yemək, işəmək, sıçmaq
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
o vaxt təzə-təzə qrup uşaqlarıynan qaynıyıb qarışırdıq. getdik bir kafeyə, ancaq oğlanlardı. nəsə biri var idi telefonunu qoşub kalonkaya eləcə mahnıları bu qoşur heç kim də qozlamır da nə qoşursa, hərə öz hayındadı, birdən başqa biri dedi ki, gəlin bir maraqlı video var göstərim sizə. hamı bunu dövrəyə aldı bu telefonu çıxartdı girdi yutuba, son axtarışları:
liseli sex yeni
liseli sexler
cırıldıq da ala, universitet qutarıncaya qadar o qara ləkə onun üstündə getdi, hələ də gedir
(baxma: bico)
doğru olduğuna əmin olduğun bir şeyi etdikdən sonra etdiyinə peşman olmaq
ailə dağıdan q*hbələr kimi yağışlı, tutqun havaları sevməyim ilə aramıza girən oğraş xəstəlik
Bir insan islam dininə inanırsa, demək ki, cənnət və cəhənnəmə də inanır. əgər bir insan cəhənnəmə inanır və oranın necə biryer olduğunu bilirsə, günahlarından təmizlənənə qədər və ya sonsuza qədər yanacağını bilirsə necə olur ki, bunlara qəlbən inanan insan günah edə bilir? əgər tam inanırsansa necə günah edə bilərsən axı? hansı götlə?
demək ki, qəlbən inanmırlar? yoxsa o boyda əzab qozlarına mı deyil?
1ci variant daha çox ağlabatandır sanki, səmimi olaraq inanmırlar
çoxdanıncı illərdə taksi firmaları falan olmayanda məhəllələrin yanyörəsində taksilər dayanırdı. atamın da o vaxt maşını yox idi deyə binanın arxasında dayanan gündüz dayı bizim ailəvi taksimiz idi. başlığı görəndə o dəqiqə o yadıma düşdü. biz hara gedirdiksə onunla gedirdik, o da taksi şoferi kimi yox ailə fərdimiz kimi idi. dənizə gedirdik o da girib çimirdi, toya gedirdik o da oturub yeyib içirdi :D
hələ bir dəfə yadımdadı toydan qayıdırdıq hansısa rayondan, atam da içmişdi gündüz dayı da içmişdi. gündüz dayı o qədər içmişdi ki, yolda saxladı başladı qaytarmağa, sonra ona nisbətən az içmiş atam onun maşınını sürdü -*
hələ də həmən yerdə dayanır, hələ də həmən 190-ı sürür
sifarişi verən: hyperborean
aztv başda olmaqla milli televiziya kanallarının dublyajlarında ana-bacı,varyox,nəsil-kök və s. istənilən növ söyüşün əvəzinə istifadə edilən söz
o gün görürəm parkda 4-5 qız səndə-məndə oynuyur, yananda deyirki "oy zibil". müsbət göstəricidir. demək ki, uşaqlarımızın milli telekanallarımıza olan marağı artmaqdadır -*
bakını 3 hissəyə bölsəm, biri 20 yanvar-şamaxinka ərazisi, biri koroğlu metrosu ətrafı, biri də tarqovıy olardı
birində rayonda yaşayan kütlənin çörəkpulunnan ötrü şəhərə axını, orada baş verən xaos,
birində bakının ətraf kəndləri və qəsəbələri, orada yaşayan "şəhər" camaatının çəkdiyi zülümlər,
digərində isə böyük əksəriyyəti özlərini burjua sanan sirk meymunlarının bütün baş verənlərdən xəbərsizcəsinə yaşadığı həyat tərzləri və bu kimi hadisələri asanlıqla sezmək olur
yolum tarqovıya düşəndə paralel ara küçələrlə gedib işimi görüb elə arxa küçələrlə də qayıdıram. abu-havası məni çox sıxır, özümü yad hiss edirəm
daş qoyanına mı söyəsən, bu günə qoyanına mı?
tıxac əlindən boğaza yığılmışıq artıq, işdən evə gələndə tormozu sıxıb saxlamaqdan sağ ayağımı paralic vurur, nəzərə alsaq ki, iş yerimlə evimin arası 6-7 km olar ya olmaz onda bunun yaşayış olmadığını anlayarsız. siqnal səsi, miqat, səsküy, tıxacın verdiyi əsəb və s. danışılası deyil.
tıxacla bitir mi? xeyir
bərbad infrastruktur, bərbad hava, bərbad insanlar və daha sayılmayacaq qədər neqativ şeylər
hər padxoddan sonra güzgünün qabağında özünə baxan adamla eyni adam ola bilər. eləbil atom tərəzisi zaddı kopolun adamı, 3dəfə qantel qaldıranda nə fərq olacaq ki, srazı qaçırsan güzgüyə?
(bax: ibrahim tatlıses)
day harasınnan vurmalıdılar ki, adam ölsün?
hazırlıqda həmişə o məni görməyən , başqasıyla danışan , başı nəyəsə qarışan anları gözləyib həmin vaxtlar ona baxırdım, indi dönüb mənim baxdığımı görəcək deyə çox həyəcanlanırdım.bu səbəbdən göz-gözə heç vaxt gəlməmişdik . bu baxmalar eyni belə uzun müddət davam etdi. bir gün marşrut gözləyəndə dayanacaqda onu gördüm, sən demə biz tərəflərə yaxın qalırmış. mən nadir hallarda marşrutdan istifadə edib gedirdim o hazırlığa, çünki piyada elə də uzaq deyildi. həmin gün yağış yağdığına görə marşrutla gedəsi oldum. o gündən sonra isə piyada getməyi tərgitdim. hər gün eyni dəqiqələrdə evdən çıxıb o gələnə qədər 3-4 marşrutu da buraxıb onun gəlməyini gözləyib sonra marşruta minirdim. o hazırlığa gəlmədiyi gün isə ya mən də getmirdim, ya da biraz da gözləyib hazırlığa yarım saata yaxın gecikib danlanırdım. bir neçə dəfə isə o gəlmirdi, mən gecikirdim və gedirdim ki, ordadır. amma yenə sabah onu gözləyirdim. beləcə uzun müddət yol yoldaşı olduq amma dediyim kimi məsafə qısa olduğundan söhbət etməyə vaxtımız olmurdu, hazırlıqda da danışmaq olmurdu. amma ən azından aramızda bir səmimiyyət yaranmışdı. bir gün hazırlıqdan çıxanda tələsik çıxdı və dəftər kitabının bəzilərini orda qoydu, mən götürüb öz çantama qoydum və rəfiqəsinə də dedim ki, yadından çıxarmışdı mən götürdüm, özünə də deyərsən. gələn hazırlığa qəsdən getmədim , fikirləşdim yəqin ki, kitabları almaq üçün nömrəmi kimdənsə alıb mənə zəng edəcək ya da sms yazacaq. elə də oldu, həmin gün mənə sms gəldi və uzun müddət davam edəcək olan hekayə beləcə başladı. gözlərinə uzun müddət doyunca baxdım. həyatımda elədiyim özümə də ləzzət eliyən yeganə "moşşennik"liyim o kitabları götürüb hazırlığa getməməyimdir -* düzdür bir neçə il əvvəl bütün o zamanların yaşanmamış olmasını diləyirdim amma sonu nə qədər pis bitsə də, geriyə dönüb baxdığımda orada çoxlu xoş xatirə də tapıram.
azərbaycan roku?
daha çox:
-ə sənallah rok nədi? o nədi qulağ asırsan? eləcə çığırırlar.
-nətər deyrəm başın ağrımır dana ona qulağ asanda
-indi bu musiqidi sən qulağ asırsan?!
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343