bilinənlərin əksinə, adının fransa imperatoru napaleon bonapartın adı ilə əlaqəsi olmayan çərəz.
belə ki, bu tortun adı italiyanın neapol şəhərində hazırlanan oxşar şirniyyatın adından götürülüb. fransız dilində "neapollu" kimi tərcümə olunan "napolitain" sözü müxtəlif dillərə təhrif olunaraq keçir və hazırki şəklini alır.
blok başlıqlarını gizlət
qlamur qızlar
tombili
tombili
tombili
tombili
dispozofobiya
dispozofobiya
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
yaxın oturun, bu gün qollarımızı çirmələyib fanta hazırlayacağıq!
qazlı içkini var edən əsas komponenti almaq üçün lazımdır;
- 1 çay qaşığı şəkər tozu;
- 1/2 çay qaşığı limon turşusu; (limon duzu)
- 1/4 çay qaşığı çay sodası.
maddələri yaxşıca qarışdırırıq, zövqə görə apelsin, ya portağal şirəsinə tökürük. sizinçün video da düzəltmişəm, təxmini belə bir şey olur:
ilk təcrübəm idi əvvəldən ağlım kəsmədi ki, maye azdı, düzəltdiyim toz çox. ona görə aşdı, amma maraqlı oldu. siz nəzərə alarsız.
artistliyimizi etdik, indi keçək kimyəvi tərəfinə. ümumiyyətlə, qazlı suyun qazlılığı bildiyimiz co2 qazından asılıdır. və yaranması turşu və əsas tələb edir. apardığımız reaksiyada da turşu rolunu limon duzu, əsas roluny isə çay sodası oynayır. şəkəri də dad üçün əlavə etmişik. fikir verdizsə videoda mayenin dibində şəkər hələ həll olmamışdı.
"su da əsasdı, onu sadə limon duzuyla qarışdırsaq eyni şey olacaq?" soruşanlar az olmur. su nə turş nə əsas xassəlidir, bunu limon duzunu əlavə edəndə qazın çıxmaması kimə sadə yolla sübut edə bilərik. ona görə də, mütləq ki bubbles üçün bizə əsas - baking soda lazımdır..
qeyd: mən apelsin suyu ilə hazırladım fanta olsun deyə, siz istədiyiniz meyvə suyundan istifadə edə bilərsiz. adi su belə işinizi görəcək, onda türklərin gazozu kıvamında qəşəng içki alınır.
qeyd2: ingrediyentlər təxminən 100-150 ml maye üçün nəzərdə tutulub.
qeyd3: sodanın miqdarına xüsusi diqqət yetirin, əksi təqdirdə acı bir şeylə qarşılaşacaqsız. çünki soda bütün turşuyla reaksiyaya girəcək, turşluq azalacaq.
sweet sweet Fanta diallo
ouh, ouh, fanta diallo!
metalı qızıla çevirdiyinə inanılan kimyəvi maddə.
qızıla çevrilmə prosesi əlkimya ədəbiyyatlarında kifayət qədər ətraflı, lakin məcazi və alleqorik formada verilmişdir. hətta prosesə aid məşhur əlkimyəvi "komiks" - "lal kitab" mövcuddur. lakin bunların heç birində fəlsəfə daşının hazırlanmasında istifadə olunan ilkin maddələr yoxdur. mənbələrdə, adətən, "fəlsəfi kükürd" və "fəlsəfi civə"nin adı çəkilsə də, bu maddələrin heç biri konkret deyil, sadəcə materialların quruluşunun ilkin prinsipləridir.
müxtəlif mənbələrdə də fəlsəfə daşı və onub materiallara təsiri haqqında məlumatlar mövcuddur. nəcib olmayan materiallardan qızılın alınmasına dair və bir çox şahidlərin imzaladıqları protokollarda daha çox şüşə qırıntıları kimi parıldayan tünd və ya açıq qırmızı, nadir hallarda isə sarı rəngli tozlardan danışılır. adətən, bir az toz dənəciyi mum ilə suvanır və ya kağıza bükülür, "daş" formasına gətirilirdi. sonra fəlsəfə daşı ərimiş metalın içərisinə atılırdı. sözügedən metal civə, qurğuşun, sink və ya dəmir ola bilərdi. prosesdən 1-2 dəqiqə sonra həmin metal "qızıl"a çevrilirdi. əlkimyaçılar hesab edirdilər ki, fəlsəfə daşının bir hissəsi eyni ölçüdə 19 mindən çox bir parça metalı qızıla çevirə bilir.
həmçinin, şahidlərin iştirakı ilə aparılmış fəlsəfə daşının hazırlanma prosesi və dəqiq tərkibi haqqında heç bir məlumat yoxdur.
bunu vurğulamaq da gərəkdir ki, fəlsəfə daşı anlayışı ancaq əlkimya elmində mövcuddur. kimya elminə görə isə qızıl kimyəvi birləşmə yox, kimyəvi element olduğu üçün, heç bir maddəni qızıla çevirmək mümkün deyil.
kəmiyyət keyfiyyət göstəricisi deyil cümləsinin başqa cürə izahı.
bu dəqiqə igda mənim izləyicilərimdən biridir şedevr sözlük. və əmin olun, söz6 ig səhifəsi də hər yoldan keçənə follow atıb "qarşılıqlı izləmə" güdsəydi, çoxdan kəllə-çarxa çıxmışdı say olaraq. obyektiv yanaşsaq, doğurdan da 2 ig səhifəsi arasında yerlə-göy qədər fərq var..
sözlüyün özünə baxanda isə, dizaynı-mizaynı nə qədər burdan yaxşı olur-olsun, bir söz6 deyil həqiqətən də. girirsən, nik qoyanda limit. heyif deyil wp statusu kimi nə uzunluğunda söz6 nikləri? adam sıxılır e qısalıqdan, vallaxa. hələ bir entrylərdə də limit var. qeydiyyatdan birtəhər keçdim, entrydə də limit olduğunu görüb şütədim bayıra, 3 aydı hələ də girməmişəm. halbuki mən də şans vermək istəmişdim.
bundan əlavə 2013-2014 facebook zarafatlarını entry olaraq cəhənnəm, hələ bir ig hesabında paylaşmaları ümumiyyətlə diksindirdi məni. bizim burda bəyənməyib göz süzdürdüyümüz entrylər orda səhifəyə çıxır, a kişi. ümid edirəm, daha keyfiyyətli bir hala gələrlər yaxın zamanlarda.*
zirvədə olmaqdan bezdiksahsh
qədrini bir də bu cür bildik, sözlük...
"şirvan" siqaretinin qoxusu. nənənin qoxusu da qarışmışsa, ne ela.
uşaq vaxtı nənəmə çox, həddən çox bağlı idim. kənddə molla idi, yasa getməsin deyə özümü öldürürdüm, olmadı deyirdim məni də aparsın, bir yerdə ağlayaq daha çox pul qazanaq*
elə bilirdim mollalar ağlayır deyə pul qazanır. mən də arada ağlayanda məşq edirdim ki, yaxşı alınsın, mollalığa gedim nənəmlə lol
, həm də onsuz qalmayım, yoxsa ağlamaqdan ürəyim gedər... təbii ki, qoymurdular, mən də nənəmsiz nə edəcəyimi bilmirdim. ilk başlar çarpayısında uzanıb yastığını, paltarlarını, şallarını qoxulamaqla keçirirdim vaxtımı. o ki şəhərə gəlmək vadəsi yetişdi, nə özümlə yastıq gətirə bilirdim, nə şal.. nənəm də o vaxt üstü çirkli narıncı rəng olan qalın "şirvan" siqareti çəkirdi. maşına minib sumqayıta düşən moment ağlıma gəldi ki, tez yerdən bir siqaret kötüyü götürüm, yəqin ki, ən yaxşı ora hopub iyi. götürdüm, bükdüm cıpcıqqılı sellofan parçasına, ağzını düyünlədim. üstünə də kağızda yazı yazıb yapışdırmışdım:
"nənəmindi əl vurma!!!"
evdə mebelin lap başına qoyduğumuz səbətin içində ayı suveniri var idi, anamdan xahiş etdim ki, bu siqaret kötüyünü qoy ayının yanına, heç kim görməsin. nə də heç kim götürüb baxmasın, nənəmindi, birdən qoxusu uçub gedər, pis olaram.
bu kötük təxminən 12 il qaldı məndə. bu 12 ildə cəmi 5 dəfə açıb qoxlamışam, ya yox. hər qoxunu içimə çəkəndə kövrəlib ağlayırdım. nənəmə qarşı o qədər həssas idim ki, telefonda danışanda səsin eşitcək qəhər boğurdu məni. həməncə gözüm tərləyirdi. indi də eyni şey, tək fərq gözyaşımı ona göstərməməyimdi. danışandan sonra yenə həmin qəhər boğazımdan tutur, udquna bilmirəm.
siqaretin poetik yanı odur ki, dodaq yeri üçün xətt çəkilir ha, bax o hissəsi sırf sənə aid olur. hər hücrəsi, hər boşluğu sənin nəfəsinlə dolur və məni nənəmin siqaret kötüyünə bağlayan şey də bu idi. fikirləşirdim ki, bundan yaxın heç nə olmur adama. ən yaxşı bu kötükdən duya bilərəm nənəmi.
sonradan ağ siqaret kötüyü döndü oldu sarı. mən bacardığım qədər sellofanı açmırdım ki, ömrümün axırına qədər saxlaya bilim. təəssüflər olsun, bir gün köçəndə bacım məndən xəbərsiz harasa qoyubmuş itməsin deyə. amma indi hara qoyduğu yadına gəlmir və hər yadıma düşəndə içimdən çox dərin sızıltı keçir. içində ağrı, özləm, sevgi olan qarışıq duyğu və hislərlə dolu.
indi tək arzum, möcüzə olsun və o kötük tapılsın.
ilk dəfə hidrogenlə tənəffüs etmək qərarına gələn fransız kimyaçı.
tənəffüsdən sonra heç bir dəyişiklik hiss etməyən alim hidrogenlə yenidən dərin nəfəs almış və aldığı nəfəsi yanan şama vermişdir. alovun alışacağını gözləsə də, hidrogen ciyərdə hava ilə qarışdığından güclü partlayış baş vermişdi. roze keçirdiyi hisləri belə xarakterizə edirdi: "mənə elə gəldi ki, bütün dişlərim yerli-dibli kökündən çıxdı".
həyatını risk altına alan bu təcrübədən razı qalan kimyaçı yenə sakit durmadı. 1783-cü ildə dünyada ilk dəfə hava şarında səyahət etməyə cürət etdi. təəssüf ki, bu cəsarətliliyi onun həyatına son qoydu. 1785-ci ildə la-manş boğazını uçub keçməyi qərara alarkən, hidrogen və isti hava ilə doldurulmuş hava şarı partladı və onu müşayiət edən alim pyer romen ilə birlikdə həlak oldu. hal-hazırda isti hava və heliumun təhlükəsiz qarışığı ilə doldurulmuş hava şarları rozenin adını daşıyır.
ölümü ilə azərbaycan incəsənətinə, musiqinə ağır itgi yaşatmış, hələ bir müddət sonra yoxluğu daha çox hiss olunacaq mərhum bəstəkar.
ölkədə həqiqətən sırf bəstəkar kimi fəaliyyət göstərən neçə nəfəri tanıyırsız? mənim hal-hazırda sağ olanlardan tanıdığım bir firəngiz əlizadədi, bir aygün səmədzadə. başqa varsa da, mən bilmirəm. düzün deyək, hansı biri nailə xanıma çatır? ya çata bilər? heç biri. iş orasındadır ki, görkəmli sənətkarlarımızı itiririk, ancaq yerinə heç kim gəlmir. valideynlərimizin uşaqlıq illərində dinlədiyi sənətkarlar şövkət ələkbərova idi, rəşid behbudov idi, rübabə muradova idi, müslüm maqomayev idi. bizdə ağlıma ancaq röya gəlir, aygün kazımova gəlir, faiq ağayev, tünzalə ağayeva, lalə məmmədova, zülfiyyə xanbabayeva. bəs indiki uşaqlar? təsəvvür edəndə dəli oluram axı. indikilər özlərini "barbie" edib, verilişdə bir canlı mahnı oxumağa götü çatmayacaq qədər səsi olmayan məşhur müğənnilərlə böyüyür. 3 nəsil arasında fərqi hiss etdiz? sadəcə üzücüdür. demirəm ləyaqlı müğənnilər yoxdur, xeyr, var. çoxluğun, ağlı heç nə kəsmədən uşaqların qulaq asıb bəyəndiyi, zövqlərə uyan musiqiçilərdən danışıram.
niyə sözü müğənnilərə çevirdiyimə gəlincə, yaxşı bəstəkar olmasa oxuyan nə qədər bacarıqlı olur olsun, oxuduğu mahnı heç olduğu müddətdə özü elə də qiymətə minməz. aygün dedim, qulağımıza qazınan əfsanə mahnılarının bir çoxu eldar mansurov bəstəsidi, röya dedim, demək olar bütün hit mahnılarının bəstəkarı idi nailə mirməmmədli. o birilər haqqında çox şey deyə bilmirəm yenə də. nəysə ki, bu ikinci nəsildəkilər yaxşıdırsa, yenə köhnələrin hesabına. indiki ara mahnıları bilirsiz kim "bəstələyir"? bilməsəz yaxşıdı, adamıb ürəyi bulanır, vallah.
amma bir şey də var ki, çoxluq nə tələb edir onu yazırlar. bəs yazanlar birinci yazdıqlarını çoxluğa göstərməsə bu çoxluq dediyimiz hardan biləcəkdi istədiyini? bu da ayrı mövzudur, deyəsən, amma və lakin sonu hər cürə yenə gəlib musiqiçilərdə dayanır, zənnimcə.
yenə və yenidən, nailə xanımın ölümünə, müasir azərbaycan musiqisinə yanıb tökülürəm. əlbət ki dahi sənətkarların özləri kimi əsərləri də ölmür, mütləq kimlərsə ifa edir, hə. amma kaş bu vaxtsız ölüm bu qədər tez tapmayaydı onu. kaş daha çox bəstələyərdi, kaş belə boşluğa, belə həsrətə düçar etməyəydi sevənlərini.
yaxşı ki eldar mansurov, akif islamzadə və başqa ağlıma gəlməyən karifeylər sağdı. fəal olmasalar belə, varlıqları insana ümidlə baxmağa güc verir.
və sonda, ümid edirəm, çox çəkməz, nailə xanımın yetişdirdiyi tələbələri ən az onun qədər unikal olmağı bacarıb azərbaycan musiqisini son nəfəsindən tutub ayağa qaldıra bilər..
nur içində yatsın.
çıxacaq yollara çiçəkli qızlar,
nə baxmağa güc var, nə göz yummağa.
nə çiçək verməyə bir kimsəmiz var,
nə bir kimsəmiz var çiçək ummağa..
*
günü ifadə edən şeirdən çox, günü ifadə edən şeir parçası oldu bir az
hələ də peçenyeni çaya batırıb yemək və ən əsası, hələ də xüsusi "bacarıq"la peçenyenin qırılıb çayın içinə düşməsinə nail olmaq.
2012-ci ildən bəri qeyd edilən beynəlxalq kitab bağışlama günü.
"delightful children's book" saytının yaradıcısı emmi broodmorun balaca oğlu ondan niyə insanların bir-birinə kitab verdiyi xüsusi gün olmadığını soruşub və beləliklə anasına ideya verib.
2013-cü ildə sinqapurdan ingiltərəyə, hindistandan yeni zellandiyaya və s.-ə qədər fərqli ölkələrdən olan bloqqerlər, müəlliflər və uşaq yazıçıları insanları həmin günü "uşaqlara kitab vermə günü" kimi qeyd etməyə çağırıb. bununla da 14 fevral dünyanın bir çox ölkəsində "dövlətlərarası kitab vermə günü" olaraq yayılmağa başlayıb. təşəbbüs yarandığı ildən etibarən böyük rəğbət qazanır və hər il həm oxunmuş, həm yeni kitablar ölkədən-ölkəyə yola düşür. bu da uşaqlarda kitaba sevgi, onlara həmin kitabları bağışlayanlarda isə bağışlamaq sevinci yaradır.
albert aqarunovun xatirəsinə belə bir mahnı hazırlayıblar, pis də alınmayıb.
lazımsız mübahisələri ayırd edə bilən, mübahisənin dəyərini bilən və anlayan adamdır.
mübahisə, öz-özünə həll oluna biləcək və üstündə danışmağa dəyməyəcək qədər önəmli mövzular üzərində aparılmasa, nə gözəl olardı..
təsəvvür edin, bir-birinə qarşılıqlı hörmət və sevgisi olan 2 tərəfin ortaq mövzuya aid daxili narahatlığı, problemi var. o zaman həmin problemi və daha sonra doğula biləcək böyük mübahisə və münaqişələrin qarşısını almaq üçün mübahisə edirlər. qışqıraraq yox, alçaldaraq yox, zor tətbiq edərək yox, mədəni tərzdə, ən azından ayrılan vaxtın haqqını verərək. onda edilən "mübahisə"lər, əsl mübahisələrin əvvəlcədən həll edilməsi üçün istifadə olunan alternativ yol rolunu oynayacaq. yəni, mən masaya qoyulmuş mövzunu önəmsəyirəm, ciddiliyindən agaham və həlli üçün səy göstərirəm. etdiyimiz də, heç mübahisə deyil, həll edilməkdə çətinliyi olan sadə və cüzi məsələlər üzərində baş verən ziddiyyətlərdir. və mübahisə bitdikdən sonra hər iki tərəf lazımlı bilik-bacarıqlara sahib şəkildə aydınlığa çıxmışsa, lap pakizə! varam bu cür mübahisələrə.
1 dəqiqəlik təsəvvür etmək yaxşı təsir bağışladı. kaş deyirəm, bu xəyal məhsulu deyirəm, reallığa qovuşsa deyirəm...
arada apollo adında heykəl olduğunu düşündüyüm yazar.
bir adamın ki, söz6 profili üzərindən aktiv işlətdiyi twitter, youtube hesabları var, nə bilim vallah, təqdir edirəm..
ayrıca sözlükdə xüsusi dəsti-xətti ilə ağlıma qazınmışdır. entrynin ilk cümləsindən tutursan ki, ahanda apollo yazıb yenə..
(bax: sözlük yazarlarının gerçək həyatda tanımaq istədiyi yazarlar)
titizlikdə məndən manyakı az tapılar. ayaqyolunun qabağından keçdim, girib xlorlayıb çıxıram, mətbəxə girdim, cif kremlə qazı, umvalniki sürtməsəm ürəyim partlayar, su içdim gərək stəkanı yaxşıca sürtüşdürəm, üstündə su ləkəsi belə qalmaya. hamıda bir cür çatışmır, məndə də belə..
indi bizə qonaq gəlib, heç sevmirəm. üstlərindən pis iy gəlir, dişləri sapsarı nağar bağlıyıb, geyimləri ütüsüz, səliqəsiz. iyrəndiyimdən əllə belə görüşmürəm. natəmiz adamı görməyə gözüm yoxdu ümumiyyətlə..
mən qəhrəman girdim ayaqyoluna, adətim üzrə hər yeri, unitazın ağ kauçokuna qədər domestosladım çıxdım. qonaq yetim ayaqyoluna girəndə elə bilibmiş sudu basıb məlum yerin oturubmuş üstünə. yazığın götü yanıb.
əslində, planlı şəkildə etməmişdim bunu, amma yaxşı oldu. ümid edirəm bir daha gəlməzlər.
kasıb tələbənin almaq istəyib ala bilmədiyi şeylərdir.
o tələbə ki, pulu çıxmasın deyə kitabı pdf oxuyur, otağı üçün hansısa əşya ala bilmir, çünki otağı yoxdu, çipsini ancaq dostları alandan alana yeyir, aldığı stipendiyanı da, xərclərini minimuma endirib bir hissəsini məcbur yolpuluna ayırır, qalanını da evə...
tərin spesifik pis qoxuya malik olması.
əslində isə belə deyil, çünki tər 99% su və 1% duzlardan ibarətdir. duz isə nə qədər kəskin iyə malik olur-olsun, su onu həll edəcək və xarici təsir olmadan, yalnız bu yolla bildiyimiz tər qoxusunun çıxması mümkün deyil. tər iyi dediyimiz şey turşuların iyidir, hansı ki bədənimizdən tər ifraz olunan zaman dərimizdəki bakteriyaların aktivləşməsi və təri parçalaması nəticəsində yaranır.
susuz təxminən yarım ay yaşaya bilən məməli.
bu qədər müddət ərzində susuz yaşaya bilməsinin səbəbi güvəcindəki piy ehtiyatlarının oksidləşməsi ilə əlaqədardır. piyin qliserin və ən geniş yayılmış stearin turşusunun mürəkkəb efiri saysaq və nəzərə alsaq ki, miqdarı 120 kq-a çatır, onda uyğun reaksiya nəticəsində 120 kq piydən 133 l su alınar. bu zaman dəvələr çoxlu enerji ilə təmin olunduğundan çox dözümlü olurlar.
belə bir nəticəyə də gələ bilərik: su içməyə məhdudiyyət qoyaraq artıq piylərdən azad olmaq mümkündür. çünki bu zaman orqanizm suya təlabatını, eyni dəvədə olduğu kimi, piylərin oksidləşməsi hesabına bərpa edəcək.
hardasa 2 ilə yaxındır ki, mütəmadi olaraq girib-çıxdığım əsəb pozuntusu.
demək olar, hər 2 aydan bir ağır depressiyaya düşürəm, lap boğulanda görürəm yaşayış deyil, məcbur dartıb çıxarıram özümü. bu dəfə fərqli oldu amma, elə bilirəm yenə təxminən 2 aydan sonra yox, daha uzun müddət sonra düşəcəm oralara.-*
nə real, nə də virtual həyatda kimlərəsə mənfi enerji ötürməyi heç sevmirəm. çox çox nadir hallarda olar ki, depressiv nəsə paylaşım. həmişə gülüş, həmişə zarafat, həmişə yüksək enerji.
ətrafımdakılara mənfi aura ötürməkdən başqa, bu depressiya, depressiv avır-zıvır elə bir şeydir ki, girdinsə vəssalam, bitdin sən, bacarsan nə əla.
onlar tornadodu, sən onun üçün hər hansı tikili. səni elə əzişdirir ki, birdən ayılıb səpələnmiş parçalarını axtarırsan, yenidən özünə gəlmək üçün. depressiya tsunamidi, gəlir alır səni "qoynuna", qalırsan altında, belində trilyon ton yük kimi, qalırsan əliyaş, gözüyaş.. depressiya havadakı su buxarıdır. vay halına hidroskopikliyə meylin oldu, həmin su buxarı özünü sənə elə "sırıyacaq" ki, bir də görəcəksən artıq yaşadığın "qab"a sığmırsan e, dolmusan, daşırsan, amma geri qayıtmaq mümkün deyil. çünki o su buxarcıqları keyfiyyətini pozub sənin, tərkibini dəyişib, yönünü dəyişib, lazımsız nəsnə edib qoyub ora..
iş orasıdır ki, əyyamda bir dəfə ürəyini ən "yaxın"ına açıb nəsə danışmaq istəyirsən, özünü mental olaraq yaxşı hiss etmədiyini deyib söhbətə başlayırsan ki, deyir "əə, yaxşı görək. sən və depressiya? haha, artistlik eləmə".. artist? anam da xalq artisti deyir mənə, başqası desə ne yazar...*
burda babat güldüm ahahah
depressiya məndə həvəssizlik doğurur. səhər durmağa həvəsin yox, ayaq üstə ölürsən, küləkdə çölə çıxmırsan yıxılarsan deyə, ancaq yeməyə həvəsin yox. necə başa salım e, nəfəs almaq belə sırf sənin iradəndən asılı olmasa, almazsan da yəni. həvəsin yoxdur çünki. "çox yatmaq, qaçmaqdır" dedikləri yerdəsən, bütün gün yatmaq istəyirsən. yatmaq fiziki iş tələb etsə, onu da etməzdin amma. nəysə ki, əzizlərim, mənim istisnasız heç nəyə həvəsim olmur. durub harasa gedirəmsə, məcburiyyətdən. ruhum depressiyadadı, ancaq gülüşümdən ödünç vermirəm heç vaxt. boşluqlarımı gülüşlə doldururam. arada güləndə qəfildən güzgüyə sataşır gözüm, lap gülürəm. kiminsə sənə gülərək baxması maraqlı şeydi. maştağadan evə məni aparmaq üçün maşın çağırmasalar, bəlkə də saatlarla güzgüdə gülən mənə baxaram..
indi, dediyim odur ki, gülür olmaq(?) hər şey yaxşıdır demək deyil. həmişə gülürsən deyə "sənin problemin ola bilməz, ağlaya bilməzsən" də deyil. entrynin depressiv hissəsini burda yarımçıq qoyuram. realda bunları demək istəyib, özümü yormağın mənasız olduğunu başa düşdüyüm adamlara demədiklərimin qısa özəti idi bunlar.
bu lənətə gəlmiş mental breakdown-lar həmişə var, həmişə. sən icazə versən sənə nüfuz edəcək, verməsən, adı nədi?!!
gərək sənə baş verəcək hər şeyə açıq olasan. özünü sabit tutmağı bacarasan ki, sənə mənfi yöndə təsir etmə gücünə malik olmasın həmin şey.
insana əsl güc yıxılanda, ələxsus da yıxılıb ayağa qalxanda gəlir. çətindir deyib çəkilmək lazım deyil. heç nə qarşısında, heç yerdə, heç vaxt. bəlkə bu kiçik dünya üçün təkik, hə, ancaq bu böyük dünya üçün zəif? heç vaxt. nə olur olsun, o güc içimizdə mütləq ki, müüütləq ki bir yerlərdə var və istifadəsi bizdən asılı..
yenə və yenidən, insana nə qatırsa elə yaşadığı və aşdığı çətinliklər qatır, vallah, elcan, bax..
son olaraq,
hamısı keçir.. ya da öyrəşirsən, bilmirəm...
əlavə (baxma: təsəlli.com)*
lmfao
yer səthinin təxminən 71, beynin 73, ağciyərlərimizin 83, dərimizin 64, sümüklərin belə tərkibinin 31%-ini təşkil edən kimyəvi maddə.
yaxın oturun, su haqqında bilinmeyen gerçekler haqqında danışacam bu gün..
əvvəla, h2o şəklində yazılır.*
wow, mariya, əhsən! necə bildin bunu? :d
qaz, maye, bərk aqreqat hallarında mövcuddur. rəngsizdir, normal otaq temperaturunda nə dadı, nə də iyi yoxdur. həlledici kimi canlı orqanizmlərin həyatında böyük rola malikdir. yer planetindən başqa ayda, extrasolar planet*
lərdə də tapılır, hansı ki, günəş sistemindən kənarda potensial yer planeti kimi tanınırlar. bura daxildir kepler 186f, gliese 667 cc, fomalhaut b və s.
bayaq suya rəngsizdir dedim və sual yarana bilər ki, bəs necə olur dənizlər, okeanlar, göllər, çaylar rənglidi?
əslində rəngli deyil, sadəcə rəngli görünür. məsələn fikir vermisizsə günəş çıxanda, təmiz buludsuz havada dənizin rəngi olur mavi, göy. hava tutulanda isə boz. bəli, su səmanı özündə əsk etdirdiyi üçün bizə bu cür fərqli görünür. çayların, göllərin - nisbətən dayaz olan su hövzələrinin rənginin yaşıltəhər olması da dibindəki bitkilərlə əlaqəlidir.
bundan başqa böyük miqdarda su qırmızı dalğa uzunluğunda işığın azca absorbsiyası nəticəsində göyümtül rəngə çönür. bildiyimiz illuziya yəni.
h20 dedikdə ağlımıza sadə quruluşlu birləşmə gəlsə də, su kifayət qədər mürəkkəb fiziki və kimyəvi xassələrə malikdir. məsəl üçün, normal maddənin bərk halı onun maye halından daha sıxdır, yəni bərk halı mayesində batır. buz isə suda batmır. bəs niyə?
hər şey su molekulları ilə bağlıdır.
gəlin normal maddə götürək, olsun neon. temperatur da otaq temperaturudu, təxminən 25-26 dərəcə. lap götürək 27 dərəcə selsi. belə ki, 27 dərəcə temperaturda neonun kinetik enerjisi artır və mokelulları bir-birini itəliyir, çarpışır, bu ona, o buna dəyir və s. xaos yaranır. aktiv hərəkətdə olduqları üçün aralarında məsafə də var. beləliklə temperaturdan asılı olaraq, temperatur düşdükcə molekullararası çəkişmə də azalır, molekullar bir-birinə daha sıx birləşir. bunun səbəbidir ki, bərk halda daha sıx, daha az həcmdə olur, nəinki normal maye.
suda isə belə deyil.
su molekulunun 2 mol hidrogen, 1 mol oksigen atomundan təşkil olunduğunu bilirik. ancaq oksigenin hidrogenə nisbətən daha electroneqativ olduğunu, daha güclü elektron cəzb etdiyini bilmirik. yəni, sudakı elektronlar oksigenə daha yaxın olurlar, nəinki hidrogenə. bu cür birləşmədən polyar molekul yaranır. hidrogen oksigenə müəyyən bir qanunauyğunluqla yapışmır. bir yerdə qırılır, bir yerdə yapışır. belə-belə uzanıb gedir taa haralara.
polyarlıq dedim ha, bax suyun fərqliliyi də məhz bu polyarlığındadır.
maye suda bütün digər mayelərdəki kimi molekullar random haldadı. temperatur azalıb 5-4 dərəcə selsiyə çatdıqda molekullar bir-birinə birləşir və sərt bir görünüş ortaya çıxır:
görürsüz, bərk halda molekullar bir-birinə sıx yerləşsə də, aralarında boşluq var. hansı ki bu məsafə maye halında yoxdur, çünki onda istədikıəri kimi düzülürlər, buzda isə xüsusi. boşluğun səbəbi molekulun dərəcəsinin 104.45 olmasıdı. bu kor bucaq və molekulların qeyri-normal düzülüşü imkan vermir ki, molekullar bir-birinə daha sıx birləşə. bu boşluqlar da olur buzun sudan daha az sıx olmağının səbəbi..
əslində, biz suyun bu fövqəltəbii xüsusiyyətinə təşəkkür borcluyuq. təsəvvür edin, adicə qışdı, çaylarda, göllərdə mövsümi olaraq bir hissəsi donur və suyun üstündə qalmır. həmin buz dibə düşüb ordakı həyatı tamamilə iflic hala salacaq. bütün heyvanlar, bitkilər məhv olacaq. bunla qalmayıb, suyun dibi daxil bütün soyuq olduğu üçün bu bizə də təsir edəcək. havalar kəskin soyuyacaq, getdikcə qurunun faizi suya nisbətəb azalacaq və s.
suyun polyarlığını başqa harda görürük? məsələn, şüşə səthin üstündəki su damlalarında. belə ki, polyar molekul özünə polyarı çəkir, polyar polyara birləşir. ona görə su molekulları şüşəyə tam yapışmaq əvəzinə bir-birinə yapışır və damcı əmələ gəlir.
bir də, bilinənlərin əksinə olaraq təbiətdə saf suyun, içməli suyun qıtlığına səbəb tam olaraq əhalinin gündəlik israfı deyil. sənayedə saf suya ehtiyac, bütün insanların saf su təlabatından xeyli çoxdur. belə ki, sənayedə istifadə olunan suyun saflığı ən azı 99.999995% olmalıdırsa, günlük sularımızın saflıq faizi bu göstəricinin nə qədər altındadı. yəni, iri sənaye "imperiya"ları suyun axrına çıxır, sonra da deyirlər ay quraqlıq, ay su qıtlığı, ay camaat suya qənaət eləsin, susuzluqdan yanırıq vs vs vs.
su haqqında hamının bilməli olduğunu düşündüyüm maraqlı məlumatları minimum bu qədər yığcamlaşdıra bildim. fiziki, kimyəvi xassələri, aqreqat halları, ağır su və s. üstündən keçmişəm. "insan bədənində su" mövzusunu da əziz və hörmətli tibb yazarları davam eləsə çox şad olardıq.
atamın 2 aydı evdə yasını tutduğu futbolçu.
o öləndən depressiyaya düşüb, dəqiqə bir nuhun əyyamından bir videosun açıb baxır, hər baxanda da "maradona yoxdu" deyib yandırır birin. dədəsinin yasın belə tutmurdu heç.
kim la bu diego?
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343