#sözaltı şeir

Çox dəyər verirdim bəlkə dəliydim?
Bəlkədə tələsdim, həvəsli idim
Qururdan keçirdim etməməliydim
Nə olsun,bəlkədə qismətdə yoxdu

Tək qoydun,özümdə olmadm biraz
Yəqin bu vəziyyətdən edərlər xilas
Çarəni yuxuda görürdüm əsas
Başqa bir çarəmiz,əlbətdə yoxdu)

Hər dava, hər savaş,hər qalmaqalda
Şikayət etmirəm yəni hər halda
indidə gəl bunu könlünü alda
Valla o şirinlik şərbətdə yoxdu)

Nə əmək sərf etdim, yenə edərdim
"Hər şeydə bir olaq"bu idi dərdim
Kaş deirəm bezib, çıxıb gedərdim
Daha o əziyət,zəhmətdə yoxdu

Ləzət eliyirdi nəysə deyişin
Mənə maraqlı idi sənin hər işin
Xətrimə dəy yenə,bu cür gedişin
indi nə xətrə dəymək,minnətdə yoxdu

Əlaqə kəsildi özümə qapandm
Vaxt lazımdı bizə bi müddət sandım
Bloka atdın aa onda inandım
Yəniki arada hörmətdə yoxdu??

Düşünə bilmirsən silərəm səni
Ya başqa bir şey olar gedərəm yəni
Həyat bağışlamır tez tərk edəni
Nə vaxtımız var,heç müddətdə yoxdu

Sən başqasın yerimə qoya bilərsən
Məni tək qoyaraq gedə bilərsən
Düşünmədinki,mənsiz sən neyniyərsən
Həyata tutunmağa taqətdə yoxdu

Düzdü gəzdirirəm hər an ağlımda
Təəssüfki deilsən indi yanımda
Mesaj atmadığın hər sabahımda
Özümə verməyə qiymətdə yoxdu


Yaraşdım,sanıram sənin yanına
And içə bilərəm sənin canına
Heç meyl etmədim mən başqasına
Bilirsən, məndə o adətdə yoxdu

yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər

De görüm, nə olub?
Üzgünsən biraz.
Kimi öldürmüsən gəldiyin yerdə?
Bir də ki…
Qonaqlar əliboş olmaz,
Bəs nə gətirmisən xatirələrdən?

Sən necə qonaqsan axı, əzizim?
Dinib danışmırsan niyə?
Bilmirəm.
Əslində mənim də nə çoxdur sözüm,
Heç bircəsini də deyə bilmirəm!

Görürsən,
Təklikdən boynum bükülüb.
Bir sevinc də yoxdur isitsin məni.
Vallah, 
Həyatımın marağı ölüb,
Sevgilim də yoxdur tərk etsin məni!

Sən Allah, tələsmə!
Hələ var vaxta.
Gecəni mənimlə qala bilərsən?
Birlikdə yatarıq bu dar yataqda,
Getsən bəs, de görüm…
Haçan gələrsən?

Gedirsən?
Nə deyim?!
Sənə yaxşı yol!
Mən yəqin, yataram..
Ya da…
Nə bilim!?
Havalar soyuqdur, ehtiyatlı ol!
Sağol!
Xoş gedirsən, köhnə sevgilim!

unudulmaz kitab cümlələri

“erni özü yekəpər bir zəncidir, pianoda çalır. dəhşətli dərəcədə yekəxanadır, tanınmış, ya da varlı adam olmasan, sənə salam da verməz, amma piano çalmağına söz ola bilməz. bəzən o qədər gözəl çalır ki, istər istəməz iyrənirsən. ozüm də bilmirəm, bunu necə izah eləyim, ancaq, doğrudan da, belədir. hərçənd ki, onun piano çalmağı mənim də xoşuma gəlir, amma bəzən az qalır gedəm o pianonu onun başına çırpam. bəlkə də, ona görə ki, o lap zilə çıxanda onun dəhşət yekəxana olduğunu, tanınmış və ya varlı adamlardan başqa heç kimə salam vermək istəmədiyini hətta qulaqlarınla eşidirsən.”

yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər

Birini cismani itirməkdən daha pis bir şey,
Onun sənin fikirlərində xəyala keçməsidi.
Qorxursanki zamanla unudarsan.
Düşünürsən keçmiş anlarını.
Görürsənki yaxşı yadında deyil gözləri,
Həmin an ürəyin cırpınır.
Mat-məəttəl,
Titrəyərək, donub qalırsan.
Və ayılanda özünü bir əclaf kimi hiss edirsən.
Necə olub ki unutmuşam.
Güləndə parıldayan o gözləri,
Gözlərinin üstündəki kiprikləri.
Saçının telləri,
Külək əsəndə gözünə batardı.
indi xatırlayıram gözlərini.
Şeiri yazdıqca ağ paltarda,
Canlanır gözümün qabağında.
Həmişə gülən, gülümsəyən xatırlayıram onu.
Ya da bir mələk kimi qalıb xatirələrimdə.
Dərd deyil,
Kədərdi, hüzündü mənimki
Çöhrəsindəki,
Günahsızlıqdı bəlkə də məni məhv edən.
Yuxuma girir tez-tez,
Yuxunu tutub saxlamaq istəyirəm.
Ayılanda görürəm ki nə o var
Nə də mən,
Bir ruh var, bir də çürüyən.
Xatırlamaq istəyirəm onu.
Bütövlükdə, bir nöqtəsini belə unutmadan.
Əslində xatırlamaq elə unutmaq deməkdi,
Unutmadığını necə xatırlaya bilərsən ki.
insan bilir, duyur, anlayır.
Əvvəl axır unudacağını,
Amma qəbul etmək istəmir.
Mübarize aparır,
Qınayır,
Hər gün özünə lənətlər oxuyur.
Dərd qalıb bir tərəfdə,
Unutmamaq üçün çabalayır.
Bəlkə də bu unutmaq deyil alışmaqdı.
Yoxluğa alışmaq.
Xatirələrində yaşatmaqdı ola bilər ki,
Amma qorxuludu, əzablıdı, kədərlidi,
itirmek.
Ondan da daha qorxuludu,
itirdiyini xatırlaya bilməmək.
Həyasız arvadlar kimidi heyat.
Həm suçlu, həm güçlü,
Aldığı bəs deyilmiş kimi,
Heç nə olmamışcasına,
Qəddarcasına,
Simasını da silir yaddaşımızdan.

sevgi

Özəl olmağımızı görmək istədiyimiz üçün yaşadığımız duyğu.

Dəyərləndirərkən filtirimiz ümumi sablonlardan ibarət olsa da əslində biz insanda fərqliliyi sevirik. Hansı ki, onu yalnız sən görürsən. Belə olanda özümüzü daha yaxşı hiss edirik və daha çox dəyərini bilirik Şəxsiləsdiririk. insanın gərək şəxsi tərəfi olsun həmişə. Gizli sirli qalann tərəfləri olsun. Tanıdıqca kəşf edəsən deyə. Göl heç kəsə maraqlı deyil çünki içi məlumdur hər kəsə.Amma okean daha dərindir,naməlumdur,sirlidir və hər kəs onun dərinliyinə baş vurub ordan almaz tapa bilmir. Sən dərinliyə getdikcə buranın nə qədər az insan tərəfindən kəşf olundugunu görürsən və sonda elə yerə catırsan ki, oranı ancaq sən görub duya bilirsən. Bu anda dəyər ən son həddinə catır sevgi yaranır. Sen özünü sevirsən . Ora mən baş vurdum deyirsən. Əgər bunu hər kəs bacarsaydı o da maraqsız və deyərsiz olardı. Heç kəs almazı vecinə almazdl. Almaz gözəl olduğundan basqa həm də həm də cətin tapıldığı və az olduğu üçün dəyərlidir.az insan ona sahibdir.insan da gərək biraz esidilməyən musiqi kimi, görunməyən əsər kimi olsun.

Amma bu gizlilik həddindən artıq çox olanda qara çarşablı qadın kimi olirsan.Maraqsız 5 arvaddan biri. Yəni eyni. Həddindən artıq az olanda da merlin manro kimi olursan maraqsız, hamının kəşf etdiyi biri . Yəni eyni. Qızıl orta: nə qədər kainata acıq olsan da səxsiliyini saxlamaqdır. Onda daha cox yox, daha dərin sevir (və sevilir) insan. insanlarla nələri paylasdığın önəmli deyil necə paylasdığın önəmlidir. Fərqləndirə bildiyin qədər özəl, özəl olduğu qədər dəyərli,dəyərli olduğu qədər də sevgi olur insan.sahiplənmək yox xususiləşdirmək lazımdır insanı.cunki insan özünü xüsusi hiss etdiyi qeder sevir. Qısqanclıq isə bu hissin ibtidai, mutasiyaya uğramıs və sikəst formasıdır.yəni sevginin olmadığı bir hissdir.

P.s. biraz çürükçülük etməyim gəldi.Axıra qədər oxuya bildinizsə halaldı

new world

Finalı ilə göz dolduran korea filmi. Mafya köstəbək intiqam temalıdı.

Yeni dünya filmi bildiyimiz amerikansayağı aksiyon filmlərdən fərqli olaraq ortaya maraqlı nəticə qoymağı bacarıb.Filmin əvvəlləri müəyyən qədər sakit irələyir. Rəvan, ritmsiz, aksiyon filmlərinə xas olmayan həyəcansız, süst epizodlar izləyicini yora bilər.
amma film ortadan baslayaraq sürətlənir. Hadisələrin ardıcılığı, səbəb -nəticə əlaqələriylə qurulan əvvəlki süst hadisələr öz yerinə daha maraqlı, dinamik səhnələr verir.



--spoiler--


Polis-mafiyan qarsıdurmasında meydana köstəbəklər atılır. Və köstəbəklər özlərin də bilmədən polislər tərəfindən istifadə edilib atılır. Mafiyanı ortadan qaldırmaq mümkünsüzdür.Polislərin özü belə bunu istəmir. Sadə desək oğru olmasa, polis də olmayacaq. Hər iki tərəf qaydalarını tətbiq etməyə calışır. Bu mənada artıq polis şəbəkəsinin mafiyadan heç bir fərqi olmur. Məhv edilənlər isə ilk növbədə köstəbəklər- mafiyanın içində özləri üçün illərdi yer etmis polis işçiləri olur.


--spoiler--

ludovico einaudi

intouchables adlı filmin soundtracklerini de hazırlamış olan Piyanistlerden biri.

(youtube: )