türkiyə

bir ölkədə hər kəs mi yanıq olar a kişi? bilmirəm bilirsinizmi, language exchange etmək üçün bir sıra sosial platform və saytlar mövcuddur. demək siz öz dilinizi qarşı tərəfə, qarşı tərəf də öz dilini sizə öyrədir və ya çalışır. azərbaycan dili rəvacda olmadığı üçün məşq etmək istəyəndə ana dilimi türk və ya ingilis dili olaraq qoyuram. amma bu türklərin əlindən poxa dönüb artıq həmin saytlar. 7-dən 70-ə, evlisi də subayı da, hamısının tək dərdi qız tutmaqdı. rus dilində məşq etmək istəyirsinizsə, onsuzda heç kim sizlə danışmır. çünki beziblər artıq bu türklərin əlindən. qızın biri ortaq bölməyə türkcə nəyisə soruşmaq üçün yazır, altına 150 comment döşəyirlər. elə bilirsən həyatın sirrini soruşub. commentlərdə də budu aşağı yuxarı, tanış olmaq istəyən kim, nömrə istəyən kim, yaşadığı yeri soruşan kim, bax sənin nəyinə lazımdı onun nömrəsi. qız axtarırsan sikdir get tindera, ya da instagramdan yaz, zəli kimi yapışıb əl çəkmirlər, sonra da sabah xarici ölkəyə filan çıxıb gedəndə şikayət eliyirlər ki, xaricdə türklərə irqçilik edirlər. mənim ölkəmə də sənin kimisi gəlsə, irqçinin allahı olaram.
sonra da başlıyırlar ki, niyə bu insanlar ağaca, itə, pişiyə, butulkaya, açar deşiyinə təcavüz edirlər. abazandılar çünki, bilmirəm türk tərbiyəsindədirmi problem, yoxsa nədədir. belə abazanların əlindən ölkələrinə götlü başlı turist də gəlmir heç.
mənim əvvəllər türklərə ən çox rast gəldiyim yer online oyunlar olub, vaxtilə azərbaycan serverləri yaxşı işləmədiyinə görə məcbur ya türk, ya da rus serverində oynamalı olurdun. türk serverinə cəmi 1 həftə dözə bilmişdim. yüzdə 90-nı toxic playerdı adamların. rus serverinə girirsən adamlar öz işindədi, heç kim heç kimə ilişib eləmir, normal şəraitdə oyunlarını oynuyurlar. ölkə olaraq da belədi, hal hazırda türkiyə rusiyadan hər cəhətdən 100 il geridədi. avropa ilə qarşılaşdırmıram belə.
türkiyədə soruşsan hamı dindardı, amma dinini bilən tək tük adam olar, onlar da ateist, eynən azərbaycanda olduğu kimi.
adamlar özlərini mədəniyyət, əxlaq nümunəsi kimi aparırlar, amma gözləri onun bunun arvadındadı, elə ona görə də söyüb eliyəndə birinci onu hədəf alırlar.
kiçik qardaşım təhsilini davam etdirmək üçün türkiyədədi. amma mənə ümumiyyətlə maraqlı deyil nə vaxtsa türkiyəyə getmək və ya orada qalıb yaşamaq. qardaşımı görmək üçün belə olsa. ölkə çox gözəldi ona söz yox, istanbul, izmir, bursa kimi şəhərlər həmişə mənə maraqlı gəlib. amma yox, insanı insan deyil ölkənin, o cəhətdən azərbaycan çox irəlidədi.

aşiq olmaq

Hal-hazırda günəş işıqlarının pəncərəmi aydınlatmağa başladığı, 35-40 yaş xalaların arıqlamaq naminə yüngül qaçış, gəzinti etdiyi bir saatda mən balkonda oturub kitab oxuyuram. Bu saata qədər məni oyaq saxlayan kitab ayala malach pinesdan failing in love, Why we choose the lovers we choose'dur. Yəni qısaca deyir ki, aşiq olduğumuz insanları nəyə, hansı kriteriyaya görə seçirik. Bir gecədə 400 səhifəlik kitabın yarısını yedim, bitirdim. Oxuduğum qədəri ilə isti-isti müəyyən məsələləri müəyyən etməyə çalışacağam.

Demək yazarımızın dediyinə görə ilk görüşdə eşq demək olar ki, yoxdur. 11 faiz, əgər dəhşət gözəl və ya yaraşıq abidəsi deyilsinizsə birinin sizə ilk görüşdə aşiq olması imkansıza yaxındır, sözlükdə yazar olaraq fəaliyyət göstərirsinizsə böyük ehtimal bu kateqoriyaya girmirsiz. Bir insanın aşiq olmasında müəyyən faktorlar rol oynayır.

1) coğrafi faktor. Əgər eyni ölkədə, eyni şəhərdə yaşayırsınızsa aşiq olma ehtimalınız çox yüksəkdir. Hətta eyni iş yerində və ya eyni universitetdə, eyni mövzu ilə maraqlanan insanların ətrafında tanış olanların sayı olduqca yüksəkdir. Kitabda tanışlıq amilindən də söz açılır, belə ki, ilk tanış olduğunuz biri tərəfindən rədd edilmə ehtimalı çox yüksəkdi, yəni birinə onu sevdiyinizi deməmişdən öncə sizi tanıdığından əmin olmaqda fayda var. ilk görüşdən birinə çox da bel bağlamamaq lazımdır yəni.

2) Çətin bir situasiyaya eyni anda düşmək insanları bir-birinə daha da yaxınlaşdırır. Məsələn ilk dəfə görüşüb qorxu filminə gedən cütlüklər bir-birinə daha yaxından bağlanırmış. Xaricdən gələn çətinliklər eşqi daha da qüvvətləndirir. qızına bu oğlanla gəzmə deyən atanın qızı həmin oğlana daha çox aşiq etdiyindən xəbəri yoxdur.

3) Nə qədər qulaq ardına vursaq belə, mağarada yaşayan atalarımızdan bizə miras qalan bir xüsusiyyət var, insanların xarici görünüşünə fikir vermək. Xarici görünüş önəmli bir faktordur, freuda görə qızlar atasına, oğlanlar anasına bənzəyən qızlara/oğlanlara qarşı daha simpatiyalı olurlar. Hətta boyun belə önəmli olduğu deyilir. Qadınlar özündən daha uzun olan kişiləri daha çox sevirlərmiş. Həm kişi, həm də qadın üçün idmanla məşğul olmaq, nə çox kök nə də çox arıq olmamaq üstünlük hesab edilir.
Kişilər üçün status çox önəmlidir. Hətta deyilir ki, qadınlar varlı/yüksək statuslu insanla evləmədən öncə ona aşiq olacaq qədər ağıllıdır.

4) Bizə etnik, görünüş, xasiyyət cəhətdən bənzəyən insanlarla yaxınlıq qurmağa daha çox meyilliyik, yəni xoşladığınız insanın sevdiyi şeyləri sevmək sizi ona daha çox yaxınlaşdıra bilər. Hətta qadın və kişi özündə sevmədiyi cəhətin yaxşısını qarşı tərəfdə axtarır. Məsələn öz burun quruluşunu sevməyən bir qadın, burnunu gözəl hesab etdiyi kişiyə daha tez aşiq ola bilər. Bununla da özünün sevmədiyi bir xüsusiyyətini qapada biləcəyinə inanır.
Əlbəttə kitabda bu mövzuların hər biri daha aydın və elmi əsaslara söykənərək izah edilir. Əgər məqsəd aşiq olmaq deyil, sadəcə vaxt keçirməkdirsə, sinəsi tüklü şairdən 1 aylıq udemy kursu satın almağınızı məsləhət görürəm.

ikejime

Yapon ustaların balığı öldürülmək üçün tətbiq etdiyi alternativ üsul. Həmin ustalara görə sudan ayrıldıqdan sonra nəfəssiz qalıb ölən balıqların əzələlərində qan yığılır və bədənə adrenalin hormonu salındığı üçün əzələ bərk olur, əti isə acı dad verir. ikejime üsulunda isə balığın gözünün biraz üstündən iti uclu mismara bənzər bir alət batırılaraq, beyin dəlinir və balıq tez bir şəkildə dünyadan köçür. Qəlsəmələri və quyruğu hər iki tərəfdən kəsilir, bədənə yığılan qan soyuq suya salınaraq boşaldılır. Daha sonra gərgin əzələnin rahatlanması üçün balıq buzun içərisində mühafizə edilir. Bu cür üsulla öldürülən balıqlar daha uzun müddət buzun içərisində saxlanıla bilir. Yapon ustalar sadəcə balığı yox, bir çox dəniz canlısını eyni üsulla rahat və tez bir şəkildə öldürə bilirlər. Qabıqlı dəniz canlıları isə öldürülmür, onlar diri-diri qaynar suda bişirilməlidir.

zevs

Son videosunda ermənilərlə görüntülü əlaqə saxlayıb, bayraqlarını yandırıb, qıçı-qırıq rus dili ilə onları peysər çıxartmışdır. Halal olsun, vətənin belə gənclərə ehtiyacı var. Vətən səninlə qürur duyur. Bu dəqiqə ermənilər pərişandı, biabır olublar, nə edəcəklərini bilmirlər, qorxularından girməyə deşik axtarırlar. Bütün avropaya, rusiyaya, amerikaya yayın bu videonu, görsünlər ki arxalarında durduqları ermənilər artıq təscilli peysərdirlər.

(youtube: )

pınar gültekin

Köhnə sevgilisinin bağ evinə çağırması üzərinə son dəfə görüşmək üçün gedən və vəhşicəsinə öldürülən qadın. Əlbəttə qadını öldürən adam canidir, ən böyük cəzaya layiqdir, hətta belə insanlara görə edəm cəzasının gəlməsini dəstəkliyirəm. Amma belə bir gerçəyin də mövcudluğunu anlamaqda fayda var, ümid edirəm ki, burada dediklərim səhv tərəfə yozulmaz. Dünyada manyak, şizofren, bir sözlə insan öldürməkdə heç bir əngəl görməyən, cəzadan qorxmayan milyonlarla insan olduğunu qəbul etməliyik. Və buna uyğun yaşamalıyıq. Əlbəttə öldürülən insanın heç bir günahı yoxdur, amma öldükdən sonra bunun heç bir fərqi də yoxdur. Öldürülən qız üçün həmin adamın cəzasının nə olacağının heç bir fərqi yoxdur. Əlbəttə çox gözəldir və ya yaraşıqlıdır yaxud pulu çoxdur deyə anormal bir insanla sevgili ola/evlənə bilərsiniz. Qız və yə oğlan heç bir fərqi yoxdur, bu həyat sizindir və istədiyiniz kimi yaşamaq haqqınızdır. sadəcə verdiyiniz bir qərarın nəticələri barədə düşünməlisiniz. Biri ilə bərabər olmadan qabaq, çağırılan yerə getmədən qabaq, hər söyüşə və ya hərəkətə reaksiya vermədən qabaq 2 dəfə düşünməkdə fayda var. Şiddətə dur deyə bilmiriksə, ondan qorumağı bacarmağa məcburuq, uzun və sağlam bir həyat yaşamaq üçün. Mən də istəyərdim tam müasir və mədəni bir toplumda yaşamağı, amma insan deyilən varlıq budur nə etmək olar? Əlbəttə bizdən asılı olmayan səbəblərə görə də başımıza hər şey gələ bilər. Bu da bir gerçəkdir təbii ki. heyvanlar aləmində də belədir. Təbiətdə predatorlar var və bütün heyvanlar da buna uyğun yaşamalıdırlar, əks halda özündən güclü bir heyvanın yeməyinə çevriləcəklər. insan da çox fərqli deyil əslində, bir anlıq sevginin və ya hirsin gətirdiyi korluq bizə istənilən hər şeyi elətdirə bilər. Məntiqi hər zaman duyğuların üstündə tutmaq lazımdır, yalnız bu şəkildə özümüzü qoruya bilərik. Və hər zaman riski hesablamağı bacarmalıyıq, yolda öldürülmək riskimiz 10 faizdirsə, müharibədə 90 faizdir. Yerinə görə davranmağı bilmək həyat qurtarar.

nureddin yıldız

Arada bir gülmək üçün açıb vaazlarını dinlədiyim umbay. Əsas da qadınlar haqqında gic-gic vaazlar verir. Amma zarafatsız cəmiyyəti korlayan məhz belə insanlardı. Buna qulaq asan yaşca cavan kütlə artıq qadınlara fərqli gözlə baxmağa başlayır və sonra da öldürülən qıza " o da açıq saçıq geyinməsəydi" deyənlər törəyir.

Nəysə. vaazlarından birində 6 yaşındakı qızla 25 yaşındakı kişinin nikahının mümkünlüyündən danışır. Əslində bu şəkildə danışmasını yadırğamıram, peyğəmbəri 60 -70 yaşında olub, 9 yaşında bir qızla evlənən başqa nə deməlidi?

Digər bir vaazında qadınların 90 km-dən artıq yanında bir kişi olmadan gəzməsini qadağan edir. Buna görə də qadınların hər birinə bu alətdən bir dənə almağı tövsiyyə edirəm. link

Xoca əfəndimiz deyir ki, qadınlarla kişilər eyni bir liftə minməməlidir. Çünki burada xəlvət olmaq üçün şərait yaranırmış. Əminəm ki, bütün kişilər liftə minəndə xəlvət olmaq haqda fikirləşirlər, hətta bəzən düyməni basıb qapını açıq saxlıyırıq ki, bidənə qadın gəlib minsin də xəlvət olaq. Amma quranda indiyə qədər belə bir qadağaya rast gəlməmişəm, deyəsən o vaxtlar ərəbistanda lift yox imiş.

azərbaycanda çəkilə biləcək porno film üçün ad təklifləri

(bax: babək)

tanrıya veriləcək tək sual

Tanrıya verə biləcəyim tək bir sual var - "sən bacararsanmı?".
Uşağına 1 velosiped belə ala bilmədiyi üçün "mən nəyə lazımam onda?" deyib intihar edən atanın qəhrini çəkə bilərsənmi? Səngərdə gözlərinin önündə öldürülən əsgər yoldaşının qisasını almaq üçün düşmənə atəş açan, sonra isə prikaz verilmədən atəş açdığı üçün eşşək balası kimi döyülən, şərəfi, namusu ayaqlar altına alınan əsgərin çəkdiyi əzabı sən çəkə bilərsənmi? 3 uşağına baxmaq üçün gecə gündüz işləyən, işlədiyi yerdə də alçaldılan, xor görülən ananın göz yaşlarına cavab verə bilərsənmi? Böyük dövlətlər silahlarını sata bilsinlər deyə çıxan müharibələrin, öldürülən minlərlə insanın, başsız qalmış ailələrin cavabını verə bilərsənmi? Kimi günahlandıraq indi, mükəmməl bir dünya yaratdığını iddia edən tanrını mı? Və yaxud yaratdığı "ən mükəmməl varlıq" olan insanı mı? Günahkar kimdir?

Hakan gündayın çox sevdiyim bir sözü var : bizlər yaxşı insanlar deyilik, yaxşı insanlar çoxdan öldülər, müharibələrdə şəhid oldular, azadlıqları üçün öldürüldülər. Bizlər namussuzların, təcavüzkarların, zəif və iradəsiz insanların, savaşdan qaçanların övladlarıyıq.
Yer üzündəki bütün dinlər sadəcə və sadəcə insanların gözlərini boyamağa, onlara heç bir zaman gerçəkləşməyəcək xəyalları satmaqla məşğuldur. Niyə mənim insan kimi yaşamağa haqqım yoxdur deyən bir fəhləyə, uşağı şikəst doğulan anaya bu sənin imtahanındır, biraz səbr et cənnətə gedəcəksən deyər, amma özünü öldürüb eləməyəsən ha, bu ən böyük günahdır. bu dünyanın sənə ehtiyacı var, yoxsa biz kimə xəyal satarıq?

Keçən il elmlərdə bir çay evinə getmişdik, oturub domino filan oynayıb, çay içəcəkdik. Yerimizə keçəndən sonra ofisiantı çağırdıq, qoca xalanın biri gəldi, heç yeriyə də bilmirdi, utana sıxıla bir çaynik çay və şokolad istədik. Biraz sonra gətirdi, "xala bütün bu stollara sən təkbaşına baxırsan?" Deyə soruşduq. Hə bala dedi, üstəlik sadəcə stollara baxmırdı, hər yerin təmizliyindən, qab-qacaqların yuyulmasına qədər bütün işlərə o baxırdı, səhərdən axşama qədər, bir tikə çörək üçün. Bunu eşidəndən sonra hamımız sus-pus olduq, içdiyim çayın dadı da mənə acı gəlməyə başlamışdı. "Gəl sən otur, dincəl biraz, mən baxım sənin yerinə" demək istədim. Kim bilir nə əziyyətlər çəkirdi. Bu dünya belə insanlarla doludu, özümüzü aldadıb, ucu mənə çatmır onsuz kimə nə olur olsun deyə bilərik, instagramda, whatsapda ya əli ya məhəmməd deyə status paylaşıb özümüzü həqiqi dindar kimi göstərə bilərik, amma bunun kimə nə faydası var? Bir tərəfdə acından insanlar ölürsə, bir tərəfdə də varlının biri bir yeməyə dünyanın pulunu sayırsa dinin, tanrının kimə nə faydası olacaq? Bizi yaradan bir tanrı varsa belə əminəm ki, əli sikində gəzir, zövq alır əzab çəkdirməkdən, yaratdığı xaosa tamaşa etməkdən. Bu qədər əzab verdiyi bəs deyilmiş kimi bir də cəhənnəmə göndərməklə təhdid edir, əgər həqiqətən də belədirsə, göndərsin cəhənnəmə məni, bütün bunlara bais olan insanın necə əzab çəkdiyini görmək istəyirəm. Lazım deyil cənnəti də, hurisi də.

aşiq olmaq

Məktəb şagirdi olduğu illərdə hər kəsin ən az bir dəfə də olsa aşiq olduğuna əminəm. Elə mən də belə bir zamanda anladım eşqin varlığını, yaşatdığı hissləri və sonda insanın qəlbinə bir bıçaq soxulmuş kimi ağrı verən əzabını.
Demək təxmini 14-15 yaşlarında olardım, o zamanlar işim-gücüm dərs oxumaq idi, ünsiyyətcil biri olmadığım üçün də tək-tük dostum vardı, türklər demiş 1 əlin barmağını keçməzdi. Bir məsələni də qeyd edim ki, oxuduğum müddət ərzində atamın işi ilə bağlı olaraq 4 məktəb dəyişmişəm, tez ünsiyyət qura bilməməyimin əsas səbəblərindən biri də olduğum yerə aid hiss edə bilməməyimdir, nəysə. Təzə məktəbə başladığım 2-ci ilim idi. Müəllimimiz ilin başında yeni bir qayda ilə gəldi, demək bundan sonra 1 oğlan 1 qızla oturacaqdı. Onsuz da danışdığım 3-4 nəfər vardı, indi bütün dərs prosesində sus-pus oturmağa məcbur olacaqdım. eyni partada oturduğum qızla keçən 1 ildə demək olar ki, heç ünsiyyətim olmamışdı, qızla nə danışmaq, necə danışmaq lazımdı onu da bilmirdim. amma gizlidən-gizliyə biraz xoşum da gəlirdi, o vaxt elə də çox kriteriyam yox idi, gözəl olsun bəs edərdi. Amma xoşbəxtlikdən söhbətimiz də tutdu. Dərs boyu söhbət söhbəti açırdı. indiyə qədər mənə düşüncə olaraq bu qədər bənzəyən bir qıza daha əvvəl rast gəlməmişdim. Ona olan sevgim 1-ə 5 artmışdı. Bunun da qazı ilə də hər fürsətdə onu güldürməyə çalışırdım, gülüşü bir rəssamın əlindən çıxmış ən gözəl sənət əsərini xatırladırdı mənə. Qış aylarının birində xəstələndi və düz 2 həftə dərs buraxdı, sanki boşluğa düşmüşdüm, deyib gülə bilmirdim. Dərslərimə də fikir verə bilmirdim, ağlım onda idi. Tez tez hal əhval tutur, vəziyyətini soruşurdum. Amma yemək zad yeyirdim, o qədər də yox, dünya da dağılsa yeməyimdən kəsən deyiləm.
Nəysə iki həftənin sonunda geri qayıtdı, o qədər sevinmişdim ki. Amma nəsə fərqli idi, əvvəlki kimi deyildi, salam verirdim, quru bir salamla cavab verirdi, söhbət etməyə çalışırdım, qulaq ardına vururdu. Tez-tez də telefonda kiminləsə yazışırdı. Dəli olacaqdım, düz 1 ay belə davam etdi. 1 aydan sonra yenidən mənimlə danışmağa başladı, sanki yenidən doğulmuşdum. Hər söhbətdə də sanki mənə siqnal verirdi, sevdiyini büruzə verirdi yəni. Bir dəfə isə artıq əməlli başlı sevgi haqqında danışmağa başladıq, həmin gün hansı müəllim gəldi, hansı getdi, hansı dərs olub-bitdi bilmədim, vecimə də deyildi, gözüm ondan başqa heç kimi görmürdü. dərsin sonunda masanın mənim olan hissəsinə balaca bir kağız parçası qoyub, sinifdən çıxdı. Kağızı ürəyim döyünə döyünə açdım, "məni sevirsən?" Yazılmışdı. Nə qədər vaxt keçdi bilmədim, elə key kimi kağıza gözümü zilləmişdim. Həmin gün hər şey gözümə daha fərqli gəlirdi. Çiçəklər, ağaclar, quşlar, hətta qonşunun balkondan asdığı corablara belə baxanda ürəyim açılırdı. O gün həyəcandan yata bilmədim, səhər açılan kimi ilk dəfə hamından əvvəl durub formamı geyindim, ilk dəfə idi ki, məktəbə getmək üçün bu qədər həyəcanlı olardım. ilk dərsi yol verdik, tənəffüsdə həmin kağızı qızın əlinə tutuşdurdum, içində "hə, səni sevirəm" yazmışdım, dəli kimi filan da yazacaqdım amma dedim tay ağ eləmiyim. Açıb oxudu və çantasına qoydu kağızı, qıpqırmızı olmuşdum, dilim söz kəsmirdi, o vaxt məndən nəsə soruşsaydı, yəqin ki, "həbə hübə" deyə cavab verərdim. Amma sonra nə qədər gözlədimsə də o kağız haqqında da, sevdiyimi etiraf etməyim barədə də heç nə demədi, sanki onu yazan əkizi filan idi. Heçnə olmamış kimi yenə köhnə söhbətlərimizə davam etdik, "hə indi nəyik ki biz?" Deyə soruşmağa da cəsarət etmirdim. Günlərin bir günü yenə ilk dərsdən gəlib partaya quruldum yerimi isitdim və qızı gözləməyə başladım, qoy o heçnə olmamış kimi davransın, eybiyox, mən onu sevirəm, mənə bu da bəsdir kimi sözləri beynimdən keçirirdim ki, qatilim sinifə daxil oldu, keçib arxa partalardan birində ibnənin birinin yanında əyləşdi. Necə yəni? Bu necə ola bilərdi ki? Gün boyu 2sini oğrun-oğrun izlədim, onlar danışdıqca, deyib-güldükcə mən məhv olurdum. Dərsdən çıxanda qız günahım qədər sevmədiyim bu ibnənin əlindən tutmuşdu. Eləcə çıxıb getdilər, mən də arxalarından baxıb qaldım, olanlara bir məna verə bilmirdim. Sən demə xəstə olduğu müddətdə həmin o ibnə tez-tez bununla danışıb eliyib, evlərinə filan gedib, qızın da əvvəldən elə bu xiyardan xoşu gəlirmiş. Sevgili olublarmış o arada. Sonra da dava eliyiblər, küsüşüblər onda da qız gəlib yenə mənlə danışmağa eləməyə başlıyıb, bunu qısqandırırmış guya, sonra da təzədən barışıblar. Mən necə bu ikisinin sevgili olduğunu bilə-bilməmişəm deyə başımı dağa-daşa döydüm. Həqiqətən də sevən insanın gözü kor olurmuş. Müəllimlə də yerini dəyişməsi üçün gedib danışıbmış. Qısaca Qəlbimi parça-parça edib, üstünə işəmişdilər sanki. Həmin il qurtarmaq bilmədi, ilin axırına qədər də fərqli bəhanələrlə oğlanla aramızda tez-tez dava düşürdü, başqa heç kimə də demədiyim üçün səbəbini anlaya bilmirdilər. yəqin ki qız da etirafım barədə sevgilisinə heç nə deməyibmiş. Gözündə o qədər də dəyərim olmuyubmuş. Amma sevmirdisə niyə belə bir sual verdi mənə anlaya bilməmişdim. Yəqin ətrafında ona aşiq olanların çox olduğunu bilmək mənəvi bir zövq verirmiş. Daha sonra elə qızla da salam sağolu kəsmişdik.
Xoşbəxtlikdən ilin axırında atam yasamala köçməyi qərarlaşdırdı, məni məktəbdən çıxartmaq fikirləri yox idi, amma uzaq olar, gedib gələ bilmərəm filan deyib zırıldadım, axırı məktəbi də dəyişdirə bildim. O gündən sonra bad boy oldum, qabağıma çıxanla sevgili oldum, ayrıldım demək istəyərdim, amma heç bir pox olmadı və həyat yenə də öz tempində davam etməyə başladı. Amma bu təcrübə mənə insanlardan şübhə etməyi öyrədə bildi. Heç nəyə kor-koranə inanmıram artıq, əsas da sevgiyə. Acı dolu bir xatirə kimi qaldı bu məndə.
Yenə yadıma düşdü kədərləndim gecə-gecə. qoy gedim bir siqaret yandırım...

gəlinin belinə bağlanan qırmızı lent

Mənə hədiyyə bağlatdırarkən istifadə olunan lentanı xatırladır. Yəni burada hədiyyəni bağlı qutuda verən adam demək istəyir ki, bu "malın" sahibi sənsən və səndən əvvəl bunu işlədən heç kəs olmayıb. Mal sahibinin də maldan istədiyi kimi istifadə etmək hüququ var. Bir insanı alçaldıb "əşya" səviyyəsinə gətirmək problem deyil, amma iki insanın bir-birini sevib evlilik olmadan əlaqədə olması "ən böyük əxlaqsızlıq" sayılır. Belədə Bütün günü avropa insanının əxlaqsızlıqlarından danışırlar. Xalqımızın ən qədim adətidi axı bu, öz gözündəki tiri qoyub, özgəsinin gözündə çöp axtarmaq.

azərbaycanda karantin rejimi

Özünü doğrultmayan qərar. Qərarı verəndə bir durub düşünmək lazımdı ki, bunun nəsə bir xeyri varmı? Gördün yox , bir nəticə hasil olmadı, nə ölənlərin, nə dəki yoluxanların sayında bir dəyişiklik oldu, bunu uzatmağın nə mənası? Bəs onda bizim karantində qalmağımızın səbəbi nədir? Səbəb başımızdakıların Mübarizə aparmaq yerinə çəkilib müdafiədə durmasıdır, bəlkə nə vaxtsa virus insafa gələr, çəkib gedər. Səbəb virusla mübarizə üçün ayrılmış pula göz tikilməsidir. Səbəb boşalmış büdcəni yersiz cərimələrlə doldurmaqdır. Nəticədə girən yenə kasıb və orta təbəqəyə girir.

annenmaykantereit

Küçə çalğıçıları olaraq başlayıb sonradan məhşurlaşan alman musiqi qrupu.

(youtube: )

(youtube: )

yazarların prezident olacağı təqdirdə edəcəyi islahatlar

Prezident olduğum ilk gün prezident postunu ləğv edər, yarı-avtoritar rejim tətbiq etməyə başlayardım və bundan sonra "führer" adlandırılardım. Yarı deməyimin səbəbi isə mənim avtoritar rejimimin sadəcə siyasi partiyaların və medianın gücünü əlindən almağa yönəlməsidir. Həmçinin ölkədə kapitalist rejimin tətbiqi səviyyəsini azaldardım. Digər totalitar liderlər kimi faşizm, nasizm və ya kommunizm kimi bir ideologiyaya ehtiyac duymadan dövləti idarə edərdim. Dini dövlətdən əsas da siyasətdən tamamilə ayırardım. Amma ləğv etməzdim, insanların kontroldan çıxmaması üçün dini görüşlərə ehtiyacı var. Hər cür dini düşüncənin hətta satanizmin belə, açıq ibadəti üçün şərait yaradardım. Podvalda zadda düşüb pişik kəsməsinlər, nə edirlərsə gözümün qabağında etsinlər.
Konstitusiyanı da saxlayardım, bir şərtlə ki, başdan yenilənsin.
Avtoritar rejim olduğuna görə onsuz səsvermə də olmayacaq, amma zənnimcə heç kim buna etiraz etməzdi.
indi Ölkədə Onsuz da səsvermənin nəticələri başdan bəllidi. Demokratik səsvermə onsuz da axmaq bir sistemin parçası olduğunu dəfələrlə sübut edib.
Müxalif partiyaları, sağçılıq, solçuluq kimi ideologiyaları ləğv edərdim. Bunlar xalqı bölməkdən və sonsuz qüdrətimi baltalamaqdan başqa bir işə yaramır.
Xarici inhisarçıları ölkədən dəf edərdim, neft, yeraltı, yerüstü sərvətlər xalqın malıdı. Pulunu da xalq yeməlidi. Yəni məndən sonra.
Digər totalitar rejimlərdən fərqli olaraq, büdcədən orduya və dövlət işlərinə xərclənən pulu tənzimləyərdim, minimuma endirərdim. Dini qurumlara isə ümumiyyətlə pul ayırmazdım, belə dindarsınızsa öz məscidinizi, kilsənizi özünüz dolandırın.
Vergi dövlət büdcəsinin əsas təminatıdı. Əsas da yüksək zümrəyə xas olan nümayəndələrin və vəzifə sahiblərinin vergidən yayınması vətənə xəyanət sayılacaq. Xalqa xidmət etməyən məmurun özünə və dövlətə də bir xeyri yoxdu. Hamısına Edam. Ən yaxşı halda sürgün olunacaqlar.
Ölüm cəzasını bərpa edəcəyəm. Məqsəd cinayətkara əməlinə görə cəza vermək olmayacaq, məqsəd maksimum şəkildə dövləti bu cür parazit insanlardan təmizləmək olacaq. Həbsxanada qalan dustaqlar isə öz gündəlik yeməyini özü qazanacaq, fərd vergi verib öz qatilini bəsləməyəcək. Mədənlərdə filan işləyib öz pullarını qazanacaqlar.
Hər bir ailəyə Məcburi sosial siğorta ödənişi tətbiq edəcəyəm, beləliklə təhsil və səhiyyə pulsuz olacaq. Vətəndaşlıq borcunu layiqincə yerinə yetirən insanlar kimliyindən asılı olmayaraq "örnək vətəndaş" adını alacaq və hər bir sahədə güzəştlər və yardımlar tətbiq olunacaq. Azərbaycanın adını xarici ölkələrdə tanıdan, elm, incəsənət, idman və s. Sahələrdə üstün bacarıq göstərən vətəndaşlar isə "xalq qəhrəmanı" elan olunacaq.
Hər cür bölücü fəaliyyətin qarşısı alınacaq, terror və casusluq ən böyük cinayətlər hesab olunacaq və bunları törədənlərə dəhşətli cəzalar veriləcək.
Ps : rejimimi elan edəndən sonra ölkədə qalmaq istəməyən olsa avropaya özüm yola salacağam.
Mövzudan kənar qeyd : entryini bir əlim havada yazmışam asjjdx.

twitter üslubunu tuta bilməyən azərbaycanlılar

Sadəcə azərbaycan üçün belədir demək doğru olmaz, əksəriyyət ölkələrdə, əsas da türkiyədə gündə bir beləsi peyda olur. Türkiyədə əhalinin 80 faizinin yanıq 10 faizinin isə gizli yanıq (qalan 10 faiz də uşaqlardı) olduğunu nəzərə alsaq, əsas da belə səviyyəsiz tweetlər yazan qızlar tez bir zamanda populyar olurlar. Baxırsan heç bir vəsfi yoxdu, dəxlisiz nələrsə paylaşır, di gəl ki twitterin o qədər zibil alqoritmi var ki, sən istəməsən belə qabağına çıxardacaq bunları. Xeyri yoxdu.
Yenə Almaniya, amerika kimi ölkələr bizə baxmış şükürlüdü. Orada da var belə xərçəng tiplər, amma heçnə də olmasa səviyyəli mizah, dünyadan maraqlı və tərəfsiz xəbərlər paylaşan userlər də çoxdu ki, baxanda adamın ürəyi açılır. instagramın onsuz da başını buraxmışdım, amma deyəsən yavaş-yavaş twitterı da tərk edəcəm. Bu ərgənlərin əlinin dəydiyi hər yer mundar olur. Twitterin ilk vaxtları yadıma düşəndə lap "ötən günlərimi qaytaraydılar" deyəsim gəlir.
Qısası bütün sosial şəbəkələr zibillikdən başqa bir şey deyil, mən də arada girib zibil atıb çıxıram.