qaçqınların yerlilərdən daha yaxşı yaşaması

su çərşənbəsi günü xəbər elədilərki bəs xocalı qaçqınlarına yardım paylanacaq, şəkil çəkmək lazımdı. fikirləşdimki görəsən qaçqınlar belə pis gündədiki yardım paylanır? maşınların ən yaxşısı bularda,sədərəkdə toçkaları və s şeylər keçdi ağlımdan. binəqədidəki goradil qəsəbəsinə getdik. binaya baxdım dedim ala yəni bu gündə yaşayan qaçqınlarda var? bina rəsmən çökmək üzrədi. hər tərəfinnən bayıra deşiklər var. bu 5 mərtəbəli binada 600 nəfərə yaxın adam yaşayır o şəraitdə. dar uzun qaranlıq dəhlizləri olan bina təsəvvür edin. bir dəhlizdə 30 bir otaqlı mənzil var. hər evdədə azı 4-5 nəfər adam yaşayır. xlorun iyinnən baş çatlıyır. soruşdum niyə xlorluyursuz deyir siçovulların əlinnən gecə yatmaq olmur. 21 il o şəraitdə yaşayan 600 nəfər insan əslində insan şəraitində yaşamır. bir anlıq özümü suriyada hiss etdim. deməklə alınmır nə vaxtsa yolunuz düşsə elə belə bir binaya baxın. yəni o şəraitdə olan qaçqınlarda var

qış fəslini sevmə səbəbləri

uzun qış gecəsi. şənbə günü. saat 1-ə işləyir. tək oturub bir siqaret yandırarsan otaqda, özün üçün bir ambient yaradarsan. mətbəxdəki qaynayan çaydanın buxarının səsi bu hissləri birazda rəngarəng edər. bayırda vıyıldayan külək,sinoptiklərin sabaha qar deməsi səni sanki uşaqlıq illərinə aparar. bir neçə dəqiqə bu hisslərin içinə düşərsən. ancaq öz daxilində baş verər bular hamısı və fikirləşirsən bu hisslər bütün ömür boyu davam edərdi kaş. bu andaca otaq yoldaşının tualetdə sifonu çəkməsi ilə hər şey alt üst olar. hətta sənə gəlib yenə nolub ae lomkadasan? deməsi bir tırığ effekti verər bu ambientin içinə.

azərbaycanlı dedikdə ağıla ilk gələn şeylər

youtubda bütün günü muzukalni meyxanalara qulaq asan,metro çıxışlarında höösana bir nəfəər,metroda marşrutda bütün günü əlində telefon whatsapın anasını ağlar qoyan,tıxacda signal verən,universitetə qız tutmağa gələn insanlar. deyə bilərsiz yaxşı heçnə gəlmədi ağlıva? ama yox bu ölkədə yaşamaq belə boğur adamı. buranın bir hissəsi manqurtlaşmış bir hissəsi götəgirən kimi formalaşmış gəncliyi, televiziyada faişələrin insanlara ağıl öyrətməsi, mentualetin hər addımda gözümüzə soxulması, səni tələbə kimi görüb heç bir yerdə siklərinə almamaları və saymaqla bitməyəcək bu kimi hallar məni ancaq belə fikirləşməyə məcbur edir və içimdən buralardan rədd olub getmək istəyimi birazda gücləndirir.