Son yazılanlar
sözlük yazarlarının uşaql
yazarların bənzədiyi məşh
yazarların çəkdikləri piş
sözaltı art
sözaltı art
düşüncəsini düşdüyü ortama,mühitə görə dəyişdirən insan. bu gün sənin dediklərinlə uyğunlaşan,dediklərini təsdiqləyən insan,sabah tamamilə zidd düşüncəyə sahib olan insanın dedikləri ilə razılaşan insandır . əslində kim olduğunu özündən başqa kimsə bilmir,bəlkə də heç özü də kim olduğunu bilmir. heç kimə arzu etmərəm belə bir dost və ya tanış
küçəyə baxan pəncərəmin şüşəsini sildim
bir də
bir də
bir də
sizi ləkəsiz görmək istədim adamlar!
(bax: şərif ağayar )
azərbaycan dilində tərcüməsi ağ səs-küy. ağ səs-küy müxtəlif tezlikli səslərdən yaranan səslərin birləşməsidir.daha çox körpə uşaqların rahat yuxuya getməsi,yatması üçün istifadə olunur,səbəbi isə bu səsin ana bətnində duyulan səsə oxşar olmasıdır. lakin bu səsdən çox istifadə etmək zehni geriləməyə səbəb ola bilər,bu siçanlar üzərində test edilmiş və sübut olunmuşdur.bundan əlavə olaraq dağınıq fikirli,çoxdüşünən insanların da hər hansısa bir işə,bir düşüncəyə fokuslanmasına kömək edir,həyəcanlı vaxtlarda dinləmək isə sakitləşdirir. ancaq ritmik olmayan səsləri sevməyən və bu səslərdən narahat olan insanlarda yüksək təzyiq, stress və yorğunluğa səbəb ola bilər. bu, yuxu problemlərinə və ürək xəstəliklərinin yaranmasına təsir göstərə bilər. ən çox görülən mənfi təsiri isə eşitmə qabiliyyətində geriləmədir,hətta uzun müddət dinləmək eşitmə qabiliyyətini tamamilə itirməyə (kar olmaq) gətirib çıxara bilər.
))bir cümlə ilə : intihar - bir ömür eşidilməmiş fəryadın nəticəsidir.
pensiyalar,maaşlar boş yerə qalxmaz axı,hər şey qalxa-qalxa gedir,bir bizim gözəl millətimizdən başqa,içi mən,sən daxil,digərlərindən çox elə biz qorxuruq "dəmir yumruq"dan...
çox ailənin yeməyini bişirirəm/alıram, komunal xərclərini ödəyirəm,paltar alıram/yuyuram, yaxşı məktəbdə oxuduram, pul istəyən 5-10 manat verirəm,kiməsə möhtac qoymuram və s. kimi şeylərlə sevgi göstərdiyini zənn edir,amma bir dəfə doğrudan da necəsən, həyatın necə gedir,kimlər var həyatında,nəyəsə ehtiyacın varmı,danışmaq istədiyin mövzular varmı? deyə soruşmur, oğlu/qızı ilə dost olmağa çalışmır sonra da deyirlər nəyini əskik etmişik? ümid edirəm heç bir uşaq ailə sevgisindən məhrum qalmaz,çünki sonra sevgini başqa insanlarda,başqa yerlərdə axtarırıq.
saatlarla uzandım boş bir otağda. qaranlıq,dörd divar və yerdə uzanan mən. qulağımda isə "Ludovico Einaudi-Experience". musiqinin hər saniyəsində,fərqli-fərqli anlar keçir gözümün önündən. hər keçdikcə o anlarda ki hissləri yenidən yaşayıram. biraz xoşbəxtlik,biraz hüzün,ən çox isə kədər. bunu hər gün edirəm,etməyimin səbəbini isə bilmirəm. bəlkə də xatirələrin verdiyi xoşbəxtlikdi. ancaq o anlar o vaxt da qalıbsa,niyə xoşbəxt oluram? niyə bu qədər kədər var içimdə? bunlar bir xatirə olaraq qalacaqdısa,niyə yaşadım onları?sadəcə vaxtı gələndə biraz sevinib,daha çox əziyyət çəkmək üçün? yox,bu belə ola bilməz,ola bilməzdi. əlbət ki bir səbəbi var,ancaq nə?nə vaxtsa taparam bəlkə ,ki o vaxta qədər bu boş otağda soyuğ bədənim tapılmasa.
sinifdə uşağı ön parta da oturtmaq üçün şüvənlik və ya müəlliməyə pul vermək
kirayə qaldığın evə yenidən gəlmək,səndən sonra başqası yaşayıb,bəzi şeyləri dəyişdirib,hərşey gözünün önündən keçir,ancaq heçnə buraxdığın kimi deyildir.
istəməsəydi səsini çıxarardı.
qəbul edilməsi çətin olsa da,bəzən nələrəsə möhtac qalmaqdır.
öz ciyərlərinin nə gündə olduğunu görüb,birdə 30 ildi siqaret çəkən atanın ciyərlərinin vəziyyətini,ömründən aldığı saatları,səhərləri bəlğəmli öskürəklərini düşünəndə və artıq gec olduğunu görəndə.
soldaki kitab yazır,sağdaki boş oturub.
bəzi insanların zarafat anlayışıdır. hansı ki 2-3 dost digər dostu zarafatları ilə əsəbləşdirir,özündən çıxardır,alçaldır,şəxsiyyətinə toxunur və bunun da adını zarafat qoyurlar,və etdikləri bu "zarafatlar" insanda nə dərəcə də bilmirəm amma travma yaradır. etməyin,etdirməyin.
bakının o qıraq bucaqlarında olan küçələrdən keçəndə adama atılan o baxışlardı. səbəbsizcə o küncə,tində dayanan qaqaşların gözünü sənə zilləyib baxmağın başa düşməkdə çətinlik çəkirəm,fərq etmir təksən və ya yanında qadın var,o küçənin axırına qədər baxışları sənin üzərində olur,fikirləşirsən ki çönüb deyəsən " nəyə baxırsan qaqa " sonra da deyirsən ki deyəcəm düşəcəm poxa,söz-söhbət zad,lazım deyil,gəlirsən evə deyirsən kaş deyərdim,görüm nədi bunun dərdi,sonra öz özünə deyirsən ki gələn dəfə belə şey olsa bu dəfə çönüb soruşacam,yenə də soruşmursan və qısır döngü içərisinə düşürsən, bilmirəm bəlkə də mən çox "takılıram" bu kimi şeylərə,nəticə də çox rahatsız edici bir şeydir
bu gün məktəbə komissiya gələcək
(mən heç vaxt görmədim)
yazılan : ana və uşağın vəziyyəti kafidir
oxunan: ana və uşağın vəziyyəti kafirdir
nə mən ailəmin dediyi oğulam,nə də ki ailəm mən dediyim ailədi
ən gözəl örnək nənəmdi. 40 yaşların da həyat yoldaşını itirsə də,hələdə hər gün onun üçün darıxar,adını çəkəndə ağlayar,ondan danışmağa başlayan da isə susmaz.
14-15 yaşım olardı,dostlarla bir məclisdə yığışıb o ki var içmişdik
hardasa adama 800-900 ml araqı boş mədəyə boşaltmışdıq,məclisdən isə 3 nəfər çıxmışdıq,mən və bir dostum qol-qola girib sözün əsl mənasında sağ-sol vuraraq metroya tərəf gedirdik (Əhmədli m/s) qarşıdan bir bəy və xanım gəlirdi,elə onların qarşısına çatmışdıq ki mənim ayağım ilişdi dostumun ayağına,onun ayağı mənim ayağıma, ikimizdə tirtab olduq yerə (dostum mənim üstümdə).indi bəylə xanım bizə kömək edir ki duraq ancaq nə fayda,həm gülmək,həm başgicəllənmə özümüzü toparlıyıb ayağa qalxa bilmirdik.sonrasında bir kafenin qırağına uzanıb 10-15 dəqiqə yatmışdım,kafedən görən bir dayı gəlib dostuma 1 manat vermişdi ki bunu aparın burdan,axır gedib metroya çatmışdıq,bir də o yadımdadı ki,metroda "mənə istidi" deyə qışqırıb köynəyi çıxarıb, 10-15 saniyə mayka ilə oturmuşdum,güclə geyindirmişdilər koftamı.o gündən sonra hər araq içəndə o günümü yada salıb,xəcalət çəkib,utandığımdan 4-5 rumkadan artıq araq içmirəm.
Son bəyənilənlər
