rəvayətə görə insan cildinə girib bir döyüşdə iştirak edən mələk əli bin əbu talibin şücayətinə görə deyib bu sözü.
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
2017-ci ildən yaşamaq gözləyirəm. dünyanın ən gözəl əmmaməli kardinalı olaraq biraz sevilmək gözləyirəm. biraz səmimiyyət gözləyirəm bütün avtobus sürücülərindən, xırdalan pivəsinin dadının dəyişməsini gözləyirəm. sahil bağından dünyaya doğru bir tramvay xəttinin çəkilməsini gözləyirəm. süreyanı çox sevirəm, nərmin kamalla məni tanış edəcək bir adamla tanış olmağı gözləyirəm. qaz və işığın limiti keçməməsini gözləyirəm. 2018-i şuşada qeyd etmək istəmirəm orda nə işim var ?
əsasını dini təməllərdən götürür və adətən insanın fərd olaraq kamilləşməsini, dünyada olan hərşeyə insanın təsir edə bilmə gücünü ortaya çıxarmağa çalışan mistizmə çox meyilli nəhəng qoldur. hesəb edirəm nə antik nə də orta əsr avropa fəlsəfəsindən geri qalmır. hətta irəli gedir o qədər irəli gedir ki bütün şərq əlini ətəyini dünyadan çəkir dünya da qalır westeroslulara.
nərmin kamal son vaxtlar özümü sapyoseksual hiss edirəm.
hansı siqareti çəkəcəyimə qərar verə bilmədiyimə görə hər dəfə fərqli siqaret alıram winchester,ld,west,viceroy,winston,sobranie. bu məni necə öskürdürsə mən artıq siqareti tərgitməyə qərar verdim. amma zad eləyə bilmirəm. yolun bilən mənə kömək etsə uca göylərin və yaşlı bir hindunun təşəkkürünü qazanar.
birgün kulisdə bir yazı oxudum amma şeir yazdığını iddia edirdi onu yazan. yazı dəqiq yadımda deyil amma əsasən təhqir etmişdi cəmiyyəti və təhqir etdiyi insanları sinifləndirmək üçün 'sartrı tanımayanlar' deyə xitabdan istifadə etmişdi. yəni bu qız sartrı tanıyır amma sartrı başa düşməyib axmaq ki sartrı tanımayanları təhqir edirdi. bu qız azərbaycanlı ədəbiyyatçı idi. bu yazını oxuyandan sonra yadıma fizulinin "elm cahilliyi alar/eşşəklik baqi qalar" beyti düşdü. fizuli də azərbaycanlı ədəbiyyatçıdır. o köhnə gələnlərə cavidi,cabbarlını, vurğunu, qanlı zəminin rüstəmini, müşfiqi, əli kərimi və daha neçə həssas insanları və qisməti də bu həssas dünyaya aid etmək olar. gülümsəyəcək qədər çoxdurlar azərbaycanlı ədəbiyyatçılar.
hazırda tək the song of ice and fire'ni mən ölməmiş bitirə bilmək.
zülfi livaneli mahnısı. həbsxanada törətdiyi əməldən peşman olan birinin sözlərini qaydaya salan livaneli bu şeirə musiqi də yazıb. edip akbayram müthiş oxuyur.
indi biri saçını istədiyi şəkilə salıb gəzəndə standart saç saxlayan birinin gəlib onun saçını yolmağı nə qədər axmaq birşeydirsə, black metal oxunan bir yerdə classic musiqi həvəskarının gəlib gitaranı sındırmağı nə qədər axmaq bir şeydirsə birinin inandığı hərhansı bir şeyə bu hər şey ola bilər daş-dağal məsələn, ya budda , ya brahma, ya yahova, ya tanrı, ya allah fərqi yoxdur gəlib hörmətsizlik edirsə bu insan ona qarşı ediləcək hər hərəkətə razı olmalıdır.heçkim inanmağa məcbur deyil amma hörmət göstərməyə məcburdur. əgər hörmət eləmirsə sənin sikbaşı radikal dinçilərdən fərqin yoxdur deməli. demək ki sənin də əlinə şans düşsə onların elədiyi vəhşilikləri edəcəksən. çünki səndə ən adi hörmət etmək qabiliyyətin yoxdur. mən sənin cinsi seçiminə, geyim və düşüncə tərzinə hörmət edirəmsə sən də mənim inancıma hörmət etməlisən ki qarşımdakının insan olduğunu bilim.
bu insanın müstəqil jurnalist olduğuna inanmıram. tamam əliyevlərə qarşıdı deyə daha hamıya yaxşıdı deyə bilmərik ki. aydın görünür ki hansısa xüsusi xidmət servisi bunu idarə edir.bunun çəkdiyi videolardan gül kimi sifariş iyi gəlir. kimsə bunu qabağa buraxıb ortalıqda oynadır. üstəlik azərbaycan kimi xaotik respublikada ən üst məmurlara ilişib hələ də sağ qalmağı ya da tutulmamağı heçkim açıqlaya bilməz.
məsələ konkret bir "honour" məsələsədir. cem karaca "karabağ" mahnısında bu işin sağı solu yoxdur deyir. azərbaycanda sağ sol ədəbiyyatı o qədər inkişaf eləməyib amma honour məsələsi girəndə ortalığa yapçısı, ruscusu,türkcüsü,ərəbçisi,dil vuranı,göt qılı,sabun köpüyü hər kim olursa olsun bu işdə mövqe qeyd şərtsiz azərbaycan lehinə olmalıdır. ümumiləşdirmək aparmaq istəmirəm amma mənim qarabağ qaçqınlarından xoşum gəlmir çünki onlar öz rahatlıqların tapıb geri dönmək istəmirlər. şəhidlərinin qanlı paltarlarını bayraq qaçqınlıqlarını şüar edib sadəcə güzəranlarını, məişət problemlərini düşünürlər. təbii ki çətinlikdə olanlara aid etmirəm dediklərimi. amma yazdığım tip qaçqını hesab edirəm ki hamınız görmüsünüz. qarabağı qaçqınlara görə ya da o vətənşüvən ədəbiyyata alət olan münbit torpağa yox, xocalıda ölən uşaqlara, qocalara, zorlanan qadınlara, salatına, əlifə, çingizə görə və hələ də varlığına inandığım insanlıq honour-una görə müdafiə etmək lazımdır
bu bilirsiz nəyə oxşayır ? o kompleks yaşayan voravskoy yeniyetmələrin 'məndən yaxşı oğlanın varyoxun sikim' demələrinə oxşayır. təbii ki 10 milyonun içində süper savadlı insanlar böyük ehtimalla çoxdur. indi qaldı savadı hansı meyara əsasən müəyyən edirsiz ? sehirli xalatdakı maşından var, yoxsa elə tipə baxırsız ki 'yox əşi bu savadlı olmaz'. yəni onu müəyyən etmək lazımdır birinci ki nəyə əsasən müəyyən edirsiz bu savadı. mən amıyırtığ azərbaycan təhsil sistemini tərifləməyəcəm ki o sistem ancaq imkanlılara təhsil verir. sadəcə onu demək istəyirəm ki daha siz də yıxıb sürüdüz ki bizi azərbaycanlıların 90 faizi yazıb oxumağı bilir ki bu da öz növbəsindı bir çox ölkədən qabaqda olduğumuzdan xəbər verir.
tələbə vaxtı bir qız sevirdim. elə belə yox babat melanxolik sevirdim. kasıb uşaq idim qıza özümü göstərəcəyim nə maşınım var idi nə də nə bilim digər şeylər ona görə yazdım mən də şeir, esse, hekayə hətta bir iki qəzet də çap eləmişdi o günlərdə açmışdım bir blog bir gün gəldi əsgər gedirdim vayenkomatın yanında facedən yazıb etiraf elədim. elə cavab yazdı ki dur sikdir burdan desəydi daha az təsir edərdi. o gündən 18 ay filan keçib unuduram deyəsən amma o blog qalıb. istifadə olunmayan yollarda qalan iki xətli maşın təkərinin izi kimi.
protest edənlərlə başlayan zad. kilsə xristianlardan vergi adıyla çox pul alır, vergi bitir nəzir adıyla yığır, nəzir bitir cənnət qəbzi satır ki öləndə bunu cənnətin qabağındakı mələyə göstərirsən vəssalam səni aparırlar süt çayıyla bal çayının kəsişdiyi yerdə tikilən saraya ordada döşləri nar kimi dik olan qızlar səni gözləyir filan. ona görə kasıb zümrə bayram nədi seyran nədi bilmir. bir gün bir din alimi çıxır vəəz edir ki 'a bala nağarsız siz ?' mən bu zadı protest edirəm. deyir onun dalınca gedənlər olur protestant. bunlar xristianlığa bir neçə yenilik də gətirirlər ki buna da deyilir bidət dinə də bidət gətirən ölməlidir qanunu ilə varfolomey gecəsində bunların əbə əjdadını oyadır katoliklər. bunlar da qaçır yeni dünyaya. şaxta baba, milad ağacı kimi şeylər reformasiyadan sonra kasıbların başını qatmaqçün çıxardılan zaddır.
millətçi sosialist. hərdən çayxanadakı siyasətçiləri görüb fikirləşirəm bizdə də çayxana qiyamı ola bilərmi ? son dəqiqə xəbərlərin paylaşan saytlar bakıda çayxanalardan şəhərə axan xalq hökuməti istefaya göndərdi yazır. konstitusiyaya dəyişikliklər olur. hamı çay içməyə borcludur. bulvarın yanındakı o dairəyə bir dənə armudu stəkan heykəli qoyulur ölənlər olur çayxana şəhidləri qalanlar olur çayxana qaziləri. təzə hökumət qurulur lider çıxır hökumət evinin qabağındakı çayxana meydanına deyir bizi bugünə qoyan publardı məhv olsun publar mübarizəmiz bütün çay içməyən insanlarladı çay içən ali irq əmələ gətirək. tez ordan ən yaraşıqlı çayxorla ən gözəl çayxoru cütləşdirin görək. yeni sistemin də adı 'ças'-dır yəni 'çayxana sosializmi'. nəysə pivə qiyamından yazacaqdım yadımdan çıxdı.
bəlkə də rus dili bilməməyimin kompleksidir ya elatlardan gələn dnt kodlarımın təsiridir amma mən nifrət edirəm elə tiplərə. hər cümləsinə rusca nəsə qatıb digərlərinə yuxarıdan aşağı baxan tiplərə.
ümumiyyətlə demokratiya ilə bağlı burda çox boş-boş danışan var və də diktaturanın nə olduğunu bilmirlər dollar dəlisi liberallar. sadə bir demokratiya misalı çəkim. təsəvvür edin özünü demokratik xalq respublikası elan edən bir dövlətdə yazıb-oxumağı sadəcə pulu çox olan insanlar bilir. və bu insanlar o qədər azdırlar ki hamısı da qurulan dövlətdə müəyyən kreslo sahibidirlər. qalan qara camaat ya günəmuzd çörək puluna işləyir o dövlətin üst təbəqəsində dayanan siyasətçi-zadəganları doydurur, ya da əyalətlərdə maldarlıq-əkinçiliklə məşğul olub ordakı millət vəkili-zadəganları doydurur. yəni bu xalq dediyimiz kütlənin 2-3 faizi seçkilərə gedib səs verir. o gedənlər kimdir ? bu pul sahiblərinin puluna oxuyanlardır ki onlar da gedib öz ağalarına səs verir. buna da deyirlər demokratiya. soxmayaq belə demokratiyaya ? bu xalq ayağa qalxıb dəniz donanması ilə birlikdə paytaxtda höküməti çevirir. sonra hansısa götüpoxlu tarixçi yazır ki ölkəni qızıl ordu dağıtdı. soxdum qızıl orduya da. ssri tarixçilərinin bəlkədə ən böyük götlüyü o idi ki aprel inqilabını rusyanın adına yazdılar. bugünki götüpoxlu tarixçilər də eyni şəkildə o inqilabı işğal adlandırır. burda heçkim özünü öldürməsin ki ssri belə idi elə idi. mən lap yaxşı bilirəm ssri necə idi. ssri-ə də soxum. məsələ xalqın səsidirsə kapitalist sistem xalqa o seçim şansını vermir. hansısa avropa ölkəsində o şey ola bilər bura azərbaycandır burda xalq hüquqi-siyasi baxımdan maarifsizdir. ən azından maarifləndirmək lazımdır. xalqın hamısı seçkiyə gedib tam səs verə bilmirsə orda demokratiya yoxdu. hə qaldı demokratiyaya antik dövr filosofları demokratiyaya qarşı oliqarxiyanı müdafiə edirdilər ki "hakimiyyət xalqa verilməyəcək qədər ciddir birşeydir." o baxımdan hakimiyyət xalq maariflənə qədər proletariyanın diktasına verilməlidir. insan ac qalar, kasıb olar, məğlub olar, sürgün olar, ölər, sürünər. amma o içindəki şərəfin itirməz. mən bunu heç kimə ünvanlamıram, inanmıram bizim ölkədə təki mən yaxşı yaşayım ac olan ölsün deyən şərəfsizlər var. mən buna inanmaq istəmirəm.
əsasında anarxist ürəklərimizin dayandığı fikir. işə girim, maşın alım, ev alım, evlənim, golf oynayım, bi dənə də saxladığım olsun həftədə bir-iki dəfə vurum ona kimi dərdləri olmayan insanların fəlsəfəsidir. radikal solçular əsasən bu fikri çox inkişaf etdirsələr də çox intihara meyilli fikir olub vaxtı ilə amma göylərdəki bığlı babamız nitsşe o fikri toparlayıb normal hala gətirə bilib bir miqdar. atalarımız harda idi oğullarımız hara gedir romanında çox tənqid edilib.
atasının milyonlarına qarşı hüquqşunas olduğu halda indiki liberalların "terrorizm" dediyi hərəkəti elədi və ölkəsini amerikan burjuaziyasının istirahət düşərgəsi olmaqdan xilas edə bildi. amerikan imperializminə qarşı xalqların beynəlmiləl ordusunu yaratdı. və gerilla üsulu ilə batistanı devirdikdən sonra ölkəsinə bərabərlikçiliyi gətirdi. diktator olub. yaxşı eləyib osdurağ yığını o dikta yaratmayıb ki altına mal mülk yığsın o dikta yaradıb ki öz ölkəsinin işçiləri illərlə çalışıb əməyini hansısa kapitalistə verməsin. kubada kasıbçılıq var amma varlılıq yoxdur ən vacibi də kasıbı işlədib varlı olaraq sonra kasıbı kiçik görmə yoxdu. adios, comendante
martın 31-i gecə saat dörddə həyacan verildi. 15 dəqiqədən sonra yoldaydıq 30 dəqiqəyə mövqeyə çatdıq amma sonrası gün yəni aprelin biri bir neçə başqa yerdə də atəş mövqeyi seçdik. aprelin 1-dən 2-nə keçən gecə atama zəng elədim həyacanla bağlı heçnə demədim ki narahat olmasın amma ikimizin də səsində biraz narahatlıq var idi. o məlum məsələyə gəlməyək deyə əlaqəsiz sözlər danışırdıq, bir ara atam soruşdu hava necədi dedim soyuq olur dedi pasxa gəlsin düzələcək filan. sonra sağollaşıb söndürdüm telefonu. saat 4-dən sonra mövqemizə yaxın bir motaatıcı manqanın postunun yeməkxanasında çay içib postun əsgərləri ilə dərdləşirdik çox güclü də yuxum gəlirdi 3 minaatan mərmisi dalbadal düşdü minaatanın səsinə yuxum qaçdı təbii özüm də qaçdım mövqeyə tərəf. nəysə o gün və ondan sonraki 3 gün ərzində taborun müdafiə zolağını fırlana fırlana atırdıq. arada vaxt olanda facebooka girirdim hamıda belə coşqun bir hava adam qaza gəlirdi. sonra atəşkəs oldu şəhidlərimizin və yaralılarımızın ən gözəl tərəflərini danışırdıq. adboy verilmədi nömrə bir tapşırıqla səngərlərdə qaldıq, yeni səngər qazdıq gecələr yatmadıq düz iyun ayının 22-ə qədər. bu arada facebookda bayraqla bəzənmiş profil şəkilləri dəyişdi insanlar öz dərdlərinə qayıtdı və unuduldu səngərdəkilər. təbii sonradan biz də başa düşmüşdük kiminsə taxtasında peşka olduğumuzu.amma neylək üstünə rpk-dan 5.45 yağanda sənə cəsarət verəcək şeyləri düşünməlisən yoxsa ölərsən. mayın axrı güclü leysan düşdü səngər doldu bütün gecəni plaşçadırla yağışın altında dizə qədər suda döyüş növbəsi çəkdim və o gün hələ karantin vaxtı xocalı qaçqını bir ailənin oğlunun mənə dediyi sözü xatırladım "ön cəbhəyə gedəcəksən ?" sualıma "nə işim var orda ?" demişdi. o gecə həmin o yağışın altında mən ramiz rövşənin "vətən nə gündəsən" şeirini oxudum sonra yadıma yakov çuqaşfilinin intiharı düşdü bu himni oxudum bir qədər yüksək səslə
"славься, отечество наше свободное,
дружбы народов надёжный оплот!
партия ленина — сила народная
нас к торжеству коммунизма ведёт!"
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343