13 noyabr 2015 parisdə partlayış

dərviş parisi partladır....

hər terror hadisəsindən sonra ağzı söz tutan əksəriyyət "bu hadisələr türkiyədə, fələstində, iraqda, suriyada və s. ölkələrdə də baş verir, amma dünyanın reaksiyası eyni olmur" deyə gileylənirlər.
dostlar, bunu qəbul etmək çətindi, amma həqiqətdi: bir fransız bu yuxarıdakı ölkələrin vəyəndaşından daha qiymətlidir. onlar öz hörmətlərini döyüşərək, vuruşaraq qazanıblar, min il əvvəl despot krallarını vətəndaşına hörmət etməyə məcbur ediblər, etməyəndə kralı yıxıb başını kəsiblər, asıblar. bəs həmin vaxt bizimkilər, bu xalqlar nə edib? "qibleyi aləm sağ olsun" deyib kralın, şahın, sultanın dalını öpüblər, geridə qalan min ildir də öpürlər.
təbii ki, səninlə, mənimlə fransızda, ingilisdə fərq olacaq. bir fransızın ölümü bütöv fransa üçün faciədi, bizlərdə isə adi statistika. dünya da buna baxıb münasibətini müəyyənləşdirir.
ps: amma bunlara baxmayaraq harda olması və kimin etməsindən asılı olmayaraq terror alçaq, iyrənc metoddur, lənətləyirəm.

osturmaq

avtobusda yanımdakı qız osdurdu
məndən başqa heç kim başa düşmədi onun osdurduğunu çünki yan yana oturmuşduq və titrəşim hiss etdim. çox gözəl qız idi əslində belə hərəkət eləməsi məni kədərləndirmişdi. biraz keçdi və "iy" yayılmağa başladı, qızda qızarmışdı utancından. o dəqiqə başladım dvijeniyaya, qızı pis vəziyyətdə qoymamaq üçün tez açdım şüşəni və ayaqa durub; "xanımlar və cənablar, bir az əvvəl avtobusun içinə xəta ilə osdurdum. burnunuza ölü qurd iyi gələ bilər iy çəkməyin. siz heç osdurmamısız ? sən şofer əmi, axşam televizorun qabağında uzanıb aztvyə baxdığın zaman, burnunu qurdalıya qurdalıya heç iylətməmisən ? uşaqların gizlicə gülməyib heç ? sən, kök olan qız, sən heç zəlzələ kimi titrətməmisən ortalığı ? unitası deşməmisənmi heç ? məni xor görməyin dostlar, bəli osdurdum ama bilərəkdən osdurmadım xəta ilə osdurdum" deyərək duyğulanmış, göz yaşlarına qərq olmuş şəkildə oturdum yerimə. hamı təsirlənmişdi. alqış səsləri ilə dağılırdı avtobus. hamı əl çalırdı. şofer dəli kimi siqnala basırdı və hamı "zarta-zart" osdururdu. sonra o həmən qızla göz gözə gəldik. biraz baxışdıq. sonra gözlərini yumub dodaqlarını mənə tərəf uzatdı. çox həyəcanlıydım elə bil ürəyim çıxacaqdı yerindən. məndə gözlərimi yumdum. dodaqlarını uzatdı və yavaşca aralamaqa başlamışdı yaxınlaşmışdıq ki, "qarqhhhh" eliyib gəyirdi. açdığım şüşədən çıxıb qaçdım evə.