intiqam soyuq yeyilən bir yeməkdir

Əslində o qədər də çətin olmayan davranış biçimidir. Az biraz ağlı olan hər adam biraz planlamayla hər şeyin intiqamını ala bilər. intiqamını aldıqdan sonra onu mənəvi bir boşluqmu gözləyir yoxsa dərin bir məmnunluq hissimi bu sənin necə insan olduğundan asılıdır. Çox halda bunun verdiyi satisfaction-ı heç nə vermir. Məni həmişə intiqamdan çox sonrası maraqlandırıb və bununla bağlı ağlıma gələn özümə çox yaxın hiss etdiyim iki səhnə var. Şəxsi görüşüm burdan sonrasını oxumaqdansa həmin seriyalara baxın, bu qısa kəsitlərdən daha çox izah edə bilər fikirlərimi.

1. Avatar: the last airbender. 3-cü sezon, 16-cı seriya. The southern raiders.
Aang: "Rahiblər intiqamın iki başlı bir siçovul gürzəsinə oxşadığını deyirdilər. Öldürməyinə düşməni öldürürsən amma bir tərəfdən də özünü zəhərləyirsən."
Zuko: "bomba söhbətdi, amma bura məktəb deyil, real həyatdır"
Katara: "indi ki onun yerini bilirəm, başqa bir yolum yoxdu"
Aang: "var, bağışlamaq"
Katara: "bağışlamaq heç nə etməməklə eyni şeydir"
Aang: "doğru deyil. Heç nə etməmək asandır. Bağışlamaq isə çox çətindir"
2. Doctor who - 8-ci sezon 11-ci seriya, Dark Water
Doctor: Sən mənim güvənimə xəyanət etdin, dostluğumuza xəyanət etdin, həyatda inandığım və məni mən edən hər şeyə xəyanət etdin! You let me down! (Bizim dildə qarşılığını bilmirəm) ama sən doğurdan elə düşünürsən ki, mənimçün o qədərmi dəyərsizsən ki, mənə xəyanət etməyin nəyisə dəyişsin?

yazarların paylaşmaq istədiyi yemək reseptləri

Beef stew resepti
Bişirdiyim və yediyim ən dadlı şeylərdən biridir. 2.5-3 saat vaxt və çoxlu səbr tələb edir. hazır olduqda isə bütün əziyyətinə dəyir.
Ingridientlər:

Yarım stəkan un
1.5 kq dana əti (chuck hissəsindən)
3 yemək qaşığı bitki yağı
1 orta soğan (iri doğranmış)
2 yemək qaşığı tomat pastası
Ət suyu və ya gallina blanca (ət)
2-3 ədəd dəfnə yarpağı
3-4 kəklikotu sapı
3 orta kök
3-4 kərəviz sapı
2-3 orta kartof
1 balaca banka yaşıl noxud
Yarım litr çaxır
Böyük dəmir tava lazımdır. Yağ tavaya tökülür. Ətlər balaca kubiklər şəklində doğranır. Una batırılır. Un çırpılır. Və ətlər tavanın dibinə bir birinə yapışmayacaq şəkildə düzülür.4-5 dəqiqə (ətlərin hər tərəfi qızarıb tavanın dibinə yapşıana qədər) o tərəf bu tərəfə çevrilir. Ətlər tavadan çıxarılıb bir qaba yığılır. Bu hissədə əsas məsələ ətlərin yanmaması ancaq mümkün qədər tavanın dibinə yapşmasıdır. Soğan tavaya tökülür, 2-3 dəqiqə qızardılır, tomat əlavə olunur, 1 yemək qaşığı un əlavə olunur. Bu arada tavanın dibində qərtmək kimi bir qat əmələ gəlmiş olmalıdır. Çaxır yavaş yavaş əlavə olunub dibə yapışan ət tamamilə qaşınmalıdır. Dib təmizləndikdən sonra. Qabdakı ətlər, yığılmış suyu ilə birlikdə tavaya əlavə edilir. Ət suyu varsa ət suyu, yoxdursa gallinca blanca ilə başqa bir qazanda hazırlanmış su tavaya əlanə olunur. Dəfnə yarpağı və kəklikotu əlavə olunduqdan sonra, 1 saat müddətində yuxarı xodda qazın üstündə qalır. Bir saatdan sonra doğranmış kök, kartof və kərəviz əlavə olunur. Xod aşağı salınır, və tavanın qapağı örtülür.daha bir saat bu formada bişdikdən sonra, yaşıl noxud əlavə olunur 2-3 dəqiqə bişirdirkdən sonra, dəfnə yarpağı və kəklikotu çıxarılır və yemək hazırdır. Youtubeda tapa bildiyim ən yaxşı versiyanı da qoyuram.
https://www.youtube.com/watch?v=gg8qqtrb9lk&t=9s

sözlük yazarlarının dinləməkdən bezmədiyi mahnılar

1. Pauline Croze - La Rua Madureira

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

depressiya

Məni həyatımın ən sarsaq zamanında tutan azzar. Özümü nə qədər soyuqqanlı, məntiqli, hər şeyə geniş prizmadan baxan adam kimi hesab etsəm də, çabalasam da, qəbul etmək istəməsəm də içindən çıxılması çox çətin bir dövrdür. Həyatdan onsuz da əlimi üzdüyüm bir vaxtda üstünə üstlük götürüb müharibəyə apardılar bir də. Heç kimə də deyə bilmədim ki, qardaş, onsuz da hər şey göt günündədir, mən nədən ötrü yaşadığımı, niyə hər gün səhər yuxudan durduğumu, niyə nəfəs aldığımı, niyə sadəcə özümü asaraq bu zəhrimardan qurtulmadığımı belə bilmirəm. Siz də deyirsiz, orda müharibə gedir, getməliyik, vətəni qorumaq lazımdır. Qayıdıb kiməsə deyə də bilmirsən ki, sənöl vətəninizdən də, torpaqlarınızdan da, insanlarınızdan da daha böyük problemlərim var mənim. Onsuz desən də, heç kimin qozuna olası da deyil. Həmişə reallığı görə bildiyimə inanmışam, ona görə də reallıqla barışıb, ancaq söz verdiyimə görə ordan necəsə sağ qayıtmaq barədə düşünürdüm ancaq. Amma çox vaxt da olurdu ki, əlimdə avtomat gecə yatmağa uzananda öz özümə deyirdim ki, əlində bir kliklə bütün ağrıları bitirmə şansın var, niyə dözürsən? Dirə bu poxu çənənin altına, bas tətiyi, qurtarsın hər şey. Sonra evdəkilər gözümün qabağına gəlirdi, qayıdacam deyə söz verdiyim yadıma gəlirdi, dözməyə davam edirdim. Onsuz da normalda insan sevən bir tip deyiləm. Məncə insanların 90%-ı göt olur. Canı burnunda olan insanlar extra göt olur. Ona görə də əsasən də müharibə dövründə tək fırlanırdım. Onsuz 2 gündə bir yer dəyişirdik, gedən kimi də özümüzə səngər qazırdıq. Məcbur olmadıqca çıxmırdım səngərdən. Bir dənə balaca bir bloknot götürmüşdüm özümlə, ya nəsə yazırdım, ya nəsə çəkirdim. Gedəndə mənə elə gəlirdi ki, qorxacam, amma qozuma da deyildi heç nə. Hamı polnıy forma yatırdı, mən maykada, tumanda girirdim meşokun içinə. Qıraqdakılar fikirləşirdi ki, ya başı xarabdı, ya çox ürəkli oğlandır. Deyə bilmirdim ki, arkadaşım heç nə hiss eləmirəm mən, heç nə vecimə deyil, yarı ölü adamı tutub gətiriblər bura, sən də deyirsən ki, birdən gecə basqın olsa bəs. Olsun amk, gəlsin başımı kəssin, bitsin bu əzab. Gün ərzində gülüb, danışıb eliyirdim yanıma kimsə gələndə ki, uşaqların da ruh alının amına qoymuyum. Amma danışa danışa da içdən yalvarırdım ki, sən canın bəsdi danışdıq, çıx get, qoy oturum sakitcə. Həm də bu depresiyya uzun müddətli olduqca, insanın içindəki bütün insani duyğuları yeyib bitirir. Keyləşir adam. içimdə var olan laqeydlik duyğusunu x256 edib sağ olsun. Congenital analgesia deyə bir disorder var, insan fiziki olaraq ağrını hiss etmir, üstünə qaynar su tök, dərisi bişir, ancaq adam heç nə hiss etmir. Buna bənzər bir şey olub məndə də, ancaq məsələ fiziki yox, psixlojidir. Orda olanda bunun daha çox fərqinə vardım, bərdəyə raket atılanda uşaqlardan neçəsinin orda yaxınları, qohumları həlak oldu, onlar pis gündə, hamı təsəlli verməyə çalışırdı, məndə heç bir hiss oyatmırdı. bizdən biri şəhid oldu, 1 metr qabağımda, bədənində qəlpələr, ölü bədəni görürəm, hamı göt günündədir, ağlaşıb eliyir camaat, mən heç nə hiss etmirəm. Müharibə bitib, hamı dəli olur ki, pul nə vaxt verəcəklər, buraxın çıxaq gedək, gündə ora bura zəng edirlər, komandirlərin beynini yeyirdilər ki, noldu nə vaxt buraxırlar, hətta mənə neçə dəfə neçəsi gileylənirdi ki, sənin aran yaxşıdı, sən bir dəfə soruşub bir şey öyrənmirsən. Qayıtmamışdan 1 həftə filan qabaq oturub yeyib içəndə biri tost dedi ki, inşallah çıxaq çöldə belə yığışaq, “normalnı oturaq”, hamı qaldırdı rumkanı mən qaldırmadım, soruşdular ki, sən niyə qaldırmırsan, dedim ki, kardeş onsuz da burdan çıxandan sonra hamınızı qıracam. Güldük elədik, elə bildilər zarafat eliyirəm. Qayıdandan sonra, neçə dəfə zəng edirlər ki, görüşək edək, hamı medalın, təltifnamələrin dalınca düşüb, watsapda qruplar yaradiblar, filan yerə gedək, filan sənədlər lazımdı, axırı bezib watsapı zadı da sildim ki, ala əl çəkin də tək qalmaq istiyirəm mən. Telefonları götürməməyə başladım, vəziyyət düzəldi. Day zəng eləmirlər. Dadlı yemək bişirməyi, yeməyi çox sevmişəm həmişə. indi heç nədən dad ala bilmirəm, yemək umumiyyətlə bişirmirəm. Ancaq hazır şeylər yeyirəm, ya da mama sağolsun nəsə hazırlayıb verir. Dünyanı gəzmək istəyirdim, son 3-4 ildə pulumun 90%-ni səyahətlərə xərcləmişəm, indi bir məna görmürəm, getmək istədiyim heç hara yoxdur. Dostlar, tanışlar, demək olar ki, hamı ilə əlaqəni kəsmişəm. Həftədə bir dəfə futbol olmasa insan üzü görəsi deyiləm, iş xaricində evdən çıxmıram. Filmlərə filan da baxa bilmirəm axır vaxtlar, ancaq kitab oxuyuram. Ya da qramafonu qoşub, uzanıb puzzle yığıram. Şəkil çəkməyə çalışıram, elə də alınmır. Qabiliyyətsiz adamam mən. Bir də yazmağa başlamışam uzun müddət sonra. Hövsələm çatsa o qədər çox yamzağa, kitab səviyyəsinə çıxacam. Anam və atamın xətrinə yaşayıram deyə bilərəm. Onlar olmasa, çox könül xoşluğu ilə özümü balkondan atardım aşağı. Ancaq onlara bunu etməyə haqqım olmadığına görə, içimə soxub, gülüb yaşayıram. Take care dears, life sucks anyway.

the witcher

polyak yazar Andrzej Sapkowskinin eyni adlı romanlar seriyası və onlar əsasında çəkilmiş serial. əvvəlcə kitablar barədə deyim. Seriyanın tamamı hal-hazırda 8 kitabdan ibarətdir. ilk 2 kitab, the The Last Wish və Sword of Destiny witcher haqqındakı hekayələr toplusundan ibarətdir. Əsas seriya isə Blood of Elves, Time of Contempt, Baptism of Fire, The Tower of the Swallow və The Lady of the Lake-dən ibarətdir. Ən son çıxan Season of Storms isə aralıqda ilk iki kitab kimi hekayələr toplusundan ibraətdir. Fanstasy janrını sevənlər üçün mükəmməl seriyadır. iki aya 8 kitabın hamısını bitirmişəm, həm yazılış dili və texnikası maraqlıdır, həm də kitablar çox axıcıdır. Paralel olaraq bir neçə fərqli zaman dilimində hekayə davam edir və yavaş yavaş bir birinə toxunur. Serialda kitabdakı bu texnikanın istifadə olunması çox xoşuma gəldi. Kitabları heç oxumadan seriala baxanda bu biraz çaşqınlıq yarada bilir, ancaq sonunda tam başa düşmək üçün bir də baxmaq istəyirsən, məncə bu baxımdan da əla qərar olub. Həmçinin serialın oyun bu qədər tutmuşkən oyunlara yox, kitablara əsasən çəkilməsi daha da sevindirici haldır. Çünki kitab həm hekayə, həm personajlar, həm mosterlər baxımından çox zəngindir və bunu böyük ekranda, yüksək büdcə ilə çəkilmiş şəkildə görmək çox həyəcanlandırır adamı. Gələn seriala, bəyəndiyim və bəyənmədiyim tərəfləri deyim.
1. Triss Merigold, bərbad, hətta o dərəcə bərbad ki, adam baxanda ürəyi bulanır. Bu qədər yaxşı iş çıxarıb bu qədər bərbad bir seçimi necə edə biliblər başa düşə bilmirəm. Serialdakı ən pis şey bu aktrisadır. Kitabdakı təsvirə əsasən Trissin saçları şabalıdı-qırmızı, gözləri isə maviyə yaxın bir rəngdədir. Əslində daha qoca olsa da, bütün cadugərlər kimi çox cavan görsənir, hətta çox yerdə Ciri ona böyük bacısı kimi baxır. Serialda isə bir dənə qırışmış, hind toyuğuna oxşayan pox rəngində xalaşka tapıb çəkiblər bu rola. yazdıqca əsəbləşirəm yenə. ah triss. bunu sana nasıl yaptılar. və dəyişiklik təkcə görünüşdə də deyil. kitablarda təsvir olunan triss şən, sadəlöhv, canayaxın biriykən serialdakı triss mamarozalara oxşayır. daha çox şey demək istəmirəm, yoxsa söyüş söyəcəm. -100000/10
2. Geralt - aktyoru əla seçiblər deyə bilərəm. Həm də kitablardakıyla, oyunlardakı görünüşünü qarışıdırıb, üstünə gül suyu töküb Hanry Cavilli tapıblar. görünüşü kitabdakılara nisbətən daha bomba olsa da, seriala baxılmağı üçün başqa variantları yoxdur. Amma hər şeydən çox Henry Cavill özü də oyunun və kitabların fanatı olduğu üçün rola özünü nə qədər verdiyi açıq aşkar görünür. adi intervyulara baxanda onun və digər aktyorların cavabları arasındakı fərqdən bunu başa düşürsən. Hanry danışanda gözlərinin içi parlayır. 10/10
3. Yennefer - görünüş baxımından daha yaxşı seçim edə bilərdilər. Kitabda yenneferin gözəlliyi elə təsvir olunub ki, arada oxuya oxuya kitaba kərkinməyi gəlir adamın. Serialdakı standart ortalama hətta çirkinə yaxındır. əsas fərq kitabda yenneferin dərisi solğun ağ kimi təsvir olunur, serialda hind kökənli aktrisa seçiblər. Görünüşü bir şey olmasa da aktrisa pis oynamır. 7/10
4. Ciri - hələ əmin deyiləm, bu aktrisan xoşum gəldi ya yox bu rola görə. amma birinci sezon etibarilə nothing special. 5/10
5. Dandelion, Jaskier - aktyoru bomba tapıblar. görünüşü biraz fərqlənsə də personality-ni olduğu kimə keçirə bilib məncə. Oyundakından çox daha yaxşıdır. və üstəgəl toss a coin to your witcher mazafaka. Cavillə kimyası da yaxşı tutub üstəlik. 10/10
6. Fringilla Vigo - soxum sizin diversity söhbətinizə. hazırda məni film və televiziyada ən çox qıcıqlandıran şey budur. yeri gəldi gəlmədi, hər yerə qaradərili ya lgbt bir personaj soxmalıdırlar. bir də ki bunu belə personajlar olmuyan bir proyektdə edəsən başa düşərəm, amma bu poxa qalmış kitabda qaradərili personajlar var axı, nə məcburdur ki, kitabda qısasaç, yaşıl gözlü, meyit kimi ağ dərili bir personajı götürüb qaradərili atsifət biri edəsən. spoiler də vermiyim, üstəlik bu personaj sonradan çox önəmli bir rol oynayacaqsa. Trissdən sonra ən pox şey budu burda. -100000/10
7. MOUSESACK / ERMION - aktyor pis deyil. amma druid belə görünmür axı qadan alım. 6/10
8. KING FOLTEST - kitabdakı göt də olsa kral kimi kraldır, serialdakı osturaq torbası. 3/10
9. Cahir - Serialdakı vid fasonunu pis deyil, amma aktyor da overacting tiplərdəndir, ona görə bu da olmamış kimi görünür. Amma bunun zurnası qabaqdadı deyə hələ nəsə olacağıa ümidim var. 5/10
10. VILGEFORTZ DE ROGGEVEEN - triss və fringilladan sonra ən olmamış personaj. kitablara görə dünyadakı ən güclü cadugərlərdir, qorxuncdur, heybətlidir və s. Serialda da yenə də soxduğumun diversity-nə giriblər və hindli bir zibilyığan seçiblər bu rola. Elə bil slumdog millionerə adam axtarırdılar. -10000000/10
10. Borch Three Jackdaws - vidfasonu dəyişirsizsə belə dəyişin, kişi elə yaxşı oturur ki rola adamın heç ruhu incimir o fərqlərə görə 8/10
11. Tissaia de Vries - əla seçimlərdən biri. aktrisa elə bil bu rol üçün doğulub. ümid edirəm, flashbackla filan belə olsa gələcək sezonlarda da görərik. 10/10
12. QUEEN CALANTHE - burda da aktrisanın yaxşı oyununa görə görünüşdəki dəyişkiliklərə əşşi deyə bilirsən. Amma yenə də məncə daha yaxşısını tapa bilərdilər. Katheryn Winnick misalçün, nolardı ki, gedib ayaqlarına düşüb yalvarsaydız ki, gəl oyna bu tam sənlik roldur.
13. Xırda dəyişikləri nəzərə almasaq hekəyə demək olar kitablara uyğundur birinci sezonda. bu sevindiricidir. normalda hekayayə əlavələr etmək və ya nələrisə dəyişməkdə bir problem görmürəm, əgər bu bütünü pozmursa təbii ki, burda da bir iki sarsaq aktyor seçimi xaricində elə bir dəyişiklik etməyiblər.
14. Kitabdakı kimi hekayənin qarmaşıq göstərilməsi xoşuma gəldi. Ən çox ona görə ki, bu seriala özünəməxsusluq verir. Həm də kitabın ruhunu qoruyub saxlayır.

uşaqlıqda heyvanlara verilən işgəncələr

mütləq şəkildə uşağın psixoloji problemləri olduğundan xəbər vermir məncə. uşaqlar hər şeyi ətrafındakılardan nəzəri biliklər şəklində, və/ya da özləri təcrübə edərək öyrənirlər. bu müxtəlif şəraitdə inkişaf edə bilər. (əvvəlcədən deyim ki, bunlar elmi biliklər yox, gözləmlərim nəticəsində ortaya çıxan subyektiv fikirlərimdir)

1. tutaq ki, kənddə-kəsəkdə ya da həyətdə böyüyən uşaqları götürək. uşaq valideynlərin gözündən qıraqda digər uşaqlarla oynayır, onların heyvanlara işgəncə verdiyi görür, evdə ona bunla bağlı bir məsləhət verilməyib. bu uşaq üçün tamam yeni təcrübədir. o heyvanları canlı olaraq yox, oyuncaq olaraq görür. maşının təkərlərini sökmək olarsa, deməli qarışqanın ayaqlarını da qoparmaq olar. uşağın məlumat bazasında həyatın dəyəri barədə, heyvanların da onun kimi canlı olması və acı çəkməsi barədə heç bir entry yoxdur. bu xırda canlılara işkəncə verdikdə, o təcrübi olaraq da heyvanın acı çəkdiyini anlamır, çünki onun bazasında acı çəkən canlı ağlayır, vurnuxur, qışqırır və s. Qarışqa və digər həşəratlarda, toyuq cücədə, ilan, qurbağada bu reaksiyaların heç biri olmadığına görə, uşaq onlara əziyyət verdiyini belə anlamır. it, pişik kimi normalda əksəriyyətin simpatiya duyduğu canlılara keçdikdə isə işin rəngin dəyişir. və məncə artıq bu səviyyədən sonra uşağın psixoloji simpotmları barədə danışmaq olar. deməyin o deyil ki, uşaqların bu canlılara əziyyət verməsi normaldır, amma hansı səbəblərdən baş verdiyini anlamaq olar.

2. deyək ki, uşaq daha müasir toplumda tam qayğı və sevgi ilə yetişdirilib. ona heyvanlar və həyatın dəyəri barədə kifayət qədər məlumat verilib. bu halda belə uşaq heyvanlar üzərində eksperiment aparmağa çalışa bilər. bunun səbəbi də həmin teoremləri özünə təcrübə şəkildə sübut etməkdir. 2 uşaq təsərrüv edək. 1-ciyə isti sobaya əl vurmamalı olduğunu bütün səbəbləri və misallarla izah ediblər. dərsinin yanacağını, suluq atacağını, bir neçə gün ağrıdacağını və hətta ömürlük yara izinin qala biləcəyini tam olaraq başa düşüb. 2-ci uşağa heç nə izah olunmayıb. O sadəcə bir dəfə isti sobaya yapışıb, əli yanıb və əlində yara izi qalıb. indi bu iki uşağı bir otağa qoyub qarşılarına isti soba qoyduğunuzu təsəvvür edin. hansı uşaq daha meyilli olacaq sobaya toxunmağa?

işin şiddət tərəfilə tamamilə razıyam. el bebek gül bebek, pambıq kimi böyüdülmüş uşaqda təbii ki mərhəmət və empatiya hissi daha yüksək olacaq və heyvanları incitməkdən qaçınacaq. həmçinin uşağın içində heç bir kin, şiddət yığılmayacaq ki, bunu başqa canlılara tətbiq etsin. amma bu həddindən artıq qarışıq mövzu olduğu üçün təhlil etmək də çətindir.

depressiya

Çox oğraş şeydir. Sənə gələcəyinə mənə gəlsin deyəcəyin tip azzarlardandır. Sevdiyin insan gözünün qabağında əriyir və sənin əlindən heç nə gəlmir. Adam deyil tutub ağzını burnunu qırasan, soxub girib içəri yatasan. Dərmanla düzələn pox da deyil. Dərman ancaq keyidir. imkanın olsa çıxarıb ürəyini verərsən amma heç nə edə bilmirsən. Hətta danışmağa qorxursan. Bir sözü deməmişdən beynində 20 dəfə götür qoy edirsən ki, birdən daha da pisləşdirərəm. Əlini, ayağını belə bilmirsən hara qoyasan. Gül alasan ya yox. Vaxtında almaq lazım idi. Tək mi qoyasan, ya bəlkə yanından bir dəqiqə aralanmayasan. Oturub konsultasiyalar oxuyursan və bilmirsən oxuduqlarının hansını etmək olar. Axı o laboratoriya siçanı deyil, bu sikilmiş dünyada sənə bir anlam verən bəlkə də yeganə adamdır. Həkimə gedək demək ayrı cür zülümdür, mənim vəziyyətim artıq həkimlik deyil deməsi ayrı zülüm. O an istiyirsən ki, yer yarılsın düz ortasına kimi, maqmaya qarışıb məhv olasan ,bəlkə dinə bu ağrılar. Amma aonra fikirləşirsən ki, yox, güclü olmaq lazımdır. Onsuz da ona çətindir, sən də daha çox çətinləşdirmə. Amma nəfəsin də çatmır axı onsuz necə çəkilib qıraqda durasan.
Adamın dəymişini yerdə, kalını üstündə sikir, elə ograş şeydir bu. Ona görə nə bacararsınız edin ki, hər şey yaxşı olaraq qalsın. And don't take the things for granted.

tələbələr üçün sadə yemək reseptləri

Bir avokado, yarim limon(balaca), bir baş sarmısaq, vərməşil.

Bir avakado alıb bükürsüz bit kağıza otaq temperetaturunda iki üç gün qaranlıq bir yerdə saxlıylrsız. Həmin vaxtda avokado daha da yetişir və yumuşalır. Avokodanı tam əzib xəşil edirsiz, içinə sarmısaq əzib qatırsız, bir də yarım limon sıxırsız. Verməşili qayadıqdan sonra, suyundan bir ya da iki çay qaşığı götürüb tökürsüz mixin içinə sonra da qalan verməşili suyunu süzüb əlavə edirsiz, qarışdırırsız və hazırdı. Yeyəndə üzərinə pul bibər tökmək ən ideal variatdır. Yoxdursa, adi bibər də olar. Nuş olsun. Tələbəsiz deyə soyutm kartoşka yemək məcburiyyətində deyilsiz -*