siderik period

səma cisimlərinin çox uzaqdakı "hərəkətsiz" ulduzlara nəzərən dövr etmə periodudur. heç fikirləşmisinizmi bir sutka nəyə nəzərən ölçülür? günəşə görə, yoxsa ulduzlara görə? və ya bu iki period bərabərdirmi? təsəvvürünüzdə canlandırın ki, dünyamız günəş ətrafında hərəkət edir. onda dünya öz oxu ətrafında tam dövrə vurduqda günəş fəzada bizə nəzərən başqa yerdə olacaq. bunu başa düşmək üçün keçin televizorunuzun qabağına. ilkin pozisiyada üzünüz televizora tərəf olsun. sonra yerinizdə dayanıb bir tam dövrə vurun. yəni üzünüz yenə də televizora baxana qədər yerinizdə fırlanın. indi eyni hərəkəti televizorun sağına doğru yavaşca addımlayaraq edin. hər iki halda üzünüz yenidən televizora baxana qədər fırlanın. indi ortada bir fərq var. birinci halda siz həm televizora həm də şimal qütbünə görə tam dövrə vurmuş oldunuz. ikinci halda isə siz televizora görə bir tam dövrə vurursunuz, ancaq şimal qütbünə görə bir tam dövrədən artıq fırlanmış olursunuz. çünki hərəkətin sonunda artıq televizorun qabağında deyilsiniz. sağa doğru yerinizi dəyişmişsiniz. deməli şimal qütbünə görə fırlanma periodunuz televizora görə fırlanma periodunuzdan bir qədər qısadır. bu nümunədəki şimal qütbünü çox uzaqda yerləşən istənilən bir obyektlə əvəz etmək olar. bizim günəş sistemimizdə də televizorun rolunu günəş, ya yer kürəsi, şimal qütbünün rolunu da uzaqdakı "hərəkətsiz" ulduzlar tutur. bizim yer kürəsinin misalında bir sutka həmişə günəşə nəzərən hesablanır. deməli ulduzlara nəzərən hesablanan, siderik perioddan həmişə daha uzundur. yaxındakı, nisbətən hərəkətli cismə görə fırlanma perioduna sinodik period deyilir.

27 avqust 2016 sözlük yazarlarının bakı görüşü

şənbə günü saat 19 sıfır sıfır da baş tutacaq görüşdür. elə də ciddi təşkil olunmasa da, mümkün qədər çox yazarın qatılacağına ümid etdiyim görüşdür. məkan olaraq radio cafe olacaq * ümid edirəm adı belədir . əlaqədar şəxslər masanı rezervasiya etməyimizə kömək edəcək. bu hələ bir başlanğıcdır, burda olduqca daha çox görüşlər təşkil olunacaq. nə qədər çox olsanız o qədər sevinərəm, əzizlərim.
hörmətlə, qatıq.

fake it until you make it

(baxma: bacarana qədər bacarırsanmış kimi göstər)
xüsusən yeni bir bacarıq əldə etmək istədiyimizdə işimizə yarayan ingiliscə məsəl. belə ki, bütün naşı şagirdlərdə bir özgüvən çatışmazlığı, əlavə həyəcan və s. olur ki, bunlar bacarıqlarımızı əslində olduqları səviyyədə göstərməyimizə mane olur. götürək yeni dil öyrənməyi. əgər söhbətə başlayanda o dildə kifayət qədər söz bazamızın olmadığını ağlımızda tutaraq başlasaq, bədənimiz qaçma refleksini işə salacaq və orda qalıb söhbət etməyə kömək edəcək bütün biliklər əl çatmaz olacaq. yox əgər biz süni özgüvənlə o dildə ana dilimizdəki səviyyədə danışırıqmış kimi söhbətə başlasaq bədənimiz orda qalıb mübarizə aparmaq refleksini işə salır və ağlımıza normalda gəlməyən biliklər həmin anda rahatlıqla əl çatan olur. təbii ki, bacarıqlarınızı kifayət qədər dərinləşdirdikdən sonra təvazökar uşaq rolunu oynamağı sizə heç kim qadağan etmir. ancaq ilk etapda, belə bir saxtakarlıq aparmaq faydalıdır. dil öyrənməkdən nümunə verdim, ancaq bir misal həll etməkdən, davaya, partnyor tapmağa qədər hər şeydə tədbiq edə bilərsiniz.
uğurlar əziz kadett!
hörmətlə qatıq.

özgüvənsiz insan

ciddi bir problemdir. təvazökarlığı təbliğ etmək gözəldir. təvazökarlıq düzgün yanaşma formasıdır da. çünki əksər hallarda qazanılan uğur tam şəxsi keyfiyyətlərə görə deyil, həm də bir qədər təsadüf, bəxt işidir. belə olan halda insanın təvazökarlıq edib, mən bu uğuru bəxtəbəxt qazandım, deməsi çox gözəldir. amma və lakin çoxlarınız mənlə razılaşarsınız ki, bədənimiz müəyyən mənada qazandığımız uğurdan asılıdır. təvazökarlıqla özgüvənin əlaqəsi ilk baxışdan anlaşılmaya bilər. amma bacardığım qədər düşüncələrimi açıqlamağa çalışacam.
əvvəla özgüvən təbiətdə görə biləcəyiniz ən seksi, ən cazibədar özəllikdir. niyə mi? təsəvvür edin siz bir partnyor və ya dost axtarırsınız. sizin onun bütün özəlliklərini bir anda sezmək şansınız yoxdur. amma beynimiz sadəcə o insanın özünə güvən səviyyəsini yoxlamaqla onun statusunu, səviyyəsini təxmin etməyə çalışır. yəni sadə məntiqlə, bu insanın qabında nəsə var ki, özünə bu qədər güvənir, deyir. nəticədə özgüvəni olmaq həm dostlar, həm də partnyor tapmaqda önəmlidir. əgər siz də dost və partnyor axtarışında şansınızı artırmaq istəyirsinizsə, özgüvəninizi artıracaq xüsusi bir açar özəlliyinizi inkişaf etdirməyə çalışın. məsələn bəzi qadınlar üçün bu bahalı paltar və aksesuarlardır. bəzi kişilər üçün bədən quruluşu, bir başqaları üçün pul və s. bu xüsusiyyətinizi inkişaf etdirdikdən sonra yeni tanışlarla daha rahat ünsiyyət quracaqsınız. və siz daha cazibədar olacaqsınız. ona görə yox ki, sizin pulunuz, bahalı aksesuarlarınız var. ona görə ki, özgüvəniniz sağlamdır və sanki işıq saçırsınız.
indi gələk təvazökarlıqla özgüvənin arasındakı əlaqəyə və ya nəyə görə bədənimiz uğurdan asılıdır. bədənimiz bir növ feedback loop içindədir. yəni elənilən bütün davranışların nəticələri diqqətlə qeydə alınır və yeni növ davranışlar bu qeydlərə nəzərən edilir. indi burda insanın öz hərəkətlərini qiymətləndirmə bacarığı işin içinə girir. məsələ burasındadır ki, həyat və kainat o qədər qəlizdir ki, demək olar ki, hər davranışın nəticəsini istədiyimiz kimi qiymətləndirə bilərik. məsələn yolda gedərkən yerdə pul görürsünüz və götürmürsünüz. bundan sonra, mən yaxşı insanam o pul mənim deyildi deyə götürmədim deyə bilərsiniz. və ya mən axmaq insanam, o pul heç kimin deyildi, götürə bilərdim də deyib özünüzü danlaya bilərsiniz. diqqət edin burda hər iki dəyərləndirmə qəbulediləndir. bəs nəyə görə pozitiv dəyərləndirməni seçməliyik? bu sualı indiyə kimi ancaq post-sovet ölkələrinin intelektuallarından eşitmişəm. pessimizmə dəhşət meyl var. nəysə, cavab isə bundan ibarətdir ki, bədənimiz işin nəticəsini qeyd edir və ona uyğun olan hormonlar ifraz olunmağa başlayır bədəninizdə. yəni siz sadəcə müsbət düşünməklə doğurdan da müsbət hiss edə bilərsiniz, nəticədə özgüvəniniz də artar. indi burda məni səhv başa düşməyin. təbii ki, gözünüzün qabağında uşaqlıq dostunuzu tank əzib keçsə, eybi yox həyat gözəldir deməklə bir şey olmayacaq. ancaq siz hadisədən sonra hər xatirə zamanı bu sözü desəniz, bir müddət sonra buna inanmağa başlayacaqsınız. unutmayın, inanc reallığı yaradır.
təvazökar insanın isə dərdi budur ki, adam qazandığı uğurları öz şəxsi keyfiyyətlərinin üzərinə yıxmır. nəticədə əlindəki dayaq nöqtələri əlindən çıxır. onun üçün uğursuzluq bir başa onunla əlaqəli olduğu halda, uğur bəxtlə əlaqəlidir. bir digərlərinin uğur qazandığını görəndə özünü lazımsız, zəif hiss edər. amma özü eyni uğuru qazananda, ona baxan gözlərdə həmin hissləri görər və uğuruna sevinə bilməz. bu nədənsə bizim tərəflərin insanlarında çox rast gəlinir. yenə deyirəm, yaxşı insani keyfiyyətdir, amma xoşbəxt dolu həyat yaşamaq üçün tərgitmək lazımdır. balansı qoruya bilmərikmi? cəhd edə bilərik. ancaq unutmayın, həyatda bir prinsipə 100% əməl etmək 70% əməl etməkdən daha asandır. gecəniz xeyirə.

xammalından ucuz olan məhsullar

xammalın və üzərində işlənilmiş məhsulun saxlanılma, daşınma və s. xərclərinə baxanda mümkün olduğu çox vaxt başa düşülən məhsullardır. məsələn meyvə və tərəvəzləri təzə bütöv halda çox saxlamaq olmur və ya saxlamaq üçün xüsusi şərait, ya da avadanlıq lazımdır. buna görə də bir yolla daim yeni məhsul axını olmalıdır. (bax: istixana)

timidus

#222371
təxminən iki il yarım əvvəl bir adamla tanış oldum. mənə bəyəndiyi musiqiləri göndərirdi, dinləyib nə hiss elədiyimi soruşurdu, "yaxşı günə ümid hissi keçirirəm" demişdim. o başa düşməmişdi, çünki özü başqa hisslər içində idi. sonradan o musiqilərə başqa hisslər keçirməyə başladım. ancaq yazarımız bu entrysi ilə mənim yadıma saldı nəyə görə o ümid hissləri keçirirdim. entrydə bəhs olunanları yaşamamışam. bənzər olan şeylər yaşadığımı da iddia etməyəcəm. lakin qəhrəmanımızın hər iş günündən sonra evə doğru addımlayarkən keçirdiyi hissləri mən də keçirmişəm.
çox yaşa dost, xoş günə ümid ilə.

azərbaycan

vətəndaşlarının tək xəyalının ölkədən çıxmaq olduğunu gördükcə çox üzüldüyüm ölkə. hər kəs ölkəmizdə bəyənməməyə nəsə tapır. kimisi deyir səhiyyə yoxdur. kimisi deyir siyasətimiz ölüb. biri deyir təhsil yoxdur. bir başqası deyir startup qurmağa imkan yoxdur. bir başqaları deyir sərbəst gəzə bilmirik, ailəm imkan vermir, küçədə sataşırlar, ailəm məni evləndirir və s. hamısı ilə razıyam müəyyən qədər. amma unutduğumuz bir şey var ki, ölkə bizdən ibarətdir. "özün çıxıb getmisən, sənə indi danışmaq asandır, başa düşməzsən nə çəkirik" deməyinizi eşidirəm, buna qarşı tutarlı bir arqumentim yoxdur. sadəcə yazımı oxuyub bir qədər kənardan məsələyə baxmağınızı xahiş edirəm. bu yaxınlarda həkim səhvindən bir körpə dünyasını dəyişdi. hamı facebookda bəsdir artıq, təhsil nazirimiz alkaşdır nə bilim səhiyyə bərbad vəziyyətdədir, tüpürüm ölkəyə, bircə çıxıb gedə bilsəydim deyə statuslar yazmağa başladı. mənə maraqlıdır, bu insanlar doğurdan fikirləşirlər ki, başqa ölkələrdə həkim səhvindən adam ölmür? almaniyada ildə 18 min adam həkim səhvindən dünyasını dəyişir. elə bilirsiniz səhiyyə sektoru avropada çox yaxşıdır? və ya ordudakı vəziyyətdən hamımız şikayətlənirik. əsgərləri incidirlər, onlar da intihar edir. amma bilirsiniz alman ordusunda 2015-ci ildə 30 qulluqçu intihar edib. hətta adı çəkiləndə hamımızın sayğı duruşunda durduğumuz türk ordusunda belə əsgər intiharı çoxdur. əsgərlərə lazımsız tapşırıqlar əmrlər verilir deyirlər. ala heç biriniz amerikan filmlərində məşhur döşəməni diş fırçası ilə təmizləmə səhnəsini görməmisiniz?ikinci dünya müharibəsində elit alman diviziyalarında ayaqqabını parıldatmaq xəstəliyi vardı zabitlər arasında. hamı bilirdi ki, şərq cəbhəsində yağışın, palçığın, bataqlığın içində yarım metr belə parıldayan ayaqqabı ilə getmək mümkün olmayacaq. ancaq ayaqqabını parıldatmaq hər gün vacib idi və ciddi nəzarət olunurdu.
ən pis təsir edən məsələ də təhsildir. sözsüz ki, avropada təhsil aldıqdan sonra daha keyfiyyətli həyat şansını artır. ancaq azərbaycanda təhsil yoxdur deyib, oxumamaq ağılsızlıqdır. elə bilirsiniz avropada hansısa möcüzəvi yolla beyninizə bilgiləri yerləşdirəcəklər? siz də bütün günü daşağlarınızı qaşıyıb, günəşə verəcəksiniz? hər yerdə nəsə öyrənmək üçün əziyyət çəkəcəksiniz. zəhmətsiz mümkün deyil. bundan əlavə azərbaycanda orta məktbədə və ya universitetdə ara bir kitabı açıb vərəqləyən şagird ya tələbə burda illərin qəzet oxuyanı, intelektual wunderkind münasibəti görür. xəbəriniz yoxdur özünüzdən.
və ya qadınlar kişilərin şorgözlüyündən küçədə narahat etməyindən şikayətlənir. artıq yazmışam mənim 2 rəfiqəmin başına gəlib qatarda getdikləri yerdə, önlərindəki orta yaşlı qarınlı kişi penisini çıxarıb bunlara baxaraq masturbasiya etməyə başlayıb. ya da sadəcə mənim yaşadığım rayonda son 6 ay ərzində iki zorlama və ardınca qətl hadisəsi qeydə alınıb. hər bir şəhərin qısa ətəklə gəzə biləcəyiniz və gəzə bilməyəcəyiniz yerləri var. hətta mədəniyyətindən dəm vurduğunuz parisin belə. düzgün insanlarla bakıda hətta orqiya belə təşkil edə bilərsiniz. düzgün dost-tanışla bakıda berlindəkindən daha rəngli gecə həyatınız ola bilər.
indi də məni narahat edən pis şeylərdən danışım. məsələn bir ara almaniyaya sənəd vermək üçün xüsusi kömək göstərən şəxslər və ya şirkətlər var idi. adamlar sizin üçün bir anket doldurur və sadəcə hansı sənədləri göndərməyinizi yazır. siz isə onlara 500-600 avro ödəyirsiniz. belə təmbəllik belə məsuliyyətsizlik siz avropa gəncində müşahidə edə bilməzsiniz. bundan başqa qadınlarımız azadlıq istəyirlər, ancaq mən indiyə kimi çox az azərbaycanlı qadında öz büdcəsinə nəzarət alışqanlığı müşahidə etmişəm. bundan başqa hamı azad olmaq istəsə də, çox az adam azad qərar vermə məsuliyyətini öz üzərinə götürmək iqtidarındadır. adətən belə azadlıqlar bir neçə həftə çəkir cəmi.
yekunda futbol komandasından tutmuş, siyasətçisinə kimi ölkəmizin insanlarını tənqid edərkən özümüzün də bu insanlardan olduğumuzu unutmamalıyıq. təbii ki, pis şeylər haqda yazmışıq, yazacağıq da. amma hər birinizdən xahiş edirəm, düşünməyin ki, ölkəmizi tərk etdikdən sonra bu problemlərə bir dəfəlik əlvida deyəcəksiniz. hər kim imkanı varsa, xaricə getməyə çalışa bilər. imkan deyəndə sadəc pulu nəzərdə tutmuram. ancaq həyatınızdakı tək məqsədinizin bu olması iyrəncdir, belə etməyin. əgər tək məqsədiniz budursa, inanın getdiyiniz ölkədə xəyal qırıqlığına uğrayacaqsınız.

eugene khutoryansky

(baxma: physics simulations and simulating the human brain)

(youtube: )

flat earth

yerin kürə deyil də bir boşqab kimi düz olduğunu iddia edən düşüncə. deyəcəksiniz ki, qatığımız bizə yəqin tarix dərsləri vermək istəyir. ancaq xeyr, bu adamlar günümüzdə mövcuddurlar. amerikada flat earth society deyilən bir debil yığını var ki, dünyanın düz olduğunu iddia edirlər. bu şəxslərin iddiasına görə nə peyklər nə də digər kosmik aparatlarımız mövcud deyil və bütün bunlar nasanın oyunlarından ibarətdir. düşünürlər ki, bütün dünya dövlətləri hər hansı səbəblərdən dolayı dünya sakinlərindən dünyanın düz olduğu gerçəyini gizlədir. düz dünya modelinə görə dünya yumru disk şəklindədir. dünyanın mərkəzində şimal qütbü yerləşir, kənarlarda isə antarktidadır. antarktida da çox hündür buzlaqlar var ki, onları keçmək mümkün deyil. günəş və ay yerin üstündə cəmi bir neçə min km hündürlükdə hərəkət edir. adamlar uzaqdakı cisimlərin üfüqün altında gizlənməsi problemini də özlərinə məxsus şəkildə həll ediblər. belə ki, iddiaya görə elektromaqnit dalğaları sonsuz məsafə qət edə bilmirlər, yəni işıq yalnız müəyyən məsafəyə qədər yayılır.
buna inananların kimlər olduğunu təxmin edə bilərsiniz. amerikanın sadə vətəndaşları. avropada belə bir şeyin var olması mümkün deyil. bir ekşi sözlük entrisində əslində buna inananlara biraz haqq qazandırılmışdı. bu insanların həyatında sadəcə nələrsə çatışmır.
bu videoya baxın görün insanlar necə axmaq ola bilərlər.

(youtube: )

influence science and practice

(bax: fərdi inkişaf kitabları)

ata

mənim nəzərimdə sahib olduğu övlada görə obrazı ciddi şəkildə ddəyişən varlıqdır. söhbət övladın xasiyyətindən getmir, cinsiyyətindən gedir. mən, şəxsən, ataları qız atası və oğul atası olaraq ikiyə ayırardım.
qız atası adətən qəhrəman obrazını canlandırır. qızının qayğısına qalır və təmənnasız onun uğrunda yaşayır, vuruşur. romantik nağıllardakı qəhrəmanların özəlliklərini cəmləşdirir öz üzərində.
oğlan atası fərqlidir. oğlan atası adətən oğlu üçün nümunə rolunu oynayır. ona görə də yeri gələndə göstərdiyi qayğını qısıtlamalı, yeri gələndə oğlunu tək buraxmalıdır.
düşünürəm ki, mənim üçün bir qız atası olmaq daha asan olardı. zira məhz bu mənim şəxsiyyətimdir, özüm haqqımda təsəvvürümdür. amma oğlan atası olmaq bir qədər çətin olardı mənə. yenə də sırf bu havanı dinləyəndə, "oğlum olsun onun həyatdan zövq almağına, özünə əmin yerişinə baxıb zövq alım" deyirəm.

(youtube: )

həyatın nə qədər gözəl olduğunun anlaşıldığı anlar

varlığımızın məqsədsiz olmasının əslində bir xoşbəxtlik olduğunu düşündüyün anlardır həmçinin. çoxumuz dinlərimizi tərk edəndən sonra ay həyatın məqsədi yoxdur, ay var ya yox olmağımızın fərqi yoxdu deyə haqlı yerə mızıldanırıq. amma bu gün iş yerində tualetdə işəyəndə belə bir düşüncə gəldi ağlıma. başqa bir entrymdə mükəmməlliyətçiliyin necə qorxaqlığa və təmbəlliyə səbəb olduğundan danışmışdım. çıxış yolu kimi, özümüzə yaraşdırdığımız özəllikləri ehtiyatla seçməli və başımıza nə gəlirsə gəlsin, sadəcə həyatı öyrənən şagirdlər olduğumuzu unutmamağı təklif etmişdim* necə ədəbi səsləndi amk . bax bu düşüncələrimizi qorumaq istəyiriksə, onda məqsədsiz bir varlığımızın olması bizə verilən ən böyük hədiyyədir. bir düşünün əgər həyatımız hansısa müqəddəs, ya da adi bir məqsədə xidmət etsəydi, onda əlimizdə sadəcə sonlu sayda fürsətlər olardı və ölənə qədər dırnaq arası şagird ola bilməzdik. nə vaxtsa ustalaşmalı idik. onda həyat bizim üçün öyrənmək və icra etmək deyə iki hissəyə bölünərdi. lakin məsələ burasındadır ki, heç vaxt heç kim tam öyrənə bilməyəcək. həmişə səhvlər olacaq və əgər siz müəyyən müddətdən sonra özünüzü usta sayırsınızsa, elədiyiniz səhvlər sizin özünüzə güvəninizi azaldacaq. beləliklə yenidən qayıdacağıq tənbəlliklə mükəmməliyətçiliyin eyni adamda var olması probleminə. indi fikirləşin, həyatınızın bir son məqsədininin olmaması, sona qədər şagird qalmaq icazəsinə sahibsiniz deməkdir. siz istər uğur qazanın, istər qazanmayın, dünya fırlanmağına davam edəcək.
not: təbii ki, elədiyimiz səhvlərdən, hələ naşıyam, brat, bəhanəsi ilə yaxa qurtara bilməyəcəyik. əgər cəmiyyətə bir zərər dəyibsə, əvəzi ödənilməlidir. sadəcə yenidən başlamaq şansınız olacaq. həm də əzilməmiş bir öz güvən hissi ilə.
not 2: yuxusuzluq da sərxoşluq kimi bir şeydir mk. 6 saat hardcore termodinamikadan sonra gic-gic danışır adam istər istəməz.
not 3: siz indi, mənsə sabah dincələndən sonra sevinim ki, indi söhbətimə termodinamikanın ikinci qanunu qatıb çərənləmədim!
şirin yuxular, gözəl insanlar.

birinci dünya problemləri

ikinci və üçüncü dünya ölkələrindən olan insanların götləri ilə güldükləri problemlərdir. dünya üzərində kimsə yuxuya gedəndə bu gün başımı kəsmədilər deyə sevinərkən, bir başqası atam gələn ay hesabıma 5000 yox 4500 avro yükləyəcək deyə dərd çəkə bilərlər. əslində xoşbəxt olmağa proqramlanmamış beynimiz üçün belə bir fərqin yaranması tamamilə başa düşüləndir. zira insan beyni xoşbəxt olub bir şeydən razı olsaydı, onda bu qədər inkişaf etməzdik.
bayaq bir tanışım, nəyə görə zənci qadınlar üçün kosmetik vasitələrin olmamasının rasizm olmağından danışıb hirslənmişdi məsəlçün. başa sala bilmədim ki, əgər ehtiyac olsaydı, kosmetika konsernləri bunu istehsal etmək üçün götlərini cırardılar.

the fine art of smalltalk

debra fine tərəfindən yazılan *smalltalk* bacarıqlarınızı inkişaf etdirməyinizə kömək edəcək *fərdi inkişaf kitabıları*ndandır. smalltalk gündəlik həyatda çox da dərinə enməyən, təxminən 10-15 dəqiqə davam edən söhbətdir. bu kitab da digər əksər fərdi inkişaf kitabları kimi kiçik sahibkarlar üçün nəzərdə tutulub və ilk səhifələr ürək bulandıran özünü tərifləmələrdən ibarətdir. ancaq səbr edin cənablar, çünki bəzən gözlədiyiniz, bəzən gözləmədiyiniz, bəzən isə tamamilə məntiqli gəlsə də, heç vaxt fərqinə varmayacağınız bilgilər ilə üzləşəcəksiniz.
təkamül sözünü eşidəndə yaxşı mənada həyəcanlanıb tərləməyə başlayan mən üçün, bu kitabda insanlar arası münasibətlərin ibtidai fenomenlər, proseslərlə izah edilməsi necə təsir edib bir özünüz təsəvvür edin. yazılan bütün məsləhətləri qısaltmaq və ya başqa sözlərlə buraya yerləşdirmək iqtidarında deyiləm ancaq ağlımda qalan xırda fikirləri sizlərə çatdırıb, sizlərdə kitaba həvəs yaratmaq istəyirəm. məsələn ideyalardan biri budur ki, əksər insanlar söhbət əsnasında sizin hakimiyyəti və məsuliyyəti öz üzərinizə götürməyinizi bəyənirlər. bu heçdə partnyoruna aman vermədən danışmaq demək deyil. bu əslində söhbətdə olan hər kəsin danışmağına şərait yaratmaq, heç kimi lazım olandan artıq və ya az danışdırmamaq, yeri gələndə qarşı tərəfdə etibar yaratmaq üçün özün haqqında danışmaq deməkdir. bundan başqa məsələn tanımadığın insanlar olan bir yerdə ilk addımı atıb rədd cavabı almaq məsuliyyətini öz üzərinizə götürüb insanlara yaxınlaşmaq, söhbət başlatmaq əksər hallarda qarşı tərəfin xoşuna gəlir. belə ortamlarda hər yeni gələn yad insanı sanki bu görüşü siz təşkil etmişsiniz kimi bütün həmsöhbətlərinizlə tanış etmək də hamının xoşuna gəlir. kitabdakı bəzi məsləhətləri oxuduqca görəcəksiniz ki, nə qədər insan əslində bu özəlliklərə özləri də bilmədən sahibdirlər. kitaba görə smalltalk bacarığı sonradan öyrənilə bilən bir bacarıqdır. və bunun yeganə yolu əvvəlcədən hazırlaşmaqdır. kitabda ilk tanışlıqda və ya qısa söhbətlərdə danışa biləcəyiniz mövzular, verə biləcəyiniz suallar və s. sıralanıb. bundan başqa kitabda toxunmamalı olduğunuz mövzular və etməməli olduğunuz hərəkətlər də yer alıb.
ümumi olaraq kitab oxunulasıdır. mənim kimi işin nəzəriyyəsində ilişib ömrünü gününü müşahidə ilə keçirən biri isəniz, bu kitabdan sonra ünsiyyətcil insanların əslində nə çox şey bildiklərinin şahidi olacaqsınız. yox əgər işin praktikasına keçib doğurdan da smalltalk bacarıqlarına yiyələnmək istəniz, bunu özünüz üçün əməlli başlı dərsə çevirə bilərsiniz. kitabda bu barədə kifayət qədər material var və sizə uğur gətirə bilər. smalltalk bacarıqlarınızı inkişaf etdirdikdən sonra, yeni insanlar tanımaq həyatınızdakı ən həyəcanlı və zövq verici fəaliyyətə çevriləcək.

fərdi inkişaf kitabları

adətən həyatınızın müəyyən bir sahəsində bacarıqlarınızı artırmağa kömək etmək üçün yazılan kitablardır. mənmi təzə kəşf etmişəm, yoxsa bu doğurdanmı təzədir, axırı son 10-15 ildə çox dəbdə olan kitablardır. əksəriyyəti adətən müəyyən sahə üzrə seminarlar, dərslər, coaching və s. edən şəxslər tərəfindən yazılır. əsas auditoriyaları gənc sahibkarlardır. buna görə də kitabların ilk səhifələri bildiyiniz özünü tərifləyib, basıb bağlamaqdan ibarətdir. "mən bu kitabı yazmazdan əvvəl minlərlə kitab oxumuş, minlərlə mütəxəssis ilə ünsiyyətdə olmuş, müsahibə almışam. bundan əlavə filan filan yerdə işləmişəm..." və s. kimi cümlələrdən sonra adam kitabı aldığına peşman olur. ancaq səbr edib, boşboğazlıqlarına göz yumduqdan sonra müəyyən mənada faydalı mətnlə qarşılaşmaq mümkündür. sizlərə məsləhət görəcəyim bəzi kitabların adlarını sadalayacam. vaxt olduqca bax-ları dolduraram.
1. the personal mba master the art of business - josh kaufmann
2. the fine art of smalltalk - debra fine
3. brain rules - john medina
4. the now habit - neil fiore
5. mindset the new psychology of success - carol dweck
6. the power of habit why we do what we do in life and business - charless duhigg

ballı tort

sovet dövrünün bizə hədiyyəsi, sadəliyi və dadı ilə cənnət həzzi bəxş edən o məşhur tort. heç bir şəkil atmasam belə, sadəlik, sovet dövrü falan dedikdən sonra ağlınıza gəlmiş tortdur .
müxtəlif bölgələrə görə müxtəlif üsullarla hazırlanır. ancaq kuliminasiya nöqtəsi yəqin ki, tortun kekslərinin kremlə islanaraq yumşalmasıdır. kreminin hazırlanmasında bizlərə sovet dövrünün digər yadigarı olan qatılaşdırılmış süd istifadə olunur.
bir də ki... i made it. holy fucking shit, i made it ! bu günümü buna qurban verdim, ancaq dəyərdi. bundan başqa yemək və qab yumaq, ya da ümumiyyətlə ev işlərindəki yüksək profesionallığımı ələ alaraq hər zaman evlənmək, evdə qalmamaq kimi zarafatlara tuş gəlirəm. xahiş edirəm fikriniz ciddidirsə, yazın.
p.s. #1 bir nəfər dedi, camaat qarabağı alan vaxtı, sən tort bişirməkdən utanmırsan? sözün düzü utanıram.
p.s. #2 türkiyəli qardaşlarımız da məlum başlığa görə inciyiblər bizdən. ürəylər, onlar ancaq üzdə olan xırda şeylərdi ki, bizdə də eyni problemlər var. sizi sevmə səbəblərimiz saymaqla bitməz, ona görə özümüzü yormuruq.
p.s. #3 o deyildə uzun müddətdən bəridir belə gözəl hava olmurdu, evdə keçirdim lənətə gəlsin.