birdə elə dövr olur ki, başını qaldırıb ətrafındakılara baxırsan ki, hardayam? niyə bunlarlayam? kimi sual verirsənsə özünə demək ki, böyümüsən
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
bir də diqqətlə baxmısızsa, bəstəkarın evində saat quraşdıran alfred hitchcockun özüdür.
1999-cu ildə Patrice Leconte tərəfindən çəkilən film. Film Adèlenin(Vanessa Paradis) körpüdən özünü atmaq istəyilə başlayır. Lakin, Gabor (Daniel Auteuil) onu xilas edir. Filmin sonunda Gabor özünü körpüdən atmaq istəyəndə bu dəfə də Adele onu xilas edir. Əslində filmin ortasından filmin sonunu təxmin etmək olur. Bu biraz filmi mənasızlaşdırır amma Vanessa Paradis bu filmdən sonra çox sevdim. Ki zatən Cafe de flore filmindən sevməyə başlamışdım. Film Fransadada körpüdə başlayıb istanbulda körpüdə qurtarır.
Əslində bu mahnıya qulaq asandan sonra filmə baxmışam
(youtube: 
)
)Filmin ən gözəl soundtracki
(youtube: )
)
hüseyn dərya adı görəndə iki şey yadıma düşür.
1. məşhur olan vaxtları idi. sumqayıta konsert verməyə gəlmişdi. kimyaçılar sarayında. konsert vaxtı səhnədə səbət var idi hamı öz ürək sözlərini, suallarını yazıb ora ata bilərdi. mamam da bir kağıza "sumqayıta gələndə saçlarını yu gəl" yazıb atmışdı həmin səbətə.
2. bir də norkaman olan vaxtları idi. küçələrdə qalan vaxtları o cümləni yazan anam küçədə uzanan vaxt blaknotunu ona uzadıb avtoqraf istəmişdi. o da utandığından demişdi mən belə vəziyyətdə avtoqraf vermək istəmirəm amma anamın təkidiylə razılaşıb avtoqraf vermişdi. hələ də qalır. qəşəng səliqəli xətti var idi.
Daun sindromlu insanları mənə daha da sevdirən film.
it yuuuuuuuuuu
(youtube: )
)
axşam 22:30-da yatıb gecə 01:30-da reski oyanıb işə getmək vaxtıdı düşünüb hazırlaşdığın anda saata baxıb saatın hələ 01:30 olduğunu gördüyün və yatağına sevinə-sevinə döndüyün andır.
“varlığın dözülməz yüngüllüyü” romanında itin ölüm səhnəsini, insanların acı taleyindən daha acı təsvir edərək mənə bir tərəfdən nitsşenin şallaqlanan atın boynunu qucaqlayıb ağlamasını, digər tərəfdən də dekartın heyvanları “təbiətin canlı maşınları” adlandırmasını xatırladan yazıçı. kundera dekartın qənaətinə daha qalın qələmlə qırmızı xətt çəkə bilib.
"bizi həyata bağlayan ən güclü ip zamanla əriyib, məhv olur və adama qalan, axırda yalnız bir qeyri-müəyyən nostalgiyadır".
indiyənə kimi etdiyim hərəkət. çox iyrənc bir şeydi bişmiş soğan. uşaqlıqdan deyirəm böyüyəndə prezident olsam, ölkədə soğan istehsalını qadağan edəcəm. və hələ də qüvvədədir.
adını görəndə həmişə eternity and a day filmi ağlıma gələn nickname
(youtube: )
)
1. bacım aşağı əyilmişdi yerdən nəyisə götürürdü mətbəxdə. mən də əlimdə qaynar çaydan. dedim neyniyim neyniyim qaynar çaydanı boşaltdım bacımın başına. çıxardığı səsi siz təsəvvür edin indi
2. sinif yoldaşım gəlmişdi bizə. qış idi. uzunboğaz çəkmə geyinmişdi. fikirləşdim bunun içini su ilə doldursam nolar görən. ərinmədim bunu da elədim. hər ikisini su ilə doldurdum. o gündən qız geyinmədi onları.
3. qonşu qızla qazın yanında dayanmışıq. yanımızda da şık-şık pərdə var idi( əvvəl pərdələr elə olurdu). nəysə birini qırdım qazda yandırdım basdım qızın sifətinə. ləkəsi hələ də qalır qızın üzündə.
keçən il sumqayıtda keçirilən rok festivalına mamamla getmişdim. nəysə uşaqlarla biz headbang edirdik. əylənirdik öz aləmimizdə. sonra konsertin axırında mamadan soruşdum ki, necə idi? dedi rok əllə hərəkət yox başla hərəkətdir. headbangi nəzərdə tuturmuş.
(bax: adrien brody )
(bax: yann tiersen )
(bax: leonard cohen ) özdə sırf bu yaşında
(bax: michael haneke )
(bax: devendra banhart )
even better than Deep Purple
(youtube: )
)
bizdən böyüklərin dediyi məşhur cümlədi. amma mən məndən balaca olanlara(17-21) demək istiyirəm ki, mən sizin yaşınızda olanda nə tom waits,nə janis joplin, nə little richard, nə nina simone və s dinləyirdim, nə sizin indi baxdığınız filmlərə baxırdım, nədəki sizin oxuduğunuz kitabları oxuyurdum, nə dəki facebook istifadə edirdim. mən sizin yaşınızda olanda lom kimi dərsə gedirdim imkan olan kimi qaçırdım da. dərsdən evə, evdən məşğələyə, məşğələdən də evə. yaxşı mənada qısqanıram sizi.
stadion tikinti qiymətinə görə yalnız londondakı uemblidən geri qalır. 710 milyon avro
vüqarın məsləhətindən və və şahin xəlilin "bax, amma heç kimə məsləhət bilmə" cümləsindən sonra baxmağa qərar aldığım film. həqiqətən də heç kimə məsləhət bilmiyin yoxsa onu da tarkovskinin gününə döndərəcəklər.
nəysə filmin çəkilişləri londonda 1992-ci il 9 sentyabrdan 16 dekabra kimi yer aldı. mike filmlərininm çəkilişlərinə həmişə ssenarisiz başlayır. hər şeyi çəkiliş zamanı beynində qurur və başlayır çəkməyə. film həqiqətən çılpaqdır. daha doğrusu filmin qəhrəmanı çılpaqdır. çılpaqlıq onun film boyunca etdiyi dialoqlarda, hərəkətlərdədir. bu film çılpaq insanların, çılpaq düşünənlərin filmidir. tanrıya etiraz edənlərin filmidir. tanrının insanların əzablarından həzz aldığını dərk edən insanların filmidir.
--spoiler--
bax brain, məsələ burasındadır ki, tanrı nifrət dolu bir tanrıdır. tanrı yaxşı olsaydı, pisliyin dünyada nə işi olardı? acı, nifrət, acgözlülük və savaşlar niyə var? heç məntiqli deyil. ancaq əgər tanrı nifrət doluysa, dünyada yaxşılıq niyə var soruşa bilərsən. eşq, ümid və zövq niyə var? qəbul edək ki, yaxşı pislik tərəfindən əzilmək üçün vardır. buna görə tanrı nifrət dolu bir tanrıdır. görürsən brain, tanrı səni sevmir. səni alçaldır. yəni heç umid yoxdur.
--spoiler--
bir də diqqətlə baxmısınızsa, mike filmin bir hissəsində hiçkoka da ilişir.
"anan kimi geyinib üzərimə böyük bir bıçaqla gəlməyi düşünmürsən, eləmi? (hiçkokun psycho filmində belə bir kadr var )
(bax: fərhad yalquzaq )
yeraltının tualetində " yaxşı qız sevişər, amma sevməz" yazılmışdır.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343