fantamaz

14 əjdaha! 26.04.2021 00:58, fantamaz

heç kimi sikimə almadan özümü olduğum kimi qəbul etməyim başqalarının gözündən özümə baxanda məni qorxudur. başqalarının gözündən baxanda çox rahat və arsız olduğumu fərq edirəm. dibinə kimi poxa batmışkən hələ də rahatlığını itirməmiş arsız dostumu xatırladır bu mənə. necə də qorxurdum ona baxanda.

bəzən yaxınlarımın ölümünü təsəvvür edirəm. kövrəlirəm bir neçə dəqiqəlik, amma bir müddət sonra necə rahat və arsızca yoluma davam etdiyimi görürəm. və bu məni qram da təəccübləndirmir, mən onsuz da arsız və rahat idim.

eynilə dostum qədər kimsəsiz, amma bir o qədər də arsız və rahat olacağımı təxmin edirəm. getdikcə itirdiyim dostuma bənzəməkdən qorxuram.

silinmiş entry.

#325575 şikayət

qarabağ müharibəsi istəyən insan

16 əjdaha! 04.04.2016 23:48, fantamaz

sülh istəyirik deyən insanların şərəfsiz olduğunu düşünüb,özünü o an qəhərəman sanan,feysdə səyfələrə mənidə müharibəyə aparın deyib,əslində müharibə nədi bilməyən,paintdə bayrağ şəkli çəkib,paylaşıb bəyənməyən bizdən deyil deyən manitor şiri

silinmiş entry.

#208657 şikayət

grabr

11 əjdaha! 22.09.2020 23:23, fantamaz

Əgər başqa ölkədən sifariş etdiyiniz hansısa məhsulun ölkənizə çatdırılması mümkün deyilsə və ya çox bahadırsa, həmin ölkədən sizin ölkənizə səyahət edən bir turistin məhsulu sizə çatdırmasını mümkün edən bir proqram. Eləcə də, turist kimi yolüstü çatdırılma işindən pul qazanmış ola bilərsiniz. Əlavə məlumat üçün link qoyuram:
https://grabr.io/en/

silinmiş entry.

#304973 şikayət

yazarların hazırda düşündükləri

+18 əjdaha

Ölüm haqqında düşünürəm. Youtube-da beynimdəkinin eynisini əks etdirən, hislərimi mənə danışan mahnılar axtarıram. Özümü özümə ifadə etməyə ərinirəm, dedim ki, mahnılar məni mənə ifadə etsin, amma tapmadım. intihar etmək, ölmək, gecələr gələn ölmək istəyi kimi başlıqlara baxıram. Bəzi entryləri oxudum, hansı ki, sırf ölüm haqqında yazılıb deyə oxudum. Yazanlar Ölmək və yaşamaq üçün xüsusi məna axtaran yazarlardı. Oxuyarkən beynimdən bu fikirlər keçir: mənanı yalnız yaşamaq istəyənlər axtarır, ardınca da yaşamağı asanlaşdırmaq üçün özlərindən bir məna yaradırlar. Mən isə artıq məna yaratmaq istəmirəm, ərinirəm. Ölümü arzulayan, amma hələ ki alındıra bilməyən insanlar axtarıram entrylərdə, qoy onlar mənim əvəzimdən ağlasın o entrylərdə, mən ərinirəm. Əslində, var idi elə entrylər. Albert Camusun “Yad” əsəri stolun üstündədi, yarısını oxumuşam, sonrası maraqlı gəlir, amma oxumaq istəmirəm hal-hazırda . Deyəsən, ərinirəm. Sağ tərəfdə televizordan səs gəlir, Namiq Qaraçuxurlu ictimai tvdəki bir verilişdə “mən cızığımdan çıxmıram” deyir, tamaşaçılar alqışlayırlar. Sonra beynimdən keçən hər şeyi bu başlığa təhrifsiz yazmağa başlayıram. Artıq sonlardayam. Sonluğu ortalarda düşünmüşdüm artıq. Amma fikrimi iki dəfə dəyişdim. Birinci düşündüm ki, “yaşamağa ərinirəm” yazım sonluğa. Sonra isə düşündüm ki, “yaşamağa həvəsimin (ay bləd necə düşünmüşdüm ala? Hal-hazırda xatırlamağa çalışıram. Ona yaxın bir şey yazacam. Konkret cümlə düşünmüşdüm amma) olmadığı haqda fikirlərimi bölüşdükcə yaşamağa davam etməyim daha da asanlaşır”. Sonluq sonluqda nə düşünəcəmsə, o da olacaq. Çünki, fikirlərim çox sürətli hərəkət edir. Düşündüyüm sürətlə yaza bilmirəm deyə yazdıqlarımla düşündüklərim arasında 60-70 saniyə fərq var. Və mən hər 60-70 saniyə əvvəlki fikri yazanda indiki fikirlərim başqa yerdə olur artıq. Ona görə heç vaxt düşündüklərimi olduğu kimi sizə çatdıra bilməyəcəm. Hal-hazırda entryni bitirdiyimi düşündüm. Düşünən kimi də yazdım.

Yazdığım son cümlənin üzərindən 5 dəqiqə keçir. Entrydə Yazdığım bəzi şeyləri sildim və bəzi əlavələr etdim. Kiminsə bu entryni oxuyarkən “bu dalbayob nə başa salmaq istəyir, bunun dərdi nədi?” istehzalı sözləri ağlıma gəlir və içimdə qəribə bir sıxıntı yaranır. içimdəki ürkək bir səslə “nəyi dalbayobluqdu ki?” Deyir. Çünki, içimdəki də mənim bunu yazdığıma görə dalbayob olduğumu düşünür. Yəqin ki, içimdəki hər nədisə, yalnız sizin fikirlərinizdən ibarətdi. Niyə görə içimdəki də mənim dalbayob olduğumu düşünür ki? Çünki, o əgər bu entrydən utanmasaydı, ürkək səslə “nəyi dalbayobluqdu ki?” Deməzdi. Bu entry mənim beynimin içidi. Müəyyən düzəlişlər və əlavələrlə bacardığım qədər beynimin içindəki fikri təhrifsiz yazmağa çalışdım. Əlbəttə ki, yaza bilmədim.

Əlavələri və düzəlişləri niyə etdiyimin səbəbini açıqlamaq qərarına gəldim hal-hazırda. Çünki, fikirlərimin başqaları tərəfindən anlaşılmayacağını təxmin etdim. Amma yenə də çox düzəliş etmədim ki, entry maraqlı alınsın.

Bu yazını sözaltı günlük başlığına yazmışdım. indi yazarların hal-hazırda düşündükləri adlı başlığın mövcudluğunu xatırladım.

Başlığı axtarışa yazdım, “hazırda” düşündükləri imiş, “hal-hazırda” yox. Bəzi beynimdən keçən fikirləri yazmıram artıq. Məsələn: “televizor mazqimi sikir” yazmaq istədim birdən-birə. Yazmayacaqdım, amma vəziyyəti izah etmək üçün yazdım. Beynimdəki fikirlər çox sürətlə dəyişir. Bəzi fikirlərin lazımsız olduğunu düşünüb, düşünməyi yarıda saxlayıram. Maraqlı bir eksperiment oldu mənim üçün. Hələlik.
Hal-hazırda düşündüm ki, anlıq düşüncələrimi xuy yaza bilərəm. Düzəlişlər etməkdən bezdim deyə entryni bölüşmək qərarına gəldim.

silinmiş entry.

13 əjdaha! 15.08.2020 23:43, fantamaz

#302905 şikayət

unudulmaz aforizmlər

+15 əjdaha

andrey platonovun qayıdış adlı hekayəsində belə bir cümlə var: “sevgi yoxluq və kədərdən meydana gəlir”. Öz həyatımda apardığım müşahidələr bu aforizmi təsdiqləyir. Nə zaman ki, bir insan kədərlidi və mən onun yanındayam, onda özümü önəmli hiss edirəm. Nə zaman ki, mən kədərliyəm və kimsə məni anladığını nümayiş etdirməyə çalışır, onda yenidən özümü önəmli hiss edirəm. Burdan da həmin insana qarşı sevgi yaranır, çünki həmin insan məni önəmli hiss etdirə bilib. Yoxluq isə çox geniş bir anlayışdır. Bu istənilən şey ola bilər: pulun yoxluğu, yaşamaq üçün mənanın yoxluğu, ehtiyac duyduğun insanların yoxluğu. Amma fərq etmir, bunların hamısının nəticəsi kədərdir. Yoxluq və kədər - bunlar həmişə birlikdədir. Təbrik edirəm, andrey. əsərini 1 il əvvəl oxumuşam. Amma apardığın gözəl müşahidə səni unutdurmayıb.

silinmiş entry.

10 əjdaha! 05.01.2021 13:19, fantamaz

#316002 şikayət

prezervativ alarkən utanmaq

17 əjdaha! 11.09.2016 16:04, fantamaz

(baxma: balaca kişiyə kastyum lazımdı)

silinmiş entry.

#229158 şikayət

qasim

+15 əjdaha

(youtube:

)

silinmiş entry.

13 əjdaha! 01.11.2018 23:54, fantamaz

#279184 şikayət

yazarların qısa hekayələri

6 əjdaha! 18.05.2021 18:58, fantamaz

fantamazın qeyri-səmimi etirafları

Eh.. sevgilimi itirmişəm, sözlük. Axı mən onu çox sevirdim.. sadəcə o qaqaş mahnı ilə elə gözəl rəqs edirdi ki, onun içində olduğu dünya məni də öz içinə çəkib apardı. O mahnı belə məni əyləndirdi. Mən necə biləydim ki, düşdüyüm dünya məni sevgilimin dünyasından çölə atacaq və sevgilim getdiyim yerdən bir daha geri dönməyimi istəməyəcək. Axı onun əti tökülmüşdü.. getdiyim yerdən qayıdanda eyni insan kimi qayıdacağımdan qorxurdu.. yanında “gecə qaradı, cücə qaradı.. yetim, görən, bura haradı?” oxuyacağımdan it kimi qorxurdu. Bu riski gözə ala bilməzdi. Elə ən yaxşısı məni çöldə saxlamaq idi. Mən isə nə qədər ürəyim ağrısa da, bir dənə şey bükdüm və playi basdım. Oxumağa başladı: başla! başla! başla görey! yandıranı yaşla görey! vuraq adama 5-6 qullaaammm...

(youtube:

)

silinmiş entry.

#327827 şikayət

qumarbaz

+13 əjdaha

əsərin baş qəhrəmanı aleksey ivanoviçin başına gəlmiş bu hadisədən bir qumar aludəçisinin psixologiyasını anlamaq olar:

--spoiler--

“hər şeyimi itirmişdim. Kazinodan çıxdım, baxdım, jiletimin cibində hələ bir qulden qımıldanır: “ah, deyəsən, nahar eləməyə bir şey var!” – fikirləşdim, amma yüz addım gedib, fikrimi dəyişdim və qayıtdım. Mən bu quldeni “ manque”mə qoydum. Doğrudan da, insan yad bir ölkədə, vətəndən və dostlardan uzaqlarda və bu gün nə yeyəcəyini bilmədən, sonuncu, ən sonuncu quldenini təhlükəyə atdığı zaman xüsusi bir duyğuya qapılır! Mən uddum, iyirmi dəqiqədən sonra cibimdə yüz yetmiş qulden kazinodan çıxdım. Bu faktdır! Görün, bəzən axırıncı qulden nəyə qadirdir! Bəs əgər onda ruhdan düşsəydim, əgər qətiyyət göstərməsəydim, nə olardı?!”

--spoiler--

Qəhrəmanın qazanmaq ümidi əsla bitmir. rulet çarxının fırlanaraq bütün taleyini dəyişəcəyinə və hər şeyi daha yaxşı hala gətirəcəyinə dair sarsılmaz bir inamı var.

--spoiler--

bütün pullarını itirərək həyatını məhv etmiş aleksey ivanoviç ona məsləhət verərək doğru yola çəkmək istəyən insanlara qarşı belə bir münasibət sərgiləyir: "belə bir vaxtda nəsihətdən sarsaq bir şey yoxdur! ey özündənrazı adamlar: bu boşboğazlar özündənrazılıqla əxlaq dərsi keçməyə hazırdırlar! əgər indiki vəziyyətimin bərbadlığını hansı dərəcədə dərk etdiyimi bilsələr, nəsihət verməyə söz tapmazlar. onsuz da mənim bilmədiyim təzə nə deyə bilərlər ki? Bütün məsələ bundadır ki, çarxın bir dövrəsi hər şeyi dəyişə bilər və o zaman ilk olaraq məni təbrik etməyə can atanlar da elə bu moralistlərin özləri olacaq, buna əminəm. o zaman indi etdikləri kimi məni görəndə arxalarını çevirməzlər. əşi, cəhənnəm olsun hamısı! Mən indi nəyəm? Zero. Bir sıfır. Sabah nə ola bilərəm? Sabah dirilib, yaşamağa başlaya bilərəm! Büsbütün yox olmağa macal tapmamış içimdəki insanı tapa bilərəm!” maraqlısı budur ki, bundan sonra Aleksey yenidən yaşamağa başalamaq üçün bir səbəb tapır. Polina Aleksandrovna Praskovyanın onu sevdiyini öyrənir. Yenidən dirilmək üçün isə günü sabah polinanın yanına, homburqdan isveçrəyə getməyi qət edir. Ora gedəcəyi pulu əldə etmək üçün isə Aleksey sabah yenidən qumar masasına oturmaq haqqında düşünür. Öz-özünə deyir: “heç olmasa ömrümdə bir dəfə xarakter sahibi olmağım kifayətdir, bir saatda bütün taleyimi dəyişə bilərəm!”

--spoiler--

silinmiş entry.

9 əjdaha! 10.06.2021 15:51, fantamaz

#329483 şikayət

hamının sevdiyi halda sevilməyən şeylər

11 əjdaha! 27.04.2016 10:06, fantamaz

(bax: rap)
(bax: muğam)

silinmiş entry.

#211945 şikayət

fransızca bilməmək

10 əjdaha! 24.09.2016 21:35, fantamaz

(baxma: əmi canı qəti qorxusu yoxdu)

silinmiş entry.

#231303 şikayət

yazığı gəlmək

11 əjdaha! 17.02.2021 14:37, fantamaz

frazeoloji birləşmədir. kiməsə ürəyi yanmaq, kiminsə dərdinə yanmaq, rəhmi gəlmək mənalarını verir. fyodor mixayloviç dostoyevskinin cinayət və cəza adlı əsərində arkadi ivanoviç svidriqaylov rodion romanoviç raskolnikovun bacısı avdotya romanovna raskolnikovanın ona yazığı gəlməsi ilə bağlı bu sözləri deyir: "qızın ki bir adama yazığı gəldi - bu onun üçün ən təhlükəli bir şeydir. O mütləq istəyəcək ki, bu adamı "xilas etsin", onu ağla gətirsin, onu diriltsin, onu daha nəcib məqsədlərə dəvət etsin, onun qəlbində yeni həyat, yeni fəaliyyət hissi oyatsın".

silinmiş entry.

#320127 şikayət

əsgərlik

9 əjdaha! 10.07.2022 05:41, fantamaz

Diqqət! Oxuyacağınız mətndə fyodor mixayloviç dostoyevskinin ölü evdən qeydlər əsərindən çoxlu sayda qeydlər var. Qısacası, spoiler.

Entry dostoyevskinin həbsxana həyatı ilə sözlük yazarının əsgərlik həyatı arasındakı əlaqələri ehtiva edir.

“Bizim həbsxana qalanın kənarında, qala divarının böyründə yerləşirdi. Hərdən hasarın deşiyindən Allahın dünyasına baxırsan: nəsə görə biləcəksənmi? Gördüyün yalnız göyün bir qırağı, bir də hündür, cəngəllik basmış torpaq sədd olurdu. Səddin arxasında və qabağında isə gecə-gündüz qarovulçular gəzişir və elə buradaca fikirləşirsən ki, illər ötəcək, sən isə elə beləcə gedib hasarın deşiyindən baxacaqsan və elə həmin o səddi, eynilə həmin o qarovulçuları və göyün həmin o kiçicik qırağını görəcəksən, amma bu, həbsxananın üzərindəki səma deyil, başqa, uzaq, azad bir səma olacaq.” (əsgərlikdə bəzən divarın o tayına əziyyətlə (halbuki, asanlıqla baxa biləcəyin çox yer var.) baxaraq o taya keçmək istəyini hiss edirsən. Ləzzət edir bəzən.)

“qapıların arxasında işıqlı, azad bir dünya vardı və orada insanlar hamı kimi yaşayırdılar. Amma hasarın bu üzündə o işıqlı dünyanı real olmayan bir nağıl kimi təsəvvür edirdilər.” (əsgərlər də elə təsəvvür edir ki, buradan çöldə hamı, əslində, kef edir. Hətta ən pis vəziyyətdə olan insan belə. Onlar azaddır və həyat onlar üçün yalnız və yalnız gözəldir.)
“Burda xüsusi, artıq heç nəyə bənzəməyən bir dünya vardı; buranın özünün xüsusi qanunları, öz geyimi, öz adət-ənənələri və bu diri ikən ölü evin heç yerdə olmayan bir həyatı və xüsusi insanları vardı.” (bu haqda entry boyunca ümumi məlumat veriləcək.)

“Hasardan içəri girən kimi bir neçə bina görəcəksiniz. Böyük həyətin hər iki tərəfi ilə tirlərdən tikilmiş iki uzun, birmərtəbəli evlər uzanıb gedir. Bu kazarmalardır. Həyətin ortası boşdur və hamar, kifayət qədər böyük bir meydandan ibarətdir. Burada məhbuslar düzülür – səhər, günorta və axşam; bəzənsə qarovulçuların şübhələnməsindən və onların tez-tez saymaq bacarığından asılı olaraq hətta gündə bir neçə dəfə adbaad yoxlama keçirilir.” (hərbi ilə aşağı-yuxarı eyni şeydir. Buna bənzəyir.)

“Bir nəfər sürgün vardı, boş vaxtlarda onun sevimli məşğuliyyəti tirləri saymaq idi. Onların sayı min beş yüz idi və hər biri onun hesabında və nəzarətində idi. Tirin hər biri onun üçün bir günü ifadə edirdi; hər gün tirlərdən birini ayırırdı və beləliklə, qalanların sayına əsasən həbsxanada qalacağı günləri əyani şəkildə görə bilirdi. Altıbucağın tərəflərindən birini sayıb qurtaranda buna çox sevinirdi. O hələ illərlə gözləməli oldu; amma həbsxanada səbirli olmağı öyrənməkçün vaxt var idi.” (əsgərlər arasında da müxtəlif üsullarla qalan günü saymaq məşhurdur. Kimisi imkan tapan kimi ağaca, divara, dəmirə və s. yazır, kimisi qalan günün faizini hesablayır, kimisi də mənim kimi kubu tamamlamaq üçün nöqtələrini birləşdirəcək xətləri çəkir. -*)

“Ümumiyyətlə, təkəbbür, zahiri görkəm birinci yerdəydi. Əksəriyyəti pozğunlaşmış və son dərəcə əclaflaşmışdı.” (mən də əsgərlikdə sonradan pozğunlaşmış və əclaflaşmışdım.)
“Şayiə və qeybətlərin arası kəsilmirdi: bu, cəhənnəm idi, zülmət idi. Amma həbsxananın daxili nizamnamələrinin və qəbul olunmuş adət-ənənələrinin əleyhinə getməyə heç kəs cəsarət etmirdi, hamı tabe olurdu. Kəskin şəkildə başqalarından seçilən, çətinliklə, zorla tabe etdirilən, amma yenə də tabe olan xarakterlər də olurdu. Həbsxanaya artıq lap həddini aşmış, azadlıqda ikən əndazədən çıxmış adamlar da gəlib düşürdülər ki, onlar öz cinayətlərini sanki bilərəkdən deyil, bilmədən, sayaqlama içində və dumanlı etmişdilər; əsasən son dərəcə qıcıqlandırılmış təkəbbürdən etmişdilər. Amma bizdə onları elə o saatdaca yerlərində otuzdururdular - baxmayaraq ki, onlardan bəziləri həbsxanaya gələnə qədər bütöv bir kəndin, ya da şəhərin dəhşətinə çevrilmişdilər. Təzə gələn ətrafa nəzər salaraq tezliklə başa düşürdü ki, bura başqa yerdir, burada heç kəsi təəccübləndirə bilməz, ona görə sakitcə mütiləşir və ümumi qayda-qanuna tabe olurdu. Zahirən ümumi qayda-qanun hansısa xüsusi, şəxsi ləyaqətdən yaranırdı ki, bu da həbsxananın hər bir sakininə nüfuz edirdi.” (hərbidə də eynilə əsgərlər arasında yaradılmış xüsusi qayda-qanun var idi. Bu qayda-qanun hər yeni gələn əsgərə köhnə əsgərlər tərəfindən yavaş-yavaş izah edilirdi. Qayda-qanuna uymayanların axırı isə yaxşı olmurdu. Şəxsi Ləyaqət prinsipləri üzərində qurulmuş bu qayda-qanunlara uymayanlar kollektiv tərəfindən şəxsi ləyaqətdən məhrum edilirdi.)
“Onların hamısı söyüş söyməkdə necə də mahir idilər! Onlar incə bədii şəkildə söyüş söyürdülər. Söyüş onlarda elm səviyyəsinə qalxmışdı; təhqiredici sözlər vasitəsilə deyil, təhqiredici məna, ruh, ideya vasitəsilə üstün gəlmək istəyirdilər - bu isə daha incə, daha zəhərli söyüşdür . Ardı-arası kəsilməyən dava-dalaşlar onların arasında bu elmi daha da inkişaf etdirmişdi. Bütün bu xalq qırmanc altında işləyirdi, deməli, əvvəllər onlar boş-bikar xalq idi, deməli, bu xalq pozulmuşdu: əgər pozulmuş olmasa da, katorqada pozulurdu. Heç kəs bura öz xoşuna toplaşmamışdı; onların hamısı bir - birinə yad idilər.” (şəxsi ləyaqət ustalıqla alçaldılırdı. Dəyərli bildiyin yerlərdən vurulurdun.)
“Bəzisi əsgər uşağıdır, digəri çərkəzdir, üçüncüsü təfriqəçilərdəndir, dördüncüsü pravoslav kəndlidir, ailəsini, əziz uşaqlarını vətəndə qoyub gəlib, beşincisi cuhuddur, altıncısı qaraçıdır, yeddincisi heç bilinmir kimdir və bunların hamısı da necə olursa-olsun, bir yerdə yola getməlidilər, bir-birilə dil tapmalıdılar, bir qabdan yeməlidilər, bir taxtın üstündə yatmalıdılar. Bir də ki, sərbəstlik nə gəzir - artıq tikəni yalnız oğrunca yemək olar, hər bir quruşu çəkmənin içində gizlətmək lazımdır... Hamısı birdir, elə həbsxanadır ki həbsxana! Qeyri-ixtiyari olaraq gic olursan.” (oğurluq məsələsi əsgərlikdə də aktualdır. Pulunuzu gizlədin, ehtiyatı əldən verməyin. Artıq tikəni, nəinki artıq tikəni, aldığın hər bir şeyi öz əsgər yoldaşlarınla bölməlisən. Bizdə belə yazılmamış qanun var idi.)

“işə nifrətlə baxırdılar. Özünün bütün ağlı, bütün məqsədi ilə sadiq olduğu işi olmadan insan həbsxanada yaşaya bilməz. Bir də ki, bütün bu inkişaf etmiş, həvəslə yaşamış və yaşamaq istəyən, zorla bir yerə toplanmış, zorla cəmiyyətdən və normal həyatdan ayrı salınmış bu xalq normal və düzgün şəkildə, öz iradəsi və istəyilə bu həyata necə alışa bilərdi? Təkcə bikarçılıqdan məhbusda elə cinayətkar xüsusiyyətlər inkişaf edərdi ki, onlar onun əvvəllər heç təsəvvürünə belə gəlməzdi. Normal insan zəhmətsiz və qanunsuz yaşaya bilmir, pozğunlaşır, vəhşi heyvana çevrilir. Ona görə də həbsxanada təbii tələbin və hansısa özünüqoruma instinktinin nəticəsində hər bir kəsin öz sənəti və məşğuliyyəti vardı.” (hərbidə də eyni teorem var: bikar əsgər cinayətkardır. Həbsxanadan fərqli olaraq, özünə məşğuliyyət tapacaq qədər bikar qalmazsan hərbidə, sənə məşğuliyyət tapacaqlar onsuz da. Mən almanca öyrənirdim bəzən dəftərə yazdığım cümlələr əsasında.)
“Məhbuslardan çoxu həbsxanaya gələndə heç nə bacarmırdı, yavaş-yavaş öyrənir və azadlığa yaxşı usta kimi çıxırdı.” (mən də əsgərlikdə tikiş tikməyi öyrəndim. Əvvəl bacarmırdım.)

cəzalar haqqında.

“yalnız xeyli vaxt keçəndən sonra anladım ki, bu işin ağırlığı və katorqalığı heç də onun çətinliyində və fasiləsizliyində deyildir, ondadır ki, bu iş məcburidir, qırmanc altında görülən işdir. Mujik azadlıqda, olsun ki, daha çox işləyir, bəzən, xüsusən yayda hətta gecələr də işləyir, amma özü üçün işləyir, dərk edilmiş məqsədlə işləyir və onunçün iş olduqca yüngül görünür, nəinki katorqaçıya məcburi və onunçün tamamilə faydasız iş. Bir dəfə ağlıma gəldi ki, əgər adamı tamamilə əzmək, məhv etmək, ona ən dəhşətli cəza vermək istəsələr, onda işə tamamilə lazımsızlıq və mənasızlıq səciyyəsi vermək kifayətdir ki, ən dəhşətli qatil belə ondan lərzəyə gəlsin və qorxsun. Əgər indiki katorqa işi, katorqaçı üçün maraqsız və cansıxıcı da olsa, yenə də öz-özlüyündə, bir iş kimi məntiqlidir: məhbus kərpic kəsir, yer qazır, suvaq vurur, tikir; bu işdə məna və məqsəd var. Katorqa işçisi bəzən bu işə hətta məftun olur, onu daha məharətlə, müvəffəqiyyətlə, daha yaxşı yerinə yetirmək istəyir. Amma, məsələn, onu məcbur eləsələr ki, suyu bir çəlləkdən o birinə, o birindən də birinciyə boşaltsın, qumu əzsin, bir yığın torpağı bir yerdən başqa yerə və oradan da geriyə daşısın, - elə bilirəm ki, bir neçə gündən sonra məhbus boğulardı, ya da min dənə cinayət törədərdi ki, qoy elə ölsün, amma bu cür alçaldılmaya, xəcalətə və əzab-əziyyətə son qoysun. Amma bir halda ki, hər məcburi işdə qismən də olsa bu cür işgəncə, mənasızlıq, alçaltma və biabırçılıq vardır, ona görə də katorqa işi bütün azad işdən daha əzablıdır.” (əsgərlikdə sənin üçün məna daşımayan məcburi bir çox işlərlə sınağa çəkilirsən. Bir dəfə yadımdadır, göydən lapa-lapa qar yağa-yağa səhər 8-dən günorta 2-yə kimi qar kürümüşdük. Dəhşət soyuq idi, qarını kürümüş olduğun yer 10 dəqiqə sonra əvvəlki kimi ağappaq olurdu. Yeməyə gedəndə dönüb arxamıza baxdıq ki, elə bil heç bir iş görməmişik, hər yer ağappaqdır. Niyə qar kəsdikdən sonra bu işi görmədiyimizi deyib vurnuxurduq, amma dayanmırdıq, işləyirdik. Çox Dayanmaq olmazdı. Yoldaşlarına xəyanət idi, onlar artıq sənsiz işləməli olurdular, onları yarı yolda qoymuş sayılırdın. Hərbi daim belə idarə olunur. Sən daim yoldaşlarını düşünürsən. Etdiyin hər səhvin cəzası yoldaşlarına kəsiləcək. Sən turnik edə bilmirsən? Onda yoldaşların sən turnik vurana kimi jim vəziyyətində əlləri əsə-əsə gözləyəcəklər. Hərbidə stress və əsəb gərginliyi, əsasən, bundan qaynaqlanır. Bu bir idarəetmə taktikasıdır. dedovşina da belə yaranır. Yaxşı əsgər pis əsgərə görə cəzalanır. Və yaxşı əsgər də öz növbəsində pis əsgərə kazarmanı dar edir ki, sənə görə biz niyə əziyyət çəkməliyik?!)
“Hövsələsiz, qəzəbli halda, hətta bəzən gecələr də həbsxanaya soxulurdu və görsəydi ki, məhbus sol böyrü, ya da arxası üstə yatır, onu elə həmin səhər cəzalandırırdı: “Yəni mən əmr etdiyim kimi, sağ böyrü üstə yat!”” (hərbidə də bəzən bu tip şeylər üstündə sənə görə digərlərinə əziyyət verə bilirlər. Ona görə də sorğulama, nə əmr edilirsə, onu da icra et. Vəzifə borcunu unutma! Komandirlərin əmr və sərəncamlarını dəqiq, tez və sözsüz yerinə yetirmək. Şüurlu xidmət budur. Səbirli olun.)
“heç bir cəza tədbiri insanı canlı meyitə çevirə bilməz: o, özünün duyğuları ilə, intiqam və həyat həsrətilə, onları həyata keçirmək ehtirası və tələbi ilə birlikdə qalır.”
(Bütün bunlara görə hərbidə çöldəki həyat barəsində çox qayğı çəkirsiniz. Həyat həsrəti güclü bir həddə gəlir. Hər şey yaxşı olsun istəyirsiniz, burdan çöldə hər şey yaxşı olsun. Hər şey qoyub getdiyin kimi yaxşı qalsın. Emosional olursan beləcə.)
“Yadımdadır, bir dəfə axşamtərəfi əvvəllər varlı bir Sibir mujiki olmuş məhbusu darvazanın ağzına çağırdılar. Bundan yarım il əvvəl xəbər gəlmişdi ki, onun keçmiş arvadı ərə gedib və o bundan möhkəm kədərlənmişdi. indi arvadın özü həbsxanaya gəlib, onu çağırıb sədəqə verdi. Onlar iki dəqiqəyədək söhbət etdilər, hər ikisi göz yaşı axıtdı və əbədi olaraq ayrıldılar. Kazarmaya qayıdanda onun sifətini gördüm...” (mən bu yazılanları çox yaxşı başa düşürəm. əsgərlik mənə bu yazılanları daha yaxşı başa düşməyi öyrətdi.)

öyrəşmək.

“Bir şeyi deyim: mənəvi məhrumiyyət bütün fiziki əzabların hamısından daha ağırdır. Katorqaya düşən rəiyyət gəlib öz cəmiyyətinin, hətta ola bilsin ki, daha inkişaf etmiş bir cəmiyyətin içinə düşür. Əlbəttə, o çox şeyləri itirib - vətənini, ailəsini hər şeyi, amma onun mühiti eynilə qalır. Qanuna görə rəiyyətlə eyni cəzaya məhkum olunan savadlı adam rǝiyyətlə müqayisədə daha çox şey itirir. O, özündəki bütün tələbləri, vərdişləri boğmalıdır; onunçün kifayət etməyən bir mühitə adlamalı, başqa bir havayla nəfəs almalıdır... O, sudan çıxarılıb qumun üstünə atılmış balıqdır və əsasən hamı üçün eyni olan cəza onunçün on qat əzablı olur. Bu həqiqətdir - hətta söhbət təkcə qurban verməli olduğun vərdişlərdən getsə belə.”
“bəli, insanın canı bərkdir! insan hər şeyə alışmağı bacaran bir məxluqdur və düşünürəm ki, bu, onun ən yaxşı tərifidir.” (dosto əmi aydın şəkildə deyib. Mən bu əsəri oxuyanda 5-6 ayın əsgəri idim. Və tək istədiyim dostonun dediyi bu öyrəşmə periodunun gəlib çatması idi. Ağır idi onda mənə. Heç zaman belə olmayacam dediyim adamlara az da olsa bənzəyəndə artıq o perioda çatmışdım. Bir əsgər yoldaşımın da dediyi kimi: bura sənin qanına işləyəcək, sən də eynisi olacaqsan.)

son olaraq.

“Həbsxanaya necə daxil olduğum yadımdadır. Bu, dekabr axşamçağı idi. Artıq qaranlıq düşmüşdü; camaat işdən qayıdırdı; yoxlamaya hazırlaşırdılar. Bığlı unter-zabit, nəhayət, bu qəribə evin qapılarını mənim üzümə açdı; burada o qədər yaşamalı, elə həyəcanlı günlər keçirməli idim ki, bunları, həqiqətən də, yaşamadan və öz üzərimdə hiss etmədən onların barəsində təxmini də olsa təsəvvürə malik ola bilməzdim. Məsələn, heç cür təsəvvürümə gətirə bilməzdim ki, burda dəhşətli və əzablı nə var: axı , mən bütün bu onillik katorqa həyatımda bir dəfə də olsun, bir dəqiqə belə tək qalmayacağam? işdə daim mühafizə dəstəsinin nəzarəti altında, evdə iki yüz yoldaşımla birlikdə olacağam və bir dəfə də olsun tək qalmayacağam! Bununla belə buna mən hələ alışmalı idim.” (əsgərlik bir təcrübədir. Ancaq yaşayaraq başa düşə biləcəyin bir təcrübə. Bu entrini Oxuyaraq qismən başa düşə bilərsən.)

ölü evdən qeydlər mənim əsgərlik həyatım boyu bitirdiyim yegənə əsərdir. Tək bitirdiyim kitab və gözündən vurmuşam. Mən şanslı insanam.

silinmiş entry.

#353859 şikayət

yaltaqlıq

11 əjdaha! 17.02.2021 14:14, fantamaz

fyodor mixayloviç dostoyevskinin cinayət və cəza adlı əsərində arkadi ivanoviç svidriqaylov rodion romanoviç raskolnikovla söhbəti zamanı yaltaqlıq haqqında bu sözləri deyir: qadın qəlbini ələ almaq üçün işlədilən ən böyük və ən sarsılmaz vasitə yaltaqlıqdır. Bu elə bir vasitədir ki, onu işlədənin hədəfi boşa çıxmaz, özü də istisnasız olaraq hamıya təsir edər. Dünyada doğruluqdan çətin, yaltaqlıqdan asan şey yoxdur. Əgər doğruluqda zərrə qədər yalan olsa, o saat nəzərə çarpır, sonra da biabırçılıq olur; lakin yaltaqlığın lap hamısı yalan da olsa, yenə də adamın xoşuna gəlir, onu məmnuniyyətlə qəbul edirlər.

silinmiş entry.

#320125 şikayət

aygun_news

+10 əjdaha

https://www.7news.az/az/pervinin-salvari-eynine-bos-oldu-foto/
Növbəti entrysi üçün ilham alacağı bir link buraxıram bura.

silinmiş entry.

8 əjdaha! 19.08.2020 01:10, fantamaz

#303119 şikayət

universitetə qəbul olanlara məsləhətlər

+10 əjdaha

Azərbaycanda oxuyacaqsızsa, gözləntilərinizi minimuma endirin. Sahib Olmaq istədiyiniz peşənin sirlərini universitetdə öyrənəcəyinizi düşünməyin, peşənizlə bağlı internshiplər tapın - bunu xüsusi vurğulayıram. tədris dili ingiliscə olan yerlərə üstünlük verin (ingilis diliniz zəif belə olsa problem deyil, sonradan düzələcək o işlər). Əlavə dillər öyrənməyə çalışın. Həmişə universitetdən əlavə nələrsə etməyə çalışın, məsələn, accountingə marağınız varsa, acca sertifikatı almağa çalışın. Alınırsa, azərbaycandan gedin, başqa ölkədə bu dediklərimi etməyə çalışın. Universitet dövrü ərzində bu yazdıqlarımın heç birini etməmişəm (əlavə dil öyrənmək xaric - sırf bu faktor kifayət edir ki, məndə özgüvən formalaşsın). Niyəsi hər nə olsa da, nəticə budur ki, etməmişəm. Yazdıqlarım sadəcə istiqamət verici, səthi bilgilərdi. Bu entry ilə kifayətlənməyin, ağlınıza batan bir şey oldusa, haqqında daha dərin araşdırma edin. Beyninizdə sual işarəsi yaranarsa, sual verməkdən utanıb çəkinməyin. Mən bu xüsusiyyətimə görə hələ də uduzmaqdayam. Hər şey yaxşı olmayacaq, burası dəqiqdi. Uğurlar.

silinmiş entry.

8 əjdaha! 04.09.2020 18:21, fantamaz

#303900 şikayət

odi

+10 əjdaha

#231525 özümü burdakı qızın yerinə qoydum, gözlərim doldu və yəqin uzun müddət yadımnan çıxmaz. qadın olmaq çox çətindi, xüsusilədə azərbaycanda. kaş ki, belə olmasaydı deyə bilirəm ancaq, çünki o qızın yaşadıqlarını düşünmək belə insanı sıxır

silinmiş entry.

9 əjdaha! 28.09.2016 02:25, fantamaz

#231763 şikayət

adolf hitleri sevənlər

10 əjdaha! 07.02.2017 16:39, fantamaz

dünya üçün bəzi xidmətləri olub, amma 6 milyon insanın ölümünə səbəb olan biri bu xidmətləri soxsun götünə. hitleri sevənlərin çoxu onu dünya üçün gördüyü bəzi xeyirli işlərə görə yox, məhz öz idealı uğrunda bu qədər insanı qurban verməsinə görə sevir. özünüzü və ya yaxınlarınızı o 6 milyonun içində düşünün, sabah hansısa bir götverən öz idealı uğrunda sizin üçün ən dəyərli şey olan canınızı və yaxınlarınızı sizdən alacaq. günahsız yerə ölənlərin halına acımaqdansa, böyük qürur hissi ilə "hitler ölməsəydi gör nələr eliyərdi" deyənlər var aq. hamısı bu hollywood kinolarının poxlarıdı

silinmiş entry.

#245421 şikayət

bədii ədəbiyyat oxuyan bikar insan

+9 əjdaha

bədii ədəbiyyatı mənə böyük bir fayda verəcəyini düşünərək oxumamışam. Sadəcə maraqlı gəlmişdi, oxudum və oxumaq xoşuma gəldi. Bu bədii ədəbiyyat oxuyan bikar insan olmaq üçün kifayət bir səbəbdir.

2-ci məsələ: oxuduqlarımı başqalarıyla bölüşmək və onların diqqətini qazanmaq xoşuma gəldi. Bu da motivasiya verdi mənə.

3-cü məsələ: sevdiyiniz insanlar sizə bədii kitab hədiyyə edəndə əlavə bir motivasiyanız olur. Təkcə özüm üçün deyil, sevdiyim insan üçün də oxuyuram sanki. Bu səbəbdir.

4-cü məsələ: həyatın reallıqları haqqında düşünmək səni sıxanda başqalarının hekayələrinin içindəki təsvirlər və insanlarla tanış olmaq, olduğun dünyadan uzaqlaşıb yalnız kimlərinsə təsəvvüründəki dünyaya qonaq olmaq bəzən çox xoşdur.

silinmiş entry.

8 əjdaha! 22.07.2021 00:34, fantamaz

#332536 şikayət

öldürən yaxçı oğlan sözləri