çerxa şoreşe

ritmi, dinamikası ilə insanın ürəyini ovudan, yumuşacıq edən kürd musiqisi.

(youtube: )

27 yanvar 2023 azərbaycanın irandakı səfirliyində terror aktı

irandakı Azərbaycan səfirliyinə qarşı hücum aktına dair inqilabın səsi BƏYANATI:

27 Yanvar 2023-cü il tarixində irandakı Azərbaycan səfirliyinə qarşı hücum aktı hakim siniflərin yaratdığı nifrət və qütbləşdirmə siyasətinin nəticəsidir.

Aylardır bir-birinə təhdid və ittiham nesajları göndərən Azərbaycan və iran hökümətləri bölgədəki daimi yaşanan müharibə atmosferini möhkəmləndirmək arzusundadır.

Qlobal imperialist əlaqələr yumağının parçası olan Azərbaycan höküməti, 44 günlük müharibədə göründüyü kimi, israil və Türkiyənin silah və logistik dəstəyini arxasına alıb. Bugünki hücum aktı da, bu atmosferin yaratdığı provokasiyanın nəticəsidir.

Yaşanan faciənin məsuliyyəti regiondakı hakim siniflərin üzərindədir. Qafqaz və Orta Şərqin əməkçi xalqlarına yazılmaq istənilən zorakı kabus və müharibə senarilərinə qarşı tək həll yolu birlikdə təşkilatlı mübarizə aparmaqdır.

Öz talelərimizi öz əlimizə almağımız üçün lazımi mübarizəni göstərmək lazımdır!

https://www.instagram.com/p/Cn6-XSHovIC/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

qaqa siyasətə qarışmıram

siyasətin onun hər zərrəsinə qarışdığını bilməyən bir insan.
Azərbaycan, 1925lərdən etibarən avtoritar rejim altında yaşayan bir xalqa sahibdir. ilk öncə stalinist bürokratiyanın təzyiq yumruğu, daha sonra isə sözdə-müstəqil respublikada əliyevin dəmir yumruğu. Azərbaycan kimi avtoritar rejimə sahib ölkələrdə, ictimai məmnuniyyətsizlik bir müddət sonra ictimai biganəliyə çevrilir. aylıq 300 manat əmək haqqı alaraq, uşaqlarını abituriyent hazırlıqlarına göndərə bilməyən birisi, öz maddi şərtlərinin zəruriliyi ilə məmnuniyyətsizlik yaşayır. Ancaq bu məmnuniyyətsizliklərin təşkilatlı ifadə kanalı olmasa, o məmnuniyyətsiz artıq biganəliyə çevrilir. "Əş, dünya belədi, haqsızlıqlarla, ədalətsizliklərlə doludur. Mən ki yıxa bilməyəcəm bu boyda Əliyevi" deməyə başlanır. Əliyev də çox yaxşı bilir ki, xalqa milliyətçilik və şovinizm tozu üfürməklə bu etiraz imkanlarını minimuma endirir. Bu biganəlik nəticəsində gənclik də lümpenləşir, ancaq zövq almağa, içməyə və əylənməyə vaxt ayırır. Məsələn, Kuba da elə idi. Avtoritar rejim o qədər biganələşdirmişdi ki xalqı, xalqın tək çıxış yolu içki, papiros və rəqs idi.
Azərbaycanda bu biganəliyin yenidən ümidlərlə qarışması üçün insanlara etiraz edə biləcəkləri ifadə kanalları lazımdır. inqilabın səsi də, məhz bunun üçün təşkil edilmişdir. xalqa, onsuz da zəruri olaraq yaşadığı məmnuniyyətsizliklərin səbəblərini və nəticələrinin sinfi analizini uyğun dillə anlatmaq, onları təşkilatlandırmaq lazımdır. ümid ancaq bu şəkildə gələ bilər. əliyev rejiminin korrupsiyası, istismarı; imperialist müharibənin qafqazda yaratdığı qan gölünü ancaq və ancaq işçilərin birlikdə mübarizəsi və onların öndərliyi altındakı bütün əzilənlər yuyub-aparacaq!

12 dekabr 2022 xankəndi-şuşa yolunda etiraz aksiyası

Azərbaycan Əməkçiləri bu oyuna son verməlidir! – Rusiya Sülhməramlıları ilə yaşanan gərginliklə əlaqədar inqilabın Səsi bəyanatı

"Ölkədəki bahalaşma, işçilərin iş şəraitlərinə qarşı narazıçılıqları, xalq arasında yaranan məmnuniyətsizliyə qarşı Əliyevin çətin vəziyyətə düşdüyündə istifadə etdiyi tək kart var: müharibə hayqırtılarını dilə gətirərək xalq arasında milliyətçi və şovinist duyğuları alovlandırmaq.

Dövlətin qeyri-rəsmi “dili” vəzifəsini icra edən televiziya kanallarının birində “Hər kəsə gün kimi aydındır ki, Ermənistanın Azərbaycana ərazi iddiası davam edir. Bu isə o deməkdir ki, Bakının yalnız bir seçim yolu qala bilər: Yeni müharibə!” ifadələri açıq şəkildə dilə gətirildi. Əliyevin “ Rusiya sülhməramlıları və Ermənistan tərəfindən faydalı qazıntı yataqlarının qanunsuz istismarı və bundan irəli gələn ekoloji və digər fəsadlarla bağlı monitorinq keçirmək” istəyi hələ ki, yerinə yetirilməyib. Əraziyə ilk öncə jurnalistlər, daha sonra isə eko-aktivistlər adı altında Əliyev rejiminin kuklaları gətirildi. Sərhəddə yaşayan və əvvəlcədən planlanmış şəkildə ora gətirilən insanlar sülhməramlıların qarşısında milliyətçi və şovinist sloqanlar səsləndirdi, “vətənpərvər nostalgiya” atmosferinin yaranması üçün əlindən gələni etdi.

Əməkçilər bu oyunlara aldanmamalıdır!
Əliyev rejimi, “Azərbaycan yeni müharibəyə hazırdır” deyir. Bəs, Əliyevin içilərin, zəhmətkeşlərin müharibə sonrasında gündəlik həyatını necə idarə etdiyindən xəbəri var? 300 manat minimum əmək haqqı alan işçinin öz ailəsini necə saxladığı haqqında məlumatı var? Ölkədə çalışanların ən böyük hissəsi, yəni 21.3%-i 250-300 manat əmək haqqı alır. Gənc yaşda işçiliyin və yeni məzun olan tələbələr arasında işsizliyin artmasından xəbəri varmı? Əliyev, əməkçi xalqın təri üzərindən qazandığı, korrupsiyalarla əldə etdiyi sərmayə hesabına israildən, Türkiyədən və digər ölkələrdən aldığı silahlara güvənə bilər. Ancaq, əməkçi xalq yeni bir imperialist müharibə istəmir. Yeni bir müharibədə iki tərəfdən də gənclər öləcək, analar ağlar qalacaq, övladlar yetim qalacaq. Torpağa basdırılanlar Ermənistan və Azərbaycanın əməkçiləri olacaq, Əliyev və rejimin kuklaları, sərmayə sahibi zənginlər yox! Erməni və Azərbaycanlıları bir birinə qırdıran imperialist maraqların və qızışdırdıqları milliyətçilik duyğularının qarşısında Azərbaycan və Ermənistan əməkçiləri birləşərək silahı öz düşmən sinifinə və onların maraqlarını güdən iqtidarlarına yönəltməlidir!

Əliyevi qıcıqlandıran və bu cür həmlələr etməsinə səbəb olan qızıl yataqlarının istismar olunmasıdırmı? Xeyr! Əliyevi qıcıqlandıran qızıl yataqlarının Ermənistan tərəfindən istismar olunmasıdır. Azərbaycan işçi və əməkçiləri onları kimin istismar edəcəyini seçməyə məcbur deyillər. istismarın özünü aradan qaldırmaq elə işçi sinifinin öz gücündədir.

Əməkçilər sabah həyatlarına necə davam edəcəkləri dərdində boğularkən Əliyevin müharibə hayqırtılarını bağıraraq xalq arasında şovinist duyğuların alovlandırılması istismar və korrupsiyalarla dolub-daşan rejimin göz bağlamaq hiləsidir. Ekspansionist siyasəti ilə Azərbaycanın əməkçilərində başqa ölkələrin əməkçi xalqına nifrət oyadan Əliyev rejimi daimi olaraq bu nifrətin özünə çevrilməməsinə çalışır. “Vətənin mənfəətini qorumaq” kimi missiyaları işçi sinifinin üzərinə yükləyərək mənfəətləri bir birinə tamamilə zidd olan iki sinif arasında, kapitalist sərmayə sinifi ilə işçi sinifi arasında barışıq əldə edilmək istənilir. Əməkçilərin Əliyevin bu hiləsinə qarşı cavabı yalnız və yalnız Əliyevə qarşı təşkilatlı mübarizə aparması olmalıdır! Azərbaycanın inqilabçı sosialistləri də, Əliyev rejiminin və kapitalist barbarlığın əsl üzünü ifşa edərək “imperialist müharibəyə qarşı sinif müharibəsi” çağrışı etməlidirlər!

Rədd olsun Əliyev rejimi!

Yaşasın Azərbaycan və Ermənistan işçilərinin birliyi!

Yaşasın Sosialist Qafqaz!"

link

inqilabın səsi

"Azərbaycan-Ermənistan düşmənçilik tələsinə son verməyin vaxtıdır!" başlıqlı yazı paylaşaraq qarabağ müharibəsinə və milliyətçiliyə tarixi bir baxışla inqilabçıların hansı mövqedən çıxış etməli olduqlarına toxunublar.

"insan haqlarının və fundamental demokratik hüquqların olmadığı bir ölkədə işçilər qatı istismar şəraitində və yoxsulluq içində yaşamağa, gənclər isə işsizlik və gələcəksizliklə mübarizə aparmağa məhkum edilərkən; Əliyev rejimi “qələbə” hayqırtıları ilə milliyətçilik və erməni nifrətini qızışdırır. Bu oyunu pozmağın vaxtı gəldi.

Xalqların sinifsiz və hüdudsuz, qardaşcasına birgəyaşayışına həsrət əsrlər boyu Qafqazda hiss olunur. Yerli iqtidarların və imperialist güclərin qızışdırmağa çalışdıqları etnik çəkişmələr qardaş xalqların bir-birini qırmasına səbəb olur. Qarabağ əsrlər boyu bu etnik münaqişələrin mərkəzi halına gətirilib. Hər iki tərəfin əməkçi xalqı yoxsulluqla mübarizə apararkən, qızışdırılan milliyətçilik hakim siniflərin maraqlarına xidmət edir. Bəs, Qarabağı imperialist müharibənin Qafqaz cəbhəsi halından çıxarmaq üçün Azərbaycan inqilabçıları hansı mövqedən çıxış etməlidirlər?"

Bütün yazıyı oxumaq üçün: link

inqilabın səsi

2 noyabr 2022-ci il tarixli qurulan inqilabçı marksist təşəkkül. azərbaycan üçün yenidən sinfi mübarizə vaxtı! inqilabın səsi qurulur başlıqlı mətn ilə yola çıxan inqilabın səsinin nə olduğunu və nəyi dəstəklədiyini öyrənmək üçün:

.

yazarların ağlına ilişib çox düşündüyü suallar

ssri-nin sinfi xarakterinin "bürokratik dövlət kapitalizmi" yoxsa "degenerasiya olmuş işçi dövləti" olduğu.
əslində həm mənim üçün, həm də hər hansı bir inqilabçı partiya vəya təşkilat üçün bu ikinci dərəcəli bir mövzudur və belə də olmalıdır. amma həm türkiyədəki, həm də azərbaycandakı digər trotskistlərlə müzakirə edəndə bu mövzu üzərində ilişib qalırıq.

trotskist hərəkatda ssri-nin sinfi xarakterinə dair əsasən 3 mövqe var:
1) tony cliffin konsepsiyalaşdırdığı "bürokratik dövlət kapitalizmi" tezisi
2) trotskinin özünün və daha sonra əsasən ernest mandelin öncülük etdiyi "degenerasiya olmuş işçi dövləti" tezisi
3) əsasən james burnham və bruno rizzinin konsepsiyalaştırdığı "bürokratik kollektivizm" tezisi

mən tony cliffin "bürokratik dövlət kapitalizmi" nəzəriyyəsinə daha yaxın hiss edirəm özümü. istər ssri-də işçilərin bütün hüquqlarının tapdalanması, dövlətin əriyib getməkdə olan "proleteriat diktaturası"ndan daha fərqli bir struktur olması vəsairə kimi faktorlar tony cliffin daha haqlı olduğunu göstərir məncə.

amma, bürokratiyanın "kast" yoxsa "sinif" olması məsələsini hələ tam zehnimdə tam həll edəbilmiş deyiləm.

mövzuyla maraqlananlar üçün, ernest mandel- chris harman: Marxists Against Stalinism kitabını tövsiyyə edərəm.

yazma prosesi

düşüncələrə sistematik xarakter vermə fəzilətini ehtiva edən prosess. düşüncələr adətən qarışıq və qeyri-sistematik şəkildə zehnimizdə yatır. bir mövzu vəya alt-mövzu haqqında yazı yazarkən insan zehində heterogen şəklində var olan ideyaları homogenləşdirərək əlaqəli bir düşüncə-yazı birləşməsi ortaya çıxır. yazının vizuallıq faktoru bəlkə də əməyin məhsuldarlığı ilə də əlaqələndirilə bilinər. məsələn, əmək prosessindəki iş bölümü vəya əməyin asanlaşdırılması üçün zəruri olan texnologiyalar işçinin vəya hər hansı bir sinif nümayəndəsinin beynində düşünərək canlandırdığı "evrika"lar sayəsində olmur. iş prosessinin vizual və fiziki şəkildə canlanması bu cür "evrika"lara yol açır.

nəysə, əsas bəhs etmək istədiyim mövzu başqadır. bir nəzəri problemi ələ alaraq haqqında yazı yazdıqda əsasən; yada mən əsasən belə istifadə edirəm; bu metod istifadə olunur: mücərrəddən konkretə keçmək. məsələn, keçən dəfə internasional gənclik hərəkatlanmaları haqqında yazı yazırdım. ilkin olaraq gənclik cəmiyyət üzərində vəya daxilində hansı nöqtədə mövqelənir, gənclik və kapitalizm arasında nə kimi əlaqələr var, gəncliyin üzərində hakimiyyət quran akademiya və ailə hansı üsullarla kapitalizmin sosial əlaqələri yenidən istehsal etməsinə kömək edir kimi daha mücərrəd mövzuları ələ alıb, daha sonra 1968 fransasına, 1971-79 türkiyəsinə, 2022 iranına keçərək daha cari məsələləri yazdım. bu yazıyı yazarkən, daha öncə oxuduğum, ancaq tam anlamı ilə dərk etmədiyim engelsin bir paraqrafı ağlıma gəldi:
matt perrynin "marxism and history" kitabından, səhifə 62:
"Production explained the development of human history ultimately, or as Engels put it in a letter to Borgius in January 1894, ‘more nearly parallel to … economic development the longer the period considered and the wider the field dealt with’. This distinction between the immediate and ultimate is crucial for a defence of Marxist historical method"

əgər ələ aldığımız zamanı genişləndirsək, struktural və mücərrədləşdirmələr daha çox ön plana çıxar. əgər zamanı daraltsaq, fərdlər və fərdlərin fe'lləri. məsələn, zamanı 1790-2000 olaraq ələ aldığımızda kapitalizmin, sənaye inqilabı və şəhərləşmə ilə bərabər hansı mərhələlərdən keçdiyini və struktural olaraq hansı dinamikləri ehtiva etdiyini rahat şəkildə görərik. zamanı 1844-1856 olaraq ələ aldığımızda isə ayrı-ayrı krallıqların, yeni qurulan respublikaların nə kimi qanunlar çıxardığını, hansı müharibələrin olduğunu düşünməyə və ələ almağa meyl edirik.

mən də, yazının ilk hissəsində çox geniş zaman dilimini ələ aldığımdan mücərrədləşdirmə proseslərini yazmağım daha məhsuldar idi. qısa zaman dilimini, yəni fransada 1968 mayını ələ aldığımda daha fərdlərin fe'llərini yazmağım rahat idi. ancaq sonluqda yenə mücərrədləşdirmə yoxlamalarım az məhsuldar oldu çünki artıq struktural dəyişikləri yox, fərdlər və statistik məlumatlar zehnimi işğal etmişdi.

nəysə, çox da lazımi olmayan bir entrydir, ancaq həm çoxdandır sözlüyə yazmıram deyə, həm də ağlımdaki bu fikirləri oturdum deyə yazım dedim -*

sözaltı günlük

bugün whatsapp qrupunda hamı "yeni cədvəlin açıqlandığını" yazıb suallar soruşurdu üst-üstə düşən dərs saatları haqqında. mən də bayaq dedim mən də girim baxım cədvələ, birigün dərs seçimidir, ən azından görüm nə dərslərimiz var, hansı müəllimlər keçir. cədvəlimə girəndə gördüm ixtisasımla əlaqəli olmayan dərslər var, ki digərlərində yoxdu. mən də iki saat fikirləşirəm ki yəqin kimləsə səhv salıblar mənim sistemimi. sonra yadıma düşdü ki 3-4 ay əvvəl double major üçün başvurmuşdum. girib baxdım, fəlsəfə double major qazanmışammış -* anama deməyəcəm yəqin, çünki fəlsəfə oxumaq üstündə 2 ilki davalarımız yadıma düşdü -* hər dəfə də, fəlsəfə oxuyub filosof çıxacaqsan başımıza, allah bil ateist zad da olarsan deyirdi. nəysə, xeyirlisi.

hə, bir də sistemə girəndə özəl informasiyalar hissəsində nömrəm yerinə köhnə sevgilimin nömrəsini olduğunu gördüm. necə universitetin sisteminə mənim nömrəm olaraq köhnə sevgilimin nömrəsi yazılıb, heçbir fikrim yoxdu. mail atdım öğrenci işlerine, görək nə deyir.

əhməd məmmədli

bugün 30 sutkalık inzibati həbs cəzası alan demokratiya1918 hərəkatının sədri və lideri. əhməd 535.1-ci maddəyə əsasən, yəni polis işçisinin və ya hərbi qulluqçunun qanuni tələbinə qəsdən tabe olmama maddəsinə görə həbs edilib. əhməd məhkəmənin önündən polis maşını ilə aparılarkən bildirib ki, o sülh çağırışlarına və ilham Əliyevi tənqidlərinə görə həbs olunub. Əhməd Məmmədli 535.1-ci maddə ilə həbsinin əsassız olduğunu deyib. O deyir ki, bununla bağlı ona təzyiq göstərilib.
son günlərdə, sosial mediada paylaşdığı ilham əliyev və müharibə ilə bağlı fikirlərdən bəziləri:

.

.

13 sentyabr 2022 zəngəzur əməliyyatı

azərbaycan inqilabçılarının bu hərbi "əməliyyata" qarşı yanaşması "inqilabçı məğlubiyyətçilik" * revolutionary defeatism nöqtəsində olmalıdır. ilk öncə, azərbaycan işçi sinifi bu müharibənin onların müharibəsi olmadığını, imperialist hiyerarxiyada üstlərə çıxmağa çalışan iki imperialist dövlətin hakim sinifinin müharibəsi olduğunu anlamalıdır. ikinci qarabağ müharibəsindən də göründüyü kimi, müharibə üçün istifadə edilən sərmayə əməkçi xalqın tərindən yığılmışdır. siyonist israillə flörtləşmə səviyyəsində olan münasibət müharibə vaxtı pik nöqtəsinə çatdı. müharibədə ölən şəhid ailələrinə, yaralanan qazilərə verilən "dəstək" göz qabağındadır.
hər iki ölkənin işçi sinifi və inqilabçıları öz dövlətinin məğlubiyyəti üçün propoqanda aparmalı və imperialist müharibəni daxili müharibəyə çevirərək inqilabçı zəmini hazırlamalıdır.

nifrət edilən insan tipi

ideologiyaların artıq önəminin qalmadığını iddia edən, ideologiyasızlığı ucaldıb, ideologiya sahibi olan şəxsi isə "beyin yuyulması" ilə günahlandıran insan.

soyuq müharibə bitdikdən sonra francis fukuyama tərəfindən ortaya atılan "tarixin sonu" tezisi bu fikrin mihəng daşını əmələ gətirən fikirlərdən biridir. "böyük hekayələri" * grand narratives məhkum edərək onların çağının bitdiyini irəli sürən bu fikir əslində özü də "böyük hekayə" nümunələrindən biridir. daha çox post-modern nəzəriyyəçilər və sosial elm insanları tərəfindən yazılarında və analizlərində yer almaqdadır. post-modernizm və "ideologiyasızlığı ucaltmaq" əslində gec kapitalizmin kültürəl məntiqindən başqa birşey deyildir. post-modernist nəzəriyyələrin sosial, tarixi və iqtisadi müstəvidə təmsil etdiyi nöqtəni uzun-uzun başqa yazıda anlatmaq mümkündür.

gələk, nümunəsini verdiyim nifrət etdiyim insan tipinə. keçən dəfə twitterda timeda belə bir tweet gördüm: "nolacaq bizim türkiyedeki ideologiya qazanı unilerde oxuyub heyatını o göt-göt ideologiyalara hesr eden genclerin axırı". ilk ağlıma gələn özüm oldum. əvvəla onu qeyd edim ki, türkiyə nə qədər azərbaycana nəzərən daha çox ideologiyaların cəmiyyətdə öz yerini tapdığı məkan olsa da, 1980 12 sentyabr çevrilişi sonrası "siyasətsizlik" , "siyasət qorxusu" və "ideologiyasızlıq" yayılmağa başladı. 1978-82 illəri dünyanın dörd bir yanında dövlətin bəzi sosial və iqtisadi yükləri çiyinlərindən atıb neoliberal iqtisadi plana keçilməsi üçün qətliamlar, işgəncələr və qanla yadda qaldı. türkiyədə də bunun nəticəsi sosial hərəkatların və siyasi ideologiyaların qan və yumruqla silinməsi oldu. nəticə etibarilə, türkiyə ideologiyaların qaynadığı qazan deyil.
digər məsələ haqqında sözlükdə də bir neçə dəfə mənə gələn "tənqid"lərdən birinə nəzər yetirir: sən azərbaycanlısan, türkiyəyə gedib oranın siyasəti ilə maraqlanman və birbaşa iştirak etmən mənasızdır və axmaqlıqdır. buna cavab olaraq da ən sevdiyim cümlələrdən olan "homo sum, humani nihil a me alienum putodur." ifadəsini dilə gətirdim həmişə. yəni, insanam, insana yad olmayan hərşey mənə də yad deyil. türkiyə siyasəti vs azərbaycan siyasəti deyə 2 ayrı qütb şəklində dikotomiya yaratmaq əsl axmaqlıqdır. bəzilərinin qloballaşma, bəzilərinin kapitalizmin özünü bütün dünyada hakim iqtisadi və sosial sistem halına gətirməsi deyə anlandırdığı tarixi fenomenalar bütün dünyanın bir birinə sıx olaraq bağlı olduğunu göstərir. mən türkiyədə sosialist bir mübarizədə yer alıramsa bu mənim türkiyəyi sevdiyimdən ya da türkiyənin yurtsever yada milliyətçi duyğularla gələcəyini düşünərək narahat olmağımdan dolayı deyil. bu struktural bir hadisədir və siyasi arenadaki hər parça bu strukturun daxilindədir. bu strukturu aradan qaldırmaq üçün də hər bir parçanı aradan qaldırmaq lazımdır. türkiyə də, azərbaycan da, iran da, sosialist adlandırılan lakin dövlət kapitalizmi məntiqi ilə hərəkət edən dövlətlər də bu strukturun parçasıdır. təhsil səbəbilə türkiyədə olduğumdan dolayı türkiyədə siyasi müqavimət aparıram. azərbaycan üçün də müqavimət zəruridir və yeni fürsətlər üçün həm nəzəri həm praktik olaraq çalışacağam. iki ölkədəki siyasi və sosial hərəkat başlatmağın üsulları fərqlidir. əlbəttə ki, azərbaycanda bu daha çətindir amma imkansız deyil.

son olaraq da, yaşasın marx, engels, lenin və trotski yoldaşların işıqlı yolu deyərək uzun müddət sonra yazdığım entryni bitirirəm.