if i were a boy

363 0 0 0

3. nəsil yazar

Entry: 363

blok başlıqlarını gizlət
bütün zamanlarda yazdığı ən əjdaha entrylər:

Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Undefined variable: anonim in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 85

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102

yazarların ən pis pərt olduğu an

+64 əjdaha

10-cu sinifdə oxuyurdum. bir oğlanın da məndən xoşu gəlirdi, daha doğrusu dediyinə görə sevirdi. 3 dəfə yaxınlaşmışdı 3ündə də ikimiz də universitetə hazırlaşırıq, belə şeylərə başımızı qatmayaq( bunu da mamam öyrətmişdi mənə, necə öyrədibsə, elə də demişdim. amma həmişə də deyirdi ki, hansısa oğlan yaxınlaşanda sərt olma. oğlandı da qıza oğlan yaxınlaşar) cavabını verib hər dəfə əli boş yola salırdım. bu oğlan çox savadlı idi amma uzun və çox arıq idi. bacım da bir gün mənə dedi ki, onun atası ögeydi, atasının qorxusundan maması ona çox yemək vermir deyə elə arıqdı. mən də bunu eşidən kimi gözümdən yaşlar bıldır-bıldır tökülməyə başladı. necə yazığım gəlmişdi. bunu da mən tanış qıza demişdim qız da onun qız dostuna deyib. bu da 4cü dəfə yaxınlaşıb " mənim atam ogey deyil" demişdi. mən də gəlib bacımdan soruşdum bacım da hırıldaya-hırıldaya zarafat eləmişəm də sən də hər şeyi ciddiyə alırsan demişdi. o an necə qızardımsa, necə utanmışdımsa üstündən 7 il keçməsinə baxmayaraq hələ də unuda bilmirəm.
(baxma: çok safım lan)

58 əjdaha! 22.02.2015 15:16, if i were a boy

#149806 şikayət

Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Undefined variable: anonim in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 85

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102

hər gün bir faydalı məlumat

+45 əjdaha

parklarda görülən atlı heykəllərin ön iki ayağı havadadırsa heykəldəki adam döyüşdə ölmüşdür. əgər bir ayağı havadadırsa döyüşdə yaralanmışdır. əgər 4 ayağı da yerdədirsə o insan normal səbəblərdən ölmüşdür.

43 əjdaha! 26.11.2014 22:42, if i were a boy

#136321 şikayət

ana olmaq istəməyən qadın

+31 əjdaha

joze saramagonun "isanın incili" kitabında belə bir hissə var;
"uşaqlar həmişə onları əkmiş atalarının və bətnində yetirərək, həyata gətirən analarının ucbatından ölürlər, zira doğulmasaydılar, ölməzdilər."

29 əjdaha! 09.08.2016 11:11, if i were a boy

#224102 şikayət

if i were a boy

+25 əjdaha

yox sizə nə lazımdır o mənə çatmır. mən bura gələndə yazmışam maarifləndirici başlıqlar və entrylar lazımdır mənə. siz gah foruma döndərilən başlıqlara irad tutursuz gah da maarifləndirici. ay sizə qurban mən bu məlumatı oxuyuram və paylaşıram. mən həmin dollar dövrüyəyə çıxardanla bir zamanda yaşamamışam ki, özümdən bilim bunları. siz də hansısa entryları yazanda oxuduqlarınızdan, baxdıqlarınızdan yazırsınız da. həmin insanların xalası uşaqları deyilsizki biləsiz. yox bu nə iyrənc xüsusiyyətdi axı birinin entrynı araşdırıb hardan gəldiyini tapmaq. siz niyə hər şeyin bu qədər dərinliyinə varıb iyrəncləşdirirsizki. demək sizə məlumat yox başqa şey lazımdır özünüzü artistliyə vurmusuz. mənə maraqlı deyil şəxsən kim hardan yazır, hardan oxuyub. mənə məlumatın özü maraqlıdırki bu gün bunu öyrəndim mən. yox entryın nəyi pisdir axı. oxuyub bilmədiyivizi bilməyin nəyi pisdir. çox qəribə insanlarsız. sizdə vare ziyalı görünmək istəyi ki, bu qədər çabalıyırsız bir entryın zibilini çıxardıb özünüzü ağıllı göstərəsiz. birazdan qoyacağım məlumatı da digər əcnəbi saytında oxuyub tərcümə edib qoyacam. onu da tapıb gətirib yazarsız bura. belə əziyyət çəkməmiyiniz üçün məlumatın sonunda linki də ataram. belə edib soyudursuzee yazarları.

22 əjdaha! 20.12.2014 21:59, if i were a boy

#139586 şikayət

qız tutmağın yolları

+26 əjdaha

qız tutmaq demiyib təhqir olur amma hansısa ortamda qızların diqqətinicəlb etməyin yolları:

1. nuri bilgə ceylanın " kış uykusu" filmi barəsində danışılanda filmdə damğasını vuran " vicdan əslində qorxaqların sevdiyi sözdür. və ilk olaraq güclüləri dəhşətə salar." cümləsinin əslində shakespeare’in 3. richard oyunundan götürüldüyünü deməniz sizi bir anda ortamın ən intelektual kişisi edə bilər.

2. ümidsizcə gözləməkdən bəhs edildiyində o saat mövzuya beckett'in godo'su ilə girməniz məsləhət görülür.

3. facebookda cover fotonuza ferdinand hodler'in xəyal qırıqlığına uğrayanlar tablosunu qoymaqla 1-0 öndə ola bilərsiniz.

4. məsələn mobil telefonunuzun ekran şəklinə məşhur foucault'un kitabın üst şəkli olan pipo şəklini qoyaraq soruşanlara əslində bu sözün michel foucault'a deyil, tablonun sahibi olan rene magritteyə aid olduğunu söyləyərək ətrafınızdakıları şok edə bilərsiniz.

5. olduğiunuz ortamda türk şerlərindən söhbət düşəndə, ismet özel'in adı mütləq çəkilməlidir.

23 əjdaha! 16.11.2014 19:40, if i were a boy

#134492 şikayət

antichrist

+26 əjdaha

2009-cu ildə trier tərəfinden çekilən film.

--spoiler--

film çox estetik bir sevişmə səhnəsi ilə başlayır və həməncə dağıdıcı rejissorun “cığallığı” işə düşür : ər-arvad sevişərkən, nəzarətsiz qalmış uşaq yatağından düşüb pəncərəyə yaxınlaşır, maraqla çöldə yağan qara baxır, qar dənələrindən birini tutmaq istəyir və... eyvandan yıxılıb ölür. filmin bundan sonrası əslində, bu estetik, həm də gərgin proloqun şərhindən, izahından ibarətdir. sonra nə baş verir ? uşağın ölümündə özünü hədsiz günahkar hiss edən qadın dəhşətli psixi sarsıntı keçirir və onu bu vəziyyətdən çıxarmaq istəyən psixoterapevt əri qadını götürüb “edem” adlı yerə ( ora meşənin içində taxtadan düzəldilmiş bir evdi ) aparır. orta əsrlərdə qadınların yandırılması ilə bağlı araşdırmalar aparan qadın elmi işinin müəyyən hissəsini bu evdə yazıbmış – bunu sonradan bilirik. burda, yəni edemdə ( “edem” adının bizə adəmlə həvvanın qovulduğu “cənnət bağını xatırlatması trierin oyunlarından biri deyil ki ?! ) kişi ilə qadın arasında dəhşətli psixoloji hesablaşma başlayır və nəticədə kişi qadını boğub öldürür, üstəlik yandırır da.

--spoiler--

film haqqında yazılan bir neçə yazıda, bu finala görə trieri qadınların düşməni elan ediblər. anlayıram ki, trierin qadını kişiyə boğdurması, üstəlik yandırtması, sakit qarşılana bilməzdi, bu finaldan sonra yanıb tökülənlər olmalıydı, amma həqiqətənmi trier qadın düşmənidi və həqiqətənmi film yalnız buna görə çəkilib ? doğurdanmı trierə görə antixrist - dəccal qadındı və kişi – isa məsih onu öldürüb yerüzünü xilas edəcək? filmin adı eşidən kimi bu ad məndə nitşenin məşhur əsəri antixrist ilə ( dəccal ) assosasiya olundu və filmə ikinci dəfə baxandan, bir-iki resenziya oxuyandan, əlbəttə ki, tələbəlik illərində oxuduğum nitşenin əsərini də təkrar vərəqləyəndən sonra, film barəsində özüm üçün pis-yaxşı bir qənaət hasil etdim.
trier filmdə qəhrəmanlarının heç birinə ad verməyib. biz onları yalnız qadın və kişi kimi dərk edirik, bircə filmin əvvəlində eyvandan yıxılan uşağın adı var : nik. nik adı da ingilis dilində qonaq deməkdir, bu sözün yanına "name" (nickname) sözü əlavə olunsa, onda bu ad "ləqəb" mənasını verir. hamımız doğulan gündən dünyada beşgünlük qonağıq, üstəlik, bəlkə də ad sandığımız sözlər heç adımız yox, eləcə ləqəbimizdir. trierin atası ilə anası sevişəndə, öz çarpayısının taxta barmaqlıqlarından qurtulan ( oxu : zindanından ) balaca personajı, filmdə dünyanın faniliyini və qəribə səslənsə də, həm də əbədiliyini metaforikləşdirir.bu yerdə mən mövlanənin həyat haqqında bir yozumunu xatırlayıram: biz dünyaya gəlmək üçün ana bətnindəki bağlarımızdan, göbəyimizdəki bağdan qurtulmalı oluruq, bu bizə ağır gəlir və dünyaya gələndə ağlayırıq, dünyadan getmək də belədir. dünyada bağlı olduqlarımızdan qopmalı oluruq, bu bizə çətin gəlir, ağır gəlir, elə ki, bağlarımız qırılır, canımızı tapşırırıq, bu dəfə də bizə bağlı olanlar ağlayır. filmdə balaca qonağın ( nikin) dünyada tutmaq istədiyi ilk şey, təmizlik, saflıq rəmiz olan qar dənəsidi və balaca nik bu saflıqdan, bu qar dənəsindən yıxılır, dünyadakı ziyafəti, qonaqlığı yarımçıq tərk etməli olur. qadın övladının, balaca qonağın bu ziyafəti vaxtsız tərk etməyində özünü günahkar bilir, kişi isə rasional təkəbbürlə qadını inandırmağa çalışır ki, hələ çox ziyafətlər düzəltmək olar, bu ziyafətə hələ çox qonaq çağırmaq olar. film sona qədər kişi ilə qadın arasındakı bu günahkarlıq-təkəbbür, təmkin-isterika xəttləri üstündə davam edir. filmdə qadın günahkarlığı, kişi isə təkəbbürü təmsil edir. qadın uşaqlarının ölümünə görə də, ərinin inadıyla meşədəki evə qorxuları ilə üzləşmək üçün gedəndə də, özünü günahkar hiss edir. sonradan öyrənirik ki, filmin qadın qəhrəmanı ( qəhrəman demək nə qədər doğrudur ?!) cinsiyyətinə görə əsrlərdi təqiblərə, edamlara məruz qalan qadınlardan elmi iş yazır və bu elmi işdə orta əsrlərdəki qadınları tonqallarda yandıran arxaik düşüncəni tənqid etmək yerinə, qəribə, gözlənilməz bir suçluluq hissi ilə həmin doktrinanı haqlı hesab etməyə başlayır. kişi isə başdan-ayağacan təkəbbürün simvoludur - o qadının müalicəsini öz üstünə götürəndə də, onu meşəyə qorxusu ilə üzləşməyə aparanda da, təkəbbürlüdür. qadınla xəstəxanadakı söhbətində bu lap aydın olur : "psixiatrlar səni sağalda bilməz, bunu mən bacararam ". meşədəki evdə qadının atipik, qarşısıalınmaz cinsi ehtirası ( oxu : qorxusu ) o qədər böyüyür ki, bu qorxunun idarəsi altında qadın ona seksi xatırladan hər şeyi məhv etmək istəyir - ərinin və özünün cinsiyyət orqanını da.bu yerə qədər təmkinli kişi birdən qərara gəlir ki, qadın cəzalandırılmalıdır. nəticədə qadını boğub öldürür, sonra isə orta əsrləri xatırladan bir mərasimlə yandırır. niyə ? çünki qadının həddən ziyadə çılğın hərəkətlərinin arxasında kişi bir ittiham hiss edir : "uşağımızın ölümündə də, mənim xəstələnməyimdə də günahkar sənsən ! " təkəbbür ittiham olunan kimi intiqam, qəzəb mexanizmi işə düşür və kişi qərara gəlir ki, onun itaətindən çıxan, "yandırıb tökən", "atasına od vuran" qadın şeytandır, onu yandırmaq lazımdır.
--spoiler--

filmin son səhnəsi çox qəribədir. arvadını yandırandan sonra darmadağın olmuş, çökmüş halda olan kişi meşədə aramla addımlayır və birdən kişinin qarşısına yerdənmi çıxdıqları, göydənmi düşdükləri, ölümü-sağmı olduqları bilinməyən qadınlar ordusu çıxır. onlar sanki hara gedəcəklərini bilmirlər, onların üzləri yoxdur.

--spoiler--

görəsən trier bu finalla nə demək istəyir ? hələlik stop ! qayıdaq nitsşeyə. nitsşeyə görə görə xristianlıq köləliyin hökm sürdüyü antik yunanıstan və romada, yaxşı yaşayan sahibləri kimi öz arzularını doyuzdurmaq istəyən, amma buna nail ola bilməyən kölələlərin, əxlaq anlayışında etdikləri inqilab sayəsində yaranıb. açıqlayaq : bütün səmavi dinlərdə, o cümlədən xristianlıqda məşhur "ilk günah" məsələsi var. çıxış nöqtəsini "ilk günah" məsələsindən götürən kölələr, öz arzularına çata bilmədikləri üçün belə bir əxlaqi model yaradıblar : bu dünya onlar üçün sınaq meydanıdır və onlar dünyəvi zövqlərindən əl çəksələr, o biri dünyada mükafatlandırılacaqlar, onların sahibləri, əfəndiləri isə cəhənnəmdə cəzalanacaqlar. bu düşüncənin nəticəsində, artıq kölə üçün ideal əfəndi hər şeyi əldə edən, hər şeyə sahib olan bir kimsə yox, arzularını idarə edə bilən, əzabkeş rahib olur. lakin bununla kölələr onsuz da əldə etməkdə çətinlik çəkdikləri arzularını lap arxa plana ataraq, özlərini təhlükləli adamlara çevirmiş olur. çünki onlar istəklərini qandalladıqca, daha çox əzab çəkirlər və daha çox gücsüz olurlar. istəklərini doyuzduranda rahat olan, doyuzdurmayanda zəifləyən, əzab çəkən və dəliyə dönən kölələr, get-gedə öz əfəndilərinə qarşı üsyana qalxmağa hazır vəziyyətdə olurlar. nitsşeyə görə əsrlər boyunca yığılıb gələcəyə ötürülən bu əzabçəkmə, günahkarlıq hissi, zəiflik duyğusu əfəndi-kölə münasibətlərini gətirib o həddə çatdırıb ki, həqiqət dəyərdən düşüb. nitsşenin "dəccal " əsərindəki bu əfəndi-kölə modeli trierin filminə də uyğun gəlir. trier filmdə təkəbbürlü kişidən ( əfəndidən ) və özünü günahkar sayan qadından ( kölədən) bəhs edir, burda qadın dəccal deyil, iki min ildir günahkar sayılan kölədir. trierin qadını nitsşenin yazdığı kölə kimi özünü günahkar saya-saya xristianlıqla paradoks olan bir qənaətə gəlib çıxıb : o, şeytandır. bu qənaətə gələn kimi qadın ərini günahlandırmağa başlayır və münasibətləri bir savaşa çevrilir, elə bir savaşa ki, bu savaşda güclü olan sağ qalmalıdır. qiyamət də burda qopur. kişi qadını öldürür.məncə, trier qadınların düşməni deyil, əksinə o "qiyamət"də baş verəcəklər haqqında bir fikir yürüdür və qadınları indidən xəbərdar etmək istəyir. filmdəki kişi obrazı bütün mahiyyəti ilə nitsşenin ilk xristian rahib modelinə uyğun gəlir. o, ateistdir, həqiqətin özünə yox, onun haqqında elmə vaqifdir, intellektualdır, ilk rahib kimi köləsinin əzablarını yumuşalda bilən psixoanalitikdir. qadın isə min illərdi "darıxma, hər şey yaxşı olacaq, bu əzablar mütləq bir gün bitəcək" deyilərək ovudulan, bioloji arzularını boğmaq tövsiyə edilən kölədir.
trierin kişi və qadın obrazları ilə, ilk rahib və ilk kölə arasında balaca bir fərq var. ilk rahib əlindəki bilgiylə və bu bilginin ona verdiyi imtiyazla köləsində "sən günahkarsan" deyir, trierin rahibi isə ( oxu : kişi qəhrəmanı isə) uşaqlarının ölümündə nə özünü, nə də qadınını günahkar bilmir, kişi düşünür ki, qadının özünü günahkar hiss etməsinin nəsə başqa bir səbəbi var. ona elə gəlir ki, qadın qorxularıyla təkbətək qalsa, bu qorxudan, iztirabdan təmizlənəcək, azad olacaq, buna görə də onu "cənnətə", edem meşəsinə aparır.

--spoiler--

film boyu trier "üç dilənçi" metaforasından istifadə edib. filmin hissələri də bunlarla adlandırılıb : birinci hissə - iztirab, ikinci hissə - ağrı, üçüncü hissə ümidsizlik. bu üç duyğu filmdə üç heyvanla təmsilləşdirilib: iztirab - ceyran, ağrı - tülkü , ümidsizlik - qarğa. bu metafora filmin ta əvvəlində, uşağın yatağından düşüb pəncərəyə getdiy yerdə qarşımıza çıxır. uşaq masanın üstündəki üç suvenirə toxunub, onları aşırdır. bu suvenirlər əllərini açıb dilənən "üç dilənçidir", suvenirlər üstündə adları da yazılıb. (iztirab, ağrı, ümidsizlik) filmin ilk hissəsinin sonunda, yəni "iztirab"ın sonunda doğan, bətnindən cifti sallanan ceyranı görünür, lakin ceyran sanki bu doğuşa biganədir, iztirab keçirmir. ikinci hissəsinin, yəni "ağrı"nın axırında tülküylə rastlaşırıq, qarnını yarıb, bağırsaqlarını deşir, amma sanki heç ağrımır. üçüncü, sonuncu "ümidsizlik" adlı hissənin son səhnəsində, kişi ayağı qadın tərəfindən deşilmiş, üstəlik ayağına böyük bir daş bağlanmış vəziyyətdə, sürünə-sürünə qaçmaq istəyərkən, meşədə bir ağacın koğuşundakı tülkü yuvasına girir və orda qarğanı görür. çığırıb kişinin harda olduğunu nişan verən qarğanı kişi nə qədər öldürmək istəsə də, öldürə bilmir. qarğa susmur ki, susmur.bu trioya filmin üçüncü hissəsində başqa bir yerdə də, kişinin qadının iş otağındakı səma xəritəsində ulduz adlarını oxuduğu yerdə də rast gəlirik. o xəritədə ulduzlar eynən "üç dilənçi"nin adıyla adlandırılıb. kişi onu tülkü yuvasından çıxarıb evə gətirən qadına belə bir sual verir : "məni öldürmək istəyirdin ?" qadın: " hələ yox, üç dilənçi gələndə mütləq kimsə ölməlidir" - cavabını verir.

--spoiler--

bu trio, üçlük, söhbət xristian mifologiyasından gedəndə, əlbəttə ki, teslisi, üç üqnumu - ata,oğul, müqqəddəs ruhu - yada salır. xristianlığa görə ata, oğul və müqəddəs ruh tanrının üç görküdür, görüntüsüdür və üçü birlikdə tanrını təmsil edir. ata - yaradıcı tanrıdır, oğul - tanrının bəşəriyyətə göndərdiyi peyğəmbər isadır, müqəddəs ruh - yaradıcının insanın ruhunua üflədiyi fitrətdir. trier bu üçlüyü, "üç dilənçi" ilə metaforalaşdırır. qadının dilindən səslənən "üç dilənçi gələndə, kimsə ölməlidir" fikri ilə də xrsitianlığın məşhur inancına, qiymət günündə isanın yenidən dünyaya xilaskar kimi gələcəyinə olan inama işarə edir və bununla da, bir növ qiyaməti təsvir etdiyinə eyham vurur. yaradıcı tanrı trierdə təbiətdəki ən gözəl, ən estetik heyvanla - ceyranla, onun doğuş vəziyyətində təsviri ilə öz ifadəsini tapıb. ceyranın iztirabla eyniləşməsi də, bu mənada məntiqlidir - yaradan iztirab verməz, o özü iztirabdan gözəllik yaradar.
nitsşenin tez-tez insanın təbiətdəki ən hiyləgər varlıq olduğunu yazırdı, bu mənada trier də tülkü metaforası ilə ( tülkünün obrazı həmişə hiyləgərliklə assosasiya olunur) eyni şeyi deyir. tülkü insana, isaya uyğun gəlir və filmdə yalnız tülkünün danışması , "xaos hökm sürür" deməsi də, bu kontekstdə aydınlaşır. tülkünün ağrıya uyğun gəlməsi də bu mənada aydındı - isanın ağrılarını xatırlayın. ( sonralar oxudum ki, kann film festivalında trier tülkü maketlərini satışa buraxıbmış və bu tülkü maketlərindən birinə katolik, o birinə protestant adı veribmiş. bu, düşünürəm ki, trierin həm əsas fikri - xristian mifologiyası ilə işləməsini nişan verməyi, həm də onun yeni bir oyunudur.)uzun ömürlü qarğa isə müqəddəs ruha işarədir. trier qarğa ilə dünyaya, həyata ümidsiz baxan insanı təmsilləşdirmək istəyir və burda da nitsşe yada düşür. o deyirdi ki, ümidsizlik bəzən insanın həyatda qalmasına kömək edir. nə qədər eləsə də öldürmə bilmədiyi və səs salıb kişinin yerini qadına nişan verən qarğa, onun həm də xilaskarı olur. kişi filmdə ayağına bağlanmış daşı açmaq üçün lazım olan aləti qarğa vasitəsilə tapır.

filmin final səhnəsi, epiloqu yozuma açıqdır və çoxmənalıdır. fikrimcə, final səhnəsində qadını - arvadını öldürmüş, axsaq-axsaq meşədə gəzən, aclığını böyürtkən kolları ilə doyduran kişinin , üzləri görünməyən minlərcə qadınla qarşılaşdıran trier sanki tanrının diliylə demək istəyir ki, sən ey öz təkəbbürünə, günahlarına, qəzəbinə məğlub olmuş adam, adəm övladı, öz əllərinlə öz qadınını öldürdün. öz qardaşını öldürən qabilin günahını başqa cür təkrarladın. sənin kimi çoxları öz sevdiyini, doğmasını təkəbbürü, kini, paxıllığı ucbatından məhv elədi, amma mən səni bağışlayıran, öldürdüyün bürün qadınları yenidən yaradıram, onlara azadlıq verirəm. get və doğru yaşamağa öyrən - təbiət sənə yol göstərəcək.

22 əjdaha! 08.11.2014 02:45, if i were a boy

#133285 şikayət

hüseyn dərya

+23 əjdaha

hüseyn dərya adı görəndə iki şey yadıma düşür.

1. məşhur olan vaxtları idi. sumqayıta konsert verməyə gəlmişdi. kimyaçılar sarayında. konsert vaxtı səhnədə səbət var idi hamı öz ürək sözlərini, suallarını yazıb ora ata bilərdi. mamam da bir kağıza "sumqayıta gələndə saçlarını yu gəl" yazıb atmışdı həmin səbətə.

2. bir də norkaman olan vaxtları idi. küçələrdə qalan vaxtları o cümləni yazan anam küçədə uzanan vaxt blaknotunu ona uzadıb avtoqraf istəmişdi. o da utandığından demişdi mən belə vəziyyətdə avtoqraf vermək istəmirəm amma anamın təkidiylə razılaşıb avtoqraf vermişdi. hələ də qalır. qəşəng səliqəli xətti var idi.

23 əjdaha! 28.10.2014 21:58, if i were a boy

#132050 şikayət

joachim trier

+21 əjdaha

1974-cü il doğumlu norveçli yazıçı, aktyor və rejissor. trier norveçin ən popular " Pinchcliffe Grand Prix" filminin səs texniki jacob trierin oğlu, və norveç rejissoru Erik Lochenin nəvəsidir. həmçinin onun anası qısametrajlı film rejissorudur. eyni zamanda Lars von Trierin uzaq qohumudur. rejissorun üç uzunmetrajlı filmi var;

1. Reprise-2006
2. Oslo, August 31st- 2011
3. the worst person in the world- 2021

eyni zamanda iki qısametrajlı filmləri də var amma mən uzunmetrajlı filmlərinə baxmışam. qısa da olsa qeyd etdiyim filmlər haqqında yazmaq istiyirəm.

Reprise- rejissorun ilk uzunmetrajlı filmi.

--spoiler--
film yazar olmağı qarşılarına məqsəd qoyan iki dostdan- philip və erikdən bəhs edir. başlıqda ikisi də öz yazdıqlarını nəşriyyat evinə verirlər amma philipin yazısı qəbul edirlər amma erikin yox. philipin ilk kitabı çıxandan sonra psixologiyasında problemlər yaranır və onu xəstəxanaya müalicəyə yatırırlar. bu müddət ərzində philipin sevgilisi kariyə onun yanına gəlməyə icazə vermirlər daha doğrusu philip üçün yaxşı olmuyacağını deyirlər. 6 aydan sonra xəstəxanadan çıxan philip daha kitab yazmayacağı haqqında qərar qəbul edir amma bu eriki çox da məmnun etmir. elə bu sırada erikin ilk kitabı nəşr olunur. uşaqlıqdan kəşf etdikləri bir yazardan- daha dəqiq Sten egil dahldan təsirlənən gənclər nə vaxtsa o yazarla tanış olmağı arzulayardılar. əslində erik kitabının nəşr olunma qərarı qəbul olan vaxtda sten egil dahlla tanış olur, philipin də tanışolma şansı olsa da düşdüyü vəziyyətə görə alınmır. ayrıca sten egil dahlla tanış olan zaman dahl onunla soyuq davranır amma filmin bir hissəsində sten egil dahlın erikin kitabını oxuduğunu, adını bəyəndiyini, kitabın sadəcə son hissəsini bəyənmədiyini söyləyir. bu xoş sözlərdən sonra erik oslodan getməyi qərara alaraq yaşadığı yerdən uzaqlaşır. hətta fransaya çatandan sonra "dostlardan, sevdiklərimdən ayrı qalmaq mənə yazmağa daha çox səbəb olacaq" kimi cümlə işlədir. yəni dost, əzizlərinin həsrəti yazmağa təkan verir. amma bir ildən sonra osloya geri dönən erik sevdiyi yazarın intihar etdiyini eşidir.
--spoiler

uzun sözün qısası film kitab yazıb yaratmaq, dostluq, musiqi, ədəbiyyat haqqındadır. filmdə ən çox sevdiyim səhnə isə philipin 6 ay öncəki həyatı ilə indiki həyatını eyniləşdirmək istəyində olmasıdır. yəni bacardığı qədər xatirələrini yenidən təkrarlamaq istəyi. ki bunu həmişə mən özüm də etməyə çalışıram deyə sevdim bu səhnələri. digər sevdiyim səhnə isə erik və philipin dostlarının qadınlar haqqında dedikləri fikirlərdi. ki onlara diqqətlə qulaq asan istənilən qadın razılaşacaq deyilən fikirlərlə -*

ayrıca filmdə tək sten egil dahldan deyil həm də Lascaux'un rəsm əsərini göstərirlər, və hətta Witgensteindən sitat gətirirlər; "həyatdakı önəmli şeylər sözlərlə deyil musiqi ilə ifadə edilir"

Oslo, August 31st- trierin digər uzunmetrajlı film. mən ilk olaraq bu filmə baxdım sonra reprise o da təsadüfən amma siz bilə-bilə mən baxdığım kimi baxın. sonda qeyd edəcəm səbəbini.

bu filmdə baş rolu reprise filmində də çəkilən Anders Danielsen Lie oynuyur. film narkoloji dispanserdə müalicə alan andersin hekayəsini anladır. anders intihar etməyə cəhd edir amma alınmır. (ki o intihar səhnəsi niyəsə mənə tarkovskinin "nostalgia" filmini xatırlatdı). daha sonra iş görüşməsi və bacısı ilə görüş üçün osloya getməyə qərar verir. anders cəmi bir gününü iş tapmaq, dostları və bacısı ilə görüşmək üçün sərf edir. 10 aydır alkoqol, narkotikadan istifadə etməyən anders köhnə dostlarının başqa həyat qurduqlarını, artıq ailələri olduğunu görür. bütün filmdəki hadisələr 30 avqust baş verir. film 31 avqustun səhəri bitir. bu dəfə andersdə intihar alınır.

film çox əjdahadı. anderslə dostu arasındakı dialoqlar, valideynləri haqqında dedikləri, intihar səhnələri dəhşət idi. hələ proustdan vurub hamsun knutdan, rilkedən çıxmaları adama ayrı bir zövq verir. andersin kafedə oturaraq kənardakıların danışdıqlarına qulaq asdığı səhnə nəyə desən dəyər. o kafenin ünvanı espresso house, parkveien 27di. bir gün yolunuz oslodan keçsə mütləq bu kafeyə baş çəkin. bir də həmin səhnədə qızın dediyi şer isə;

evlenip çocuk yapmak istiyorum.
dünyayı dolaşmak, bir ev almak...

romantik tatillere gitmek, gün boyu
sadece dondurma yemek istiyorum.

başka ülkelerde yaşamak.
ideal kiloma inip orada kalmak.

harika bir roman yazmak.
eski arkadaşlarla haberleşmek.

bir ağaç dikmek istiyorum.
nefis bir akşam yemeği hazırlamak.

kendimi başarılı hissetmek.

buz banyosu yapmak, yunuslarla yüzmek.
gerçek bir doğum günü partisi vermek.

yüz yaşına kadar yaşamak.
ölene dek evli kalmak.

bir şişede coşkulu bir mesaj yollayıp,
aynı derecede ilginç bir cevap almak.

tüm korkularımın üstesinden gelmek.
bütün gün bulutları izleyerek yatmak.

antikalarla dolu eski bir ev almak.
bir maratonu sonuna dek koşmak.

harika bir kitap okuyup, güzel
cümleleri hayatım boyunca hatırlamak.

hislerimi yansıtan
harika resimler yapmak.

bir duvarı sevdiğim resimlerle
ve sözcüklerle kaplamak.

sevdiğim dizilerin
tüm sezonlarına sahip olmak.

önemli bir konuya dikkat çekip,
insanların beni dinlemesini sağlamak.

paraşütle atlamak, helikopter kullanmak,
çırılçıplak yüzmek.

her gün aradığım türden
iyi işi bulmak.

romantik ve eşsiz bir evlenme
teklifi almak. gece açık havada uyumak.

besseggen dağına tırmanmak, bir filmde
ya da ulusal tiyatroda rol almak.

piyangoda milyon kazanmak.
faydalı işler yapmak.

ve sevilmek istiyorum.

ayrıca filmin sonunda andersin pianoda ifa etdiyi handelin Harpsichord Suite In D Minor, HWV 447 link

musiqisidir.

və son olaraq "insan özünü yox etmək istəyirsə, cəmiyyət bunu etməsinə icazə verməlidir."

18 əjdaha! 24.05.2015 00:00, if i were a boy

#165825 şikayət

dollar

+18 əjdaha

amerika birləşmiş ştatlarında dolları “ greenback”(yaşıl arxa) adlandırlar. bu ad keçmişdə istifadə olunan faizsiz istiqrazlardan gəlir. onların arxa tərəfi yaşıl rəngdə idi. bu istiqrazlar 1861ci ildə abşda vətəndaş müharibəsi zamanı dövriyyədə idi.

1861ci ildən başlayaraq abşda dövriyyədə olan heç bir nominalın dəyəri dövlət tərəfindən dəyişilməyib. dollar abşda həmişə stabil dəyərli valyuta olaraq qalıb.

rəngli son dollar əskinası 1905ci ildə çap olunan 20 dollarlıq əskinas olub. onun qızılı fonu var idi.

marta washington- dollar üzərində şəkli olan yeganə xanımdı. bu 1886,1891 və 1896cı illərdə çap olunmuş gümüş rəngli dəyəri 1 dollarlıq olan sertifikatlar idi.

bugünə kimi çap olunan ən böyük əskinas dəyəri 100min dollar olan sertifikat olub. bu əskinaslar ümumi dövriyyəyə buraxılmayıb və yalnız federal banklar və dövlət xəzinəsinin pul əməliyyatlarında istifadə olunurdu.

tərcüməsi “biz allaha inanırıq” olan “in god we trust” ifadəsi amerika qəpiklərinin üzərində ilk dəfə 1864cü ildə peydə oldu. təxminən, 100 il sonra konqress bu ifadəni milli deviz kimi qəbul etdi. bugünkü qanuna görə “biz allaha inanırıq” devizi hər bir istər əskinas,istər qəpiyin üzərində olmalıdı. sonuncu dəfə 1977ci ildə məhkəmə bununla bağlı qərar çıxarıb.

1929cu ildən bəri abş əskinaslarının üzərində eyni dövlət xadimlərinin portretləri çap olunur.

hər il 8 milyona yaxın abş dolları əskinası çap olunur. onlar yer kürəsini ekvator boyunca 30 dəfə dövrə edə bilərlər.

abş dollarının hazırlandığı parça 25% kətandan, 75 % isə pambıqdan hazırlanır. onun rəngi neytraldı.

1 mil hündürlükdə sütun qurmaq üçün 14 milyona yaxın əskinas tələb olunacaq.

abşda ən çox işlədilən əskinaslar 1 və 20 dollarlıq əskinaslardı. digər ölkələrdə isı 100 dollarlıq.

1 dollara müxtəlif ölkələrdə nə almaq olar.

1.avstraliyada 1 dollara 60 saniyə telefonla danışmaq mümkündür.
2.meksikada 40 ədəd banan olmaq olar.
3. kanada da bir ədəd alma
4. haiti də bir paket düyü
5.qrellandiyada 1 litr benzin
6.səudi ərəbistanda ticarətlə məşğul olan taksi ilə 1dollar qarşılığında 1km yol gedə bilərsiz.
7.iordaniyada cipsi və kola almaq olar.
8. indonezyada nahar etmək olar.
9. isveçdə məşhur pendirlərin sadəcə dadına baxa bilərsiniz.
10. kenyada 4 ədəd pomidor və 4 ədəd soğan ala bilərsiniz.
11.norveçdə isə 1dollara nəsə almaq çətindir.
12. danimarkanın məşhur mavi pendirindən 50 qr ala bilərsiz. ya da kı kirlənmiş paltarlarınızı yuduzdura bilərsiniz.
13. flippində ayaq masajı etdirmək olar.
14. zimbabve 1 ədəd çörək almaq olar
15. hindistanda kasıb uşaqlar üçün şəkər və özünüz üçün isə təbəssüm qazana bilərsiz.
16. avstraliyada 1 ədəd limon
17.cənubi koreyda ayaqüstü yemək
18. nigeriyada 8 ədəd qələm almaq olar, ya dakı bir restoranda 1 boşqab yemək yeyə bilərsiniz.
19. meksikada 1 ədəd qələm 1 dollaradır.
20.kenyada 1 ədəd çörək və su
21. londonda isə 1 dollara demək olar ki, heç nə almaq mümkün deyil.
22 abş da isə ancaq içki almaq olar.
23. xorvatiyada dondurma.
24. portuqaliyada bir bardaq esperesso içmək olar.
25. kosta rikada tropik meyvələrin dadına baxmaq olar.
26.hindistanda küçədə qarnınızı doydura bilərsiniz.
27. los angelsdə isə maaşuruta minə bilərsiniz , ya da şəxsi avtomobilinizi 1 saatlıq park edə bilərsiniz.

16 əjdaha! 19.12.2014 14:21, if i were a boy

#139227 şikayət

heç cür xoşbəxt ola bilməyən insan modeli

+21 əjdaha

bayaqdan oxuyuram bura yazılan entryları. necə asanlıqla bilmədən mühakimə edə bilirik insanları. bu insan mənəm və bu məndə son 8-9 aydı yaranıb. həyatda heçnə xoşbəxt etmir məni. düzdü xoşbəxtlik anlıq olur gəlir və gedir amma o gəlib-getmələr də olmur məndə. artıq xoşbəxtliyi axtarmıram niyə bədbəxtəm sualına cavab axtarıram və ya niyə xoşbəxt ola bilmirəm. hər bu sözü işlətdikcə də iyrənirəm. bilmirəm həyatdan nə istiyirəm, oturub eləcə fikirləşirəm amma o qədər dərin fikirləşməyə də hadisələr baş vermir həyatımda. içimdə o qədər öz-özümlə danışıram ki. hərdən yolda gedəndə başlıyıram söhbət etməyə öz mənimlə. sanki qarşımda kimsə dayanıb. ayılıram ki, özümdən qeyri-ixtiyari hansısa əl-hərəkətləri falan edirəm. fikirləşirəm ki, nə olsa, if i were a boy, sən xoşbəxt ola bilərsən anlıq olsa da. tapa bilmirəm. heç bir arzum, məqsədim yoxdu. 3-4 il öncə, ən azı 1 il əvvəlimə baxanda necə xoşbəxt görürəm özümü. sonra noldu ki, belə oldum anlamış deyiləm. iş saatım 6da bitir. dünən işdən sonra 3 saat oturmuşam işdə tək. deyim nəyləsə məşğulam? yox. divara zillənib fikirləşirəm eləcə. guya özüm- özümü xoşbəxt etmək üçün piano dərslərinə yazılmışam. bu da təsir etmədi. bilmirəm artıq neyləyim. işin ən pis tərəfi də odur ki, normalda bu düşüncələrə qapılma gecələr olur amma məndə fərqi yoxdu gecə-gündüz beləyəm. bu qədər şikayətçi olmağımdan da bezirəm. daha dostlara da danışmıram(guya ki normal dostlarım var axı). sizi də bezdirirəm, bilirəm amma bu artıq vecimə də deyil. nəysə də vəziyyət belədi yəni

17 əjdaha! 23.07.2016 11:26, if i were a boy

#222374 şikayət

funny games

+18 əjdaha

iki "funny games" var; biri 1997-ci ildə çəkilən avstriya istehsalı, digəri 2007-ci ildə çəkilən amerika istehsalı. hər ikisinin də rejissoru m. hanekedir. amma mən amerika istehsalına baxmışam.

deməli gələk filmə. film başlayır. ekranda heç bir yazı yoxdur. fonda opera səslənir, kamera metrələrcə uzaqda arxasına qayıq bağlanmış bir avtomobili təqib edir. j. björling, elena souliotis və renata tebaldi..düzgün cavab tebaldi, operanı səsləndirən ifaçının adı. sual vermə növbəsi anadadır. ailəmizin tətilə gedərkən yolda oynadığı intellektual "opera ifaçısını bilmə oyunu" ilə pərdə açılır. arxa oturacaqda oğulları, itləri, gəmiləri, tətil və party planlarıyla ideal ailə görüntüsü sezilir. o anda filmin adı qırmızı, qalın bir yazıyla ekranı örtür, john zornun qulaqbatırıcı heavy metal parçası izləyiciləri sirkələyir, olacaqlara indidən hazırlayır. bir filmə ancaq bu qədər pis başlana bilinər. normalda filmlər yaxşı başlayar, tamaşaçını özünə çəkər, xarakterləri tanıdar, yavaşca mövzuya daxil edilər, mənfiliklər göstərilər, mübarizə başlayır, problemlər həll edilər və son. halbuki həqiqətdə bu belədirmi? christoffer boe’nin reconstruction’undan götürsək "bu sadəcə fantastikadır amma əzab verir", ki zatən paul da vaxtı gəlincə təsdiqləyər "fantastika həqiqətdir" deyə.

--spoiler--

ailəmiz tətillərini keçirmək üçün göl kənarındakı bağ evlərinə gedərlər. anna(naomi watts) və georg(tim roth) uşaqları georgie(devon gearhart) ilə problemsiz həyat yaşamaqdadırlar. onlara biraz qəribə davaranan qonşularıyla danışıb, tətil üçün gəldikləri bağ evlərinə yerləşməyə başalayarlar. ata ilə oğul gəmi ilə məşğul olarkən, yumurta istəmək üçün evə gələn və qonşu olduğunu iddia edən peter(brady corbet) ona verilən yumurtaları iki dəfə yerə salaraq qırır. bu vəziyyət annanı biraz əsəbləşdirər amma səbr etməyi bacarar. ardından golf taxtası istəmək üçün gələn paul(micheal pitt ) annanı lap narahat edər. həyat yoldaşına şikayət edərək, getmələrini istəyər. evə georg’un da gəlməsindən sonra getdikcə qızışan mübahisə peter və paulun ailə üzvlərinə oynuyacaqları sadist oyunların başlanğıcı olur.

--spoiler--

filmin mövzusunu qısaca oxuduğunuzda, iki sadist gəncin bir qrup insana müxtəlif oyunlarla işgəncələr verməsi qorxu kinosunun ən şablon nümunələrindən biridir. hollywood filmlərindən fərqli olaraq funny gamesdə şiddət təqlid edilmir, izləyiciyə yaşadılır. film boyu davam edən fiziki və zehni anlamda aşağılayıcı "şiddət" annanın addım-addım üz ifadəsində göstərilir. izlədiyimiz beş insanın nə keçmişi, nə də həyatda qalanların gələcəyinə dair dəqiq məlumatımız yoxdur. iki sadist gəncin bu işgəncələri nə üçün etdikləri filmin ən böyük sirridir. georg onlara edilən işgəncələrin səbəbini soruşduğunda, paul; dostunun atasının onu tərk etməyindən, həddindən artıq zənginlikdən düşdüyü boşluqdan olduğunu izah edər. davamlı olaraq hekayəni qarışdıraraq, georga və eyni zamanda izləyicilərə ip ucu da verməz. bilinən tək şey, etdikləri işgəncələrin bu ailəyə xas olmadığıdır. george və anna evlərinə gedərkən, yolda qonşularının evinin qabağından keçərlər. o ərəfədə qonşuları qəribə davranışlar edər, bağçada yenə ana, ata və iki nəfər gənc olar. niyə orda olduqlarını və nə etdiklərini o an orda başa düşməzlər, iki gənci qohumdur deyə fikirləşərlər. soruşmaq ehtiyacı belə hiss etməzlər, elə filmin alt mətinlərindən də biri bu əlaqəsizlikdir. maraqlanmadan keçdikləri qonşularının aqibəti ilə öz aqibətləri oxşar olacaqdır. hətta gənclərin onların qohumuymuş kimi təqdim edib yumurta istəyəcəkləri üçüncü ailənin də.

film çəkilərkən filmdə istifadə edilən geyimlərin hekayənin gedişatına əhəmiyyətli təsiri var. normalda qorxu filmləri qaranlıq mühitlərdə, qorxunu simvollaşdıran tünd rənglərdə çəkilər. amma bu filmdə hadisələr günortadan sonra yaşıllıqların arasında, aydın havada başlayır, iki gəncin geyimləri isə etdikləriylə lağ edərcəsinə ağappaq olar, digər qatillərə işarə edən əlcəkləri belə. bəlkə də hər axşam bir-birini öldürənləri izləyən georgie, pauldan qaçıb bir evə gizlənəndə, bir silah tapıb paulu öldürməyi düşünə bilir. hansı vəziyyətdə olur olsun bir uşaq necə öldürməyə bu qədər meyilli ola bilər? uşağın öldürüldüyü səhnədən əvvəl peterin izlədiyi sunamı görüntüləri, avtomobil yarışındakı qəza anı şiddətin müştəri mərkəzli satışa çıxarılmasına işarə edir. o momentdə paul otaqdan çıxır, kamera onu təqib edir və qırılma nöqtəsi...sonrakı səhnədə georgienin qanı televizorun üzərini örtür. və hələ də avtomobil yarışı davam edir. biz ölümə şahid ola bilmirik. qorxu filmlərinin ən böyük uğurlarından olan ölüm səhnəsini haneke tamaşaçıya göstərmir belə, onun yerinə paulun buterbrod hazırlamasını seyr edirik. ani ölüm səbəbiylə həyəcanlanan gənclər evi tərk edir. avtomobil yarışı səslərinə biraz da səbr edən anna, televizoru söndürür. bu an hər şey bitə bilər, ana və ata xilas ola bilərlər. amma paulun da dediyi kimi "bu heç də cəsur bir davranış deyil! uzun metraj üçün yetərli olmaz". və film davam edir...

yaxşı bəs anna və george üçün verilən həyata nələr daxildir? sayaq; uşaqları, gəmiləri, qolf taxtaları, bağ evləri. bunlar tipik ailə üçün ideal "xoşbəxtlik" anlayışının komponentləridir, ancaq təəssüf ki ya sahib olduqlarını itirilər, ya da sahib olduqları onların yox olmalarına səbəb olur. georgun ayağını paul qolf taxtası ilə qırır, annanın ölümü isə gəmidən düşərək olur. bunun xaricində ailə haqqında dəqiq məlumat verilmir. hər hansı bir filmdə olduğu kimi bu filmdə də izləyici günahsızların tərəfindədi. nə vaxt xilas olacaqlar, necə qaçacaqlar deyə gözləyərkən paul kameraya çevrilib izləyicini də o otağa daxil edir. " nə düşünürsünüz? sizcə şanları var? onların tərəfindəsiniz elə deyilmi?" .

bir də məşhur pult ilə geriyə çevirmə səhnəsi var..paul annaya nəsə izah etdiyi vaxtda, anna birdən tüfəngi götürüb peteri öldürür. paul isə əlindən tüfəngi alaraq, pultu(uzaqdan idarəetmə-azərbaycan dilində) axtarmağa başlayar. geriyə alma düyməsini basdığı anda hadisələr başa alınır. paul annanı cəzalandırmaq üçün isə georgu vurar. peterin öldürüldüyü anda istər-istəməz izləyicdə rahatlama hissi yaşanır. sırf bu səhnə ilə bağlı rejissor müsahibəsəində belə deyib "annanın qatillərdən birini vurması anında, bütün zal alqışlara qərq oldu. sonrasında uzaqdan idarəetmə ilə geriyə döndərilən səhnə…və hər kəs manipulyasiyada olduğunun fərqinə vardı, nəticə etibarilə onlar qatili alqışlamışdılar". digər qorxu filmlərində yaxşılar həmişə bir yol tapıb qalib gələr, ancaq izlədiyimiz 100 dəqiqəlik filmdə buna rast gəlmirik. haneke şok üstünə şok ilə izləyicinin cinayətləri qəbul etməsini istəyər. gənclər uşağı öldürdükdən sonra evdən qaçınca anna ilə georgun nə edəcəyini bilməz bir şəkildə xilas olma yollarını axtardığı anda belə, bütün açıq qapılar bağlanır. dəqiqələrlə evdəki islanmış telefonu qurutmağa çalışırlar, hansı qapıdan çıxacaqlarını düşünürlər. anna evdən qaçıb kömək axtarmağa çıxanda belə tutular. işgəncə hələ bitməyib. haneke hələ sakitləşməyən izləyicini son zərbəylə knockout edər. filmin əvvəlində diqqətli bir detektiv tamaşaçısının gözündən qaçmayacaq bir səhnədə, ata və oğlu gəmini hazırlayarkən gəmiyə düşən bıçağın gələcəkdə qarşımıza çıxacağı gün kimi aydındır. iki gənc annanı bağlayıb gəmiylə yola çıxdıqlarında, anna bıçağı fərq edər, ipləri kəsməyə çalışar amma paul bunu görər, bıçağı əlindən alar və annanı soyuqqanlı şəkildə suya atar.

qısacası öyrəşdiyimiz qorxu filmlərindəki kimi bitməz film. izləyicinin gözlədiyi "son" ekrana gəlməz. haneke trierin "dogville", ilmar raagın "klass" filmlərinin sonundakı sevinci bizə yaşatmaz. olsun, biz hanekeni buna görə sevirik- "happy end"siz filmlərinə görə. amma hanekeyə bir sözüm var. adam bu qədər soyuqqanlı olmaz.

12 əjdaha! 09.05.2015 01:15, if i were a boy

#162243 şikayət

oğlanla qızın dostluğu

+20 əjdaha

bacardığım qədər kimləsə dost olunmamağa çalışıram, amma mütləq dost olunmaq lazımdırsa, oğlanla qızın dostluğunu üstün tuturam, hətta ən gözəlidir məncə. ilk olaraq oğlanların söhbətləri daha maraqlıdır. ikinci, günlərlə danışmasan, yazmasan qızlar kimi trip atmırlar. üçüncü istədiyin vaxt zəng edib hansısa problemivi bölüşə bilirsən, məsləhət ala bilirsən, ən əsası ərk edə bilirsən. oğlanlar qızlardan daha səmimidirlər dostluqda. oğlan dostunla puluvun son qəpiyinə kimi paylaşa bilirsən. daha etibarlı olurlar oğlanlar dostluqda. təcili bir iş çıxanda onu heç vaxt qız dostuva zəng edib tapşıra bilməzsən, mütləq oğlan dostu lazımdır. küsmürlər, kin saxlamırlar, xətirlərinə dəysən belə tez bağışlamağı bacarırlar. bəlkə də mənim oğlan dostlarım qızlara nisbətən daha yaxşıdı deyə belə düşünürəm amma yenə də mən bunu üstün tuturam. bir də bu dostluğun ən gözəl mərhələsi dostuvun sevgilisiylə səni tanış etməsidir. özüvü bir anlıq qardaşın olmasa da baldız yerində hiss edirsən. nə bilim oğlan dostuvun olması gözəl hisdi.

20 əjdaha! 11.01.2015 00:45, if i were a boy

#143838 şikayət

hiroshima mon amour

+16 əjdaha

fransız yeni dalğa rejissorlarından olan alain resnaisin(alan rene) 1959-cu ildə çəkdiyi, mənim isə renedən izlədiyim ikinci film(birincisi "night and fog" filmi idi).

1945-ci il 5 avqustda yerli saatla 08:15-də yaponiyanın qərbində yerləşən hiroşimaya(xirosima) amerika tərəfindən "little boy" adlı atom bombası atılır. şəhərin 60 faizi partlayış nəticəsində tamamilə məhv olmuş, partlayış, yanğınlar və güclü şüa xəstəliyi nəticəsində 200 mindən çox insan həlak olmuşdu.

indi keçək filmə. film haqqında kiçik spoiler verim.

--spoiler--

fransız aktrisa emanuella riva kiçik şəhər olan neverstdə doğulmuş, orada böyümüş və orda da aşiq olmuşdur. yapon memar eiji okada isə hiroşimalıdır. fransız aktrisa müharibə vaxtı düşməni olan alman əsgərinə aşiq olmuşdur. tam bir yerdə qaçmağa qərar verdikləri gün alman əsgər öldürülür. bunun üstünə qadın dəli olmağa başlayır, valideynləri qadını zirzəmiyə bağlayırlar. qadın burda bir müddət qaldıqdan sonra düzəlməyə başlayır və parisə getməyə qərar verir.parisə getdiyi gün isə hiroşimaya bomba atılmışdır. hiroşimada yapon memarla tanış olur. onunla vaxt keçirməyə başlayır. bir gün memarın evinə gedərlər, sevişərkən qadın memarın əlinə ilişib qalır və yapon sevgilisinin əlini ölmüş olan alman sevgilisinin əlinə bənzədir. qadının beynində alman əsgərdir və yapon sevgilisində onu görür. bu əl takıntısı mənə trierin nymphomaniac, bir də christian molinanın diario de una nimfomana filmlərini xatırlatdı.

--spoiler--

filmin ilk səhnəsindən son səhnəsinə qədər şersəl axıcılıqla davam edən dialoqlar, həm filmin ilk 15 dəqiqəsində müharibənin mərhələlərini insan gözündən necə göründüyünü izləyiciyə göstərmək üçün istifadə etmiş, həm də ii dünya müharibəsində neversdə yaşayan riva'nın unutmadığı alman sevgisinin, eiji okadada əks olunmasını sadəliklə verə bilmişdir.

filmin əvvəlində xarakterlərin üzlərini görmədən aralarında keçən dialoqa daxil oluruq, qadın və kişinin əslində bir növ bir-birini tanımasıdır bu söz oyunları; izləyicinin isə əslində rivadan bir fərqi yoxdur bu dialoqda. hiroşima hadisələrini bilən, əzablarını hiss etməyə çalışan amma bir müddət sonra bu dəhşətli hadisəyə öyrəşən və öyrəşməkdən qorxmağa başlayan...filmin ilk 15 dəqiqəsi sanki sənədli film kimi hiroşima hadisələrindən görüntülərlərlə davam edir, atom bombasının atılmasından sonra insanları izləyirik; əlləri olmayan, gözləri olmayan insanları, ölmüş insanları. sonra bir muzeyə qonaq oluruq, atom bombasının təsirlərini göstərən muzeydir bu, uşaqları gəzdirən qadınlara şahid oluruq, bir növ biz də muzeyin ziyarətçisi kimi ordayıq.

filmdə xüsusilə vurğulanan mövzulardan biri zaman və məkan paradoksudur. kinomatorafiya obrazları qoruyaraq keçmişdə baş verən hadisələri təkrar göstərir. filmin ən önəmli nöqtələrindən biri də hadisələrin paralelliyidir. hiroşimada yaşananlar və neversdə yaşananlar bir növ qarşılaşdırılmışdır. diqqətlə izləyəndə rahatlıqla bir yığın paralelliklər tapa bilərik. məsələn; "post-war france"ında saçları kəsilən qadınlar ilə partlama nəticəsi olaraq nüvənin təsiri ilə saçları tökülən yapon qadınları. muzey səhnəsindəki göstərilən qopmuş insan dəriləri- və neversli qadınların qanayan və soyulan əlləri. nümayiş əsnasında görülən pişik ağ, keçmişə baxılanda görülən pişik isə qaradır. bildiyimiz kimi qara pişik uğursuzluq gətirir. paralelliyin başqa vurğulandığı yer paralel montajdır. filmin son səhnəsində bu texnikadan istifadə edilir. gecə hiroşimadan çəkilən küçələrdən biraz sonra nevers küçələri ekrana gəlir.

bunlarlaa yanaşı filmdə anlaşılması çətin olan səhnələr də vardır. buna ilk nümunə açılış səhnəsidir- üzərlərinə külə bənzər cisimlər yağan iki bədən bir-birinə möhkəmcə sıxılmış halda. açılış səhnəsi əsas olaraq alman bir yazarın pompei adlı kitabından təsirlənmişdir. filmin çəkildiyi vaxtlarda marguarite duras tərəfindən oxunulan və onu olduqca təsirləndirən kitabdır. məlum olduğu kimi pompei-dəki fəlakətə uğrayanlar "vulkan partlaması" nəticəsində həyatlarını itirmişdilər.

unutmamış bunu da qeyd edim ki, filmin ssenarisi marguerite durasa aiddir. duras filmdə xüsusilə atom bombası atılması mövzusunda əhatəli araşdırmanın sahibi olan pülitzer mükafatlı yazar john herseyin "hiroşima"sından istifadə etmişdir.

film 1959-cu ildə kann film festivalı tərəfindən geri qaytarılmışdır. əsas səbəb isə " amerika qorxusu" idi. buna görə də film yarışma xaricində göstərildi amma buna baxmayaraq film "international critics award"ı qazandı.

13 əjdaha! 11.08.2015 00:45, if i were a boy

#177752 şikayət

yazarların başına gələn maraqlı hadisələr

+16 əjdaha

Uzun müddətdən sonra başıma gələn maraqlı hadisəni danışım sizə.
Deməli sevgilimlə yeni ili qərara gəldik ki, avropada qarşılayaq. Vizalar alındı, biletlər və airbnbdən evlər bron edildi. ilk uçuşumuz Bakı- Budapeşt olacaq, təyyarədən enəndən bir saat sonra flixbusla Budapeşt- Vienna yoluna düşəcəyik. Təyyaərədən endik. Gözlədik Vienna avtobusumuz gəlsin, gəldi mindik. Avtobus yola düşdükdən 20 dəq sonra Budapeştin avtovağzalında saxladıki burda coffeebreake edin, 20 dəqdən sonra yola düşəcəyik. Mən də baqajımı avtobusda qoyub,əl çantamı götürüb düşdüm. Getdik çay- kofe içib geri qayıdanda gördük ki, avtobus yoxdu. Saat 9da avtobusun yanında olmalı idik, 10a 1 dəq işləmiş çatdıq. Amma avtobus artıq getmişdi. baqajım, bütün əşyalarım hamısı da avtobusun içində qalıb. Necə edək, nə edək deyə 10-20 dəq fikirləşdik. Flixbusın Budapeştdəki nümayəndəliyinə zəng etdik amma çifayda. Heç bir kömək edə bilməyəcəklərini söylədilər. Bu arada bu macarlar çox rasist insanlarmış. xidmət sektoru 0 imiş. Bir saatdan sonra Viennaya eyni avtovağzaldan avtobus yola düşəcəkdi. Qərar verməli idik ya heçnə olmamış kimi yenidən ödəniş edib Viennaya gedib, tripimizi davam etdirməli idik, ya da Budapeştdə qalacaqdıq. Nəysə xeyli götür-qoydan sonra qərara aldıq ki, gedək viennaya. biletləri alıb, bir saatdan sonra viennaya yola düşdük. 3 saatlıq bütün yolu necə edəcəm, nə geyinəcəm deyə fikirləşirdim. Viennaya çatanda artıq hər şeylə barışmışdım. gəldik viennadakı evi xeyli axtarışdan sonra tapa bildik. evə yerləşdik, biraz gedib şəhəri gəzəndən sonra evə gəlib flixbusla əlaqə saxlamağa çalışdıq. yenə də heç bir nəticə əldə edə bilmədik. gəzəyənlər qrupunda yazdım başıma gələnləri. orda da hamısı flixbusun itmiş baqaj haqqında formu doldurmağı məsləhət bildilər, amma o da bir işə yaramadı. səhər üçün şəhər üçün planlarımızı hazırlayırdıq, elə bu ərəfədə gəzəyənlər qrupunda bir xanım yazdı ki, bəs mənim də başıma belə hadisə gəlmişdi, mən səhərisi gün avtobusun çatacağı saatda eyni avtovağzala gedib elə tapmışdım. elə bunu oxumuşdum ki, danq elədi. aha mənim avtobusum 12:05 də viennada filan avtovağzala çatacaqdı. qərara aldıq ki, səhər ilk işimiz həmin vağzala getmək olacaq, sonra şəhəri gəzərik. Səhər hazırlaşıb getdik həmin avtovağzala. bəxtimizdən avtobusun nömrəsi yadımızda qalmışdı. girdik içəri nə qədər gəzdik tapa bilmədik. elə çıxdıq çölə ki, bəlkə burdan keçər, elə də oldu. bir də gördük bizi qoyub gedən avtobus və həmin şofer düz yanımızdan ötüb keçdi. nə qədər qışqırdıq, fit çaldıq dayanmadı. əlacsız taksi ilə danışdıq ki, bu avtobusun arxasıyca get. o da güclə vəziyyəti izah edəndən sonra razılaşdı. nəysə gəldik çatdıq avtobusa. gedib yapışmışıq ki, bəs mənim baqajım hanı? şofer də çaş-baş qalıb. deyir baqajı dünən gecə budapeştə qayıdanda həmin avtovağzala qoymuşam. dəli olduq da biz. nəysə ora qoyduğunu dəqiqləşdirəndən sonra Budapeştdəki dostuma zəng elədim ki, gedim həmin avtovağzaldan baqajımı götürə bilər? onsuzda iki gün sonra budapeştdə gedəcəkdik. o da sağ olsun. gedib baqajımı eyni avtovağzaldan götürdü. amma bu gündə viennada ancaq sevgilimin paltarları ilə fırlanmışdım. yaxşı ki, belimdəki kəməri baqaja qoymamışdım. yoxsa çox əziyyət çəkəcəkdim -* iki gündən sonra Budapeştə gedib, baqajımı dostumdan təhvil alıb daha 4 gün Budapeştdə qaldıq. düzdü çox stress yaşamışdım amma maraqlı hadisə idi.

11 əjdaha! 19.07.2020 15:12, if i were a boy

#300612 şikayət

yağış

+17 əjdaha

istanbula getməyi qərarlaşdırmışdır artıq. istanbulda magistr oxuyan bakalavr qrup yoldaşlarımdan biri türkə ərə getmişdi, digəri isə başını götürüb çıxmışdı ölkədən, oxuya-oxuya həm də işləyirdi. Mən də bu qrup yoldaşımla bütün planlarımı qurmuşdum. Hansı ki, ora gedəndə 15 gündən sonra bir evə çıxacaqdıq və işim də var idi artıq. türkə ərə gedən qrup yoldaşımla karyera qurmaq istəyən bir-biri ilə universitet vaxtı çox mehriban idilər. Yaxın dost idilər demək olar. Universitetdən sonra nə oldusa, dava edib əlaqələri kəsdilər. Türkə ərə gedən qız istanbula gəldiyimi eşidəndə çox sevinmişdi, amma əlaqəsini kəsdiyi keçmiş rəfiqəsiylə eyni evdə qalacağımı biləndə bir az incimişdi. Nəysə ki, təyyarə atatürk hava limanına endi, hava limanından birbaşa, əlimdə çamadanlar karyera qurmaq istəyən qızın mənim üçün tapdığı işə getdim. o da orda işləyirdi, məni yanına götürəcəkdi. işi danışdıq. 6-cı gün idi, yanvarın 9u. dedilər 1-ci gündən işə çıx. Həmin gün sevincək evə qayıtdıq. evdə kirayə verən 29 yaşlı qız özü, karyerə qurmaq istəyən qrup yoldaşım və 5 ildən çox tanışım olan qız qalırdı. qrup yoldaşımla bu qızı azərbaycanda olanda istanbulda ikisini əlaqələndirib bir evə çıxmaqlarına vəsilə olmuşdum. 5 ildən çox tanışım olan qızla kirayəçi yola getmirdilər. məni də yalandan demişdilər ki, guya bu qızın əmisiqızıyam. nəysə getdik evə. həmin günü normal keçirdik. bazar günü də başqa sənəd işlərimi həll etməyə çalışdım. 1-ci gün işə gedəcəkdim. bazar ertəsi idi.günorta işə getməyə hazırlaşırdım. qızlar hələ yatmışdı. mən də azərbaycanla istanbul arasındakı saat fərqinə öyrəşməmişdim ya nə idisə səhər tezdən 7-dən oyanırdım elə. günorta hazırlaşıb işə getdik. işdəki türk qızlar mənə işi öyrədirdilər. bir-iki saatdan sonra gördülərki öyrənə bilmirəm, həm də dildə çox çətinliyim var və il və ilçələri bilmirəm deyə dedilər ki, sən get bir-iki aya türk dilini öyrən sonra gəl səni işə götürəcəyik. məni də ağlamaq tutub ki neyniyəcəm mən? hardan iş tapacam? bu sualları verə-verə qalmışdım həm də ev yoldaşımı gözləyirdim ki, iş saatı bitsin bir gedək evə. axşam 12 deyildi. evə çatdıq. evə çatmışdıq ki, kirayəçi ilə diəgr ev yoldaşımın yenə dava etməsini öyrəndik. sən demə kirayəçi məni qəbul etmirmiş. biz qərarlaşdırmışdıq ki, 10 gün burda qalıb sonra yeni evə çıxacaqdıq. amma kirayəçi ev yoldaşıma deyib ki, ya evin pulunu ödəsin ya da çıxsın evdən. mən də pulu verə bilməzdim çünki tutacağımız evin pulu idi, onu versəydim sonra nə edəcəkdim bəs? nəysə ki, həmin gecə evdən çıxmalıydım. türkə ərə gedən qrup yoldaşıma zəng etdim ki, mənə ev tap. dediki sən mənim düşmənimlə bir evdə qalırsan. sənə kömək etməklə ona da kömək etmiş oluram deyə etmiyəcəm. dedim yaxşı. istanbulda yaşayan digər dostuma zəng elədim dedi 500 tl kirayə haqqıdı. bilmədim nə edim. nədəki evdəki qızlar kirayəçi ilə danışmırlar ki, bu gecə qalsın heç olmasa. bərk də yağış yağır. istanbul yağışı da başladısa dayanmaq bilmir. leysan yağır. çamadanlarımı götürüb düşdüm aşağı. ev yoldaşlarımın biri də kömək etmədi, nədəki məni yola da salmadılar. soruşmadılar bu yağışlı havada hara gedirsən? onsuzda heç özüm də bilmirdim hara gedəcəkdim. bakıdakı rəfiqəmlə danışırdım bu ərəfədə. o bircə kömək etməyə çalışırdı. düşdüm aşağı. pilləkanın ağzında dayanmışam. yağışa baxa-baxa fikirləşirəm hara gedəcəm? bu anda bakıdakı rəfiqəmin dostu yazdı mənə. tanımıram, görməmişəm. amma istanbulda yaşayır. yazdıki hardasan denən gəlim götürüm bizdə qal. dedim axı sizdə 4 oğlandı, 4 oğlanla bir evdə necə qalım. dedi bir otağı sənə verəcəyik, açarı da götürərsən. istədiyin müddət qala bilərsən. razılaşdım, başqa çarəm yox idi onsuz. o leysanda iki dost gəldilər məni dediyim yerdən götürdülər. öz otaqlarını da mənə verdilər.25 gün onlarda qaldım. istanbulda olduğum müddətdə ən xoşbəxt olduğum günlər də elə o günlər idi. sonra başqa yerdən bir iş də tapdım. hər şey öz axarına düşdü. amma mən həmişə belə yağışlı havalarda o günü xatırlayıram. o gözəl insanlara ölənəcək borcluyam. mənəvi borcum var onlara. yaxşı insanlar var hələ də. ümidimi itirdiyim anda həmişə onlar yadıma düşür. digərlərinə qaldıqda isə məni qapıya kimi yola salmayan ev yoldaşlarımı da bağışlamışam, türkə ərə gedən qızı da bağışlamışam, 500 tl deyən dostumu da, hətta məni istanbula getməyə vadar edən insanı da . "allah bağışlayandır" deyimində deyəsən allah mən oluram. hamını bağışlaya-bağışlaya həyatımı yaşayıram.

https://www.youtube.com/watch?v=3U2qh__Ppas

13 əjdaha! 17.10.2017 10:57, if i were a boy

#261020 şikayət

sözlük yazarları

+16 əjdaha

bəziləri ciddi bekarçılıqdan əziyyət çəkir. bayaq bir dostumuz #244883- bu entryında kimisə ifşa edib. həqiqətən maraqlı gəlir deyə sual verirəm: bunları edəndə nədən zövq alırsız?. qəribə gəliree valla sizin kimi insanlar. ciddi bu həyatda sizə belə şeylər maraqlı gəlir? bütün vaxtınız belə şeylərə verirsiz. gülməyim gəlir həm də. ya sizin həyatda heç bir probleminiz yoxdu, ya daki belə şeylərdən həqiqətən zövq alırsız. bu zövqünüzü anlaya bilsəm. və yaxud da biri çox duyğusal bir şey yazır, girib o saat yazırlar ki, ətimi tökdü zad. niyə insanları çərçivəyə salmağa, qıstlamağa çalışırsız ki? yəni əgər oxumaq istəmirsənsə, blok düyməsi yaradıblar da sizin üçün. onu tıklamaq əziyyət olur sizə amma o boyda nikaltına dastan yazmaq yox? yazmaqları da cəhənnəme sadəcə insanlara icazə vermirsiz istədikləri kimi yaşasınlar həyatlarını. məcbur edirsiz ki, başqalaşsın, özgələşsin. valla öz həyatınıza başınız qarışsa, dəxli yoxdu, problemli həyat yadaki xoşbəxt həyatınız olsa heç belə şeylərə takmarsız. demək istəyirəm ki, öz yaşadıqlarınızla məşğul olun. henri miller yaxşı deyib

"yolumu azıb uzaqlaşmış kimi görünə bilərəm. amma həqiqətdə belə deyil. sadəcə başqa dildə ifadə edirəm. mən deyirəm ki, rahatlıq və sevinc hər kəsin öz ixtiyarındadır. mən deyirəm ki, bizim varlığımız tanrısaldır. mən deyirəm ki, nə düşüncəyə, nə hərəkətə heç bir məhdudiyyət yoxdur. mən deyirəm ki, biz birik, çox deyilik. mən deyirəm ki, biz buradayıq və inkar etmə halından savayı, heç vaxt heç bir yerdə ola bilmərik."

son olaraq insanları rahat buraxın, xahiş edirəm.

11 əjdaha! 02.02.2017 22:29, if i were a boy

#244893 şikayət

sigur ros

+14 əjdaha

ilk dəfə cafe de flore filmindən dinlədiyim, daha sonra Valtari (həm musiqi, həm də möhtəşəm rəqs) ilə məni məhv edən post-rok qrupu. qrupla bağlı film də çəkilib. filmin adı Heima'dır. “Sigur Ros” dünya turundan sonra öz ölkəsinə qayıdır və dönüşlə əlaqədar ölkə turuna çıxır. Bir neçə konsert verir. “Heima” island dilində “evə dönüş” anlamına gəlir. Musiqidən və islandiyanın möhtəşəm təbiət mənzərələrindən zövq alacağınız filmdir.

(youtube:

)

(youtube:

)

12 əjdaha! 14.11.2014 13:33, if i were a boy

#134273 şikayət

yazarların 2017-ci ildən gözlədikləri

+15 əjdaha

2016-cı il çox pis il oldu mənim üçün, hərçəndi ki, öz ilim idi. amma 2016-nın sonu yaxşı bitir, yəni özümü çox yaxşı hiss edirəm, əsas da depressiyadan qurtulmuşam. bunun səbəbi də bütün hadisələrə əks reaksiya verməyib, səbr etməyimdi. tanrı da məni belə mükafatlandırdı. gələk 2017-dən gözləntilərimə. ilk olaraq yenidən vegeterian qidalanmağa başlıyacam. yoqa ilə məşğul olacam. piano dərslərimi davam etdirəcəm. yenidən ciddi-ciddi film izləməyə başlayacam. yeni musiqilər kəşf edəcəm. ielts score alıb budapeştdə təhsil üçün apply edəcəm. bunları planlayanda 2017-nin möhtəşəmliyini indidən hiss edirəm, ümid edirəm belə də davam edər. -*

gül, ey saf ziddiyyət!
bütün göz qapaqlarının altında
hər kəsin yuxusuzluğunun
sevinci…

14 əjdaha! 29.12.2016 23:05, if i were a boy

#240849 şikayət

neorealism

+13 əjdaha

italiyada bu cərəyan " cinema" jurnalı ətrafında toplaşan tənqidçilər və kino xadimləri mikelancelo antonioni, luçino viskonti, cianni puççini, sezare zavvatini, cüzeppe de santis və pietro inqrao tərəfindən inkişaf etdirilmişdi. bu şəxslər həmin dövrdəitalyan kinosunda mövcud olan siyasi eyhamları rədd edir və daha çox real həyat hadisələrinin təsvirini üstün tuturdular. bir qədər sonra isə neorealist qısametrajlı sənədli filmlər də çəkilirdi. alessandro blasettinin filmlərində də bu cərəyanı hiss etmək olurdu. xüsusilə onun 1934-cü ildə çəkdiyi " 1860" filmini qeyd etmək olar.

əsas xarakteristikası:
neorealist filmləri fərqləndirən xüsusi əlamətlər var:
- müəyyən sosial mövzu;
- tarixi gerçəkliyin əks edilməsi;
- proqressiv sosial dəyişiklik qarşısında duran siyasi öhdəlik;
- xüsusi studiyalarda deyil, kasıb məhəllələrdə çəkiliş aparılması;
- hollivud aktyor stilinə etiraz, qeyri-professional aktyorların çəkilməsi;
- operator çəkilişinin daha çox sənədli film səciyyəsi daşıması.
ilk əhatəli neorealist film luçino viskontinin 1943-cü ildə çəkdiyi " ossessione" (düşgünlük) filmi hesab edilir. film ceyms m. keynin "poçtalyon həmişə iki dəfə zəng çalır" əsəri əsasında çəkilib.
italyan neorealizmi virtual olaraq 1952-ci ildə bitdi. artıq insanların həyat tərzi yaxşılaşmağa başlamışdı. əhalinin əksəriyyəti isə amerikan filmlərində təsvir edilən optimizm hisslərini qəbul etməyə başlayırdı. neorealist düşüncələrdən insan faciəsinə keçidi isə federiko fellininin filmlərində görmək olar. “ fırıldaqçılar” (il bidone) (1955) (fırıldaqçılar) və “yol” (la strada) (1954) filmlərində bu keçidi müşahidə etmək olar. ayrı-ayrı fərdlərin cəmiyyətdən təcrid olunması, insanlarla əlaqə qurma çətinliyi 60-cı illər italyan filmində əsas mövzuya çevrildi. antonioninin “ qırçızı səhra” (il deserto rosso) (1964) və “ şəkli böyütmə” (blow-up) (1966) filmləri müharibədən sonra italyan məişətində baş verən dəyişiklikləri əks etdirir. neorealist film aktyorları arasında lamberto maqqiorani, klara kalamay, massimo cirotti, aldo fabrizi, anna maqnani, entoni kvin, culyetta masiana və başqaları var idi. hər halda neorealizm yalnız italyan kinosuna təsir etmədi, eləcə də fransa, polşa və hind kinematoqrafiyasında da bu istiqamətli filmlər çəkilmişdir. hind rejissor bimal roy vittorio de sikanın “ velosiped oğrusu” filminə baxdıqdan sonra “ do bigha zameen” (1955) filmini ekranlaşdırmışdı. hər halda italyan neorealizmi dünya kinosunun ayrılmaz tərkib hissəsidir. bu filmlərin təsirini bütün dünya kinosunda hiss etmək mümkündür. dünya müharibəsi bütün fəsadlarına baxmayaraq italyan kinosuna yeni nəfəs gətirmişdi.

12 əjdaha! 20.11.2014 16:39, if i were a boy

#135125 şikayət

the seventh seal

+12 əjdaha

ingman bergmanın uşaqlığının təsiri altında keçirdiyi idealların basqısını hiss etdiyi bir zamanda çəkilmiş film. filmin ilk 15 dəqiqəsində jönslə rəssamın dialoqu

jöns: o nədir elə?
rəssam: ölümün rəqsi
jöns: o ölümdür?
rəssam: bəli hamısıyla rəqs edir
jöns: bunları niyə çəkirsən?
rəssam: insanlara bir gün öləcəklərini xatırlatmaq üçün. bu dialoqdakı ölümün rəqsi ilə filmin sonunda jofun "mən onları görürəm. fırtınalı göyün altında.hamı ordadı. zalımların əfəndisi ölüm onları rəqsə dəvət edir" cümlələri çox gözəl uyğunlaşdırılıb. rəssamın dediyi kimi ölüm sonda hamısıyla rəqs edirdi.

və son olaraq ingman bergmanın dediyi kimi orta çağda insanlar vebadan qorxaraq yaşayırdılarsa, indi atom bombası qorxusuyla yaşıyırlar.

p.s bir də nədənsə filmdə antonius block (max von sydow) mənə stalker filmində stalkeri (alexander kaidanovsky) xatırlatdı. simaca bənziyirlər.

9 əjdaha! 06.11.2014 00:57, if i were a boy

#133046 şikayət

only lovers left alive

+14 əjdaha

ilk olaraq onu qeyd edim qeyri-real, fantastik filmləri sevmədiyimdən yaxşı ki, vampir sözünü görüb aldanmayıb, filmə baxmışam. film film deyil: ədəbiyyatdır, musiqidir, fəlsəfədir-uzun sözün qısası hiperintellektual filmdir. estetizmin zirvələrində yaşayan, postmodernizmi isə damarlarında yaşadan və bunlardan aldığı güclə şaha çıxan bir film. Jarmusch sanki uzun illərdir qazandıqlarını son filmində qusub. woody allen üçün "Midnight in Paris" nə deməkdirsə, Jarmusch üçün də "only lovers left alive" filmi də o deməkdir. filmdə incə yumor var və Jarmusch bu yumoru Dr. Watson və Ian arasında bölüşdürüb. Bir də filmdə Adam həkim qılıgına girəndə Faust adını götürməyi də bizə bir şeylər deyir. bildiyimiz kimi Goethe’nin Faust adlı əsərində Doktor Faust ruhunu şeytana satmağə üstün tutaraq məsumiyyətini itirir. adamın insanları "zombie" adlandırması ayrı bir zövq verdi mənə.

Filmdə Miçiqan teatrından vurdular Henri Fordan çıxdılar. Henri Forddan vurdular Mary Wollstonecraftdan çıxdılar. Mary Wollstonecraftdan vurdular Charlie Feathersdən çıxdılar. Charlie Feathersdən vurdular Chet Atkinsdən çıxdılar...Vurdular...çıxdılar eləcə. Əsas odu babat şey çıxıb ortaya. şiddətlə tövsiyyə edirəm baxmağı.

(youtube:

)

12 əjdaha! 11.01.2015 23:27, if i were a boy

#144052 şikayət

musiqini tərsinə dinləmək

+11 əjdaha

1878-ci ildə fonoqramın yaradıcısı, məşhur biznesmen və ixtiraçı Tomas Edison açıqladı ki, musiqinin arxa fonuna müxtəlif əlavələr artırmaqla onu canlı tutmaq və daha çox dinlənilən etmək olar. Tamamilə fərqli çalar və effektlərdən istifadə olunsa da, mahnını müdaxiləyə məruz qalmamış kimi təqdim etmək mümkündür. Bununla yanaşı, ən böyük şok isə Tomas Edisonun iddia etdiyi “musiqini tərsinə dinləmək” versiyası idi. O, iddia edirdi ki, bir çox musiqiləri əvvəldən axıra yox, axırdan əvvələ dinlədikdə də müəyyən sözlərə və mesajlara rast gəlmək olar. 1950-ci ildə avanqard musiqiçilər ilk dəfə maqnitofonu təcrübədən keçirəndə musiqinin arxa fonuna müxtəlif əlavələr etməyi, müəyyən mesajlar ötürməyi və yazılan musiqini axırdan əvvələ dinləməyi sınadılar. Bu danılmaz faktı çoxları uzun müddət inkar etdi. Bəziləri isə sözügedən hadisəni şişirdib beynəlxalq bir mifə çevirdi. Bəs hansı musiqilərə bunu aid etmək olar və hansı şayiələr yalnız mifdən ibarətdir? Yazılan musiqilərin axırdan əvvələ dinlənməsi prosesi start götürəndə ilk sınanılan qruplardan biri “Beatles” qrupu oldu. Uzun müddət onların “ Rain” parçası müzakirə mövzusuna çevrildi.

“Beatles”in sözügedən parçasının sondan əvvələ quraşdırılmış növünü təqdim edir.

(youtube:

)

Əsasən, bu tip gizli mesajların şübhəli görünən “Death metal” rok qrupları vasitəsilə ötürüldüyü düşünülsə də, vəziyyət tam əksinə idi. Metal qruplar bu monopoliyaya aid deyildilər. Bu propaqandanın əsas hədəf kütləsi pop musiqiçiləri və dinləyiciləri idi. Bu qrupa aid edilən ilk pop qrupu əfsanəvi “Beatles” olub. ilk dəfə sözügedən mesajların musiqi daxilinə yerləşdirilməsi 1965-ci ildə “Beatles” qrupunun üzvlərinin üzərində çalışdığı “ Rubber Soul” albomunda olub. Günü-gündən inkişaf etməkdə olan texnologiyanın köməkliyi ilə “Beatles” bu albomda yer alan “Rain” mahnısında sözügedən effektlərdən mahircə istifadə edib. “Rain” 1966-cı ildə ictimaiyyətə təqdim olunub və bu parçanı əvvəldən sona deyil, sondan əvvələ dinlədikdə mahnının daxilindəki mesajları asanlıqla sezmək olur. “Rain” parçası ilə mətbuatda yayılan iddialar tezliklə bütün dünyaya soraq saldı. Bunu görən qrup üzvləri hadisə ilə bağlı açıqlama vermək qərarına gəldilər. 1968-ci ildə “Beatles”in məşhur üzvü Con Lennon dövrünün nüfuzlu jurnalı olan “Rolling Stone”a açıqlama verdi: “Rain parçasına diqqətlə qulaq assanız, sonlara yaxın mənim mahnını axırdan əvvələ oxuduğumu eşidə bilərsiniz. “EMi” Musiqi Yayım şirkəti ilə əməkdaşlığımız əsasında yazılan bu parçada hansısa yeniliyin edilməsi əvvəlcədən planlaşdırılmamışdı. Mahnını yazıb evə getdik. Mən evə səhər 5-də çatdım, çox yorğun idim. Maqnitofonumu qoşub öz ifamızı dinləmək istəyirdim. Hansısa texniki səbəbdən maqnitofon mahnını axırdan əvvələ ifa etməyə başladı və mən öz ifamı sondan başa dinlədim. Bu ifa məni uzaqlara apardı və mən sanki nirvanaya çatdım: Bu nə idi? Bu nədir? Çox bəyənmişdim. Parçanın bu halını hər kəsin eşitməyini istəyirdim. Və biz bunu etdik. Bizim əsas məqsədimiz musiqidə yenilik etmək idi. Mahnının yazılmasında kiçik bir hiylədən istifadə etməklə gitaranın və səsin gücü ilə nələr etmək iqtidarında olduğumuzu sınadıq”.

Müxtəlif mərhələlərdə “Beatles” “ backmasked” adlanan bu üsuldan istifadə etdi.

Con Lennonun ölümündən 15 il sonra tapılan “ Free as a bird”ün demo versiyası hər kəsi şoka saldı. Makkartney bu haqda “Observer”ə açıqlamasında belə demişdi: “Biz mahnılarımızın sonuna belə aldadıcı hissələr əlavə etməklə “Beatles” fanatlarını əyləndirməyə çalışırıq. Məsələni böyütməyə ehtiyac yoxdur”. Aşağıda təqdim edilən video “Beatles” qrupuna aiddir. Videonun 59-cu saniyəsinə qədər sözügedən mahnı normal vəziyyətdə – əvvəldən sona gedir. 59-cu saniyədən sonra isə musiqi sondan əvvələ quraşdırılıb. Belə olduqda isə qarşımıza tamamilə fərqli bir mənzərə çıxır. Lennon dinləyicilərə açıq-aşkar mesaj ötürür.

(youtube:

)

Şeytani mesajlar

Şeytani, satanizmə söykənən fonarxası mesajlardan istifadə versiyası ilk dəfə 1980-ci illərdə meydana gəlib. Çoxları hesab edir ki, bu yanaşmanın yaranmasında əsas rolu 1973-cü ildə çəkilən “Şeytan” filmi oynayıb. Bu filmdə səsləndirilən musiqini sondan əvvələ dinlədikdə ötürülən mesajı aydın eşitmək olur. Tezliklə valideynlərin narahatlığına səbəb olan bu söz-söhbət öz doğruluğunu sübuta yetirdi. 1985-ci ildə dörd qadın tərəfindən yaradılan “ Parents Music Resource Center” aşkara çıxardı ki, “Led Zeppelin”, “Judas Priest”, hətta “The Eagles” qrupu da öz mahnılarında subliminal və satanizm elementləri ilə zəngin mesajlar ötürür. “Parents Music Resource Center”ə qoşulan və “Christian fundamentalists” – “ Xristian fundamentalistlər” adlanan qrupun bu araşdırmaları ara vermədən davam edir və yeni faktlar ortaya çıxırdı. Bunu görən qruplar nəinki subliminal mahnılarda belə mesajlar ötürməyə ara verdilər, əksinə, bu qrupu məsxərəyə qoydular. 1974-cü ildə “Eldorado”nun ictimaiyyətə təqdim olunan yeni albomunda çoxsaylı subliminal mesajlara rast gəlindi. Onlar parçalarından birində sözügedən qrupa sataşmağı da unutmamışdılar. Belə ki, parçalardan birini sondan əvvələ dinlədikdə “ isa, sən cəhənnəmsən” (Christ you’re infernal) mesajını aşkar sezmək olur. Sözügedən albomda musiqiçilər öz dinləyicilərini də unutmurlar. Mahnılardan birində “ dinlədiyinizə görə çox sağ olun” (thank you for listening) mesajına da rast gəlinir.

bir saytda oxumuşdum və oxuyub qurtarandan sonra sayt adı yadımdan çıxdığına görə yazını şerlər papkama save eləmişdim. sizinlə də paylaşım dedim.

9 əjdaha! 30.11.2014 01:55, if i were a boy

#136916 şikayət

sözaltı etiraf

+11 əjdaha

təzə-təzə özümə gəlirdim, hiss edirdim az da olsa qurtulmuşam bu depressiyadan amma dünən aldığım zərbəylə çökdüm artıq. ən güclüsü bu oldu. 2015-in sentyabrından 2016-nın bu gününə kimi hamıdan, hər kəsdən zərbə ala-ala gəlirəm. bütün bunlar məni normalda qəddarlaşdırmalıdır, insanlara güvənimi sarsıtmalıdı, daha xoşniyyətli olmamağa təkan verməlidir amma mən yenə də eyni cür qalıram. yenə bağışlıyıram, yenə keçirəm, düzələr deyirəm. Olmur, təkrar amma fərqli yerlərdən vuruluram. elə bil vəziyyətdəyəm ki, sanki ayağımdan təpiklə vurublar dizim üstə çökmüşəm yerə. qalxa bilmirəm, qalxmağım çox uzun zaman alacaq. ya da o filmlərdə olure taqeti yoxdu artıq yeriməyə, hər addımda ayağı biraz da qatlanır, sonda gücsüzlükdən yıxılır. elə bir vəziyyətdəyəm. Fikirləşirəm neyləmişəm? hansı günahımın cavabıdı bütün bunlar? ya da insanlardan gözləntilərim çoxdu deyə belə tez təsirinə düşürəm hər şeyin. Amma sizə də bütün bunları etsələr, siz də tab gətirə bilməzsiz. hər dəfəsində də deyirəm, heç bir qarşılıq vermə, if i were a boy, səbr et. Allah haqqı işə gələndə artıq ayaqlarım getmirdi. bir yerə yıxılıb qalmaq istəyirdim elə orda. Hara gedim, necə yox olum ki, bütün bu olanları görməyim, unudum getsin? heçnəyə cavab tapa bilmirəm.

https://www.youtube.com/watch?v=o2zf28T0LFU

9 əjdaha! 11.11.2016 11:23, if i were a boy

#236796 şikayət

yazarların platonik sevgiləri

+12 əjdaha

(bax: milan kundera)
(bax: fəxrəddin manafov)
(bax: ilqar muradov)

niyəsə bunların sağ olmaları mənə təsəllidir. fikirləşəndəki nə vaxtsa olmuyacaqlar "nə olacaq onda" deyə suallar beynimi yeyir. onsuzda bunları görmürəm, qarşı-qarşıya oturub söhbət də edə bilmirəm, amma hardasa ümid var içimdə. ona görə yox ki, nə vaxtsa görüşüm bunlarla, sadəcə milan kunderanın kitabını oxuyanda, ya fəxrədinin hansısa filminə baxanda, ilqarın hansısa musiqisini dinləyəndə bu insanlarla eyni dünyada yaşamağıma sevinirəm. bilirəm şablon çıxır amma həqiqətən belədir. birdəki o köhnə sevgili ilə eyni şəhərdə yaşayırsız amma heç vaxt rastlaşmırsız, görmürsüz bir-birinizi amma nə vaxtsa eşidəndə ki, köhnə sevgilin başqa ölkəyə gedib bütün ümidlərin ölür sanki. daha onla eyni şəhəri paylaşmırsan. bax bu hisslər məndə kunderaya, fəxrəddinə, ilqara qarşı var. ona görə bunların ölümünü, yoxluğunu təsəvvür edə bilmirəm.

9 əjdaha! 10.07.2015 11:54, if i were a boy

#174498 şikayət

sözaltı etiraf

+11 əjdaha

ölkəni tərk etdiyim iki ay deyil, artıq yorulmuşam, sözlük. həm fiziki həm də mənəvi olaraq. bir qərar alırsan, həyatına 0-dan başlayırsan. başına nələr gələcəyinə baxmayaraq. ilk günlər ailən üçün, doğmaların üçün darıxmağa başlayırsan. başa düşürsən ki, ölkəni dəyişməklə xoşbəxt olmursan, gərək əzizlərini də özünlə aparasan. dəfələrlə geri qayıtnağa qərar alırsan amma geri qayıtmaq ailənə, tərk etdiyin ölkəyə və ən əsası özünə məğlub olmaqdır düşünüb fikrindən daşınırsan. və anlayırsanki hər darıxmaq bir dəfə uduzmaq deməkdir. zamanla darıxmaq hissini yox etməyə çalışırsan ya da öyrəşirsən. ya da öyrəşmirsən açıq aşkar daha heç kim üçün darıxmırsan. başa düşürsənki indiyənə kimi yaşamamısan, kef etmisən. indi başa düşürsənki dostlar, tanışlar gəldi gedərdi. anlayırsan artıq heç kimdən heçnə ummamalısan. əziyyətin, mənəviyorğunluğun, həqiqi həyatın nə olduğunu anlayırsan. anlayırsan ki indiyənə kimi oxuduqların, baxdıqların sənə heçnə vermir, yaşadıqlarıvın yanında heçnədi. susmağı öyrənirsən, qəddar olmağa çalışırsan, ən əsası hissizləşirsən. yavaş-yavaş bütün hislərini hamıdan gizlətməyə başlayırsan. amma bütün bunların yanında özünlə qürur duyursan. hər şey yaxşı olacaq. bircə qışdan çıxa bilsək, hər şey düzələcək, sözlük.

10 əjdaha! 07.03.2016 04:31, if i were a boy

#202443 şikayət

Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336

blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343

if i were a boy

son bəyənilənlər:

oxuyucuların bəyəndikləri: