Bu gün də belə boşa keçir. Heç nə oxuya, öyrənə bilmədim. Dərslərə doğru-düzgün qoşulmuram. Heç nə eləmək istəmirəm.
Dünən söhbət eləyə bildiyim bir neçə, bəlkə də bir-iki nəfərə dediyim kimi, heç nə hiss eləmirdim, düşünmək istəmirdim. Yaddaşımı itirmiş kimi, boş-boş baxırdım. Bunları da bura sabah nə etdiyimi unutsam oxuyum deyə yazıram. "Dünənin, ya sabahın əhəmiyyəti yoxdu" demişdim axı. indi sabah üçün yazıram. Sabah nolacaq ki? Nə dəyişəcək? istəməsəm də yavaş-yavaş düşünməyə, xatırlamağa başlayacam. Tək yaxşı cəhəti var, bu dəfə unutmayacam. "Yaxşı olacaq" deməyəcəm.
Gələcək zamanda olan cümlələr qurmağa da başladım yenə. Noldu e, mənə?
blok başlıqlarını gizlət
yazarların ruh halı
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
(baxma: stipendiyan kəsilsin sən gününə bax)
(baxma: salam qızlar)
(baxma: burdayam müəllim)
(baxma: eşidirsiz, müəllim?)
Özümü maşından atmağa çalışdım. Bircə saniyə də gec tutsaydı qolumu.. ən azından düşünə bilməyəcək qədər xoşbəxt idim. Ən yaxşı halda ölmüşdüm.
Bu il ikinci intihar cəhdim idi.
O qədər çox izah eləmişəm ki özümü, olanları, bura nəsə yazmağa da halım yoxdu. Amma yazacam.
Gözlədiyim kimi olmadı. istəmədiyim sözlər eşitdim də, dedim də. Allah bilir, səhər açılanda nə olacaq.
Hər şey, sadəcə olaraq, dəhşətdi. Uzağı bir sutka sonra xəstəxanada da ola bilərəm, qatil də. Bəlkə, elə bu başlığa hər şeyin düzələcəyini, daha yaxşı olduğumu yazacam.
Necə deyərlər, ox yaydan çıxıb artıq. Böyük gün məni gözləyir, sözlük. Bəlkə də aylar əvvəl olmalı mübarizə. Eyni evdə yaşadığım insanlarla ailə olub-olmadığımı öyrənəcəm. Səhvlərimlə, doğrularımla, olduğum kimi. Ruhumda yük olan hər şeydən xilas olmaq ümidi ilə..
Edit 8.46: içimdə sadəcə boşluq hiss edirəm. Bir də boşluğun hiss etdirdiyi ağrı
Edit 18.20: Bacarmadım sözlük. Nə qədər bədbəxt, nə qədər yazıq imişəm. Nə qədər tək imişəm. Nə qədər düşmən imişəm öz gələcəyimə.
Səni sevirəm. Artıq bir mənası olmasa da.
Bu dəqiqələrdə sənə görə narahatam. Və artıq kimin xəyanət, kimin tərk etdiyinin də bir fərqi yoxdu.
Bağışla. Bizim üçün edə bilmədiyim, əskik qaldığım hər şeyə görə.
Edit 3.52: içimdə sənə dair tək-tük gözəl şeylər qalsın barı
Özümə yazığım gəlməyinə nifrət eləyirəm, sözlük. Və bu nifrətə görə hər şeyimdən – əgər sahib olduğum nəsə varsa, keçə bilərəm. Bu məni ətrafa qarşı qorxusuz birinə çevirir.
Dünən daha yaxşı idim. Bu gün çökdüyümü hiss edirdim. Qəzəbim keçir, kinim soyuyur. Bunda pis bir şey yoxdu hə? Var axı. Məni cəsarətləndirən şey qəzəb idi. Bu dəfə mən qışqırıb-bağırmaq istəyirdim.
Şübhə. Ən yaxınından şübhələnmək, amma yanılmaq ehtimalını düşünüb heç nə edə bilməmək. Çünki əgər yanılırsansa özünü heç vaxt bağışlaya bilməzsən, həmin insanı incitdiyinə görə. Amma əgər şübhələrində haqlısansa? Onda nə özünü, nə şübhələndiyin insanı bağışlaya bilərsən.
Ata: bu gün mən də açıq havada siqaret çəkmişəm
Ana: eləmə görək, yerindəcə cərimədi
Ata: yo məni yerimdə cərimə eləmirlər əşi
(baxma: danışanda gülməli olmuşdu)
Neçə yaşım var e, ay ata. Sabah-birisigün evləndirməyi düşünürsən məni. Amma hələ də məndən nifrət mi edirsən, məni sevirsən mi anlaya bilməmişəm. Məncə sevgindən arxayın olmağımı istəməmisən ərköyünlük edərəm deyə. Düz bilirəm, ata? Yoxsa sənin üçün tərbiyə edə bilmədiyin, anamın "qudurtduğunu" düşündüyün övladınam? Həqiqətən də dediyin kimi "nankor" olduğumu düşünürsən? Necə həm belə qayğıkeş, həm də qəddar olmağı bacarırsan? illərdi baxışlarındakı tənəni, istehzanı fərəhə çevirmək üçün nə qədər çalışdığımı bilirsən? Səndən bir afərin eşitməyə nə qədər həsrət olduğumu?
Bir problemim olanda heç vaxt sənə deyə bilməmişəm. Heç vaxt məni sona qədər dinləməmisən. Ən yaxşısını sən bilirsən axı. Əgər başıma pis bir şey gəlibsə, deməli özümün səhvidi.
Uşaqlıq xatirələrimi yada salanda haqsızlıq elədiyimi düşünürəm. işdən yorğun gəlib bizimlə oynamağın, fəhlə qazancınla hər istədiyimizi almağa çalışmağın. Pis ata olmamısan, amma qorxaq olmusan. Ailəni idarə edə bilməməkdən qorxmusan. itəatsizlikdən qorxmusan. Buna görə də ən kiçik azadlıqları belə çox görmüsən bizə. Bir şeyi heç vaxt başa düşməmisən ki, bütün bu hərəkətlərinlə özündən uzaqlaşdırmısan, günbəgün, ilbəil itirmisən məni. Ən pisi də odu ki, məni də qorxaq böyütmüsən, ata. Bu il yarımda yaşadıqlarımda anam qədər sənin də payın var. Bu günə kimi başıma gələnlərin, seçimlərimin, səbəblərimin nə qədərindən xəbərin var? Bilirsən heç vaxt razı qalmadığın qızın sənin başın aşağı olmasın deyə nələrə dözüb? Yox. Bağışla, ata. Sən pis ata olmamısan demişdim, amma yaxşı da olmamısan.
Hər şeyə baxmayaraq, ümid edirəm ki, bu dəfə yanımda olacaqsan. Məni tək qoyma, ata. Sən mənə lazımsan.
Təxminən 3-4 saat bundan əvvəl qəzəb, sevinc, ağrı, təəssüf, ən önəmlisi də güc hiss edirdim özümdə. Bu dəfə qorxmayacam, bu dəfə tək deyiləm deyirdim. indi qəzəbin yerini ağrı, məyusluq alıb yenə. Amma bitəcək. Mən bacaracağımı düşündüyümdən artığını elədim. Heç vaxt eləmərəm dediklərimi elədim, sözlük. Ən azından vicdan əzabı çəkməyəcəm.
Uşaqlığım, səfeh optimizmim arxada qaldı. Yenə ağlayacam yəqin ki. Amma aldadılmış, alçaldılmış, məğlub biri kimi yox. Gələcəyi üçün çalışan, özünü düşünən, qərarlarını qəbul edən bir gənc kimi. Çətin olacaq. Amma olacaq.
Benqal yazıçısı Rabindranath Tagoreun 1891-1892-ci illərdə yazdığı roman. Süjet və mövzu etibarilə hind filmlərini xatırladır.
Soyuq havada isti yemək qoxusu. Məktəbdən evə qayıdanda, hansı evdə hansı yeməyin bişdiyini təxmin eləməyə çalışardıq. Hey gidi günler
Əslində pis bir şey deyil, insanların bir-birinə dayaq olmağa çalışması, əlindən gələni etməsi hər halda təqdirə layiqdir. Amma mənə çatmayan bir şey var, pul yığan, şəhid, qazi ailələrinin maddi ehtiyaclarını ödəmək üçün dəstək aksiyalarını təşkil eləyən tanışlarımın hamısı "rəis"çilərdi. #310558 entry'də deyildiyi kimi, bəs noldu ilham? Gedib soruşsan da deyəcəklər ki, "indi başı qarışıqdı, prezidentimiz bir müddət sonra bütün ehtiyaclarını qarşılayacaq. Biz müsəlmanıq, bir-birimizə kömək eləməliyik, onlar bizim üçün şəhid/qazi olublar" və s.
"Mutluluk mudur bu kalan?..
Onun için daima dönülür" misraları ilə könlümü fəth etmiş türk şair və yazıçı.
(baxma: yaşamak)
(bax: Balaca Şahzadə)
(bax: Antuan de sent-ekzüperi)
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343