starbucks

vaxt öldürmək üçün dünyanın ən gözəl yerlərindən biri. rahat kresloları, pulsuz internetləri, dəyib ilişməyən, gülərüzlü çalışanları var. kofesi də ortalamanın xeylü üstündədir. elə zənn edildiyi kimi bahalı bir yer də deyil. normal tək tək kiçik qabda alsan ortalama 1,50 usd. başa gəlir. ancaq bir çox insanın bilmədiyi bir təklifləri var ki biz bundan xeyli istifadə etmişik.

deməli görüldüyü kimi orada eyni zamanda 250 gramlıq paketlərdə qovrulmuş kofe toxumları da satılır (sumatra, kenya, ethiopia və s.) . bunların da qiyməti ortalama 7-8 usd şəklindədir. bir paket alıb kassadan xahiş etsəniz o pakettən istədiyiniz qədər dəmləyib sizə pulsuz şəkildə verə bilirlər (filterli dəmlikdə). istəsəniz yanında süt də verirlər. beləcə filtr kofe bir qabı ortalama 0,30 usd başa gəlmiş olur. bunun hamısını bir dəfədə vəya eyni məkanda içmək şərt deyil, fərqli zamanlarda və fərqli şöbələrdə eyni şəkildə istifadə etmək mümkündür.

*təbii ki bu dediklərim türkiyə və avropa ölkələrindəki mağazalarında verilən xidmətdir. bakıdakı vəziyəttən qəti xəbərim yoxdur.

türkiyə sərhəddində qarşılaşan erməni və azərbaycanlılar

türkiyədəməşhur bir facebook səhifəsində diqqətimi çəkən hekayə. bu postun müəllifi həm türkiyədən həm də azərbaycandan olan insanlar tərəfindən xeyli tənqidlərə və təhdidlərə məruz qalıb.

--spoiler--

az önce çok acayip bir muhabbete tanık oldum. sarp sınır kapısında otobüs beklerken 3 azeri genç ellerinde çantalarla sağa sola koşuşturuyorlardı. telefonla bir yeri aradılar, sanırım ulaşamadılar. yanımdaki bi başka genç ne olduğunu sordu, anlattılar: bakü'den otobüsle ankara'ya giderken otobüs bunları sınırda unutup gitmiş. o anda ordaki genç ve ben aynı anda "metro turizm mi?" diye sorduk, cevap evetti ben internetten bi telefon numarası falan aradım ama ulaşamadım. bu arada yardımcı olmaya çalışan diğer genç çok güzel bir türkçe ile kendi otobüsünün erivan'dan geldiğini, sınırdan geçeceğini, belki onları da ankara'ya kadar götürebileceğini söyledi. azeri gençlerden biri çekinerek sordu: türk müsün, erivan'da öğrenci misin? diğer genç cevap verdi:yok ermeni'yim, istanbul'da çalışıyorum. ortamda öyle bi sessizlik oldu ki, herkes dondu kaldı. azeri kız sanırım havayı düzeltmek için ermeni gence espriyle sordu: o da mı metro turizm yoksa?." yok" dedi ermeni genç: karabağ turizm. ortam daha da sessizleşti. azeri çocuklardan biri aniden sinirlendi: sen bizle, acılarımızla dalga mı geçiyosun? hem ermeni otobüsü bizi niye alsın ki? diye sesini yükseltti. ermeni genç gayet sakince: niye almasın ki, hepimiz insan değil miyiz? dedi. hem firmanın adı artcakh tour, ben sizin korkunuzu belki yener diye türkçesini söyledim, karabağ'ın ermenicesi artcakh diye ekledi. daha 5 dakika önce ekşi sözlükte hocalı katliamının yıl dönüyle ilgili başlığı okurken bi anda türkiye'de yaşayan 3 azeri 1 ermeni'nin karabağ tartışmasının ortasında buldum kendimi. ermeni gencin otobüsü geldi, muavine yer olup olmadığını sormaya gitti. utanarak yanımıza döndü: " çok özür dilerim yer yokmuş yoksa alırlardı" dedi. sonra aklıma bir zamanlar bir devlet büyüğümüzün! " afedersiniz bana ermeni dediler" diyerek farklı bir milletten olmayı utanılacak bir şeymiş gibi söylemesi geldi. sanırım devlet politikalarını, devlet adamlarını, sınırları, pasaportları, kimlikleri ortadan kaldırsak insanlar her şeye rağmen birbirleriyle barış içinde yaşayabilecekler. bir öğretmen olarak dersimi aldım ve bundan sonra ırkçı, milletçi, ümmetçi, faşist öğrenciler yetiştirmemek için elimden gelenin daha fazlasını yapmaya karar verdim. devletler düşman olabilir ama halklar asla düşman olmamalı gençler. an gelir düşman bildiklerimiz biz yolda kalmayalım diye bizden çok çabalayabilir. ermeni gencin dediği gibi:"hepimiz insanız." sonuçta.

--spoiler--

topxana meşəsi

dağlıq qarabağ zəminində azərbaycan ermənistan münaqişəsinin başlamasında qıvılcım rolunu oynayan və şuşada yerləşən palıd meşəsi. azərbaycan xalqıssri nin zəyiflədiyi dövrlər olan 1988 ci ildə dağlıq qarabağa verilən muxtariyətin ortadan qaldırılması, topxana meşəsinin qırılmasının dayandırılması kimi tələbləri irəli sürərək meydan hərəkatı adlanan nümayişlərə başlayır. yüzminlərə insan iştirak edir bu nümayişlərdə.

indi baxanda görürəm ki hər şey güllük gülüstanlıq olan bir zamanda birdən birə iki xalqı bir birinə düşmən etmek necə də asan və qısa müddətdə meydana gəlib.

eskişehir

qısa zaman öncə sırf 3-4 saat zaman keçirtmək üçün dostlarımla bərabər baş çəkdiyimiz orta anadolunun atlantisi. qışın bu dondurucu soyuğunda və xəstə halıma baxmayaraq möhkəm bəyəndim.

məncə bir yaşayış yerini 'şəhər' edən o yerin insanları və sosial yaşamıdır, yoxsa əhalinin çoxluğu vəya əhatə etdiyi ərazi deyil. bu mənada türkiyə'da şəhər ola bilmiş nadir yerlərdən biridir. insanları, cavan vəya yaşlı, mədənidir hər şeydən öncə. balacanı * it
da yanımızda götürmüşdük gedərkən, yolda görən hər kəsin münasibəti çox yaxşı oldu. onsuz mərkəzi küçələrində firəvan halda yaşayan itlərin çoxluğu da diqqət çəkirdi. varuna gezgin deyilən bir pubda oturduq birşeylər yeyib içmək üçün. orasını da çox bəyəndim, hem qiymətləri babatdı həm də gülərüzlü servisləri var, ki bizim balacanı da xoş qarşıladılar.

imkan tapsam bir də yay aylarında getmək istəyərdim. bir də o porsuk çayının kənarındaki yaşıllıqda çadır qurmağa icazə verərlər mi öyrənmək istərdim. yaman gözümə kəsdirdim orasını , bilən varsa aydınlatsın görək nə edirik.

evdə pivə istehsalı

bir müddət qabaq sosial media vasitəsi ilə xəbər tuttuğum, ilk baxışda ağlıma yatan və butikbira.com dan dəm dəstgahını sifariş verərək başladığım məşğuliyyət. ilk başda təbii ki, məsələyənin incəliyinə çox da bələd deyildim. artıq 3cü partiya pivəni də mayaladıqdan sonra yavaş-yavaş incəliklərinə bələd olmağa və bu işi ciddi mənada sevməyə başladım.

ilk əvvəl işin maliyyət məsələsi cazib gəlsə də artıq o baxımdan heç də çox məna ifadə etmir. çünki artıq bu işə ayırdığım zaman və göstərdiyim əmək maliyyət fərqini aşır mənim gözümdə. ancaq artıq işə hobbi olaraq baxmağa başladığım üçün və xərclədiyim zamanı zövqlə keçirdiyim üçün məsələ artıq başqa hal alıb.

toplamda 3 ayrı partiya halında 3 fərqli tip pivə mayaladım. premium pilsner, amber ale və buğda pivəsi . dediyim kimi, işin butulkaları təmizləmə və dezinfeksiya hissəsi xeyli əziyyətlidir və zaman alır. ancaq, şüşələri doldurub üstünə öz etiketlərini tasarlayıb yapışdırmaq və dost tanışa ismarlamaq, onlardan gözəl feedback lər almaq qürürlandırır insanı.

sevgililər günü

elə uzun müddətli münasibətlərə onsuz da vərdiş etməyən biri olaraq hər il xüsusiylə 14 fevraldan öncə sonlandırıram əlaqəni. niyə belə birşey etdiyimi özüm də bilmirəm, normalda xüsusi günlərə onsuz da antipatiyam var ancaq bu güne əməlli başlı nifrət edirəm. bəzi hallarda heç qarşı tərəfin gözləntidə olub olmamağına diqqət etməyərək edirəm bunu. özümdən asılı olaraq və şüurlu bir şəkildə etdiyimi düşünmürəm. sanki içimdə, beynimin dərinliyində düşüncələrimi və iradəmi kontrol edən bir mexanizma var və belə əngəllər törətməklə həyatımla qoz qoz oynayır.

nəysə, hər halda müqəddəs valentin bayramınız mübarək olsun.