sözaltı günlük

sevgili günlük,
bugun bir mesaj aldım ‘hey dear, i ll be there tomorrow, for 3 days. can u host me? (sabah 3 günlük istanbula gəlirəm, məni qonaq edə bilərsən?)
bir 5 dəqiqə mal kimi baxdım mesaja, sonra cavab yazdım. ‘of course, with great pleasure’ (məmnuniyyətlə). bu insan mən avropada olarkən birlikdə unudulmaz günlər keçirdiyim insandı. üzərindən 4 il keçib. arada-bir salam sağol tipli yazışmalarımız olurdu amma ən son 4 ay əvvəl yazmışdı mənə. ekrana mal kimi baxma səbəbim biraz qarışıqdı sözlük. mən yazım sən təsəvvür et sözlük. atasının böyük bir şirkəti də olsa öz pulu ilə yaşamağa qərar verən bir əndəlüslü, savadlı, dünyagörüşlü qız. otostopla şəhər-şəhər gəzmişik, qalmağa yer tapmayanda və ya couchsurfingdəki hostla son anda əlaqə yarada bilməyəndə vağzallarda yatmışıq, evsizlərlə birlikdə şərab içmişik səhərə kimi, son pulumuza aldığımız yemeyi paylaşmışıq, eyni şüşədən pivə vurmuşuq pulsuzluqdan, qatara biletsiz mindiyimiz və cərimə ödəmək istəmədiyimiz üçün çölün düzündə vaqondan düşməyə razı olmuşuq ən yaxın qəsəbəyə nəfəs kəsən istidə 3 saat piyada getmişik. sonda ayrılanda isə dramsız falan sadəcə ‘i ll never forget these days’ (bu günləri heç vaxt unutmayacam) deyərək vidalaşdıq. indi onun sevgilisi var. mən isə yenicə həyatımın götünü-başını güclə yığışdıra bilmişəm. nə olacağını bilmirəm amma birinci sinfə gedən uşaq kimi həyəcanlıyam günlük. sabahı iplə çəkirəm. yəqin ki ardını yazacam sabah.

güldürən hadisələr

məktəb vaxtı sinifdə əjdaha bir qız varıydı. çox hazırcavab və mırt biri idi. yaşı tutanlar bilər o vaxt məktəbdə nəcis (el arasında pox adı ilə məşhurdur) analizi götürürdülər və 99% şagirdlər nəcis təqdim etməz və 250 manat (köhnə manatla) bu analizin pulunu verərdi. (indi fikirləşəndə meqa mal olduğumuzu düşünürəm). 5-ci sinifdə idik yenə eyni mövzu davam edərkən bu qız dedi ki, mən analiz gətirəcəm pul vermirəm. tibb bacısı razılaşdı və bildirdi ki kicik bir kibrit qutusunda olsa kifayətdi.
sabah məktəbə gəldik 2-ci dərsarası tibb bacısı gəldi analizi almağa. qız çantasından 1 kiloluq tomat bankasıynan bir nəcis (yox belə deyəndə eyni effekti vermir pox deyəcəm) gətirmişdi. həyatım boyu canlı şahid olduğum ilk troll və anarxizmin ilkin ışartıları idi. sonra qız etiraf etdi ki, evdəki nənəsinin köməyi ilə tomat bankası dolmuşdu. o gündən sonra analiz söhbəti tarix oldu.
qadın böyük qüvvədi.

lifçik

illər öncə məktəbimizdə baş verən bir hadisə. məktəbdə kiçik tədbir olur. hər kəsin başı tədbirə qarışmışkən yuxarı siniflərdən bir qaqa və bir qız bu fürsətdən istifadə edərək koridorun sonunda girişir bir-birinə ) bu bihudə cavanların bəxti gətirmir özüdə necə. başı qarışan gənclər qeyri-ixtiyari bəzi səslər çıxarır və bu an oradan keçən səsə həssas direktor umuz söhbəti göydə tutur və yaxınlaşır gənclərə. o an çatır ki qızın liftciyi oğlanın əlindədir. anlamsızca soruşur:
direktor: o nədi əəə?
cəngavər: heç məllimə boks əlcəkləridi dərsdən sonra məşqə gedəcəm.
direktor: error

low cost reys

hər il eşitdiyimiz dünyanın, avropanın və.s ən yaxşı hava yolu şirkəti nominasiyalarında qiymətləndirmələrin əsas göstəricisi havayolu şirkətlətinin təyyarələrinin orta yaşına görə təyin olunur. məsələn hazırda thy-nin təyyarələrinin orta yaşı 5-6 dır.

təyyarələrinin istifadə müddəti 7-8 il olan şirkətlər imicini zədələməmək üçün o təyyarələri low cost uçuşları üçün ayırır və ya özünün bir altmarkası olan low cost şirkətə ötürür (məsələn thy - anadolu jet, lufthansa - germanwings)low cost uçuşlar zamanı təyyarənin təhlükəsizliyini ciddi-ciddi araşdirib yoxlamaq mənasızdı.
məsələn bir neçə ay əvvəl misirə uçan və işid-in vurduğu deyilən rusiya təyyarəsinin 15-dən çox yaşı var idi.

dünyadakı ən məşhur low cost şirkəti rynair hesab olunur. bu havayolu şirkəti ilə bəzən parisdən amsterdama 3 avroya uça bilirsiniz.

acı uşaqlıq xatirələri

uşaqlıqdan bəri qalan bir travmadı. tısbağaları görəndə kövrəlirəm.
8-9 yaşım olanda məhlədəki böyük uşaqlar binanın qabağına çaydan tutduqları tısbağanı gətirmişdilər. mühitini dəyişən tısbağa çanağından çıxmırdı qorxudan. başına gəlməyən qalmamışdı. sonda bir gün qabığını yoxlamaq üçün üstüne kubik atmaq istədilər. qışqırıb ağladım səsimə binadakı hamı yığılmışdı. məni evə apardı anam balkondan baxdım ki bir səydıllax əlində kubik tısbağanın yanında dayanıb. nə qədər qışqırdımsa da kar eləmədi çanağın səsi və qan içindəki tısbağa görüntüsü bir ömür getməyəcək ağlımdan. 2 gün ağladım, məktəbə getmədim, evdəkiləri danışdırmadım. sonra uşaq ağlıynan intiqam alacam deyib daşla başını yarmışdım qonşudakı o xiyarın. hardasa 15 il keçib hadisədən hələ də tısbağa görəndə qəribə oluram.

yalnızlığın ən çox anlaşıldığı anlar

son 7 ildi yalnız yaşayıram indi ümumiyyətlə başqa bir ölkədə tanımadığım insanların əhatəsində. ən çox təkliyi hiss etdiyim an, təklikdən qusduğum an ad günümdə olmuşdu. ən qəribəsi yanlızlıqla mübarizə apardığını zənn etməkdir. illərin təkliyi mənə mükəmməl yemək bişirmək bacarığını bəxş edib. ad günümə levengi hazırlayırdım 2 saat əlləşdikdən sonra alındı. mağazaya içki vi meyvə almağa getmişdim alma və içki aldım. normalda o fəsildə yağış olmaz amma güçlü yağış var idi. mağazadan çıxıb evə qayıdanda 3 pivə və 4-5 almanı saxlamadı torba çırıldı mən dərhal pivələri tuttum ki düşməsin. yan tərəfə əyilən torbadan almalar töküldü. güclü yağış, ətrafda almalar, ilk dəfə tək olduğumu hiss etdim bu qədər dərin. elə bil o almalar illərdi təkliyə qarşı özümdə saxladığım dirəncim idi bir bir yuvarlandı gözümüm önündə. 30 saniyə təxminən qaldım o vəziyyətdə almaları yığmadan getdim evə ad günü şamını ləvəngiyə sancdım çətinliklə. elə qeyd etdim tək başıma ilk dəfə idi tək olduğuma üzülmüşdüm.