finding vivian maier

--spoiler--

(bax: vivian maier)


--spoiler--

John Maloof adlı biri 2007-ci ildə hərracda çoxlu neqativlər satın alar və ortaya 20-ci əsrin bəlkə də ən yaradıcı əsərləri çıxar. Qısa müddət içində fotoqrafın şəxsiyyətini tapar və 2013də Vavian Maierin maraqlı həyatını sənədli filmə çəkməyə qərar verər.
traielr
rəsmi saytı
--spoiler--

spoiler qaqam

--spoiler--

vivian maier

Fotoqrafiya təhsili olmayan Amerika küçə fotoqrafçısı
Dayəlik etmək üçün evlərinə köçdüyü ailədən ilk növbədə otağının qapısına qıfıl vurulmasını istəyən Maier, bu illər ərzində Çikaqonun insanlarını və küçələrini təsvir edən və avtoportret tipli şəkilləri heç kimə göstərməyib.
2009-cu ildə vəfat etdikdən sonra * buzda sürüşərkən, yıxılıb beyin travması alır və 1 il sonra qocalar evində vəfat edir borcları olduğu üçün onun əşyaları gizlətdiyi depodan götürülərək bütünlüklə hərraca çıxarılır.
Nəhayət, 2013-də John Maloof və Charlie Siskelin rejissorluğu ilə "Finding Vivian Maier” adlı uzun metrajlı sənədli filmin Toronto Beynəlxalq Film Festivalında dünya premyerası oldu. Moloof daha sonra bunu kitablaşdıraraq Vivian Maier: Self-Portraits kimi də nəşr edir.
Maierə məxsus hamam otağı və fotoaparatlar : bax
mənbə
momografik

(youtube: )

wir kinder vom bahnhof zoo

bu film rejissor Uli Edelin ilk uzunmetrajlı işlərinnən sayılır. kai herrmann ve horst rieckin sayəsində
yazılan bi kitabda həm də christiane felscherinowun böyük rolu var. bu iki müxbir qızla iki saatlıq bir müsahibə üçün razılaşarlar və christiane'ın izah etdiklərini stern'de nəşr etdirmək istəyərlər. o iki saatlıq müsahibə iki ay davam edir. christiane'in izah etdikləri həftələrcə stern'de yayınlanır. alman ictimaiyyəti şok olur. kiçik bir alman qızının narkotik pulu üçün kişilərlə yatması cəmiyyəti dərindən sarsıdır. stern rəhbərliyi yeni bir qərarla, Christiane f'in həyatını kitaba tökməyə qərar verir və 1978-ci ildə "Christiane f wir kinder vom Bahnhof zoo" nəşr olunur. və 1981-ci ildə filmi çəkilir.
filmi haqqında danışası olsaq, filmdə 14 yaşlı Christiane Felscherinow obrazını 15 yaşlı Natja Brunckhorst canlandırıb (narkotikadan istifadə etmə səhnələri, seks səhnələri )

2013ün dekabrlda film haqqında alınan müsahibə :
...bu film mənim necə həyatımı,necə böyüdüyümü, valideynlər tərəfinnən necə yiyəsiz(sahibsiz qaldığımı təsvir edə bilməz. mənim atam əyyaş idi , mən və bacım onun zorakılığına məruz qalırdığ, o çox sinirli olurdu və anam heçbir şey etmirdi, sadəcə başqa biri ilə ilişgi qurmuşdu, mən uşağ idim və çox yalnız idim, kiminsə yanımda olmasını isdiyirdim və dünya ilə mübarizə aparmağı seçdim)
--spoiler--

Christiane Felscherinow 1962də Hamburgda doğulub, sonradan anasilə birlikdə Berlinə köçüb. atası alkaş olub, anası başqa birinə vurulub, bacısı da atasının yanına qaçıb,hərşey bunnan sonra başdıyıb. hələ 12 yaşında olan artığ özünnən yaşca böyük dostlarıyla klublarda falan narkotik istifadə etməyə başlıyıb, marixuana, LSD, dərmanlar da sonra da eroin.
Hər şey bu durumda oalrkən artığ məhşur Bahnhof Zoo stansiyasında da fahişəliyə başlıyır.

--spoiler--

cracks

Jordan Scottun tək işlədiyi ilk və hələki son tam metrajlı filmi.
2009-cu il , dram
səhhnəni o vaxt 29 yaşında olan Eva Green, 20 yaşlı Juno Temple, 22 yaşlı María Valverde və 20 yaşlı Imogen Poots bölüşür.

standart başlıq, qərarlaşdırmağa çalışdığın irəliləmə, bitirici sonluq.
mövzu : 1930-cu illərdə ingiltərədə qız məktəbi. 14-15 yaşlı qızlar arasındakı münasibətlər. ispaniyadan zadəgan nəslinnən gələn Fiemma adlı qız. Miss G ( Eva Green) dünyası.
mələk sifətli Evanın zombi baxışları
paxıllılq,qısqanclıq,məxsusluq.
yalanı doğru qəbullanmaq.
--spoiler--

spoiler
replika

--spoiler--

trailer
imdb linki

hamoun

rejissor Dariush Mehrjuinin 1990-cı il iran istehsalı psixoloji dram filmi.
--spoiler--

özəl bir şirkətdə işləyən Hamid Hamoun, varlı bir ailədən gələn, yüksək dünyagörüşünə sahib olan, rəsmlə məşğul olan Mahshid ilə evlənmişdi. 7 illik evlilik davam edir. Hamoun bütün iş stresini Mahshiddən çıxmağdadı. mübahisələr yaranır, Mahshidin boşanmağ və başqa biri ilə həyatını davam etdirməy istəyini biləndə arvadını itirəcəyi gerçəyilə yaşaması, mübarizə etməsi, çarəsizliyi, intihar cəhdi və filmdə gördüyü qorxunc qəribə yuxuları mətnaltı məna verməkdədi.

– Ona, Ibrahim’ə niyə “imanın atası” dediylərini soruşdum.
– ilahi çılğınlığ.
– Yəni?
– Yunanlılara görə iman ilahi bir çılğınlığdı. iman sevgilə doludur.
– Hansı sevgi, həə ? Oğlunu öldürən bir ata! Sevgi budu ?
– əgər ibrahim oğlu yerinə özünü və ya başqa birini öldürməyi seçsəydi və ya Tanrı’ya şüphə etsəydi, Tanrı’ya qarşı peşmanlığ duysaydı, kin güdsəydi o zaman imanın atası olmazdı. Sənin mənim kibi biri olardı.

Hər qapını döyürəm ama bir yerə vara bilmirəm. mən batışdayam, çökürəm. heç Kimə güvənmirəm. Heç bir şeyə inanmıram.

--spoiler--
musiqisi :

(youtube: )

michael moore

irlandiyalı liberalist rejissor.
ABŞın müharibə siyasətini tənqid edən sənədli filmiylə mükafat aldığı toplantıda verdiyi intervyu :

(youtube: )

samir salahov

- rəssam,memar. 1989da bakıda doğulub. 2010-cu ildə Azərbaycan Memarlıq və inşaat Universitetini bitirib bakalavr dərəcəsini almışıb. Əsərlərini qarışıq texnikalar vasitəsilə yaradır: düşüncələrini istədiyi kimi ifadə etmək üçün rəsm, rəngkarlıq, şəhər məkanına incəsənət müdaxiləsi, instalyasiya, bir də rəqəmsal incəsənət kimi sahələrdə özünü sınayır. Müxtəlif materialları bir-birinə qataraq, adamların və heyvanların fiqurativ portretlərini yaradır, bunları “orqanik həyat forması” adlandırır. Müasir pop-mədəniyyətin sosial-mədəni tədbirlərlə, şənliklərlə necə kəsişdiyi ilə də maraqlanır, bunu öz əsərlərində incələyib təqdim edır. Azərbaycanda və xaricdə düzənlənmiş müxtəlif qrup sərgilərində iştirak edib.

sərgiləri :
2014
“ASTAR” at “A TIME FOR DREAMS 4th Moscow International Biennale for Young Art”
Presented by YARAT Contemporary Art Space
Museum of Modern Art
Moscow, Russia

2014
“Saç” fanzine - link
Self-Published
Baku, Azerbaijan

2013
“ZAVOD”
Presented by YARAT Contemporary Art Space
Air Conditioner Factory
Baku, Azerbaijan

Batumi Backyard Stories 2013 : link

2010
Art Bazaar
Cinema “Veten”
Baku, Azerbaijan

əsərləri:
saç
observes
- streetart
illustration
nuşican
watercolors
aroundazerbaijan
qobustan
Portraits
Swimsuit
Puff-Puff Khanum
NARGIS magazine
Characters

samir salahovdan müsahibə

ya tosiba

(bax: Zuzu Zakaria)
Maşın :

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

j'ai faim, j'ai froid

rejissoru : Chantal Akerman
12 dəqiqəlik qısametrajlı film, tərcüməsi "acam və soyuqdu"
youtube linki :

(youtube: )

synecdoche, new york

eternal sunshine of the spotless mind filmi məhz bu filmin rejissorun hekayəsinə əsaslanıb charlie kaufmanın 2008ci il istehsalı olan 124 dəqiqəliy bir dram filmi. synecdoche sözü isə yunan mənşəli söz olub "dar mənalı bir sözü geniş mənada istifadə etməy" kimi bir anlama gəlir, məsələn "böyük britaniya" yerinə "ingiltərə" deyilməsi kimi. filmdə baş rolu isə keçən ilin fevral ayında 46 yaşında dünyasını dəyişən philip seymour hoffman oynuyur.

filmin ən çox sevdiyim yönü adamın içini dağıdan dialoqlarıdı. :


--spoiler--

sevgili günlük deyəsən çox ağır xəstəyəm. belə durumlar mənə keçmişi xatırladır, uşağlığımnan qalma bir parça paltar, yaşıl bir jaket, atamla bir gəzinti, oynadığımız bir oyun, pəriyəm imiş kimi hərəkət edərdim, adım clori qız pəriyəm və sənin adın da tideri sən də oğlan pərisin. "mənə vurmağı kəs yoxsa öləcəm" deyərdim və mənə təkrar vurardın və "indi ölməliyəm" deyərdin və sən "ama səninçün çox darıxacam" deyərdin və mən də deyərdim ki “məni görmən üçün milyonlarla il gözləmən" gərəkdir. məni bir qutuya qoyacağlar və tək ehtiyacım olan bir bardağ su və kiçicik dilim pizzalar olacağ. qutunun qanadları olacağ
sən "qutu səni haralara götürəcək" deyə soruşardın. mən də "evə " deyərdim.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
- nə elədiyimi bilmirəm.
- bu cox ümid vericidi, bilmədiyini bilmək, bilməyə atılan ilk və gərəkli addım, elə deyilmi caden
- bilmirəm

------------------------------------------------------------------------------------------------------

hər şey düşündüyünüzdən daha qarışığdı. doğrunun sadəcə onda birini görürsünüz. verdiyiniz qərardan təsirlənəcək milyonlarca şey var. hər seçim etdiyinizdə həyatınızı məhv edə bilərsiniz, amma bəlkə də aradan 20 il keçər, və siz əsla və əsla niyə belə olduğunuzu anlaya bilməzsiniz və doğru olanı etmək üçün tək bir şanınız vardır. sadəcə sınayın və ayrılma səbəbinizi tapın. taleyin olmadığını söylərlər amma elədir də, bu sizin yaratdığınız şeydir. dünya nə qədər davam edirsə etsin siz sadəcə 1 saniyəlik zaman dilimi üçün burdasınız. zamanın bir qismi ölüykən və ya doğmamışkən xərclənir, amma yaşamağ varkən siz bir telefon, bir məktub və bir baxış üçün zamanınızı xərcləyir və birinin və ya birşeyin hər şeyi düzəltməsini gözləyirsiniz və bu əsla olmur. elə görünür ama əslində alınmır. zamanınızı kiçik bir peşmanlığ ya da yaxşı bir şey olacağını düşünərək imkansız bir ümid dalınca xərcliyirsiniz. bu sizə özünüzü bir bütün kimi hiss etdirir. sevildiyinizi hiss etdirən birşey. gerçəy budur ki çox hirsliyəm və gerçəy budur ki içinə sıçılmış bir bədbəxlik hissi keçirirəm və gerçəy budur ki çox yalnız qaldım, uzun müddət acı çəktim və yalnız qaldığca bütün o vaxt boyunca xoşbəxtəmmiş kimi davrandım. bunun səbəbini bilmirəm. bəlkə...bəlkə də kimsənin öz acıları varkən mənimkiləri eşitmək istəməməsidir. hər kəs sikdirsin. amin.

--spoiler--

city of god

fransa və braziliya istehsalı olan 2002-ci il kriminal-dram filmi. filmin portuqalca əsl adı isə cidade de deus adlanır. ımdb reytinqi 461 266 user tərəfindən 8,7 xalla dəyərləndirilib. filmin ssenarisi paulo linsin 1997-ci il tarixli eyni adlı romanına əsaslanıb və yazıçı bu romanı yazankən getto həyat sürdüyü bilinirdi, filmin bioqrafik olmasının isbatı da budur

filmdəki bütün bu hadisələr rio de janeironun kənarında bir məhəllədə (gecəqondularda) baş verir. filmin adı da məhz burdan gəlir. filmdəki xarakterləri də elə bu məhəllənin (kəndin) qeyri-peşəkar adamları canlandırır, yəni heç bir tanınan sima yoxdur filmdə və ona görə də bəzən sənədli film izləyirmişsən kimi gəlir adama.(kameradan istifadə, flashbacklər, eyni səhnələri fərqli rakurslardan görüntüləmə) yəni bu şəraitdə filmi çəkməy hər rejissorun işi deyil, yəni aktyorluğ qabiliyyəti olmayan kəndin 200 uşağını yığırsan bir yerə və deyirsən ki di davay tərpənün. və gördüyün səhnə sənə "əslində bunlar rol oynamırlar sadəcə yaşıyırlar" dedizdirə bilirsən

filmin gedişatı (mövzusu) haqqında bir cümləliy təsvir : 1970ci illərdə kiçik bir məhəllədə böyüyən roker ləqəbli bir oğlanın gördüyü küçə mədəniyyəti (narkotik, ölüm, silah, sevgi, musiqi, dözümsüzlüy, səbrlilik və s) və hələ fotoaparatı olmamasına rəğmən fotoqraf olması arzusu.

replikalar :
”silahınızın olması sizi oğru etməz, sadəcə fikirlərə ehtiyacınız vardır. “
” the beep ı’m dadinho! now, my beep name is zé pequeno! ”
ja robei, ja fumei, ja matej… eu sou um homen!

-ze pequeno: can you read?
-gang member: ı can read only the pictures.

sandro cenoura: have you lost your mind? you are just a kid!
filé-com-fritas – steak and fries: a kid? ı smoke, ı snort. ı’ve killed and robbed. ı’m a man.
- başun xarabdı ala? sən hələ uşağsan!
- nə ? mən siqaret çəkirəm, nəşə çəkirəm, adam öldürmüşəm və oğurruğ eləmişəm. mən artıq əsl kişiyəm

--spoiler--


ssenarist paradokslardan çox hallarda istifadə edirdi. məs:
1.biri yaraşıqlı amma qorxaq; digəri çirkin amma bacarığlı birisi.
2.qaçsan öləcəysən. qaçmasan da öləcəysən.
3.qaçsan səni tapacağlar.qaçmasan səni çiy-çiy yiyəcəylər.
4.döyüşə bilərsən ama həyatda qala bilməyəcəysən.qaça bilərsən ama əsla bunu bacarmıyacağsan.

hekayə anladılarkən geriyə dönüşlər(bək) babad idi. tatantino nun tərzini görməy mümkündü bu filmdə.

məlumatlandırma(mətni anlatma) çox sadədi və heç bir şey başınızı qarışdıra bilməz.
1986-1996 illəri arasında rio 'nun gecəqondularında yaşayan tam 6.000 uşaq öldürüldü. edilən araşdırmalarda küçə uşaqlarının etdiyi oğurluğlardan bezən dükan sahiblərinin polisləri kirayəyə götürüb bu uşaqları öldürtdüyü ortaya çıxdı.


--spoiler--

soundtracklər
1."alvorada" - cartola
2."azul da cor do mar" - tim maia
3."dance across the floor" - jimmy bo horne
4."get up (ı feel like being a) sex machine" - james brown
5."hold back the water"- bachman–turner overdrive
6."hot pants road" - the j.b.'s
7."kung fu fighting" - carl douglas
8."magrelinha" - luiz melodia
9."metamorfose ambulante" - raul seixas
10."na rua, na chuva, na fazenda" - hyldon
11."nem vem que não tem" - wilson simonal
12."o caminho do bem" - tim maia
13."preciso me encontrar" - cartola
14."so very hard to go" - tower of power

mənbə

uşaqlıqda aliminium mis və butulka satmaq

3cü sinifə qədər günəşlidə qaldığım dönəmdə butulka satıb onun puluna pambıq alardım, xəstəsiydim. pambığla bərabər lato da varıydı, pambığı alırdın üsdündə də bir rəqəm seçirdin, seçdiyin rəqəm çıxanda seksi hədiyyələr udurdun.. ilahi latodan nələr çıxmamışdı mənə. yazığ kişiyə dimişdim ki " ay dayı day başqa şeylər gətir də mən hamsını udmuşam day" * glş
o ki qaldı sony-yə heç pula ehtiyacm yoxuydu çünki məndə evdə vardı. * ölün sizi pis fakirlər . ama onu da evdə tək oynamağın yeri yoxdu. hərdan 3 yaş balaca qardaşımnan oynuyurdum uduzanda da əsəbləşib onu basıb döyürdüm ama sora artığ anladım ki şiddətə yox dimək lazımdı. #qardaşlardöyülməsin .
butulkanı tapmağ çətin idi satmağ asan idi ama zamanla tərs mütənasiblik təşkil edirdi bunlar.

heç yadımnan çıxmaz bir dəfə evdə qazlı sular vardı onları satmağa aparmışdım - bir ara babad qonağlarımız gəlib gedirdi. 1-2 həftə sora kalan butulka yığılmışdı. bunnarı götürüb aparmışdım satmağa qaqaş butulkaları saydı qutuya yığmağa başlıyanda gördü ki birini ağzı açılmıyıb mənə didi ki bu açılmıyıb, isdiyirsən iç qutar sora ver mənə. bəlkə həyatımda elə tırkaya getməmişdim. nətər qaz gəldi ala götürüb bir nəfəsə içdim butulkadakı qazlı suyu. ala burnumnan yandırıcı gəərti çıxırdı. qarnım da şişmişdi. evdəkilərin bəzi qəribə suallarında tuş gəlmişdim. çox əkşınlı günlər idi

3cü sinifdə sulutəpəyə köçənnən sonra pul qazanmağın alternativ yollarını öyrəndim təbii ki bu yolda oğurluq falan yoxuydu. yəni 3cü sinif ağlı və oğruluğun haram şeylərin pis əməl olduğunu sənin beyninə yürüdüblər. yəni bunu zatən böyüdüycə özün fərqinə varassan . nəticə çıxara çıxara. lakin az yaşlardan səni praktika görmədən işə götürüblər.
bu alternativ yollardan biri də mis aliminuim satmağ idi. ümumiyyətlə bunlardan sora ağıla başqa şeyləri də satmağ gəlirdi ama "allah baba yuxarıdan baxır, nənənin sırğasını oğurruyub satmağ gübahdı " tipli cümlələr beyində fırranırdı.
bir səfərində 5 uşağ idiy eşşəy ağırrığında aliminium idi mis idi nəysə tapmışdığ. arabaya yüklədiy zülmnən apardığ satdığ. sora nəsə oldu bilmirəm hamıya pul çatdı ama mən evə əliboş getdim. yaşım az idi deyə deyəsən soxmuşdular mənə. yaxşı ki yadıma düşdü. sulutəpədən olan həmin uşağlardan kimsə oxuyursa bunu deyim ki adam kişi olar * glş

barhome

Bar Home anlamı sətir evi mənasını verir. 2012-ci ildə Epi tərəfindən yaradılmış bütün üzvləri gənclərdən ibarət qrupdur. Hansı ki, çatdırmaq istədiklərini .mp3 şəklində cəmiyyətə təqdim edirlər. Qrupda tanınmış rapperlərlə yanaşı hələki heçkimin tanımadığı, Epi'nin xüsusi seçib hərşeyi ən baştan öyrətdiyi uşağlar da var. Qrupun tərkibində rapperlər ilə yanaşı graffity, yazar, beatmaker dahada qarışıq işlərlə məşğul olan insanlar mövcuddur. Ümumi sayı 20-25 olsa da 2013cü illərin ortalarında 30 nəfər olublar.
Hazırda qrupda fəaliyyət göstərirlər: Epi, Bigbob, Theador, Siles, TechMad, Toozer, N-Gee, Ernesto, Mifomn, Marsh, Hossein, Lil Khane, Ədəbsiz Yazar, A$ AP Cash, MASK, Kaan Stinger.
bir vaxtlar bir arzu dalıyca qaçırdılar yeriyən musiqi dalıyca. raf almağ fikirləri varıydı, şəhəri yeni yazılan tracklərlə bəzəmək fikri.mənim də sürücülüy vəsiqəm yoxuydu deyə bu işdən yan keçmişdim. elə xəyal olaraq da qaldı
sonradan başqa ideyalar yarandı. və odu budu barhome ən azınnan azrepdə mühüm yer tutur.
facebook ünvanı
youtube kanalı

yazarların onluğuna girən filmlər

2014ün oktyabrına qədərki hazırladığım list bu idi

1.The Holy Mountain (1973) / Alexandro Jodorowsky
2.2001: A Space Odyssey (1968) / Stanley Kubrick
3.Andrey Rublyov (1966) / Andrei Tarkovsky
4. Teorema (1968) / Pier Paolo Pasolini
5. Ladri di biciclette (1948) / Vittorio De Sica
6.El topo (1970) / Alexandro Jodorowsky
7.L'Atalante (1934) / Jean Vigo
8.Au revoir les enfants (1987) / Louis Malle
9.Qəm pəncərəsi (1987) / Anar Rzayev
10.Koyaanisqatsi (1982) / Godfrey Reggio
11.Les quatre cents coups (1959) / François Truffaut