narko-futbol dövru

kolumbiya futbolu tarixində 80-ci illəri və 90-ların əvvəlini əhatə edən dövr. ölkədə böyük söz sahibi olan narkotika klanları qara pulları yumaq üçün yollar axtarırdılar. futbol da hərzaman böyük pulların dolaşdığı bir sahədir. həm xərcləmək həm də qazanmaq üçün. cənubi amerikalıların futbola olan sevgisi ilə bu birləşincə narkotika klanlarının bu sahəyə girişməməsi kimi bir ehtimal yox idi. narkobaronlar bu illərdə ölkənin futbol klublarını himayəyə götürməyə başladı.

narkotik və kolumbiya deyiləndə ağıla gələn ilk ad pablo escobar həmin dövrdə medellin şəhərinin demək olar ki əsl sahibi idi . escobar həmin şəhərin iki klubu atlotico nacional və independiente medellin klublarını himayəsinə götürmüşdü. nacional klubu maddi cəhətdən o qədər güclənmişdi ki avropa nəhənglərindən transfer təklifi alan futbolçuları da klubda saxlamağı bacarırdı. kolumbiyada dövrün ən yaxşı futbolçularını klub heyyətinə toplamağa çalışırdı.

pablonun ortağı meksikalı jose garcia da kolumbiya paytaxtının millonarios klubunu əlinə keçirmişdi.

pablonun ən böyük rəqibi olan cali kartelinin başçında duran orejula qardaşları da america de cali klubunu himayəyə götürmüşdülər.

digər bəzi klubları da oz nəzarətlərinə alan kartellər var idi.

narkotikadan gələn pullarla bu klublar demək olar ki ən yaxşı dövrlərini keçirirdilər. cənubi amerikanın çempionlar liqası olan copa libertadoresi də qazanmağa dəfələrlə yaxınalşdılar. 1985, 86, 87 mövsümlərində america de cali klubu bu turnirdə 3 final oynadı lakin kuboku qazana bilmədi. 1989-cu ildə isə pablonun atletico nacionalı finala çıxdı. əsas rəqibləri america de calinin liqada hegamonluq etdiyi bu illərdə atletico nacional üçün qitənin ən böyük kubokun qazanmaq qaçırılmaz fürsət idi. bu şansı qaçırmayan nacional klubu finalda paraqvayın olimpiya klubunu məğlub edərək libertadores kubokunu qazanan ilk kolumbiya təmsilçisi oldu.

azərbaycan futbolu

dünyada heç kimə lazım olmayan bir şey, sadəcə formal xarakter daşıyır ki azərbaycanda da futbol var.

avropada ortabab, zəif heç bir klubun belə heç bir nümayəndəsi, skautu azərbaycanla maraqlanmır. qonşu gürcüstan milana qədər gedən kaladzeni, ermənistan manchester unitedə qədər gedən mkhitaryanı yetişdirə bilib heç olmasa, bizdən isə hələ ki chievo, sunderland səviyyəsində belə bir nəfər çıxmayıb.

klublarımız da avropada macarıstan, makedonya, albaniya klubları ilə avropa liqasındakı klublardan biri olmaq üçün mübarizə aparır. bu ağır mübarizə də qalib gələn tərəf qruplarda digər 3 komandanın qapazaltısı olmaq şərəfinə nail olur. sadəcə qrupdakı 4klub limitini doldurmağa yarayırıq yəni.

nəysə futbol sadəcə uğurlar, kuboklar üçün deyil ki, şərt deyil avropada uğurlu olaq. heç oyunçu da yetişdirməyək ingilislərə, ispanlara lazım olmasın futbolumuz. amma bizdə futbol heç bizim özümüzə də lazım olmayan bir səviyyədədir axı. azərbaycanda futbol yoxdur demə səbəbim avropa səviyyəli klublarımızın olmaması deyil . heç serbiyada, polşada da klublar avroliqanı udmaq üçün oynamır. amma oralarda futbol var. öz liqalarında maraqlı rəqabətlər var, dolu stadionlar var, müştərisi əksik olmayan fanşoplar var. bizdə bunlar da yoxdu və məncə heç vaxt da olmayacaq.

əlixan rəcəbov

son qınama videosu ilə şişirdilmiş balon olduğunu açığa vuran video blogger. Bizim ən böyük problemlərimizdən də biri budur ki kim qaqaları və bu kimi şeyləri tənqid edir elə bilirik ki bu da dünyagörüşü aşıb-daşan yüksək düşüncə qabiliyyətli adamdır və şişirtdikcə şişirdirik.

bu adam bu yaşına çatıb hələ də bilmir ki film tərzi bir şeyi tənqid etmək üçün o sahə üzrə çalışmağa məcburiyyət yoxdur. mən "x" bir filmin, videonun ssenarisini tənqid edə bilərəm, özüm film üçün ssenari yazmasam da mənə x bir filmin,videonun ssenarisi maraqsız, şablon, səviyyəsiz gələ bilər. Necə ki özü ara mahnılarını tənqid edərkən onun özündən daha yaxşı mahnı yazmağı və ya ifa etməyi tələb edən yoxdur.
Həmçinin özü elə bu videoda azərbaycan kinolarını ələ salaraq tənqid edib.

(youtube: )

venesuela

bu ölkədəki hadisələrə münasibət bildirərkən hal hazırda anti amerika ədəbiyyatı edənlərin unutduğu şeylər çoxdur. bu adamlar dünyada ancaq amerikada problem axtarır. bir ölkənin dövlət başçısının amerikapərəst olması kimi rusiyapərəst olması da ve başqaölkəpərəst olması da ayıbdır. necə ki rusiyanın, türkiyənin vemesuela da öz maraqları var amerikanın da orada maraqlarının olması normal bir şeydir. maduronu dəstəkəlyən rusiya, türkiyə onun nə qara qaşına gözünə aşıq olmayıb nə də venesuelanın rifahın düşünmürlər. məsələn türkiyə öz şirkətləri ilə venesuela arasında razılaşan qızıl yataqları məsələsinə görə gəlir əldə etmək üçün maduronu istəyir. rusiya da orada neft yataqları ilə öz şirkətlərinin ticarətinin dərdindədir və orada hərbi baza açmaq razılığı əldə edib buna görə maduronu dəstəkləyir. amerika da maduronun devrilməsini buna görə istəyir ki rusiya ağzının dibində hərbi baza açmasın və rusiya iqtisadiyyatına çomaq soxsun. yoxsa anti amerika ədəbiyyatı edənlərin xəyallarındakı kimi nə maduronun, sosializmin olmayan siyasi, iqtisadi uğurların qısqanmırlar, nə də maduro pəhrizi ilə formaya düşən venesuelalıların fit bədənlərin qısqanmırlar.

venesuela xalqı da sırf sosializm ədəbiyyatı ayağına ac qalmaq bahasına amerikaya qarşı gələcəm deyə ölkəni amerikaya yox amma başqa bir ölkəyə , 70in 30a neft, qızıl müqavilələri ilə, ölkədə hərbi bazalar açmağa razılaq verməklə rusiyaya satmaqda olan maduronu dəstəkləmək məcburiyyətində də deyillər.

spider

şizofreniyadan əziyyət çəkən bir insanın necə olduğunu gözəl şəkildə göstərən bir film. sırf maraqlı film izləmək istəyən birisinə bu filmi tövsiyə etmərəm. fikrimcə digər şizofreniya mövzusuna toxunan filmlər məsələn shutter island, black swan, machinist, fight club kimi maraqlı ssenariyə sahib deyil. filmdə dialoqlar belə çox azdır. amma sırf bir şizofrenin həyatı təxmini necə olur deyə maraqlananlar üçün izləniləcək film budur.
filmin mövzusu uşaqlıqda müalicə üçün klinikaya yatırılan adamın uzun illər sonra klinikadan çıxdıqdan sonra yavaş-yavaş bir mozaika kimi hissələri birləşdirə birləşdirə uşaqlığını və niyə klinikaya yatırıldığını xatırlamağa çalışması haqqındadır.
entry'im 2002ci ildə çəkilən spider filmi haqqındadır, başqa illərdə də eyni adlı filmlər çəkilib.