penisin daima ereksiya vəziyyətində olmamasının səbəbi

Başlıq çox uzun olduğu üçün normanı pozursa, üzrlü sayın, qısa şəkildə necə ifadə etmək olar, bilmirəm.
Başlıqların birində bir yazarımızın penisin öz küncünə çəkilib oturmasını allahın varlığına sübut kimi göstərdiyini gördüm. Həm estetik cəhətdən də pis görünərmiş (halbuki həmişə elə olsa insanlar buna öyrəşmiş olardılar. Üstəgəl, ereksiya problemi də yaşanmazdı).
Məsələ burasındadır ki, həmişə indi olduğu kimi olmayıb. Təkamül prosesində itib bu xüsusiyyət. Yəni əcdadlarımızın penisində “penis dirəyi/sütunu” (penile spine) mövcud olub. Sonra partnyor sayının azalması səbəbilə bu “dirəyin” yoxa çıxdığı ehtimal olunur. Başqa sözlə, artıq həmişə ereksiya vəziyyətində olmasına ehtiyac qalmayıb.
“Penile spine” barədə ətraflı link
Yazarımız penisi həm də sidik ifraz edən yeganə orqan olduğu üçün yaradanın işinə heyran olur. Halbuki yaradan bizi sidik ifraz eləməyə məruz qoymaya da bilərdi. Bura tərləmək, çirklənmək, yemək/içmək və s. Də daxildir. Bir sözlə, yaradanın varlığına sübut axtaran şəxslər insan bədəninin mükəmməlliyinə baxmasın, çünki mükəmməl deyil.

sissy

bu sifarişi verən: you touch my tralala (baxma: qızbibi)
Hər iki dildə də - ifadə etdiyi mənaya görə - sevmədiyim söz.
Qız kimi hərəkət edən-qızların oyunlarından və ya oyuncaqlarından xoşu gələn oğlanlara deyilir. Bir oğlan başqaları ilə dalaşmaqdan qaçırsa (öz kişiliyini nümayiş etdirəcək hərəkətlər etmirsə), sakit, qaydalara riayət edən həyat tərzi sürürsə, hətta çox nəzakətlidirsə də onlara sissy deyilir.
Sister sözündən yaranmış ola bilər. (baxma: bacışka)

sugar baby

bu sifarişi verən: you touch my tralala
(baxma: ödənişli sevgili)
Hansısa xeyir qarşılığında (bir qayda olaraq pul və ya maddi dəyəri olan nəsə) kimləsə sevgili olan şəxsə deyilir. Yəni sevgili olduğunuz üçün mütəmadi gəliriniz olur. Sevgililik sizin biznesinizə çevrilir. Əgər sizə maya qoyan kişidirsə sugar daddy, qadındırsa sugar mommy adlanır.

politically correct

Hazırda dilin inkişaf tarixi ilə bağlı bir kitab oxuyuram və orda bununla bağlı hissə var. Digər insanları incitməmək (təhqir etməmək) üçün bir ifadənin digəri ilə əvəz edilməsini nəzərdə tutur. Bəzi məqamlarda həqiqətən də işə yarasa da (tutaq ki, negro sözü təhqiramiz olduğundan afro-amerikalı ilə əvəz edilib, və ya kiməsə topal demək əvəzinə daha neytral ifadə seçilir), çox vaxt lazımsız nəzakətə və qarışıqlığa səbəb olur. Belə ki, insanlar black coffee ifadəsini belə istifadə etməkdən çəkinirlər, yerinə südsüz kofe deyirlər. Yazıçı qeyd edir ki, bir dəfə ona milad bayramında merry christmas yerinə happy holidays yazılı kart hədiyyə ediblər və o, bunu rəzalət hesab edir. Heç bir dinə mənsub olmayan insan belə merry christmas təbrikindən inciməməlidir. insanların bunu düşünməsi belə yanlışdır.
Yuxarıdakı ilə bağlı bir məsələ də mənim yadımdadı: hansısa proqram idi, biri demişdi “benim zenci battaniyem nerede?” (Qara), ordakı zəncilərdən biri də bunu özünə soxulmuş söz kimi qəbul etmişdi -*

çalıquşu

Mənimçün ən əziz 5 əsər siyahısında yer alan rəşad nuri güntəkin romanı.
Körpə vaxtı anasını itirən fəridəni, hərbiçi olan atası diyar-diyar gəzməli olduğundan, qohum ümidinə qalmaması üçün “bacılar məktəbi” adlanan fransız yatılı məktəbinə verir. Qısa bir müddət sonra atasını da itirən fəridə təbiətən vəhşi, ipə-sapa yatmaz uşaqdır. Tez-tez ağac başında gəzdiyi üçün məktəbdə ona “çalıquşu” ləqəbi verilir. Xalası oğlu ilə nişanlanıb, toyuna iki gün qalmış bir neçə cümləlik məktub yazaraq qaçan fəridənin başına gələn hadisələrdən bəhs edir kitab və ilk 4 fəsil fəridənin gündəliyi kimi yazılıb. Son fəsil müəllifin dilindəndir.
Çoxları üçün “məhəbbət romanı” sayılır, amma adi məhəbbət romanından çox-çox artıqdır. Fəridə ordan-ora təyin olunan müəllimdir və şahidi olduğu şeylər heç də ürəkaçan deyil. Xalqın cəhaləti, dövlət orqanlarındakı süründürməçilik və bürokratizm, fərqli insan taleləri çox yaxşı təsvir esilib. Çalıquşu əsərini xüsusi edən cəhətlərdən biri də odur ki, oxuyanda bunların bir kişi tərəfindən yazıldığına inana bilmirsən. Qadın obrazı bu qədər detallı və dəqiq ifadə etmək kişi yazıçı üçün çox çətin məsələdir.
Kitabın azərbaycan dilinə tərcüməsi çox uğurlu alınıb. Yeganə kitabdır ki, orijinalını oxudum, amma sevə bilmədim.
Son olaraq, əsərin əsas fikrini, əhəmiyyətli hadisələri kənara qoyanda belə geriyə o qədər möhtəşəm kiçik detallar qalır ki. Məsələn, bir hissədə fəridəni çox dərindən sarsan bir hadisə baş verir, lakin fəridə heç özünə belə etiraf etmək istəmir bunu. Çox dolduğu üçün kiçik bir şeyin üstündə ağlayır (əli cızılır). Baxmayaraq ki, bunları öz gündəliyində qeyd edir, orda belə niyə bu cür balaca cızığın onu belə ağlatmasının əsl səbəbini izah etmir. Məncə hər qızın, xüsusilə, yeniyetmə vaxtı oxumalı olduğu romandır. Onsuz da sonra dəfələrlə oxumaq istəyi yaradır adamda.

dodaqdan qəlbə

bu sifarişi verən: lumiere
Rəşad nuri güntəkinin romanı. Hüseyin Kənan adlı skripkaçı onu “böyüdən” dayısının təkidi ilə avropadan izmirə qayıdır. Bir dəfə onun şərəfinə verilən qonaqlıqdan sıxılaraq gəzintiyə çıxır və lamiyə adında çilli bir qızla tanış olur (çillərinə görə ona kınalı yapıncak deyir). Evli bir qadınla yaxınlaşdığından, baş verə biləcək dedi-qodulardan canını qurtarmaq üçün özünü lamiyə ilə yaxınlaşırmış kimi göstərir. Onunla əlaqədə olduqdan sonra evlənməyi təklif edir, lakin lamiyə bunun könüldən edilməmiş təklif olduğunu düşünərək rədd edir. Hamilə olduğunu aşkar edir, uşağını dünyaya gətirir, başına cürbəcür hadisələr gəlir. Kənan isə cavidan adlı qadınla evlənir, lakin xoşbəxt olmur. illər sonra lamiyə ilə həkim dostunun otağında qarşılaşır. Dostu olan vedat da lamiyə ilə evlənmək istəyir, lakin lamiyə hər dəfə rədd edir. Kənan lamiyə ilə barışa bilməyib ümidini üzür, lamiyə isə vedata “mən həmişə sizə bir xəstəliyim olduğunu deyirdim. Artıq həmin xəstəliyim sağalmışdır” deyərək evlənməyi qəbul edir (xəstəlik deyəndə kənana qarşı hislərini nəzərdə tutur).
Axıcıdır, oxuna biləcək romandır. çalıquşuna tay ola bilməz heç cür, amma yazıçının çalıquşundan sonra uğurlu hesab etdiyim ikincə əsəridir.

tramvay dilemması

iki fərqli formada həyata keçirilən təcrübə.

Variant 1:
ilk entry’də olduğu kimi, sadəcə dəstəyi çəkməklə tramvay/qatar relsi dəyişəcək və 1 nəfərin ölümünə səbəb olacaq, 5 nəfər xilas olacaq. Çəkərsinizmi? Əksəriyyət “bəli” cavabını verir. Qeyd edək ki, məsələnin etik (əxlaqi) tərəfini bir kənara qoysaq, qanun da bu addımda sizin tərəfinizdə olacaq, böyük ehtimalla. son zərurət hesab olunduğundan cinayət məsuliyyətindən azad olacaqsınız.

Variant 2:
Ssenari eynidir. Yeganə fərq, bu dəfə dəstəyi çəkməklə deyil, yanınızdakı şəxsi rels üzərinə itələməklə qatarı dayandıra bilərsiniz. Nəticə eyni olacaq: 1 nəfərin ölümü sayəsində 5 nəfər xilas olacaq. Şəxsi relslərə itələyərsinizmi? Bu zaman iştitakçılardan “bəli” cavabını verənlərin sayı azalır. Nəticə eyni olacağı halda onların fikrini dəyişməsinə səbəb nə olur? Araşdırmalar göstərir ki, şəxslə birbaşa fiziki təmas insanları bu addımı atmaqdan çəkindirir. Belə ki, həmin halda insan həqiqətən də kimisə qəsdən öldürmüş kimi hiss edir özünü. Bir az absurd başqa bir nümunə də var: ABŞ prezidenti olduğunuzu düşünün. Stolunuzdakı bir düymə ilə hansısa şəhərə bomba ata bilərsiniz. Bu qərara gələndə düyməni sıxmaq sizin üçün çətin olmayacaq. Lakin həmin düymə əməliyyatla sizin baş məsləhətçiniz və ya bir dostunuzun döş qəfəsinə yerləşdirilmiş olsa, düyməni sıxmaq üçün onun bədənini yarmalı olacaqsınız. Bu isə böyük ehtimalla, sizi qərarınızdan döndərəcək.

yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər

adam necə ad gününü
başqasına qoyub, gedər?
adam necə üsyan edib
ağlamaqdan doyub, gedər?
heç bilmirəm kimsən, nəsən
nədən, kimdən birdəfəlik
uçub getmək istəmisən?
qatilin kim? bəlkə bizik?
bəlkə anan, bəlkə atan?
bəlkə, sizə illər əvvəl
on dördüncü
mərtəbədən mənzil satan?
bəlkə qatil ölümündən
bir əvvəlki gecə idi?
ya sevgilin?
denə görüm, telefonda
son sözləri necə idi?..
qatillərin hesabı yox,
elə bilmə ki, azdılar.
yaşamağa qoymayanlar,
inan mənə, bilsəydilər,
ölməyə də qoymazdılar...
indi bir-bir hamısına
qarğış töküm, fəğan edim,
acıqlanım mən gərək,
bilmədiyim, dəymədiyim
bir bədənin cəsədinə
qucaqlanım mən gərək...
mən razıyam, andım haqqı,
dünyanı mən düzəldim, bəs,
kim saxlasın gedənləri?
kaş deyəydin, heyhat, mənə
öləmişdən sevməliydim ölənləri...

vavien

bədbəxt ailə portretinin çox yaxşı formada çəkildiyi film.
həyatından narazı olan, bir fahişəyə vurulan (məncə) kişi, ərini razı sala bilməyən və bundan çox kədərlənən qadın, bütün digər yeniyetmələr kimi olan oğul. kişi hər ay arvadına göndərilən pullardan oğurlayır, qadın bunun fərqində olmur, görüb soruşanda isə kişi daş atıb başını tutur ki, nə demək istəyirsən? və bunu bəhanə edərək evdən çıxır. bu səhnəni məhz ona görə qeyd etdim ki, yalanın ən bilinən formalarındandır və həyatdan belə kiçik detallar filmdə çoxdur. ağır dram deyil qətiyyən, amma hamımızın bildiyi, tanış olduğu şeylərdir. izləyərkən ağırlıq hiss etməyimizin səbəbi o həyatın parçalarının dadını bilməyimizdir. spoiler olmasın deyə çox şey yazmıram, amma çox sadə formada çox əla iş necə üzə çıxarılar, film bunun sübutudur. aktyorluq əladır, izləməyə dəyər.

ingilis dilində when / while

bu sifarişi verən: hechliyin_menasi heç mürəkkəb izahlara girişməyə ehtiyac yoxdu:
when- anda (əndə)
while - arkən(ərkən)
she was doing her homework when i entered the room-mən otağa girəndə o, dərslərini hazırlayırdı
she was doing her homework while i was watching tv-mən tv izləyərkən o, dərslərini hazırlayırdı
ingilis dilindəki yeri: when qısa hərəkətlər üçün (otağa daxil olmaq qısa hərəkətdir), while uzun (və ya uzanan, necə istəyirsiz) hərəkətlər üçündür (tv izləmək uzun/uzanan hərəkətdir).
when sadə keçmiş zamanla (past simple), while keçmiş davamedici zamanla (past continuous: to be + ing) işlənir.