1) Illustrasiya
2)Portret
3) Etaplar ilə maraqlanan üçün. Bunu taxta üzərində işləmişəm. Yağlı boyanı istənilən bərk materialın üzərində işləmək olur, ancaq əvvəlcə gesso yəni qruntla ortməliyik ki, işləyəcəyimiz səth boyanı absorbsiya etməsin. Etaplara gəldikdə isə əvvəlcə eskizi qruntlanmış taxtaya köçürüb boya ilə tünddən açıqa doğru getmişəm. Bununla bağlı daha ətraflı yazacam. Tündən açığa getmək dedikdə çoxu nə demək olduğunu anlamır. Əslində bu entrini yazmağımın əsas səbəbi budur. Başlıq məni həvəsə gətirdi. Fikrim var ki, bundan belə vaxtim olduqca bəzi bildiklərim texnikaları və s. başlıq açaraq yazım. Həm bildiklərimi yada salmış olaram, həm də bəlkə kiməsə xeyrim dəymiş olar.
4) Comic book stilində
Rəng teoremi. (baxma: colour theory)
Rəng teoremi həm rəssamlıqda həm də fotoqraflıqda ən əsas anlayışlardan biridir. Ümumiyyətlə vizual sənətlərlə məşğul olmayan insanların belə rənglər haqqında müəyyən məlumata sahib olmağı onların sözün əsl mənasında dünyaya baxışını tamamilə dəyişəcəkdir. sadə anlayışlardan ilk entry-ə başlamaq istəyirəm.
Əvvəla rəng dediyimiz şeyin nə olduğuna nəzər salaq. Rəng elektromaqnit spektrın gözə görünən hissəsidir.
Yuxardakı şəkildə də gördüyümüz kimi bizim görə bildiyimiz rənglər olduqca limitlidir. Bəzi canlılar bütün dalğa boyundakı rəngləri görə bilirlər. Əlbəttə bu bizə avantaj yaratmadığı üçün biz bu cür təkamül olmamışıq. X-ray dalğalarını görə bilməyi təsəvvür edin. Yoldan keçənlərin sümüklərini görə bilmək və sairə. düzü rəssamlara və ya həkimlərə avantaj yarada bilərdi bəlkə (bax: anatomiya) ama daha çox ziyanı var -* nə isə keçək əsas mövzuya.
Rəngləri anlamaq.
1. Rəng çarxında rənglər (baxma: hue ) 12 dənədir. qalan bütün rənglər bu 12 rəngin tündlüyünü saturasiyasını artırıb azaltmaq ilə yaranır.
2. Saturasiya rəngin canlılıq, piqment miqdarı mənasına gəlir. rəngin tündülüyünü dəyişmir sadəcə rəngin dolğunluluğudur. Rəng nə qədər dolğundursa o qədər diqqət cəlb edir. real həyatda rənglər bizə nə qədər canlı gəlsə də əslində çox solğun, pastel tonlarında olur. Əgər bütün rənglər eyni dərəcədə saturasiyalı olsa idi gözlərimiz bu qədər informasiyanı qəbul edə bilməz, ciddi xəsarətlərə yol açardı.
Rənglərin eyni dərəcədə saturasiyalı olmamağının səbəbi:
Etrafdakı rənglər (işıq fotonları) dayanmadan bir-biri ilə qarışıq üst-üstə düşürlər. Rənglər isə bir birləri ilə qarışma dərəcəsindən aslı olaraq öz parlaqlığlarını, canlılıqlarını itirirlər. daha ətraflı bu başlıqda olacaq - (baxma: ambient light)
3. Rəngin tonu yəni tündlüyü/açıqlığı. (baxma: colour value) Rəngin saturasiyasına təsir etmir. ən tünd rəng belə yüksək saturasiyalı yəni canlı ola bilər. Yəni qara dediyimiz bir çox şey məsəl üçün qaranlıq otağın divarları əslində qara deyil. sadəcə tonu azdır. rənglər hələ də ordadır. sadəcə biz görə bilmirik. Bu da bizi lap entry-nin əvvəlinə gətirib çıxarır. Biz görə bilmirik deyə orada rəng yoxdur mənasına gəlmir. Biz qaranlıq otaqda görmürük, amma kəpənək çox aydın görə bilir. insan gözü rəng baxımdan çox acizdir. Görə bilmədiyimiz o qədər rəng var ki, bir saniyəlik belə hamısını görə bilsək ağlımızı itirə bilərik.
Ümumiyyətlə rəng haqqında eksperiment aparmaq üçün photoshopu məsləhət görürəm. praktika həmişə oxumaqdan və dinləməkdən daha üstündür.
Bu başlıqda ümumi olaraq rəng teoreminin nə olduğu haqqında bir fikir yaratmağa çalışdım. Bu haqqda deyiləcək o qədər çox şey var ki, bunları bir entry-ə sığdırmaq mümkün deyil. Ona görə rəng teoreminin digər hissələrini qarışıqlıq yaranmasın deyə altdakı digər başlıqlarda yazmaq fikrindəyəm. Bura qədər oxudunuzsa, çox minnətdaram.
(baxma: ambient light)
(baxma: rəng qrupları)
(baxma: rənglərin mənaları və tarixi)
4 ildir ki atam facebook istifadəçisidi. dostluğunda neçə min dənə adam var 60 faizi türk, qalanları bizimkiləri. özü hardcore türklük fanıdı. türk nəslindən olmağına fəxr edir. profil şəklindən tutmuş hər şeyinə qədər bozqurd şəkli var hətta bozqurd işarəsi tutan yerdə çəkdiyi şəkli fb'da paylaşmışdı. dostluğunda yap'dan başqa bütün partiya üzvlərindən olan adam var. tez-tez öz şəkilini paylaşır. hətta arada əlinə keçəndə mənim də şəkilimi paylaşır buna görə də qoymuram əlinə mənim şəkilim keçsin. tez-tez şit şit videolara baxıb gülür mənə də deyir gəl gəl buna bax mən də məcbur baxıram. elə ilk gün facebook açanda bloka atmışdım. gələcəyi hiss edirəm, çünki bilirdim başıma nələr gələcək. soruşanda da niyə axtarda çıxmırsan deyirdim yoxumdu fb. bacım mənim məsləhətimə qulaq asmayıb atmamışdı bloka. hələ də peşmanlığını çəkir. bir dəfə qəhbə adıynan account açıb papaynan məzə tutmuşdum. lazım olmayan şeyləri öyrəndim. yəni anama desəm evimiz dağılar. o vaxtdan aramız açıqdı çoxda danışmırıq papayla. qısaca çox cındır adam imiş. bilirdim onsuzda, ancaq o gündən sonra əmin oldum. 3 il bundan qabaq yazışdıqlarımız sənəd kimi screenshotu hələ də məndə durur. həmin söhbətdə atam hətta 27 cm siki olduğu yalanını atmışdı. onu da ss eləmişəm təbii ki. bir də stulda seks xoşladığını yazmışdı. nə işləyir nə bir şey internetin pulunu da özü vermir. bu dəfə interneti açdırmamışam deyə yalan danışmağı planlayıram ki komputerin başında oturmasın. bilirsən bizdə işlər tərsinədi. ata övladın komputerdə az oturması üçün müxtəlif oyunlardan çıxır, belə ata olanda isə övlad. nə isə ata baxımdan bəxdim gətirmədi ama olsundur mən özüm yaxşı ata olaram. (yalan deyir)
(baxma: ata yanıq çıxdı)
edit: birdə muğama, türk xalq musiqisinə qulaq asan atamın, facebookda sevdiyi musiqiçilər hissəsinə demi lovato, taylor swift, lady gaga, əlavə etdiyini görmüşdüm. oda kiçik çaplı şok oldu. yəqin elə bilib qızlara dostluq göndərir safım.
Yaş ötdükcə fikirləşdiyin qədər ağıllı, bacarıqlı və fərqli olmadığını dərk etmək. həmin o çox dəyər verdiyin ailənin əslində o qədər dəyərə layiq olmadığını dərk etmək. Azərbaycandan çıxıb getməyin 5 il əvvəl fikirləşdiyin qədər asan olmadığını dərk etmək. Əlində qalan tək şeyin ümid olduğunu və ümidin qarın doyurmadığını dərk etmək. Böyümək.
mən atamı facebook'da qəhbə adıynan sınamış, anama, uşağlarına niyə soyuq davrandığını, hər gecə niyə evə saat 3'də gəldiyini öyrənən adamam. atama demək istədiyim amma deyə bilməsiyim söz "biraz kişi ol"
bir rəsimlə məğqul olan insan kimi deyə bilərəm ki, rəsim çəkmək bu dünyadan ayrılmağı, sağ beyninin festival verməyidir. bəzi şeylər var ki onları edərkən insanın beyni inkişaf edər bax rəssamlıqda bunlardan biridir. rəsim çəkmək üçün mütləq bacarmağınız lazım deyil. sadəcə edin bir neçə ay içində sizdə olan dəyişiklikləri hiss edəcəksiz. məsələn ətraftda olub bitənlərə daha çox diqqət edəcəksiz, gözünüzlə gördüyünüz və qulağınızla eşitdiyiniz şeylər daha yaxşı yadınızda qalacaq, xəyal gücünüz qüvvətlənəcək və həmişəkindən daha rəngli və parlaq yuxular görəcəksiniz. inanın dünya sizin gördüyünüz qədərindən ibarət deyil. bütün bunları etsəz rənglərin gündəlik həyatınızda ətrafda rəqs etdiyini və sizin bunu görmədiyinizi dərk edəcəksiz. rəssam olmaqda əsas məqsəd beyninizin sağ hissəsini normaldan daha inkişaf etdirməkdir ki bu da gördüklərinizi olduğu kimi yox siz gördüyünüz kimi çəkməkdir. unutmayın hər uşaq sağ beyini üstün olaraq doğulur lakin sonradan məktəbdə keçirilən sistem ana və atanın uşağı içində pul olduğunu düşündüyü sahələrə itələməyi və s. şeylər səbəbindən olur. heç görmüsüz bir valideyn uşağına rəssam, aktyor, müğənni olması üçün basğı etsin ? yox, çünkü onlara görə bu sahədə pul yoxdur ancaq bu sahədə puldan əlavə başqa insanların görə bilmədiklərini görmək var. rəsm çəkməyi gündəlik vəziyyətə gətirin istər 15 dəqiqə istər 20 ancaq edin. onda görəcəksiz başqalarının görmədiklərini
Səhər 4-ə 5-ə qədər yatmayıb tik-tokda, instagramda gəzən adamların özünü üstün zəkalı zənn etməyinə səbəb ola biləcək araşdırmadır. Xeyr, siz üstün zəkalı deyilsiniz, sadəcə yuxu rejiminiz pozulub.
keçən dəfə qız dostum ilə avtobusda otururduq və o məndən əvvəl düşür. gördüm 40 qəpik çıxardı cibindən bildim ki, mənim də pulumu o verəcək. dedim yox vermə lazım deyil falan bu cavab vermədən pulu verdi düşdü. məndə 5 dq sonra avtobusdan şoferə pul vermədən düşdüm. 3 gün sonra qız ilə yenidən avtobus ilə qayıdırdım. dedim keçən dəfə pulu sən vermişdin bu dəfə də mən verəcəm. o da dedi keçən dəfə pulu mən verməmişdim ki, dedin vermə mən də vermədim. mən belə şey oldum qəribə. pulunu vermədən düşdüyüm şoferin dalımca etdiyi mini söyüşlər ağlıma gəldi falan.
bu gün bir dostlumla bunun üzərində dava etdiyimiz hər saniyə baş verən və sübuta ehtiyyac duymayan bir fakt. adam mənə deyir ki, tarix kitabları səhvdi. orada yazılıb ki, bəs ilk insanlar danışa bilmirdi və yırtıcı heyvanlar və sairə tərəfindən hücuma məruz qalanda bir birləri ilə uzaq məsafədən əlaqə qura bilmədikləri üçün sayları tez azalırdı. bu da deyir ki, belə şey ola bilməz. quranda yazdığına görə adəm və həvva ilk insandı. mən tipik müsəlmandır deyib keçəcəkdim ki, sən bunun cahilliyinə bax, dedi bəs adəm və həvva necə ola bilər danışa bilməsin ? dünyada ilk dil ərəb dili olub və allah tərəfindən yaradılıb. mən yəni çox pis oldum da illərdir belə insanla dostluq etdiyim üçün. yenə də cahil belə olsa biri ilə dostluq etmək pis şey deyil. sadəcə səhv bildiyi halda dirəşən insanlara dözümüm yoxdu. mən də bir cahillik edib, buna təkamülü anlatmağa çalışdım. hələ üstəlik ilk dilin ərəb dili olmağının nə qədər axmaq bir fikir olduğunun səbəbini dedim. əlbəttə ki müsəlman dediyindən dönmədi və mənə bilirsən nə var ? sən dünyada gördüyüm ən axmaq adamsan dedi. kafirsən və axirət günündə sənlə üz-üzə gələcəyik deyə də əlavə etdi. mən də yaxşı, olsun əgər sən dediyin düz olsa idi belə nələrisə sorğulayaraq həyatda öz yerimi tapmağa çalışdığım üçün məni cəhənnəmə yollayan eqoist bir allahın dinini yenə də inkar edərdim deyərək dostluğumuzu oradaca bitirdim. siz siz olun belə insanlardan həmişə kənar gəzin. birdən vəhy gələr götürüb başınızı bir yerlərinizi kəsərlər.
Çox vaxt özgüvənsizlik əlaməti kimi başa düşülən şey. Olduğun vəziyyətdən tez çıxıb getmək istədiyi hissiyatını yaradır. Hələ yerə baxa-baxa sürətli gəzirsinizsə, sonra deməyin ki, insanlar nə üçün məni ciddiyə almır.
inanın mənə bir ateistin sizdən daha çox dini bilgisi var. boşuna ateist deyillər yəni bir bildikləri var. əlbəttə marjinallıq üçün ateistəm deyən, qanı qaynayan ərgənlərdən danışmıram.
salam sözlük. əslində sözlüyə bəzən gündəlik kimi baxıram. bəzilərini narahat edə bilər başa düşürəm, ancaq rahatladır. sözlükdə ən sevdiyim başlıq budur, çünki yazarların yazılarına baxmaq xoşuma gəlir. insanlarla ortaq problemlərimin, sevinclərimin olduğunu öyrənmək mənə güvən verir, sizdən biri kimi hiss etdirir.
daha öncə bu başlıqda bəzi ciddi problemlər yaşadığımı, ancaq son zamanlar heç bir problem yaşamadığımı, sanki hər şeyin yoluna girdi haqqında dəfələrlə silməyi düşündüyüm bir entry yazmışdım. həmin entry heç bir məqsəd daşımırdı. sadəcə yazmaq insanı psixiatrlara sızlanmaqdan daha çox rahatladır sanki. bu yazı da həmin məqsədi güdür.
mənə uşaqlıqdan bəzi məhəllə uşaqları orxan adı ilə səslənirdi. mənə bu adla səslənmələrinin həmin adın atamın adı ilə olan oxşarlığına bağlayırdım. bir-iki dəfə əsl adımın bu olmadığını dedikdən sonra məni öz adım ilə çağırırdılar. bunun üzərində çox dayanmamışdım, heç fikir belə vermirdim. uşaq idim onların atamın adını bilib-bilmədiklərini belə sorğulamırdım. bütün bunları ciddiyə alınacaq bir hadisə kimi qəbul etməyib unutdum. keçən yeni bir alagöz, qızıl saç, ağappaq bir qızla tanışana qədər. bunun söhbətlə əlaqasi yoxdur bilirəm, ancaq həyatımda gördüyüm ən gözəl qız idi. normalda qızlara qarşı heçnə hissetmirdim. oğlanlar daha cəlbedici gəlirdi mənə, ancaq bu qıza qarşı nəsə hissetdim. indi sadəcə qızı gördüyümü və sadəcə yanından keçib getdiyimi xatırlayıram. ən azından məntiqimə görə yanından keçib getmiş olmalıyam. 2 gün sonra yenə həmin yerdə onu gördüm və yaxınlaşıb mənə orxan salam dedi. bir anlıq dayandım. yenə salam dedi və mən mənasız və gülünc bir şəkildə atamı tanıyırsan ? - deyə sual verdim. o da heç nə anlamadan yox haradan tanıyım ? dedi. ağlım çox qarışmışdı. fikrimdən bu qız mənə niyə salam verir, səhv belə olsa adımı haradan bilir, niyə gülümsəyirdi kimi suallar keçirdi. o an mənə niyə orxan dedin ? adım bu deyil demək ilk ağzımdan çıxan şey oldu. qız keçən dəfə adının orxan olduğunu deməmişdin ? dedi. qorxdum. ömrümdə bu qədər qorxduğumu və qəribə hiss etdiyimi xatırlamıram. qaçdım, uzaqlaşdım oradan. özümə inamım qalmayıb artıq. nələr olduğunu başa düşmürəm. anamın üzünə baxa bilmirəm utanıram. mənim kimi övladı olduğu üçün xəcalət çəkdiyini hiss edirəm. yemək yeyə bilmirəm, rahat yata bilmirəm. çox arıqlamışam. insanlara güvənib-güvənə bilməyəcəyimi bilmirəm. səhər həmin qızı görmək ümidi ilə həmin yerdə bir neçə saat gözləyəcəm və əgər görsəm keçən dəfə olanlara bir bəhanə gətirib yaxınlaşmağa çalışacam. nə danışdığımız məni çox maraqlandırır sözün düzü. artıq gülməli gəlir mənə hər şey. özümü həyatın çərçivəsindən çıxmış kimi hiss edirəm. zaman-məkandan asılı deyiləm sanki. inanırsan sözlük elə bir qızın olmadığını öyrənsəm heç təəcüblənmədən yoluma dəvam edərəm. artıq boş verdim. deyəsən batmamaq üçün heç nə etməməlisən. çırpındıqca batırsan çünki.
bu gün bir yerə tələsirdim. maşın olmadığından avtobusdan istifadə etməli oluram. dayanacağa çatmışdım ki, lazımı avtobusun hərəkətə düşdüyünü gördüm. tez dalınca qaçaraq avtobusun arxasına 4-5 dəfə vurdum, ancaq dayanmadı. bu sırada tam arxamdan biri gəlib maşını dayandırdı və otur səni avtobusa çatdıraram dedi. mən tələsik halda maşına mindim. təşəkkür etməyə başlamışdım ki gördüm oğlan tərs-tərs mənə baxır. (hansı ki sıçtığını anladığın anda atdığın baxış) birdən çox əsəbi qışqırıq səsi eşitdim oturduğum maşının qapısını açmağa çalışan bir dayı mənə it oğlu it tez düş aşağı çırpacam səni deyə qışqırır. həmin dəqiqə nə olduğunu başa düşdüm. sən demə maşının qapısını açıb minəndə qapını yandaki taksinin qapısına çırpmışam. panik halında maşından düşməkdən başqa çarəmin olmadığını anlayıb endim. kişi tutdu yaxamdan atdı məni kənara başladı qışqırmağa nəşəlidi bu oğlan it oğlu görmürsən bu boyda maşını o necə qapı açmaq tez ol ver 50 manatımı. yəni sıçmışam maşının qapısına əzik-üzük. mənə kömək etmək istəyən oğlan etdiyindən min peşman maşından düşüb yanımıza gəldi. baxdı maşının halına mənə oğlum bu poxdan çıxmağın çətin baxışı atdı. oğlan dayıya burda hamımız müsəlmanıq oğlan tələbədi gecikir avtobusu qaçırtdı kömək eləmək üçün dayandım dedi. inanırsız o vaxt kafir olmağıma utandım. dayı da mənə səndə günah yoxdu, günah bunun kimi nəşəlini maşına alandadı. bəli o qədər başım havadadı ki kənardan baxan nəşəliyə oxşadır. oğlan dedi dayı təkcə sənin maşın deyil əzilən mənimki də əzilib gəl bax dedi. artıq mən o dünyaya gedirdim. təmiz işə keçmişdim 1 maşın bəs deyilmiş kimi 2-si də çıxmışdı. şükürlər olsun oğlan insaflı, dilli çıxdı. dayıya dedi onu burax getsin mənlə danışarıq. mən daha bir təhər halda bilmədim necə çıxdım aradan. xəcalət çəkdim təmiz, amma yaxşı qurtardım. hər şeydə bir məna axtaran insan kimi bu hadisənin başıma niyə gəldiyini hələ həll edə bilmədim. bəlkə də kainatın mənə göndərdiyi tupoy, ağlını başına yığ mesajı idi ?
belə olmağıma baxmayaraq bunun normal olduğunu düşünmürəm. xəstəlik deyil düzdür, ancaq düzgün olmayan bir şeylər var. ümumiyyətlə homoseksuallıq bir çox yolla yarana bilər. ya anadangəlmə və ya ailədə tutulan mövqe, doğulandan ətraf mühitdə qarşı cinsdən olan insanların çox olması və s. mənim fikrimcə oğlan uşağının həyatında atanın böyük bir rolu olmaması, və ya atanın ümumiyyətlə heç olmaması da uşağın qarşı cinsə meyil etməsinin səbəblərindən biridir. həmin şey qız uşağı və ana arasında olan əlaqə üçün də keçərlidir. yəni bu uşaq doğulduqdan həddindən artıq ana qayğısına məruz qalırsa, atanın ona öyrədəcəyi bəzi kişilik xarakterlərindən uzaq qalırsa, öz cinsindən uzaqlaşmağı kifayət qədər normaldı. qaldı ki, anadan gəlmə homoseksuallıq, bunu da kişilərdə olan testosteron adlı xormonun və ya başqa xormonların az ya da bəzilərinin normadan çox olmasıyla əlaqələndirmək olar. başqa səbəblər də ola bilər əlbəttə ki. beynindən travma aldıqdan sonra özünü qarşı cins kimi hiss edən insanlar da görmüşük biz. qısaca çoxu şeyin beyində olub bitdiyini deyə bilərik. yenə də buna xəstəlik yox, fərqlilik demək daha düzgün olardı. düzdür son illərdə fərqlilik olmaqdan çıxıb bütün dünyaya zombi virüsü kimi sürətlə yayılsa da. açıq danışaq hər şey yerində gözəldi. bunun bu qədər çoxalması məni heç xoşbəxt etmir. insanlıq adına çox böyük riskdi. bəlkə neçə illər sonra insan irqinin kəsilməsinə belə yol aça bilər belə hadisələr. qaldı bəzi translar hansı ki, özlərini qızlardan daha bətər aparırlar, məsələn sənsən qaqaş deyən trans, mən onlara dəli kimi baxıram. insan bədənində anal hissədə sinir ucları çox olduğu üçün hissiyyat çox sıxdır, ancaq bu oradan niyə həzz alındığına açıqlıq gətirmir. anal dəlik ora bir şey soxmaq üçün yox, qida qalıqlarını və udulmuş və ya bakteriyalar tərəfindən çıxarılmış qazı xaric etmək üçün təkamülləşib. yəni bu bütün canlılarda belədir. istisnalar var əlbəttə, amma heç birində həzz almaq üçün istifadə olunmur. bu beynin yaratdığı öyrənilmiş bir zövq ola bilər. ilk dəfə sınayan bilir bunun necə ağrı verdiyini sanki çox böyük qarın ağrısına tutulmusan, ancaq etdikcə, zaman keçdikcə zövqə çevrilir. bax budur artıq beyin ağrını ört-basdır etmək üçün çıxış yolu axtarır və onu daha məqbul olan həzzə çevirir. anal seks çox zərərli şeydir. oradakı əzələlər ifrazatın içərdən xaricə çıxmasına programlaşdığı üçün xaricdən içəri nəsə daxil olanda onu itələməyə başlayır və bu dəvam etdikdə əzələlər gedərək funksiyasını zəiflədir və sonunda qazı, nəcisi tutmaqda çətinlik çəkir. bütün bunlara görə homoseksuallıq anadangəlmə yaxud sonradan yaranma olsa da olmasa da təbiətə zidd bir qavramdır. ümumiyyətlə homoseksuallığın anadangəlmə bir şey olma ehtimalını doğulduqda çift cinsiyyətli doğulan uşaqlarla sübut etmək olar. belə insanlar hermafrodit adlanır və hər iki cinsin cinsi orqanlarını sahib olurlar. bunlardan biri çoxu zaman tam inkişaf etməmiş olur. xarici görünüşləri qadın və ya kişi kimi görünməklərinə baxmayaraq daxilən özlərini əks hiss edə bilirlər. bu vəziyyət bəzi canlılarda da görünür, lakin bu onlarda normal qəbul edilir. və hər öz cinsi ilə əlaqəyə girən insan homoseksual sayılmır. sadəcə maraq da ola bilər.
son dərəcədə əsəbimi pozan serial. əsəbiləşməyim serialın pis ya da yaxşı olması ilə əlaqəli deyil. serialı izləyən kütlə ilə əlaqəlidir. bu insanlar izlədikləri serialın dünyanın ən möhtəşəmi zənn etmələri, bir-iki gözlənilməz sonla bitən səhnə gördükdə heyrətlər içində günlərlə bunun haqqında danışmaları və s. adamı dəli edir. sizə bir metod deyim. bu filmə baxan insanları müəyyən etmək istəyirsizsə, əlinə baxın. əgər nəyəsə vurub tıktıktıkıtık kimi səs çıxarırsa, bəli təsbitiniz doğrudur. bir neçə həftədir ən çox eşitdiyim səs bu olmalıdı. deyəsən artıq azərbaycanda bu serialı izləməyənə dəli kimi baxırlar. bu gün bunu izləmədiyimi etiraf etdiyimə görə az qalsın döyüləcəkdim. nəysə ki, məni yaxşı filmdən anlamayan və "içerde" serialının qarışıq ssenarisini dərk edə bilməyən biri kimi adlandırmaqla kifayyətləndilər. məncə belələri ilə arqumentə girməyə belə dəyməz. hə hə deyib keçin.
az əvvəl etmiş olduğum, eşşək kimi çırpıldığım, amma az da olsa zərər verməyi bacardığım hadisə. bütün bunlardan mənə qalan ən böyük xatirəysə sağ qaşımın üstündə olan yumruq izidi.
gecə bunun üzünnən yata bilmirəm bir şeyi oxuyuram məqalənin içində başqa bir məqalə olur deyirəm görəsən bu nədi və yeni məqaləni açıb onuda oxuyuram və bu belə devam edir sonra yenə səhər yuxudan gücnən dururam
etiraf edirəm ki sırf o hissi maraq etdiyim üçün götümə uzun və qalın sikə bənzər bir şey soxmuşam. qəribə hissdi eləmək istəyənlər yaxşı yaxşı şampunlasınlar. amma ağrıdacaq. vopşe mən etdim siz etməyin. tanrım çok cesurum
