baş ağrısı

hər ağrı kimi ağrıkəsici ilə ortadan qaldırılabiləcək ağrıdı. bu ağrıkəsicilərdən ən effektlisi isə spazmalqondu. ağrı dözülə biləcək səviyyədədirsə, ağrıkəsicisiz sadəcə ağrını çəkmək məsləhətdi. birincisi ona görə ki, ağrıkəsicinin mədəyə ziyanı var. ikincisi ona görə ki, xroniki başağrılarısı olan insanlar hər baş ağrısında dərman udduqları üçün ağrıkəsici dərman baş ağrısına kömək etmir. və ya ağrıkəsiciyə öyrəşən bədən ağrıkəsicisiz ağrını dayandıra bilmir.
baş ağrısı səbəbləri isə, yorğunluqdan, çox yatmaqdan, paxmeldən ola bilər.
xroniki başağrıları isə beyin təzyiqindən, göz təzyiqindən ola bilər. gözü zəif insanlarda da xroniki başağrısı ola bilir.
və ya beyində şiş kimi daha ciddi xəstəliklərin də göstəricisi ola bilir başağrısı.
bundan başqa, miqren xəstələri dözülməz başağrısından əziyyət çəkir. bir də qaymarit xəstələrində də başağrısı müşahidə olunur.

sözaltı etiraf

iran vətəndaşı bir dostum var, sözlükcan. bu dostumun bacısı avstraliyaya oxumağa gedib bu il. oxumaq üçün viza alabilməsi üçün hesabında pul göstərməsi lazımdı. öz hesabında o pul yoxdu, atasının hesabı iran banklarında birində olduğu üçün atasının hesabını göstərə bilmir və iran banklarındaki amerika və avropa birliyinin qoyduğu ambarqo səbəbilə hesablar arası transfer olmur. anlayacağın, pul var, amma istifadə edə bilmirlər. dövlətlərarası münasibətlər də insanlararası münasibətlər kimidi. varlının oğlu sevmədiyi və potensiyal təhlükə olaraq gördüyü bir uşağı qaralıyır, o qaqaşfasonun qorxusundan, onun gözünə girmək üçün heç kim o uşaqla danışmır. niyə-niyə o uşaq özü üçün nəsə edir. öz dövlət ərazisində və s. nükleer santral üçün pul transferi edəcəklər onsuzda edirlər olan da qara camaata olur. siyasət üzərinə düşünməyi 1984 kitabından sonra buraxdım. məsələ siyasət deyil, məsələ heç kim özü üçün diqqətəlayiq addım ata bilmir bu dünyada. necə ki, azərbaycanda biznes qura bilmirsən bax eləcə. böyüklərin xoşuna gəlmədisə bitdi.
elə bu trajikomik söhbəti eşidəndən sonra 21 dekabr 2012 haqqında ciddi-ciddi düşünməyə başladım. bu gün tez-tez ağlıma gəlib. bakıda şam, çörək və s. kimi şeylərin stoklanması gedirmiş. ümumi vəziyyətdə isə dünya dağılsa da canımız qurtarsa, deyir əksəriyyət. heç kim intihara meyilli deyil, yox. sürü psixologiyası kimidi, hamı ölsə mən də ölərəm ala heç nə olmaz, onsuzda hamı ölür də. belə dəxilsiz bir düşüncə hakimdi çox adama. heç kim ciddi olaraq düşünmür, məncə, bu haqda. inanmamağı seçirlər. 4 günlük işıq kəsilməsi söhbətindən də hamı razıdı. nəsə dəyişiklik istəyir hamı. tyler durden olub hamı aq, xaos istəyindədi. nəsə dəyişsin sadəcə, belə olmasın.
mənsə, prinsip olaraq, hərdən düşünürəm sözlük. dünya dağılsa, dörd günlük elektrik getməyindan daha yaxşıdı. falling skies, the walking dead kimi serialların, ümumilikdə zombi kinolarının dəlisiyəm hiss eləmisən, yəqin. 21 dekabra diş pastası və diş fırçası, sabun zad stoklayardım illa nəsə stoklayası olsam. niyəsini mən də bilmirəm. yəqin bir çox çörək alıb elə bir şey olmasa, təkər adı alıb bir də o qədər çörəyin israfını gözə ala bilmirəm. nə bilim. ya da elə bir şey olsa, ürək partlamasından öləcək 25%in içində görürəm özümü. təsəvvür elə, elektriklər kəsilir, dünya qaranlıq. yaşadığım məhəllə səhər dəllənəcəy, çığırış bağırış, günorta özlərinə gəlib cümə namazına gedəcək, axşam da marketə hücum çəkəcək. avtobus sırasında bir-birini əzən adamları görəndə insanlığımıza tüpürüm deyən mən o səhnə görəcək adam deyiləm. hücum çəkilməsə hər şeyin qiyməti 10qat olacaq ki, içinə tüpürümü də keçir bu artıq.insanlar-5milyard insan- dönəcək mağaraya. insan instinkləri ilə yaşıyacaqlar, sadəcə həyatda qalmağa çabalayacaqlar. mən bunu görmək istəmirəm.
evdə divanda oturacam saatlarla. özümə sığışdırammayım etiraf eləyəmmədiyim şey isə qorxduğumdu. insanları o halda görməyə qorxuram, evdə tək oturub sosial problemləri düşünərək məni dəlləndirən şeylərdən uzaq olmuyacam. heç nə önəmli deyil artıq. dünya dağılmağa üz tutur. gəl də məşğul elə beynivi, görək, necə edirsən. elektrik yox oyun da oynuyammırsan. kürəkənin villası da yoxdu ki, özümüzü ay işığına verək (bax: melancholia ). sadəcə çarəsizliyivi dərk elə və qorx. biryerdə qorxmağa da ins-cins yox. olmasa da, bu işlərin belə davam eləməsi daha çox qorxudur məni. tək çarə kimi görünən gün keçdi və 22 dekabr. hər şey eynidi. hansı birinə qorxacağımı bilmirəm. bir də bu trier stilindəki melankoliyadan qorxuram.

p.s bol-bol süd və siqaret stokluyaram yəqin.

the walking dead

dünən axşam verilən 3.cü sezon 8. seriyasından sonra bir neçə aylıq (fevrala qədər) tətilə girmiş serial.

--spoiler--

3x7
governorun maggy-yə elədiyi psixoloji təzyiq ağzıyla quş tutsa belə governorun bir oğraş olduğunu, merlein glenne elədiyi nə qədər zalım, boktan və tam bir eşşəy olduğunu göstərdi. təxminimcə 8seriyada merle öləcəy. glenn isə tam bir kişi imiş, gözlənilməyən performans sərgilədi o otaqda.that is my boy!


--spoiler--


--spoiler--

3.cü sezon 8. bölümün başlamasıyla transvestit bir zombinin necə görünəcəyini gördük.
sis bombası ilə daryl merlei görmədi, andrea ricki görmədi. ssenaristi bir daha burdan təbrik edirəm. ekşisözlüktə sis atma o. çocuğu zarafatlarının dönəcəyini qarantiləyən səhnə idi. daryl və merlein qarşı qarşıya bir-birindən xəbərdar şəkildə the brotherhood of vvar kinosunu başdan çəkdilər. acı gülümsəmə doğuran səhnə idi. rickin daryla i need you, are you üith me deməsiylə, governorun merle-ə mənim yanımdasan deməsi arasındaki fərq var idi, o hər şeyə dəyərdi.

governoru siyasətçi olduğu üçün heç sevməzdim. qızı üçün michonnea yalvarırdı. o çarəsizlik var idiye adamın üzündə. nə idi o abi? michonne da həmişəki michonne, təbii ki. iron ladydi aq elə bil. governor dəlləndi. bir serialda qadın və kişi güləşməsi, boğuşması bu qədər gözəl ola bilməze. tam bir ölüm qalım müharibəsi, ləzzət elədi. andrea michonneu vuracaq deyə düşündüm, içimdən söyməyə başlamışdım ki, michonne səssizliyim böyüklüyümdəndir ədalarıyla getdi. ama o baxışma səhnəsi çox gözəl idi. ardından governorun andreanı vecinə almaması və gözündə şüşə ilə qızını qucaqlaması... ata olmaq... governor çox pis dəyişəcək. boktan bir adam olacaq daha da. andreanın zombi başlarını görəndəki o ifadəsi...
governor tam bir oğraş çıxdı.* arka sokaklar millət qarşısındaki çıxışı bir siyasətçiyə yaraşan hərəkət idi. çox tanış gəldi. bir xəta olsun gedişatda, qurduğun sistemdə, səhvin sənin olduğunu boynuva al, timsahın göz yaşları, ardından terroristlər de- daryl, hansı ki, terrorist dedikləri adamlar dostlarını götürüb gedirdilər, terroristə qarşı bir də casus-merle- qoy qarşısına millətin, parçalasınlar. darylin tükünə zərər gəlsə, dağıdaram dünyanı deyib ayağa durub oyee vyəə elədiyim səhnə idi o. soyuq tərlər axıtdım. rick darl üçün gələcək, bunu bilirəm. daryl ölsə mən də bu dizini atıram, qardaş, əhd elədima baxın. mükəmməl bir sezon finalı idi, ortalığın qabına qoydu.
p.s carl da zombi dövründə atalar və oğulları romanı yazdıracaq.

--spoiler--

fevral ayında görüşənədək.

güldürən qəribə yuxular

kənddə doğulub yaşamış babam və babamın ailəsini gördüm yuxumda. məni cavan vaxtı görəcəy idineee bir gözəl idim bir gözəl deyən nənələrdən fərqli, ciddən gözəl olduğunu düşündüyüm bir bacısı var babamın, var olsun. heç elə bir söz deməyib, amma təsəvvür edə bilirəm.. yuxumda görürəm ki. bu qadın danışır ki, o vaxtı baban idi, lələm idi mən idim charles darwin, jean-jacques rousseau, jesse james idi çox yaxın idik. hələ darwinin məndən xoşu gəlirdi o vaxtı, amma mən ona getmədim. və şəkillərini göstərir mənə. hamısı 70-ci illər geyimlərində gərçək bir rock-n-rolla.* şüuraltımı s.kim

ahmet kaya

bir melanxolik payız günündə yuxuma girmiş rəhmətlik.
oyandığımda nerden bileceksiniz mahnısı beynimdə idi, ruhumu sarmalamışdı. bir ahmet kaya havası bürümüşdü. açdım ki, elə həmən gün 28 oktyabr ad günü imiş.yuxuda nə gördüm yadımda deyildi. amma çox sevinmişdim. səhər yeməyini nerden bileceksiniz, kafama sıkar giderim,ağladıkça, şu dağlarda kar olsaydım kimi mahnılarla elədim. günə pozitiv mahnılarla başlamaq lazımdı deyir bilən insanlar, o gün ahmet kaya günü idi. elə bir müsbət hava yox idi. bakı payızında o yuxu, o mahnılar və o insanın bir vaxtlar dünyaya gəlib getməsi xöşbəxt eləmişdi məni.
usta deyə-deyə rakı stoluna oturulası adam idi rəhmətlik.
öz-özümə araz kafedə oturub içdim və içimdə ustayla danışırdım. dedim gün var idi bir mükafat məclisində serdar ortaç * təhqir eləmək qadağandır sözlükdə amma serdar ortaç deyə birisi var dünyada sənə çəngəl atmışdı. o gün o boyda məclistə iki nəfər sənə yan çıxmışdı. çünki sən solçu idin. sistemə tərs idin. sənə mağara insanı kimi çəngəl atan insan serdar belə olsa, hamı içindən sənə tərəf çıxsa da, hamı susdu, sadəcə.
o və orda haqsızlığa susan hamı öləcək və unudulacaq, sən unudulmuyassan. adın bəs eliyər: ahmet kaya!
"bir ülkücünün gizli sevdasıdır ahmet kaya." bu sözü eşitmədən öldün, hardasan bilmirəm, əgər eşidirsənsə bunları, rahat yat qəbrində. sistem dıyişməyəcək, o mağara insanları və qoyunlar həmişə olacaq və rədd olub gedəcəylər. amma sən həmişə usta olaraq qalacaqsan.

bazarov

dövrün şərtlərinə boyun əyməyən nihilist qəhrəman.
burjuva sinifinə qarşı, yeri gəldiyində öz düşüncələrini müzakirə etmək üçün heç kimi gözü görməyən birisi. ən yaxın dostu arkadiyə baxmayaraq, əmisi pavellə qızğın və sonu davalarla bitsə belə, müzakirəyə girməkdən çəkinməyən ideologiya insanı. dostu arkadi bir növ sistem insanı idi, bazarov isə idealist idi. ata, anasını keçdim, dərin duyğular bəslədiyi annaya belə sevgisini etiraf etməyəcək dərəcədə idealist qəhrəman. aşiq olduğu qadın dul, varlı qadın idi, buna görə duyğularından qaçır. dostunun öğey anası feniçkaya yazığı gəlir, haqsız olan hala heç nəyə baxmayaraq üsyan edir. o tam bir ideologiya insanı idi. və sonda arkadi və atası münasibətini düzəldir, hər şey olması kimi olur bizim yetim isə ölür. bizim yetimə ağlayan da nə qürurlu qadın anna, nə ideologiyada "səngər yoldaşı" arkadi, nə halından məmnun qoyun feniçka olur. atalar və oğullar gərəyincə, elə atası olur. əsərin adı atalar və oğullar olub da bazarov atasının münasibətindən daha öndə arkadi və atasının münasibəti görünə bilər, amma tarix səni unutmadı, bazarov! qəlbimizdəsən! * yazar burada qaza gəlir

atalar və oğullar

klassik əsərlərdən sayılan 1862ci ildə rusiyada nihilis axımın yaranması ilə qələmə alınmış ivan turqenyev romanı.
--spoiler--


romanda arkadi və bazarov adlı universitet oxuyan nihilist iki gəncdən bəhs edilir. digər baş qəhrəman isə arkadinin atası nikolaydır. arkadi dostu bazarovu evlərinə gətirir və atasıyla tanış edir. bazarov bir nihilist olaraq nikolayı və qardaşı paveli aşağıda görür və daha çox pavellə bitməz müzakirələrə girir. bununla bərabər nikolayın gənc həyat yoldaşı feniçkaya qarşı və eyni zamanda, dul qadın annaya qarşı duyğuları vardır.
roman bir neçə münasibəti dərinliyi ilə ələ alır. bazarovun iki qadına olan duyğularındaki iki xarakteri və eyni zamanda nihilist kimliyi ilə üçüncü bir kimliyi vardır. annanın da bazarova qarşı duyğuları olmasına baxmayaraq, dövrün şərtlərinə görə bunu etiraf edəmmir.


--spoiler--

klassik əsərləri klassik edən səbəblərdən biri də hər dövrə xitab etməsidirsə, atalar və oğullar bunu çox yaxşı bacarır. roman oxunduğunda dövrü, şərtlərini və o dövrün insanlarını anlamaqda heç çətinlik çəkmirsən. istəlinən qəhrəmanın obrazını günümüzdə də görə bilirsən. sonluq da məntiqə və gərçəyə ən uyğun şəkildə qoyulur.
bu əsərdən sonra dostoyevski və tolstoyun da əsərlərində nihilist qəhrəmanlr görülür, amma heç biri bazarov kimi real olmur. heç biri bir bazarov deyil desək, tam yerinə düşər yəni. şiddətlə tövsüyə olunan romandır.

osho

bir çox kitabı bir çox dilə tərcümə olunan günümüz coelhosuna nisbətən daha güclü filosof. coelho oxuyanların bir üstüdür osho oxuyanlar. hər şey kimi o da məşhurlaşdıqdan sonra gözdən düşür. əslində isə coelho ilə müqayisə olunmayacaq filosofdur. kitablarını özü yazmır. adamın şagirdlərinə danışdıqları hekayələr və söhbətlər yazılır və kitab olaraq dərc olunur.
günümüz insanının böyük dərdi egoya yaxınlaşması, tanrı, tabular haqqında düşüncələri diqqətə layiqdir. özəlliklə dindar insanların psixologiyasını yaxşı bilir və buna görə də uğur qazanır haqlı olaraq.
ölmədən əvvəl ölün, qağayıları sevən adam kimi kitabları oxunmağa dəyər. əslində bütün kitabları oxunmağa dəyər, sadəcə özünü çox təkrar edir, 2-3 kitabını oxuduqdan sonra digər kitablarını oxumuş kimi olursan. yeni qazanacağın məlumat sayısı azalır. bir müddət sonra bezirsən eyni şeyləri dönüb dönüb oxumaqdan.

dizimag.com

(baxma: dizi-mag.com)
işinə ciddi yanaşan xarici serialların izlənilməsi üçün türk web saytı.
köhnə serialların köhnə seriyalarını belə ən uyğun tərcümə ilə verirlər. hər hansı seriyanın açılmasında problem olduğunda bir gün ən az bir gün sonra problem həll olunur. seriyalar televiziya kanalında verildiyin gündən bir gün sonra ingiliscə altyazı ilə, maksimum 2 gün sonra da türk dilində altyazı ilə sayta yerləşdirilir. reytinqi yüksək serialların tərcüməsini eyni gün saytda tapırsan. günü-gününə yenilənir.

yaxında yeni sezona başlayacaq serialların arxa fona qoyduqları şəkilləri ilə də izləyənləri xəbərdar edir.
arxa fonundaki breaking bad şəkli ilə də sevindirmişdir.

əməyi keçən hamıya burdan təşəkkürümü bildirirəm.