Mənim də 5 yaşım var. Hətta təhlükəli ola bilər deyə bu mətni yazması üçün ətrafdakı böyüklərin birindən kömək istədim.
(baxma: "necə hazırlanır" temalı Tv programında qayçı lazım olduğu an)
blok başlıqlarını gizlət
yazarların əlləri
kafkanın p.j-nın musiqi gün
əfsanəvi albom qapaqları
sözaltı meme
uşaq vaxtı atanın iş yerin
sözaltı art
sözaltı art
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
Entryləri adətən istisnalarla dolu olur(özü bunu çox qeyd etməsə də). Və öz reallığını istisnasız qəbul etdirməyə çalışır?!
ibtidai sinifdə idim o vaxtlar (3-ya 4-cü sinif).
Sinifdə 3 cərgə parta var idi və müəllim cərgələrin hər birinə tapşırıq olaraq bir heyvan vermişdi ki, gedək evdə o heyvanla bağlı araşdırma edək, sinifdə danışaq. Bizim cərgəyə ayı düşmüşdü. Bizdə də həmin vaxtlar internet yox idi, ev telefonu ilə zəng etmişdim biboğluma, o da mənə internetdən oxumuşdu ayılarla bağlı məlumatları. ibtidai sinif uşağına görə diqqətə layiq bir zəhmət çəkmişdim. 4-5 səhifəlik bir şey yazmışdım, ayının ağından bozuna qədər(özüm də solaxayam əlim təmiz mürəkkəb olmuşdu). Gəl gör ki, həmin gün həmin dərsə məktəbdə müəllim işləyən bir valideyn gəldi. Valideyni gələn Uşaqda tərslikdən fillər düşən cərgədə otururdu. Müəllim də ancaq o cərgə ilə, əsas da həmin uşaqla maraqlandı sonra da başı qarışdı valideynlə söhbətə. Neçə dəfə əl qaldırdım heç qozuna olmadı müəllimin. Heç düz əməlli də bir şey etməmişdilər ha. Amma mən çox pis oldum, bir neçə saata yazdığım maraqlı mətnim - əziyyətim 45 dəqiqəlik əsəb seansında yerə vurulmuşdu. (Bəlkə də elə həmin gün təhtəlşüuruma zəhmətlə bağlı mənfi şeylər yerləşdi deyə belə tənbələm)
Entrylərə münasibət bildirmək üçün orada(entrynin aşağısında bir yerdə) balaca bir qeyd yeri olsun və entryni umbaylayanlar səbəbini qeyd etsin . Bəzən informativ xarakterli entryləri belə hansısa xiyarlar umbaylayır və səbəbi də özləri ilə axirətə gedir. Və qeyd yazanlar da anonim olub-olmamağı özləri seçsinlər.
Ağartı məhsulları istehsal edən müəssisənin adı.
P.s: qatıqları yaxşı olmasa da məncə dovğaları yaxşıdır
Kitab oxumaq kitabda itməkdir, personajın özü olmaqdır, saatlarca özündən xəbərsiz başqa bir həyat yaşamaqdır. Vacib deyil mütləq ki bunu daha zəngin dünya görüşü üçün edəsən, ya da öz şəxsini inkişaf etdirəsən. Düzdür, kitab oxumaq bunları da öz yanında gətirir amma adətən insanlar özlərini buna o qədər çox verirlər ki kitabdan zərrə zövq almırlar. Yeni başlayan oxucuların da bir çox problemi buradan qaynaqlanır. Zövq almaqla - əylənməyi qarışdırırlar. (Deyək ki, mən Pamukun üslubunu xoşlayıram, onun kitablarını oxumaqdan zövq alıram. Amma əyləndiyim kitab çox dəxlisiz bir yazıçının ola bilər.) Adətən səhv kitablarla başlayırlar və sonu da ürək açan olmur. (bax: cinayət və cəza)
(bax: yeraltından qeydlər) .Bəzən kitabın adına və üz qapağı şəklinə aldanıb lazımsız və sıxıcı kitablar oxuyurlar. (baxma: bu şəhərdə kimsə yoxdur) (baxma: kukla ustası). Bir də qısa müddətdə çoxlu kitab oxumağa çalışırlar, bir çox halda da bu onları həvəsdən salır. Arada müəyyən qədər fasilə verib bitirdiyin kitabı götür-qoy etmək daha effektiv ola bilər. Bəzən də araya "ləbləbi kitab" sıxışdırmaq da yaxşıdı. Ləbləbi kitab -yəni kiçik həcmli lakin içində çox gözəl mesajlar verən kitablar. (baxma: tiran edip) (bax: gonbul) . Heç bir dərs və zövq almadan "Bu kitabı da bitirim" düşüncəsi ilə oxuyanları heç demirəm. Zövq almadıqca da normal olaraq insan uzaqlaşır bundan. Bəziləri isə daha çox diqqət naminə bunu nümayiş etdirirlər küçədə-bacada, sosial şəbəkələrdə. Hətta iş o yerə çatıb ki normal oxucular artıq insan içində kitab oxuyanda özünü narahat hiss edirlər. Çox bəllidir ki o (s)oxucuların bir dövranı var. Bunlar gizli bir təşkilatdı. Paylaşdıqları kitabları hər biri o birisinə ötürür. Eyni kitabla bir müddət ara ilə hamısı şəkil çəktirib paylaşır. Adətən həlqəvi çərçivəli eynəklər taxırlar və paylaşdıqları şəklin altında özlərindən uydurduqları "ibrətamiz" cümlələr olur. Niyəsə də hamısının profilində, statusunda falan Nitşsedən, Oshodan aforizmlər var (barı onlardan nəsə oxuyub bir pox qansalar dərd yarı). Bu kimi şeylər o təşkilatın parollarıdı. Özlərini tanımaq üçün qurduqları metoddur. Oxuduqları kitablar da daha doğrusu oxuyurmuş kimi göstərdikləri kitablar Ahmet Batmanın, Miraç Çağrı Aktaşın, Elif Şafakın və b. kitabları olur. Mövzudan biraz yayındım, mətnimin də sonu kitab oxumaqdan çox kitab qurumsaqları(kitab qurdunun əksi) haqda oldu biraz
George Carlin-in din haqqındakı stand up şousu.
Jeff Buckleylə etdiyi dueti buradan izləyə bilərsiniz.
Nəcisin(fakeloid tərkibli maddə) ağızdan atılmasıdır. Kəskin bağırsaq obstruksiyasıdan əziyyət çəkən insanlarda baş verir. Kəskin bağırsaq obstruksiyası (OKN) qarın əməliyyatında rast gəlinən ən kəskin formalı sindromlardan biridir. Bağırsaq içindəki maddələrin təbii bir istiqamətə keçməsinin dayandırılması ilə xarakterizə olunur.
Pis olmaqlıq bir şey deyil. Gördün ki sol frame sıfırlandı bir neçə saat sonra, gir bayaq yazdığın entry-ni kopyala, sonra entryni sil. Həmin başlığa kopyaladığın entryni yapışdır, Paylaş getsin. Başlıq sol frame də yenə görsənəcək. (Umbaylayanlar: ayın son günü sezercikleri)
Yəqin ki heç bir qızın dilindən eşitmək olmaz belə bir fantaziyasının olduğunu. Gəl gör ki, Freyd belə iddia edir ki, bu şey əksər qadınlarda
mövcuddur. Təbii ki bu bir əsas deyil qadına olan təcavüz üçün(heç nə əsas deyil və olmaması üçün əlimizdən gələni etməliyik). Bəzi xiyarlar sonra səhv başa düşür bunu. Bu fantaziya əsas da içində müəyyən qədər mazoxizm küləklərinin əsdiyi qadınlar üçün idealdı. Və bir şeyi aydınlaşdırmaq lazımdır ki təcavüz fantaziyası bir rol oyunudu. Heç bir qadın ciddi bir təcavüzə məruz qalmağı istəməz, bir iki ruhi xəstə istisna olmaqla. Bəs niyə qadınların belə bir fantaziyaları olur və bundan zövq alırlar?
Dan Savage-ə görə insanlar intim qorxularını fantaziyaya çevirməyə meyillidirlər. Yəni cinsi fantaziyalarımız əslində qorxduğumuz şeylərin öhdəsindən gəlmək mexanizmidir. Bir qadın təcavüz uğramaqdan qorxarsa bunu fantaziya halına gətirə bilər və bundan zövq alar. Lakin bu mülahizə bağlı əlimizdə çox da araşdırma olmadığından doğruluğuna şübhə ilə yanaşmaq hələ ki daha məqsədə uyğundur.
Başqa bir fikrə görə təcavüz fantaziyası əsasən həqiqətən də təcavüzə uğrayan qadınlar arasında geniş yayılmışdır. Lakin aparılan müşahidələrə əsasən təcavüzə həqiqətən uğrayan qadınların bunu bir fantaziyaya çevirmək meyilləri digərlər qadınlarınkından çox deyil.
Bununla bağlı başqa bir mülahizəyə görə isə, bu fantaziya cəmiyyətin qadınların intim həyatlarına etdiyi təyziqin məhsuludur. Mülahizənin əsasında duran fikri belə izah edim: cəmiyyət cinsi həyata təyziq edir və bu qadınların təhtəl şüuruna yerləşir. Qadınlar cinsi münasibət zamanı özlərini günahkar hiss edirlər çünki bunu öz istəkləri üçün edirlər və bu səfər də təhtəlşüurda təcavüz fantaziyası formalaşır. Yəni qadın artıq istəyir ki cinsi yaxınlığı öz istəyindən kənar bir şəkildə olsun və özünü günahkar hiss etməsin. Lakin bu fikri də əsaslı şəkildə təstiq edəcək bir araşdırma yoxdur.
Bu fantaziya ilə bağlı reallığa ən yaxın fikir isə cinsi yaxınlığa normadan daha çox həvəs olduğu istiqamətindədir. Yəni bu qadınların cinsi fantaziyaları rəngarəng olur və bu kimi fantaziyalara müəyyən qədər yer verilə bilir. Təcavüz fantaziyası aktiv bir intim təxəyyülün məhsulu ola bilər.
Bu fantaziya insanların beynində əslindən fərqli bir şəkildə formalaşır. Real bir təcavüzlə fantaziya arasındakı əsas fərqləndirici məqam təcavüzə uğrayanın buna istiqamət verməsidir. Yəni fərd özü seçir kim tərəfindən təcavüzə uğrayacağına, hansı miqdar da zor tətbiq olunacağına və nəticəyə. Və qeyd edirəm ki, bu tip bir fantaziyası olan birisinin "həqiqətən də təcavüzə uğramaq kimi bir istəyinin olması" sadəcə bir mifdir.
Qaraqanın 3 addım triologiyasının adından da məlum olduğu kimi 2-ci kitabı. Maraqlı və müəyyən qədər də əhatəli kitab olduğunu düşünürəm. Həm də çox sadə dillə yazılmış, asanlıqla başa düşülən kitabdır. Məncə yeniyetməliyin orta dövrlərində bitirilsə daha yaxşı olar 3 addım triologiyası. Daimi olaraq gözümün önündə olan artıq normal qəbul etdiyimiz anormallıqları bizə sorğuladan kitab. 2ci addımdan bura maraqlı və kiçik bir mətn buraxıram:
insanların böyük əksəriyyəti ümumiyyətlə düşünmədən yaşamağı bacarırlar. insan beyni nə qədər inkişaf etsə də son 25 min ildə beyinlər getdikcə kiçilir. Bizim beyimlərimizin kütləsi Neolit insanlarının beyinlərinin kütləsindən haradasa 200-250 qram daha yüngül olub. Və bu deqradasiyanı siz də yəqin ki internetdə, şərhlərdə və insanların profillərində olarkən hiss edirsiniz. Qəribəsi budur ki, bu sosial-bioloji bir prosesdir. Bu haqda saatlarca danışmaq olar. Amma ən qısa formada belə izah edim. Bir arı pətəyində minlərlə arı yaşaya bilər. Onların içində seçilmiş ana arı, şəhzadələr və ana arını mayalandıran erkəklər olur. Bu arılar çox ağıllı mürəkkəb zehnə malik arılar olur. Amma pətəyin böyük əksəriyyəti dişi bal yığan arılardan ibarətdir. Bu arıların ömrü 30-40 gün olur və bütün işləri güllərdən nektar toplamaqdır. Bu arılar düşünmür, özündən sonra övlad vermir və ölənə qədər işləyirlər. Təbii ki, bu sistem illər ərzində formalaşıb və arıların inkişafına kömək olub. Ümumilikdə olaraq arıların sayı artıb onlar daha yaxşı qidalanıb və heyvanlar aləmində rəqabətə tab gətirə biliblər. Amma bu güclü sosial aparatın işləməsi üçün çoxlu-çoxlu primitiv, çoxala bilməyən, düşünməyən və işləməkdən başqa heç nə etməyən dişi arılara ehtiyyac duyulub. Baxın beləcə bizim cəmiyyətdə də eyni proses baş verir. insanlıq inkişaf edir, aya uçub, marsa uçacaq, dahilər doğulacaq. Amma böyük əksəriyyət öz individual seçimləri və özünüdərki itirməlidir ki, sosial tələblərə cavab verə bilsin. Ona görə cəmiyyət getdikcə savadsızlaşır, yalnız öz sahəsini bilən, bir-birinə bənzəyən, əvvəlcədən nə deyəcəyi məlum, hansı sözdə gülüb nə vaxt söyəcəyi, pulunu nəyə xərcləyəcəyi və hansı maaşa həvəslə gedəcəyi anlaşılan primitiv bal arılarına çevrilir. Demək olarmı ki, insanlıq bundan itirəcək? Əlbəttə yox. Ən elit və intellektual təbəqə öz övladlarını ən uğurlu pisxoloqlar və müəllimlər yanında oxutdurur daha sonra Oksfordlarda təhsil verir və müxtəlif sahələrdə məlumatlandırırlar. Belə uşaqlar Şopendən kvant fizikasına kimi hər şeyi anlayır, bilir və gələcək bu cür elit insanların kəşfləri və işlərinə dayanır. Və böyük əksəriyyət bu insanlara qulluq etmək üçündür. Onlar şəhzadə arılar, digərləri isə bütün gün pətəkləri üçün işləyən bal arılarıdır. Və həqiqətən də onlar insanlığı irəli aparır.
Bu kərtənkələ növündə heç erkək yoxdur. Dişilər də nəsil artırmaq üçün bir erkəyə deyil başqa bir dişi kərtənkələyə ehtiyyac duyur. Partenogenez adlanan bu çoxalmanın nəticəsində yumurtalığı döllənmiş dişi kərtənkələ yumurtadan öz kopyasını çıxarır.
Bəs nə oldu ə hər canlıdan cüt-cüt(dişi-erkək) yaradılmışdı?!
Bəzi beyinsiz feministlərin də gözündən iraq...
Hakan Gündayın 2013-cü ildə nəşr etdirdiyi triller janrındakı romanı. Qəza adında ki bir oğlanın 8 yaşından ölümünə qədər olan həyatını böyük bir ustalıqla oxucuya nəql edir. Hadisələr Qəzanın dilindən verilir və onun (Qəzanın) yeniyetməlik çağında yazdığı məqaləni sizinlə bölüşürəm.
Adi vaxtlarda xalqıyla ünsiyyətdə olan lider hansısa böhranla qarşılaşdığı zaman içinə qapanar, aldığı qərarların gələcəkdə sorğu-sual edilməməsi üçün məlumatları idarə etdiyi insanlardan gizlətməyə başlayar. Belə davranmasının başqa bir səbəbi də yarana biləcək çaxnaşmanın qarşısını alaraq öz avtoritarlığını qorumaq istəyidir.
Adi hallarda təşkilati işin bir hissəsi olduğunu fikirləşən liderin özünə qapanması, böhranın insanı tükədən təsiri ilə birlikdə idarəçiliyi şəxsi öhdəliyi kimi dəyərləndirməyə başlayar. Nəticə etibarı ilə o günə qədər xalqı üçün çəktiyi əziyyəti, verdiyi əməyi, xərclədiyi vaxtı fədakarlıq adlandırar. Böhranın davam etməsi ilə liderin daxilində yığılıb qalan fədakarlıq hissi xalqına qarşı iltihablı bir qəzəbə çevrilər. Bir vaxtlar "böyrəyini belə verəcəyi" xalqıyla arasında olan balaca bir uyğunsuzluq həmin iltihabın düşüncə aləminədə sıçramasına səbəb olar. Bu da "nankor" xalqından ayaqüstü intiqamlar alması ilə nəticələnər.
Bir tərəfdən də böhran davam edir, buna görə də xalq xilaskarı kimi gördüyü liderinin yüksələn avtoritarlığını və intiqamı xatırladan reaksiyalarını görməzdən gələr.
Böhran liderin ağladığı, qışqırdığı, təhqir etdiyi bütün travmalarının ortaya çıxdığı, ödənişini isə xalqın etdiyi psixoterapiya seansına çevrilər.
Böhran müddətində liderin xalqıyla qurduğu münasibət təminetməyə əsasən qurulmuş və cinsi təməllidir. Xalqın liderlə qurduğu münasibət isə ata obrazı kimi ailəvi xüsusiyyətlərə əsaslanır. Böhran vəziyyətində lider-xalq münasibəti ensesdir. Yəni təbiətinə uyğun olaraq mübahisədən ibarətdir.
Liderin həddindən artıq avtoritarlığını qanuni edən böhran alternativ güc mənbəyidir. Bu mənbədən əlverişli şəkildə istifadə etmək üçün liderin ölkəsini "Davamlı böhran" səviyyəsində sabit saxlaması əsas şərtdir. Bunun üçün kiçik daxili toqquşmalar yaratmaq lazımdır. Daxili müharibəylə daxili toqquşma arasındakı nazik xətt böhranın davamlılıq sərhədidir. Heç bir daxili müharibənin olmasına şərait yaratmadan daxili toqquşma yaradan bilən lider o nazik xəttin üstündə ölkəsini gəzdirdiyi müddət fövqəltəbii bir gücə qovuşur.
Liderin sahib olduğu güc hələ o sağikən adının verildiyi hava limanı, universtet, meydan, şose yollar, körpü, anbar, stadion, yeni doğulmuş körpələrin sayı ilə ölçülər.
Liderin həyatının mənası olan ölüm qorxusu adının özündən sonrada yaşayacağına əmin olmasıyla tarazlanar, psixoterapiya seansı müsbət nəticəylə sona çatar.
Məncə Gələcəyə məktub yazmaq ən yaxşı yoldur hədəf seçmək, keçmiş səhvləri bir daha gözdən keçirmək və özünü tanmaqla bağlı. Məktubun məzmunu olduqca fərqli ola bilər. Bəzən darıxıb pəncərədən tutqun səmaya baxanda, bəzən də etdiyin səhv səni əvvəlkilərdən daha çox incidəndə, Arada bir də sevgiyə ac olanda, kiminsə səmimi bir sarılmağına ehtiyyacın hava, su qədər lazım olanda edərsən bunu. tez haradansa qələm və kağız götürərsən əlinə. Yazarsan eləcə, dərdləşərsən gələcəkdəki özünlə. Ondan hətta cavab da istəyərsən, sanki xəyallarındakı "gələcək sən" artıq aşıb bu kimi problemləri. Təbii ki məktub işini daha çox sıxıntılarımız bizə dözülməz gələndə edirik. Amma şən günündə də gələcəkdəki özünə zarafatla bir kəlmə nəsə demək olar.(düzdü 10 il sonra bu zarafatı oxuyanda bəlkə sənə bərbad gələr və utanarsan özündən) istəsən məktubu saxlayarsan, içində adı keçən çox sevdiyin birini itirəndə göz yaşlarınla təzədən oxuyarsan və yaxud hədəfinə doğru olan yolda çəkdiyin əziyyətdən yorulanda bir dəfə də üstündən keçərsən saralmış məktubun bu da sənə stimul olar. Ya da heç saxlamazsan amma qəlbinin ən dərinliklərində qalar bir yerdə. Onu o an xatırlayarsan ki keçmişdə özünə verdiyin məsləhətlərə qulaq asmağın zamanı çatıb. Ya da istəsən məktubu bitirib, üstünə oxumalı olduğun zamanın tarixini yazarsan. O tarix ilk günlər heç yadından çıxmaz və zibilə qalmışa bax ki o tarix gələndə artıq məktubu unutmuş olarsan və bir gün pis bir hadisə səni keçmişinlə üzləşdirəndə məktub üzünə dirənər ki "di indi oxu məni". insanı özü ilə dost edər bu məktub, arada illərlə yaş və düşüncə fərqi olan iki insanı, eyni talehi yaşayan, eyni insanları sevən iki insanı dost edər.
Şübhəsiz ki, arka sokaklar. Bitmir ki unuda da bilək.
Çox dərin başlıqdı bu. Mentalitetimizin min şükür heç bir əksiyi də yoxdu artıqları var ancaq. Hansı ki, bu artıqları üstümüzdən atsaq biraz daha rahat yaşayarıq. Amma get-gedə hər şey pisləşir. Texnologiyanın inkişafı ilə bərabər hər kəs sosial platformalara çıxış əldə edir. Hər kəs öz reallığını öz düşüncəsini inancını və mentalitetini ən doğrusu imiş kimi ortaya çıxarır və düşüncələri hələ də bunlarla bağlı tam formalaşmamış olan uşaqlarda və yenitetmələrdə kokteyl sindromu(özüm goplamışam bunu - yəni hər şeyi bir-birinə qatmaq) yaradır. Bu uşaqlar böyüyəndə necə insanlar olacaq tam əminliklə bilmirəm amma düşüncələrim mənfidi. Mentalitet hal-hazırda ən çox dildə gəzib də, heç kimin bir yerinə almadığı bir şeyə çevrilib. Sadəcə meyardı artıq bu... bütün gün qeybət edən bədbəxt güllü tumanlı qadınların meyarı. Onlar kim bu meyardan azca kənara çıxsa o güllü tumanla adamı boğacaqlarmış kimi qeybətini edərlər. onsuz bir qadın qonşuları qeybət etməsin deyə işdən(hansı ki evə gec gəlməli olur və ya iş yoldaşları daha çox kişidi) çıxmayacaq. Sadəcə fikir verməməyi öyrənəcək. Yaxud başqa nümunə verim bir qızın ürəyi tez tez başqa kişilərin cinsi orqanlarını görmək istəyirsə o güllü tumanlı xalalara niyə qulaq assın ki? Niyə onların sözlərini özünə dərd etsin? Bir də yeni bir kərtənkələ növü var. Mentaliteti ancaq qadınlar üzərində əxlaq meyarı olaraq görək aspidoscelis "qaqaus". Bütün gün sosial şəbəklərdə "gəlin" axtaran, nə özünə nə yaxınlarına bir xeyri dəyən, bir iki ucuz fahişə ilə yatıb özünü playboy zənn edən, tanıdı-tanımadı qızların adına ləkə yaxan, evlənəndə arvadını çölə çıxmağa da qoymayan(çünki bütün kişiləri özü kimi bilir, amma bilmir ki özü hələ kişi deyil). necə deyirlər "müsəlmanlar mükəmməl deyil islam mükəmməldi"(sadəcə deyim olaraq), bunda da mentaliteti bu günə qoyan elə bizik. Mentalitet xalqın ruhudu, psixologiyasıdı xəstə insanlar da yetişəndə xalqın ruhu da xəstə olur. Necəki mentalitet anidən yox olsa milli orgiya təşkil etməyəcəyik(bunu düzgün oxu və səhv başa düşmə "etməyəcəyik" dedim yəni mentalitetsizdə əxlaqlı insanlar ola bilirik), eləcə də mentalitetlə(təbii ki bir iki istisna var) də normal yaşaya bilərik. Ümumiyyətlə mətnim istisnalarla doludur.
Onsuz yasda ayaq yoluna getmək olur ki? O qədər adam olur, yəqin ki növbədə də adam çox olar. Çox toya, yasa gedən deyiləm amma narahat yerlərdi ikisidə. Səhv anlaşılmaq istəmirəm, sadəcə bildiniz də nə kimi şeyləri nəzərdə tuturam. işəməyə də gələndə bu xalqın zərərsiz inanclarındandı, indi kimsə özünü yasdan gələn kimi qan-tər içində işməyə məcbur edirsə bu heç, ziyan ola bilər, amma bir halda ki işəyən varlıqlarıq bunu yasdan sonra etməkdə nəsə qəbahət yoxdu. Zərərsiz inanc sadəcə.. zərərli olan çox tutmaqdı.
Qabağımda uşaq yıxılanda bəzən kömək edirəm bəzən yox. Etmədiyim zamanlar, bilmirəm məni hansı qüvvə saxlayır bunu etməyim deyə, qəribə vicdan əzabı çəkirəm. Müəyyən qədər də günahkarlıq. Sənin qarşında tarix boyu milyardlarla insan yıxılıb(yıxılmaq sözdü də bir-birinə nələr edib bilirsən) amma heç nə etməmisən onlara. Məndən daha qəhbəsən yəni nə haqqın çatır məni yandırmağa? Yanası olan varsa sənsən. Yoxsa bəzi düşüklər kimi soruşmayacam niyə bizi yaratdın falan... bəlkə elə biz səni yaratmışıq?! Bu daha məntiqə uyğundu amma sənlə söhbət edirəmsə sən də varsan mən də varam.
Ayaqyolunda işəyərkən tam bitirməmiş sifonu çəkmək və sifonun dalğaları arasında öz sidiyinlə peyzaj yaratmaq.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343