26 sentyabr 2021 almaniya seçkiləri

Merkelin vəzifədən getməsi (yeni hökümət qurulana qədər) , 16 illik dövrün sonu ilə nəticələnəcək və almaniya üçün yeni bir eranı başladacaq olan seçkilərdir.

Namizədlər və son anketlərin (Allenbachs) nəticələri:
1) Yaşıllar partiyasının namizədi : annalenna baerbock. 16 %
2) Xristian Demokratiya Partiyasının namizədi (cdu/csu) : Armin laschet. 25 %
3) Sdp'nin (Sosial demokratlar partiyası) namizədi : olaf scholz. 26 %
Mənbə : https://www.wahlrecht.de/umfragen/

Əvvəlki nəticələrə görə(22 faizdən) armin laschet (merkelin də dəstəyi ilə) anketlərdə az qala sdp'yə çatıb. zənnimcə, olaf scholz bu seçkilərdə qalib gələcək, son seçkilərdən bu günə cdu/csu nüfuzunu bir qədər itirib və artıq merkeli əvəz edəcək biri də yoxdur. Qeyd olaraq deyim ki, armin laschet almaniyanı sel apardığı müddətdə, hadisə yerinə gəlib, amma gülərkən kameraya çəkilib (seçicilərin başına alman pivəsi tullamıyıb ən azından).

Ümumi vədlərə gəldikdə isə, olaf scholz öz çıxışlarında, dəfələrlə, seçildiyi təqdirdə, ilk görəcəyi işin saatlıq əmək haqqını 12 avroya qaldırmaq olacağını, həmçinin aşağı gəlirli ailələr üçün vergi yükünü azaldacağını qeyd etmişdi (boss'un qulağı cingildəsin). Həmçinin ikili vətəndaşlıq verilməsi və immiqrasiya ilə bağlı məhdudiyyətləri yumşaltmaq tərəfdarıdır. (Yürü be olaf başkan). Eyni zamanda dönəri çox sevir.

Laschet isə seçildiyi təqdirdə sığınacaq hüququnu məhdudlaşdıra bilər (əsas da cinayət törədənlərə münasibətdə). Amma ölkəyə miqrantların alınması ilə bağlı açıq qapı qoyur. Eyni zamanda rusiya yönümlü siyasəti dəstəkləmir. Qalanı isə bildiyiniz standart şeylər, terrorla mübarizə, insan hüquqlarını qorumaq, uşaqlara qayğı, ölkəyə səadət, millətə sədaqət.
Yaşılların seçimlə bağlı vədləri isə ümumiyyətlə vecimə də deyil. Seçilsələr ölkəni əfqan/suriyalı cənnətinə çevirəcəklər.

Hər birinə uğurlar, iyi olan kazansın, amma könlüm olaf rəisdən yanadı.

castlevania

Netflixdə izlənilə biləcək ən gözəl işlərdən biridir. Həmçinin indiyə qədər gördüyüm ən yaxşı oyun adaptation'larındandır, oyunu oynamayanların belə anlaya biləcəyi səviyyədə bir hekayə axışı var. Dərin obrazları, sujeti, hadisələrin gedişatı, səsləndirmələri, fəlsəfi alt mətnləri - bir sözlə adamlar yaradıblar (isaac'in nəzdində əməlli-başlı fəlsəfə tiradı dinləyirik). izləyərkən düşündürən cinsdəndir. Hətta mənə görə, hekayədə əsas villian deyilə biləcək (carmilla bəlkə bir qədər) elə də bir obraz yoxdur. Bütün obrazların mənfi və müsbət cəhətləri var, hər birinin əsaslı və empatiya qurula biləcək motivasiyaları var. Animasiya intiqam, eşq, ailə (hətta 2ci sezonun final episodu gözümə toz qaçırda bilmişdir.) Kimi mövzulara toxunur. "Vapmirlər" kimi əksərən çox səviyyəsiz və sığ işləndiyini düşündüyüm bir konsepti mənə sevdirə bilmişdir.

Mövzusu : (bi tık spoiler ola bilər)
vlad tepeş və ya drakula öz qəsrində ota - kola qarışmadan yaşayarkən, bir gün bir xanımın həmin qəsrə yolu düşür. Xanım tibbi məqsədlər üçün elm öyrənmək və drakulanın labaratoriyasından istifadə etmək istəyir. Drakula da xanımın (lisa) cəsarətinə heyran qaldığı üçün təklifi qəbul edir. Müəyyən bir zaman sonra bunlar evlənirlər, drakula arvadının da təkidi ilə, insanları daha yaxşı anlaya bilmək üçün, uzun bir səyahətə çıxır. Geri döndüyündə isə arvadının məşğul olduğu elmə görə, kilsənin onu cadu elan etdiyini və yandırdığını öyrənir. Bundan sonra, forgemasterların köməyi ilə yaratdığı ordusu ilə insanlara müharibə elan edir. Mövzu klişe və ya sığ görünə bilər, amma getdikcə daha da şaxələnir.

Animasiyanın ən yaxşı yanlarından biri də odur ki, playlistimə əlavə etdiyim, gözəl soundtrack'lərə sahibdir.

(youtube: )

(youtube: )

berserk

Mart ayında kentaro miuranın vəfatı ilə çıxmaza girmiş əfsanə. Belə ki, əsərin gələcəyinin nə olacağı sual altındadır. Miuranın əlindən çıxan son bölümün (chapter 364) yaxın zamanda yayımlanması ilə, bunun final olaraq qala biləcəyi yaxud da, hekayənin bir şəkildə davam etdirilməsi gözlənilir. Köməkçiləri miuranın mirasının pozulmamasını istəyə bilərlər.
Və Əgər hekayə bu chapter ilə bitsə, çox böyük bir cliffhanger ilə nöqtə qoyulmuş olacaq.

i had a dream. under the full moon, i was a child embraced by nostalgic warmth. but when i wake from the dream, only a vague sense of longing remains... that, too, will soon disappear with a single tear, like a morning dew.

pranksterləri şikayət etmək

Bu mövzu mənə həmişə maraqlı gəlmişdi. görəsən küçədə, yolda tanımadığımız biri tərəfindən bizə edilən prank tərzi zarafatlardan şikayət edə bilərik mi?
çünki son dövrlərdə, xüsusilə də xarici ölkələrdə prank adı altında ipin ucunu qaçıranlar çox olur. youtube da bu tərzdəki videoların əksəriyyətinin qurma (yalan) olduğunu mən də bilirəm, amma inanıram ki, bir qismi də həqiqətən bu cür videolar çəkərək başqalarını narahat edə biləcəyini düşünürlər. azərbaycanda bu mövzu ilə bağlı kifayət qədər məlumat ( qanunvericilikdə) yoxdur, soruşanda da ətraflı məlumat almaq çətin olur. amma xarici dövlətlərdə, bu mövzu ilə bağlı olaraq bir sıra legit hüquqşünasların bloq yazılarını tapmaq və ya quoradan bu barədə verilən suallardan müxtəlif məlumatları əldə etmək mümkündür.
nəysə keçək əsas məsələyə, birləşmiş ştatlardan olan bir neçə hüquqşünasa görə bu cür pranklərdən şikayət edə bilmək üçün fiziki və ya mental bir zədənin olması lazımdır. misal üçün, internetdə ən çox paylaşılan videolardan biri qarşı tərəfi qorxutmaq məqsədi ilə edilən və ya jump scare tərzi prank videolarıdır. bu tərz pranklar mental ( bəzi hallarda da fiziki) təsirlərə səbəb olduğu üçün, bunu əsas göstərərək həmin şəxsdən şikayət edilə bilər. bəzi hallarda panika ilə sizi qorxutmaq istəyən şəxsə də xəsarət yetirsəniz, bu sizin üçün məsuliyyət yaratmamalıdır. bütöv bir insan qrupunu qorxutmaq üçün ( misal üçün saxta bomba yerləşdirmək və ya saxta terror fəaliyyəti və s.) bir sıra "zarafatlar"ın sahiblərini də ağır cəzalar gözləyir. sexsual assault tipli pranklərdən bəhs etmirəm belə. ( bu məsuliyyətlərin hədləri göstərilməyib, hər hansı fikrim yoxdur o barədə). hesab etmək olar ki, məsuliyyətin əsasını kompensasiya tipli cərimə təşkil edir.
bir digər prank tərzi də, catching gold diggers və ya shampoo prank tərzi zarafatlardır. yenə qeyd edirəm, youtubeda paylaşılan bu videoların əksəriyyəti şou tərzi daşıyır və ya sadəcə qurmadır. amma bunlara baxıb, bu cür zarafatlara cəhd edən imbesillər də az deyil. bu tərz bir zarafata məruz qalan şəxs əgər mental olaraq zərbə aldığını hiss edərsə (yüksək qorxu, həyəcan) bu cür zarafatlardan da şikayət etmək mümkündür. amma burada bir məsələyə fikir vermək lazımdır. əgər sizə qarşı edilən zarafat o qədər də əhəmiyyətli deyilsə, yaxud, fiziki və mənəvi zərərin yetirildiyini yetərincə əsaslı şəkildə sübut edə bilməsəniz, məhkəməni gərəksiz məşğul etmiş olacaqsınız və nəticədə çəkilən məhkəmə xərclərini də siz ödəməli olacaqsınız. misal üçün, "just for laugh" tərzi pranklar əsas etibarı ilə zərərsiz hesab edilir, qarşı tərəfə nə mental, nə də fiziki bir ziyan vurulmur, belə zarafatlardan şikayət etmək gərəksizdir.
azərbaycanda bu mövzu ilə bağlı məhkəmə tərübəsinin olmadığına əminəm, ancaq bu cür, yox səsli xiyar yedim, milləti narahat etdim, tarqovuda çılpaq qaçdım və s, və s. gülməli olduğunu zənn edən debillərin sayı gün keçdikcə artır. heç kimin çöldə "zarafat etmək" adı altında məni narahat etməyə ixtiyarı yoxdur. şəxsən çöldə, bayırda, nə vaxtsa, sırf izlənmə üçün yaxud, ətrafındakıları güldürmək üçün mənə belə bir nəfər prank etsə, şikayət etmək bir qırağa dursun, elə ordaca başını, gözünü əzərəm.

bakı

Son dövrlərdə lap zayı çıxmış "paytaxt" şəhər. Bəlkə əvvəllər də belə idi, sadəcə görə bilmirdim və ya görmək istəmirdim. amma yaşa dolduqca artıq sıxmağa, boğmağa başlayır bu şəhər insanı. lap Məcbur olmasam, çölə belə çıxmaram deyirsən. Rayon yerində, xüsusilə də həyət evində yaşayanlar bilər, gecə olan kimi, səhərdən bəri gözə dəyməyən nəki hər-həşərat, ilan, qurbağa var, çıxır adamın qabağına. bakı da bu yerlərdən çox da fərqlənmir, gecə olan kimi, şəhərin nəki zibili var çıxır ortaya. tələbəlik illərində, bir müddət gecə smenində də işləmiş biri olaraq, deyə bilərəm ki, ilk vaxtlar lap dəhşətə gəlmişdim : doğrudan mı, bakı qədər kiçik bir şəhərdə bu qədər narkoman, fırıldaqçı, dilənçi, alkaş, oğru, anasının əmcəyini kəsən yaşıyır ? Bunlar da, həşərat misalı, gecə olan kimi gördüyü ilk işığa şığıyırlar. şəhərin turistik, elit abu-havasından biraz çıxan kimi bu fərqi hiss etməyə başlayırsan. Şəhər sanki iki hissəyə bölünüb, və ya içindəki zibili görsənməsin deyə, yalandan boyayıblar üstünü.
amma mənim bu şəhərə olan nifrətim özümü bilib tanıyandan bəridir ki var. bu da şəhərin özündən, havasından, suyundan asılı deyil, içində yaşayanlardan asılıdı. nə qədər gözəl də olsa ( ki deyil), içində yaşayanlar ( əksəriyyəti) bir pox olmayandan sonra, orada yaşamaq da mümkün olmur. qoxumuş mentaliteti, bayağı və boz insanları, küçə "mədəniyyəti", qadınlara ( nəinki qadın, hətta kişilərə) baxışı - bir sözlə dəli olmamaq əldə deyil. və çox təəssüf ki, mən bu insanlarla eyni ölkənin vətəndaşı olmağa məcburam. bizdə, əhalini "kütlə" deyə ifadə edirlər, elə adına yaraşan şəkildə, getdikcə kütləşməyə doğru gedirlər. mən bu insanlardan üstünəm deyil, onlar özlərini ən aşağı səviyyəyə çəkirlər, ki, özlərinin də bundan xəbəri yoxdu. insan olmaq üçün lazım olan ən adi xüsusiyyətləri belə itiririk. və buna görə də çox təəssüf...

ömrüm boyu pessimist bir insan olmuşam və böyük ehtimal ömrümün qalan yarısında da elə bu cür düşüncədə olacağam. bakıya rəğmən hələ də yaşam sevincini itirməmək, hələ də gələcəyə pozitiv baxa bilmək çox çətindir, mən bacarmaram. Susqunlaşdırır bu şəhər insanı, danışmaq fayda etmir, danışacaq heç nəyim qalmır, çünki dinləyən də yoxdur elə, çünki hərə özünə sərf edəni anlıyır.
ancaq hər şeyə rəğmən, elə gözəl insanlar da tanımışam ki bu şəhərdə, həqiqətən də bu zibilliyin, tör-töküntünün içində yaşamağa layiq deyillər. təəssüf...

kefi pozan xırda şeylər

Səhər oyanmışam, 2 yumurtanı bişirmək üçün soyuducudan götürüb, taxçanın üstünə qoyuram. Bundan 1 gün əvvəl sausage party filmini izləyən yumurtalardan biri, başına nəyin gələcəyindən xəbərdar olduğu üçün birdən irəli atılmaq qərarına gəlir. Və budur azadlığa sadəcə bircə addım qalıb. Bəlkə də o anda slow motion olaraq uzun bir səhnə keçmişdir, amma mənim müşahidə edə bildiyim, sadəcə yumurtanın diyirlənib yerə düşməsi oldu. indi gəl bunu təmizlə, həyatımda ən nifrət etdiyim şeylərdən biridir.
Əslində O sadəcə azad olmaq, bəlkə də bir quş misalı, qanadlanıb, bu qəddar dünyadan, öz alın yazısından sıyrılıb uçub getmək istəmişdi. Amma di gəl ki, azadlığına qovuşmadan ölüb getdi.
Bəlkə də yumurta babəkin "40 il kölə kimi yaşamaqdansa, 1 gün azad yaşamaq yaxşıdır" sözünü çox ciddi qəbul edib, və ya sadəcə yanındakı dostunu xilas etmək istəyirmiş, kim bilir. Amma əgər elədirsə, istəyinə nail ola bildi, o qədər kefim qaçdı ki, heçnə yemədim.
Azadlıq üçün kiçik bir bədəl.

sözaltı etiraf

Etiraf edim ki, bəzən sırf dostlar arasında söhbətlərdən uzaq qalmamaq üçün, heç izləmədiyim bir film, oxumadığım bir kitab, heç bir anlayışım olmayan mövzu haqqında yalandan atıb-tuta bilirəm. Məktəb vaxtı yadımdadır, ən sevdiyim filmin nə olduğunu soruşanda godfather demişdim (ki, indi də elə ən sevdiyim filmdi, yalan demiş sayılmaram) halbuki, qram da anlayışım yox idi, xaç atasını oynayan aktyorun al paçino olduğunu zənn edirdim, o dərəcə. Amma " ay da o nə səhnəydi elə?", "aktyor yaradıbe" tərzində pafosla çıxışlar edirdim. Ən sevdiyin səhnə nədir? Soruşanda, "gədəni vururdulare bax o səhnə" demişdim (mafia filmidir, yəqin ki, kimsə vurulmalıdır). Vaxtılə lotr üçün də eynisini etmişdim.

Və yaxud hələ də game of thrones izləməməyimə baxmayaraq, "o nə zibil finalıydı elə?" Şəklində çoxbilmişlik edirəm, ancaq konseptin nə olması xaricində elə də bir anlayışım yoxdur. Qısası ordan burdan eşitdiyimi başqalarına satıram. Ola bilər ki, nə vaxtsa, dələduzluq maddəsi ilə məsuliyyətə cəlb olunaram, amma nə edim, mən də bu formada bir xəstəyəm.

azərbaycanlı super qəhrəman adları

(baxma: cərimələndirici)
(baxma: polkovnik azərbaycan)
(baxma: xəzər adam)
(baxma: doktor sumqayıt)

az bilinən mükəmməl filmlər

(bax: nocturnal animals)