliya yığmasında 8 qaçıb,9 vurduğu halda,dünya yığmasında 9 qaçıb,9 vurması.

sony 99 futbolda iki yuxarı,iki aşağı,sol-sağ,sol-sağ ,x və yumru ilə dünya və avropa yığmalarını seçəcəyin komandalar arasına gətirməyin.

butulka satıb kompyuter pulu yığmaq.

novruzda tonqala ağac tapmaq üçün digər məhlələrin podvallarda gizlətdiyi ağacları oğurlamağa getmək.

o vaxtın puluyla 2məmməd bir nizami ya da 3 məmmədə video salonlarında pornoya baxmağa getmək.

trolleybusların arxasına sallanıb getmək

ümumiyyətcə trolleybusun özünü belə bilmirlər.

demək istədiyim odur ki,yeni nəsil çox pis şəraitdə böyüyür. texnologiyanın inkşafı insanlar arasında olan normal münasibətləri virtuallaşdırır. əgər biz məhlə uşaqlarıyla çayxanaya düşüb çay içib söhbət ediriksə,indiki uşaqlar facebookdan ümumi chat açıb söhbət edirlər. belə. hətta onu bilirəm ki,bir çoxu görüşəndə belə ya əlləri və gözləri telefonda olur,ya da ürəkləri və fikirləri evdəki kompyuterdə və facebookda olur.

zövq verən kiçik çılğınlıqlar

bu gün bir dostuma bunu danışdım. indi başlığı gördüm,o hadisə yadıma düşdü. əsgərlikdə hamı aclıqdan əziyyət çəkir. bir növ acgözləşir. bir gün yenə də kazarmanın arxasında siqaret çəkərkən,bir əsgər yoldaşım gəldi. elə siqareti təzəcə başlamışdım ki,filankəsov (soyadımı deməyim) dur dedi. sonra əlini cibinə saldı bir dənə baton şokolad çıxartdı. bizlərdə satılır bu şokolad. içində konyak ya da karamel olur. hamıvız alb yemisiz. 40-50 qəpik olur. qısaca baton şokoladdan bir az qopartdı verdi mənə. dedi türkün məsəli əvvəl şokoladı somur,qoy şokolad əriyib ağzıvın içinə yayılsın.sonra bir qullab siqaretdən vur. dediyini elədim. həzz verdi. bilmirəm,bəlkə də əsgərlikdə olmasaydım bu elədiyimiz həzz verməzdi,amma qışın soyuğunda, bir yandan da ağrı dağının göydən sallanıb durmuş qarlı zirvəsinə baxa-baxa o elədiyimizin yeri vardı. yəni əsl kayf. çox təəssüf ki,o əsgər yoldaşımın nə adı,nə də familiyası yadımdadır,amma onun xətrini çox istəyirəm. indi yolda görsəm belə onu tutub qucaqlayıb,öpərəm,amma adını yadıma heç cürə sala bilmərəm.

tanrının azərbaycanlı qızı yaradarkən ağlından keçənlər

əgər ümumiləşdirəndə bir çoxu umbulnisədir. amma hərdən elələri çıxır ki,ilahi...söz tapmırsan. keçən dəfə bir qız mənə şok yaşatdı. qəşəng qızdır. tanış qızdır. arada-sırada danışırdıq. və keçən gün söhbət əsnasında öyrəndim ki,bu qız mariana imiş. (mariana deyəndə mən dərin qızları nəzərdə tuturam,dərin düşünən,səni başa düşən,olğun,sirli qızları.bu mariana adı da məhz ən dərin çökəklikdən gəlir.sakit okeanı-mariana çökəkliyi- 11022 metr)

həmin bu qızı bizim zövqümüzə uyğun kitabları oxuyurmuş, filmləri sevirmiş. istədim bir-başa səni sevsəm olar? deyim,amma özümü tutdum. böyük ehtimal elə bir şey deməyəcəm,çünki qızın məndən gözlədiyi bu deyil. amma olur arada-bir. hələ keçən dəfə sumqayıtda 7 nömrədə əlində dostoyevskinin idiot kitabı olan çox-çox gözəl bir qız gördüm. amma bir uşaq vardı,məni bir çayxanada gözləyirdi deyə qız məndən iki dayanacaq qabaq düşdü getdi, həyat davam eləməyə başladı. həyat davam edir. məncə bizim çox əjdaha qızlarımız var,sadəcə biz oğlanlar onlardan nələr istəyirik,bilmirik.

qaraqan

əvvəllər xoşum gəlmirdi,çünki basıb-bağladığını eşitmişəm.Əsgərlik haqqında yalan danışdığı olub. əsgər gələndən sonra bir yerə müsahibəsində deyibmiş ki,mən əsgərlikdə səngərdə olmuşam zad . hər nəysə. müsahibə budur. http://www.azxeber.com/news/8987.htm


bu sual məni o vaxt əsəbləşdirmişdi.

"-Vətən üçün yaşayan Qaraqan hərbi xidmətdə olarkən ölümlə üzləşib?

Mən hərbi xidmətimi Naxçıvanda çəkmişəm. Elə anlarım olub ki, səngərdə düşmənlə üz-üzə durmuşam. Əgər o an qarşımdakı erməni snayper sevgilisindən ayrılma xəbərini eşitsə idi, məni öldürə bilərdi. "

sual verə bilərsiz ki,niyə əsəbləşimşdin.Cavab: yalan deyir. əsgərlikdə komandirin piseri olub. yəni köməkçisi. ən yaxın dostlarımdan biriylə eyni hərbi-hissədə olub və komandirin yannda olan əsgər olub. qısaca yalan danışır.

indi isə bu uşağa qarşı heç bir fikrim yoxdur. yəni maraqlı deyil onun davranışları,"sənəti" vəs və ilaxır. məncə o ekol deyil,sadəcə hələ də özlərini tapa bilməyən bir qrup gəncin idealıdır ki,bu ideal da bir müddətdən sonra sıradanlaşır. amma bir şey var ki,bu uşaqların (host) bizim cəmiyyət üçün azdan-çoxdan elədikləri var. yəni bir müddət,bir nəsilə təsir edə bildilər. sadəcə axıra kimi gedə bilmədilər,bunun üçün də yəqin ki cəsarət lazımdır. qaraqan da ki,qoy yaşasın da,onun müəyyən heyran kütləsi var. və hamımız bilirik ki,o heyran kütləsinin intelekt səviyyəsi nə qədərdir.