1979-cu il doğumlu amerikalı rejissor, senarist xanım.
Professor olaraq bir neçə incəsınət məktəbində dərs deyib. *Tribeca Film Festivalı*, *Slamdance Film Festivalı*, *Dallas Beynəlxalq Film Festivalı*, *Nashville Film Festivalı*, *Sarasota Film Festivalı*, *Rooftop Film Festivalı* və *Woodstock Film Festivalı* da daxil olmaqla bir çox film festivallarında proqramçı və münsif olaraq fəaliyyət göstərib.
Həmçinin, film sənayesində bərabərlik tərəfdarı olan və dünyada yüzlərlə qadın bədii film və televiziya rejissorunu dəstəkləyən *film fatales* qeyri-kommersiya təşkilatının qurucusudur.
1971-ci ildə çəkilmiş eldar quliyevin rejissor, rasim ocaqovun operatoru olduğu azərbaycan filmi. filmin senari müəllifi maqsud ibrahimbəyovdur, baş rolda ariadna şengelaya və hacımurad yezigarov oynayıb.
uzun müddət yubatdıqdan sonra axır ki, bu gün filmi izlədim. lap möhtəşəm olmasa da, ümumiyyətlə, qəşəng filmdir. xüsusən də verdiyi mesajlar və aktyorların rol aparması. insana həyatı sorğuladan filmdir, filmin məqsədi budur.
Filmin qəhrəmanı radio jurnalisti Zaurdur. işini dəqiq görür, lakin ona ehtiyacı olan insanları gözardı edir, vaxt çatışmazlığını bəhanə edib görüşləri təxirə salır. film boyunca sanki zaur səhvləri ilə üzləşir, bir növ, *karma* ortaya girir sanki.
xarici müğənni müsahibəsində belə deyir, "insanlar həyatda həmişə bir-birinə borcludurlar. biz hamımız başqaları qarşısında günahkarıq, hər bir kəs kiməsə nə vaxtsa borclu qalıb". Zaur burada etiraz edir, heç vaxt heç kimə borclu qalmadığını, bütün sözlərini tutduğunu deyir. Müğənni də deyir ki, "elə düşünürsüzsə siz xoşbəxt insansız".
*rza təhmasib*in oynadığı "cəbrayıl dayı" obrazı mənə olduqca təsir etdi. xərçəng olduğu halda yaxınlarına demir, narahat olsunlar istəmir. savadlı insan olduğu üçün analiz nəticələrinə baxan kimi hər şeyi anlayıb. analgin yox, *morfin* vurulduğunu bilir. halbuki, yaxınları da bilir xərçəng olduğunu, ona ağlr hepatit olduğunu deyiblər narahat olmasn deyə.
"Səidə" obrazını *ariadna şengelaya* çix gözəl canlandırıb. Obraz olaraq ağıllı qadın obrazıdır, hisslərinə yenik düşmür, məntiqlə hərəkət edir, reallığı qavrayır, xəyalpərəst deyil.
"Altay" obrazı fikrimcə, yaxşı dost idi. Çünki zaurun onu *ghosting* etməsinə rəğmən daima yanında oldu. Son anacan ümidini itirmədi ona qarşı, inandı.
Filmdə ön planda olan *jurnalist* mənəviyyatı, vicdan, həyatın mənasıdır. sonda Altayın müsahibəsinə qulağ asarkən zaur sanki aydınlanma yaşayır.
filmin altında belə bir gözəl şərh gördüm:
"dayısının dedikləri onu düşündürdü, səidənin dedikləri ona günahkar olduğunu xatırlatdı, son müsahibə isə onu yaşadığı mənasız, qayəsiz, boş həyatdan oyatdı"...
Filmin musiqilərini çox bəyəndim, bəstəkar *polad bülbüloğlu*dur.
(youtube: )
(youtube: )
ürəyimə yatmayan isə görüntü, kard çəkilişidir. sanki çox səhnə doğru məsafədən çəkilməyib, yaxud lazımınca fokuslanmayıb. yenə de, izləməyə dəyər filmdir.
anam ibtidai sinif müəllimidir, yanına balaca uşaqlar gəlir hazırlığa. mən də eşidirəm səslərini, hərdən yaxşı oxuya bilmirlər. elə olanda anamı çağırıb "mama, yeşikdəki bir də damdakı siçovulların səhər yeməyini vermisən?", yaxud "mama, siçovulların yeməyi qurtarıb e" deyirəm. uşaqlar da inanıb qorxurlar, elə bilirlər siçovullara verəcik onları afdjsghf hələ o dəfə biri ağladı. çox əcayib zövq alıram balacaları cırnatmaqdan. -*
*roustam*in mahnısında eşitmişdim, "mən səni sənə qısqanıram"... deyəsən, indi mən də o ruh halındayam. sən özünün yanındasan, varsan. mənimsə əlim sənə çatmır, məsafələr var. səni səndən qısqanıram, bax. yanındakı insanlardan da qısqanıram, deyəsən. sənin dəyərini bilməyən, səni mənim qədər sevməyən insanlar var yanında, amma mən yoxam. ola bilmirəm, ola da bilmərəm. bəlkə də, qısqanclıq da deyil tam, qibtə edirəm onlara. ya da darıxıram deyə belə qarışıq duyğular keçirirəm. həqiqətən darıxıram. sinəmdə köz kimi odlanır darıxmaq hissi...
indi bunları oxumayacağını bilirəm, yaxşı bilirəm. bəlkə də, hətta güman ki, oxuyacaqsan haçansa. amma indi bunu oxuduğunu düşünmək belə sinəmi isidir. deyəsən, çarəsizlikdəndir. bunu oxuduğunu düşünüb saniyəlik, anlıq xoşbəxtlik keçir bədənimdən. sonra məsafələri dərk edirəm və nəfəsim tutulur, ürəyim sürətlə döyünür. amma bilirəm ki, zaman sürətlə keçir, çox sürətlə. bu da keçər. o şey ki olmalıdır, olacaqdır. başqa nə deyə bilərəm ki?
*roustam* - könlümün yadigarı
(youtube: )
sən varlığımın günəşisən
canımın odusan, atəşisən
mən səni sənə qısqanıram
sən soyuq olduqca odlanıram...
sənə çatmır harayım
necə mən səni arayım? ...
*pedro almodovar*ın "78-ci beynəlxalq *venesiya film festivalı*"nın açılışında nümayiş olunacaq yeni filmi. festival 1-11 sentyabr arası davam edəcək.
Baş rolda *penelope cruz*, *milena smit*, *israel elejarde* və digər bir neçə tanınmış aktyor var. filmdə eyni gündə doğuş keçirmiş analardan bəhs ediləcək. rejissor özü film barədə belə deyib:
"Madres Paralelas" ilə qadın dünyasına, analığa, ailəyə geri qayıdıram. Əvvəlki nəsillərin və nəvələrin önəmindən bəhs edirəm. Hafizənin qaçınılmaz varlığı. Filmoqrafiyamda çox ana obrazı var, bu hekayədəkilər isə çox fərqlidir. Mənə əsas ilham verən qüsurlu analardır".
bu yaxınlarda filmin posteri yayımlandı. posterdə məmə ucundan damlayan süd şəkli var. *instagram* da çılpaqlıq səbəbilə posteri blok etmişdi. poster dizayneri də bildirmişdi ki, incəsənətdə nudity yolveriləndir. yekunda instagram üzr istədi senzuraya görə.
2 gün öncə filmin traileri də yayımlandı. fikrimcə, maraqlı film olacaq. izləyən kimi fikirlərimi yazacağam.
sevgilimin verdiyi kitabı oxuyarkən təsadüfən səhifənin arasında onun saç telini tapdım... refleks olaraq saçı götürüb kənara atacaqdım, birdən fərqinə vardım onun saçı olduğunu. ürəyim elə həyəcanla atdı ki, qəlbimə elə xoşbəxtlik doldu ki, bir neçə dəqiqə hipnoz olmuş kimi saça baxaraq qaldım.
bəzilərinə mənasız görünə bilər. lakin insan aşiq olub üstünə də uzaq məsafəli münasibət yaşayanda bir saç telindən belə xoşbəxt ola bilir... indi sanki səhrada sərin bulaq tapmış kimi hiss edirəm özümü. çox xoşbəxtəm, çoox. beach house - space song
münasib qiymətli, dizaynı gözəl, olduqca rahat anti-kafe.
indiyəcən iki dəfə olmuşam orada, sözlükdən bir neçə yazarla birgə. ortam xoş olur, çay və şirniyyat limitsizdir. üstəlik seçim çoxdu, n növdə salma çay var, kofe filan da. işçi heyəti çox mədəni və mehribandı. keçən dəfə yarım saat tez çatmışdım, eləcə oturub gözlədim, əlavə xərcsiz filan.
qiymətlər seçilən otağa görə dəyişir, əvvəlcədən rezerv etirməyiniz yaxşıdır. instagram səhifələrində qiymətlər haqqında ətraflı məlumat var.
bircə əmması var ki, oyunların çoxu rus dilindədir. rus dili bilməyəndə seçim də azalır. monopoly, uno, jenga filan qalır ancaq.
yenə də, gözəl vaxt keçirmək üçün getməyə dəyər.
bu sifarişi verən: haumea belçikalı *indie rock* qrupu "*balthazar*"ın solisti *Maarten Devoldere*nin solo proyekti.
bir çox mahnısında sevgilisi, həmçinin *solider's heart* qrupunun solisti *Sylvie Kreusch*un da vokalları var.
ilk albomu "We Fucked a Flame into Being" (2016) *Lawrence* romanı “*Lady Chatterley's lovers*”dan ilhamlanmışdı.
daha sonra 2017-ci ildə "warhaus" adlı albom çıxarır.
haqlarında keçən il entri (#297277) də yazmışdım. kəşf edilməsi lazım musiqiçilərdəndir.
Slyvia isə... qadına aşiqəm rəsmən.
warhaus - memory
1965-ci il doğumlu ingilis rejissor, prodüser, senarist. orta məktəb və universiteti yüksək nəticə ilə bitirib. ilk iş təcrübəsi teatrda rejissor asistanlığı olub.
1999-cu ildə kevin spaceynin baş rolda olduğu "american beauty" debut filmini çəkir. film olduqca uğurlu olur və həmin il bafta, golden gobles və ən yaxşı rejissor olaraq oskar mükafatı qazanır. bununla da, film tarixində debut filmiylə oskar qazanan altıncı rejissor olaraq tanınır.
1983-cü il doğumlu amerikalı aktrisa, rejissor, senarist.
məktəb vaxtı balet və rəqslə məşğul olub, lakin davam etməyib bu sahədə. daha sonra özünü aktyorluqda sınayıb. "frances ha"(2012) filmində oynadığı rola görə golden gobles mükafatı qazanıb.
2017-ci ildə rejissoru olduğu "lady bird" filmi oskara namizəd olmuşdu. bununla da, oskar tarixində "ən yaxşı rejissor" mükafatı üçün namizəd olan beşinci qadın rejissor idi.
2019-cu ildə yayımlanmış "little women" filmi də olduqca yüksək rəğbət gördü.
yeni filmi "barbie" 2023-cü ildə yayımlanacaq. baş rolda isə margot robbie var.
Greta mənim qəlbimdə "frances" obrazı ilə qalıb. bu səhnəni də qoyum burada qalsın. izləməniz tövsiyyədir: frances ha - monolog
ciddi-ciddi bunu düşünürəm. uniersitetə qəbul olduğum vaxtdan ölkədən çıxmaq üçün planlar qururam. magistr səbəbiylə gedim, orada iş tapım, oralara da yerləşib yaşayım. hələ heç dəqiq ölkə filan da seçməmişəm, məqsədim sadəcə bu bataqlıqdan qurtulmaqdır. burada məni boğan çox şey var çünki.
keçən il yazdığım günlüyü oxuyuram gecə, bayaa bi ümidliymişəm ki, bu vaxt artıq qərarımı verib hərəkətə keçmiş olacağam. amma indi ortada heç nə yoxdur. gedim, ya getməyim, onu da dəqiq bilmirəm. çünki artıq daha vecsizəm ətrafda baş verənlərə qarşı. üstəlik gözlənilməyən çox şey yaşandı. artıq daha realist və soyuğam, çəxıb getməyin, orada yaşamağın o qədər asan olmadığını qəbullanmışam. ciddi maddiyat və çalışmaq tələb edir. pul üçün ailəmə müraciət etmək istəmirəm, qürurum götürmür. üstəlik onsuz da həll edəcək problemləri var, paz olmayım. heç şübhəsiz, birmənalı da yanaşmayacaqlar. narazılıqlar olacaq.
həm də ki... bu bataqlıqdan getməyi bacarsam da, özümdən və problemlərimdən qurtula bilməyəcəyəm. artıq hər məyusluğumda günahkar ətrafı görmürəm, düşünürəm, mənim də səhvlərim var axı.
məsafələrə öyrəşik bir insan olmuşam həmişə. ayrılıqlar başda çətin gəlir, emosional oluram. amma öyrəşəndə darıxma duyğum yox olur sanki. amma sevdiklərimi burada qoyub getməyə göz yumarammı, bilmirəm. pis vəziyyətdə olan birilərini gördükdə daim kömək etmək istəyirəm. mən getsəm kim qalar onların qayğısına? amma belədə də onsuz soyuq insanam, adətən yaxşı gün, pis günlərdə insanların yanında ola bilirəm.
sözlükdə tez-tez rast gəlirəm, *timidus* və digər xaricdə yaşayan yazarlarımıza çoxları "çıxıb getmisiz, kef edirsiz. nə dərdiniz ola bilər ki?" düşüncəsiylə yanaşırlar. amma belə düşünəndə, heç də asan deyil çıxıb getmək. əksər sevdiklərindan uzaq düşüb tamam yeni bir dünyaya atılırsan. bəzən insan elə bir ruh halında olur ki, tək ehtiyacı olan sevdiyi, dəyər verdiyi yaxın birinin isti qucaqlamasıdır...
*dostoyevski*nin "cinayət və cəza" romanında rast gəlib çox bəyəndiyim bir ifadə, fikir, ya sosial davranış deyim.
"-bu qürurun nəticəsidir ki, bizim məişətdə hər kəs üçün məcburi olan bəzi ictimai ayinlərdə bir çox yoxsullar "başqalarından geri qalmamaq üçün", həm də "məzəmmət" edilməsinlər deyə, var-yoxdan çıxır, bütün yığdıqları pulları son qəpiyinə qədər xərcləyirlər... bu *qürur* və *şöhrətpərəstlik* azarı bəzən ən yoxsul, ən qıpıq adamlarda əmələ gəlir; arabir bu onlarda şiddətli, əsəbi bir ehtiyac şəklini alır."
fikrimcə, xüsusən yoxsul insanlardakı özünü göstərmək və şöhrətpərəstlik istəyini gözəl təsvir edən ifadədir. sanki, heç kimdən geri qalmadıqlarını sübut etməyə çalışırlar. *kütlə psixologiyası*nın axınına qarışırlar bir növ. ac qalsalar, sağlamlıqlarını itirsələr belə, xarici zəngin görünüş və dəbdəbəni gözlərində çox böyüdürlər. xüsusən qadınların zəncir kimi qat-qat qızıl sepləri, bahalı, amma uyğunsuz geyim kombinasiyaları, borcla belə olsa alınan gərəksiz *cehiz*, imkan xaricində alınan bahalı maşın və telefonlar. ehtiyac olmasa belə, həmişə nəyisə sübut edib sərgiləmək istəyirlər.
həmişə canımı sıxan bir şey olub. çünki, getdiyimiz mühitdə nə yaşıdlarım olub, nə də sözümün tutacağı birisi. etikadan kənar olur deyə telefonla oynaya bilmirəm, elə məcbur böyüklərin 99% sıxıcı olan söhbətlərinə qulağ asıram, gözüm də divardakı saatda qalır. söhbətlə mənim fikrim zidd olanda istəyirəm danışım, amma sonra içimə soxub otururam. bilirəm ki, böyüklərə heç nə izah edə bilməyəcəm, elə öz fikirlərini mənə yeritməyə çalışacaqlar.
çox yaxın qohumumuzun uşağı dünyaya gəlib, bacımla onlara getmişdik bu yaxınlarda. qızla uşağı idi evdə, sonra təsadüfən qızın 2 yaxın qohumu - bacı-qardaş gəldilər. ilk dəfə idi ki, sıxılmadım qonaq gedərkən. 5 nəfər gənc, xeyli fikir mühazirəsi, zidd fikirlərə də hörmət edirdik, müzakirə aparırdıq. səyahət, siyasət, təsərrüfat, sistem, təhsil, sağlamlıq, day hər mövzudan danışdıq. ortam gənclər olanda maraqlı olur. vay o günə ki, böyüklər danışsın, sənsə boşqabdakı yeməklə baxışıb vaxtın keçməsini gözləyəsən.
sözlüyük qurucusu 1 nəsil əcdad yazar.
bu günlərdə özü də xəbərsiz olaraq bizlərə həyat dərsi keçmiş, insanın zamanla necə dəyişə biləcəyini bir daha göstərmişdir. bir vaxt *pişiklərə həddindən artıq hörmət edilməsi problemi* (#304336) deyə başlıq açmışdı, indi də pişik saxlayır (#333691). məndən eşitmiş olmayın, hələ storidə pişiyin ad gününü də təbrik edib agsfdjsgh
"7 Days a Week, 24 Hours a Day", yəni, "həftənin 7 günü, günün 24 saatı" mənasına gələn ifadə. bütün gün ərzində fasiləsiz işləyən mağazalar, servislər və s. üçün istifadə edilir.
24/7 kimi də yazılır bəzən.
)
nikli yazar açıq-aşkar trolluq və format daxilində sözlüyün anasını ağlatmağı səbəbilə umbay edilmişdir.