animal face-off

2004-cü ildə discovery channel və animal planet kanallarında cəmi bir sezon yayımlanmış televiziya proqramı.
hər bir proqramlarında iki müxtəlif vəhşi heyvanı seçərək, onların fiziki xarakteristikalarını təhlil edib, əgər təsadüfən qarşılaşarlarsa döyüşlərinin nə ilə nəticələnə biləcəyini animasiya vasitəsilə canlandırırdılar.
animal planetin youtube kanalında olan versuslar:

timsah vs köpəkbalığı * qalib köpəkbalığı
fil vs kərgədan * qalib fil
şir vs pələng * qalib şir
begemot vs köpəkbalığı * qalib begemot
canavar vs puma * qalib puma
ağ ayı vs morj * qalib morj
şir vs timsah * qalib timsah
anakonda vs yaquar * qalib anakonda
qorilla vs bəbir * qalib qorilla
alliqator vs ayı * qalib ayı

ayı vs pələng * qalib ayı

1 kezban 1 mahmut

türkiyənin 2013-cü ildə internetdə yayımlanmış ilk dəfə izləyiciyə ssenariyə müdaxilə etmək imkanı verən serialı. hər bölümdə 1-2 yerdə oyunçununun nə edəcəyini özünüz seçə bilirsiniz. bir çox dəfə izləyiciyi güldürməyi bacarırdı. 2 sezon toplamda 20 seriyası olub. sonradan maddi problemlər səbəbilə serialı sonlandırıblar. bu ilin may ayında isə 1 kezban 1 mahmut adana yollarında filminin təqdimatını ediblər.
rəsmi saytı
youtube kanalı
filminin youtube kanalı
sifarişi verən: mandela

canavar

ay canavar alan
ov möcüzələri kitabından

kimsə ovçular cəmiyyətinə zəng edib demişdi ki, avropadan gəliblər və baha qiymətə diri canavar almaq istəyirlər.
sədr sevincindən telefon zənginin doğru olub olmamasını yoxlamağı unutmuşdu. zəng vuranın familiyasını da soruşmamışdı. işçilərin də etirazına əhəmiyyət vermədi. təcili bir göstəriş yazıb respublikanın bütün cəmiyyətlərinə tapşırdı ki, çoxlu canavar tutub bakı şəhərinə diri gətirsinlər. məktubu oxuyanda bir çoxları gözlərinə inanmadılar. tez sədrə zəng çaldılar. lakin cavab məktubda yazılanla eyni idi:
- mütləq canavarları diri tutub bakı şəhərinə gətirmək lazımdır. yaxşı qazanc yeri tapmışıq.
yuxarı təşkilatın əmri icra olunmalıdır. bakı şəhərinə gətiriləcək diri canavarları saxlamaq üçün yer lazım idi. bu məqsədlə musabəyov qəsəbəsindəki qədim sallaqxana əlverişli oldu. canavarları saxlamaq üçün dəmir çəpər çəkildi. ovçular tərəfindən tutulub bakı şəhərinə gətirilən canavarları həmin çəpərə salırdılar.
bir neçə gün ərzində volyerdə irili-xırdalı 32 canavar toplandı. indi bu canavarları yemləmək, bəsləmək məsələsi ortaya çıxmışdı. bu məqsədlə sədr canavar ovçularını yanına dəvət elədi. ovçular elə bildilər ki, yenə canavar ovuna gedəcəklər. lakin sədr ovçuları telefon zənginin məzmunu ilə tanış edib:
- bu dəfə canavar öldürmək üçün yox, canavar yemləmək üçün ov etmək lazımdır, - dedi.
ovçular elə başa düşdülər ki, sədr zarafat edir. lakin onları musabəyov qəsəbəsinə aparıb çəpərdə olan canavarları göstərərək:
- bax, bunları biz qızıl pula avropa ölkələrinə satacağıq. canavar xarici ölkələrin sifarişi ilə tutulub. necə olur-olsun, biz onları yedizdirib kökəltməliyik. cəmiyyətimiz varlanacaq!
bundan sonra ovçular qapı-qapı düşüb kolxoz, sovxoz fermalarını axtarırdılar, ölmüş qoyun-keçi, inək, camış, at, eşşək nə varsa alıb böyük zəhmətlə daşıdılar volyerə, lakin 32 canavarı doyuzdurmaq asan iş deyildi. bir neçə ay keçdi. daha ölü mal-qara tapmaq da çətinləşmişdi. canavarlar isə acından ulaşırdılar. necə deyərlər, sədrin də əli alnında qalmışdı. yola baxmaqdan gözləri qaralmışdı, amma müştəriləri gördüm deyən yox idi. biçarə sədr yuxarıdan zəng edən adamın kim olduğunu da soruşmamışdı ki, onu tapıb müştərilərin nə vaxt gələcəyini soruşaydı. bilmirdi ki, nə eləsin. dərdini kimə desin!
bir gün güman etdiyi bütün telefonlara zəng çalıb sifarişçini tapmaq istədi. lakin qəhqəhədən başqa heç bir cavab ala bilmədi. başa düşdü ki, kimsə onunla zarafat edib.
canavarlara da adamın yazığı gəlirdi. onları yenidən təbiətə buraxmağa da adamın əli gəlmirdi. bir də ki, sədr hələ ümidlə yaşayırdı ki, birdən fransızlar, ingilislər əlində qızıl pul gələrlər, canavar olmasa, pul da əldən çıxar.
aylar keçir ovçular da boğaza yığılmışdılar. yem gətirən də yox idi. canavarlar aclıqdan ağız-ağıza verib ulaşırdılar. bir gün sədrə zəng vurub dedilər ki, xırdalanda bir sahibsiz eşşək görüblər. o da bir neçə nəfərlə təcili olaraq ora gedib həmin eşşəyi tapıb gətirdi. canavar olan volyerin yanına gələnə qədər yazıq eşşək elə başa düşürdü ki, onu yedizdirib-içirmək üçün aparırlar. elə ki, eşşək volyerdə canavarları gördü, ayaqlarını yerə möhkəm dayayıb, qulaqlarını qabağa tərəf şəkləyərək yerində dondu. canavarlar da eşşəyi görüb bayram nümayişi keçirirdilər. dövrə vurub atılıb-düşürdülər. eşşək yazıq bu mənzərəni görüb gözü kəlləsinə çıxmışdı, bir addım da irəli getmək istəmirdi. volyerə girməmək üçün nə qədər müqavimət göstərdisə, mümkün olmadı. itələyib zor-bəla ilə onu volyerə saldılar. bu yerdə adama əlavə göz lazım idi ki, həmin mənzərəni müşayiət etsin və ürək lazım idi ki, ona dözsün.
eşşək volyerə salınan kimi canavarlar eşşəyi dövrəyə aldılar. lakin heç biri cəsarət edib yerindən tərpənmirdi. "vojak"ın göstərişini izləyirdilər. eşşək də dayanıb bu mənzərəyə baxırdı. fikirləşirdi görəsən bu nizam-intizamın axırı nə ilə qurtaracaq.
bir qədər sükutdan sonra başçı canavar sıradan çıxıb eşşəyin ətrafında bir neçə dəfə dövrə vurdu. sonra, buna ehtiyac olmasa da, çox dəqiq hərəkətlə sıçrayıb eşşəyin boğazından yapışdı. eşşək boğazını yuxarı qaldırdıqda canavar da onunla qalxıb sallanan vəziyyət aldı. dişlərini eşşəyin boğazından çəkməyərək onu boğdu. eşşək taqətdən düşüb yerə yıxıldı. çox keçmədi ki, eşşək öldü. sürüdən o biri canavarlar da gəlib eşşəyi parçalayıb yedilər.
həmin əhvalatdan sonra canavarlara yem verən olmadı. bu yerdə də canavarlar öz qanunlarına biganə qalmadılar. nəsli yaşatmaq ümidi ilə növbə ilə əvvəlcə qoca canavarlar könüllü olaraq cavanlara özlərini qurban verdilər, sonra da tək-tək aciz və zəif canavarları yedilər. bir neçə gündən sonra volyerdə beş canavar qalmışdı. bunlar da başçı canavarın ailəsinə məxsus canavarlar idi.
əsl faciə də elə buradan başlandı. vaxtı ilə böyük bir canavar sürüsünə başçılıq edən və volyerdə öz hökmranlığını saxlayan güclü canavar məhv olacaqlarını duyaraq nəsli yaşatmaq naminə öz qanununa sadiq qalaraq yerə uzanıb parçalanması üçün əmr verdi. ana və üç bala ata canavarı parçalayıb tikə-tikə yedilər, maraqlı o idi ki, ata canavar parçalananda məğrur dayandı, müqavimət göstərmədi. elə bil heç canı yox imiş. yenə bir neçə gün keçdi, canavarlara yem verən olmadı. nəsli yaşatmaq naminə bu dəfə ana canavar balalarının qarşısında uzanaraq öz əmri ilə özünü iki erkək, bir dişi balasına qurban verdi.
yenə bir neçə gün keçdi, volyerdə bir bacı və bir qardaş qalmışdı. bir neçə gün onlar bir-birini qucaqlayaraq volyerin divarı yanında yatdılar. ətrafa biganə qalaraq, gəlib-gedən adamlara əhəmiyyət vermirdilər. nə qardaş bacını nə də bacı qardaşı yemək istəmirdi. nəhayət, canavar qanunu sonda özünü göstərdi. bacı qardaşının qabağında uzanaraq özünü ona yem etdi. canavara baxan işçi deyir ki, yerdə bir canavar qalmışdı. o, gözlərini dünən yediyi bacısından saxladığı bir pəncəyə və bir parça qarına zilləyərək üzü üstə uzanıb tərpənmirdi. canavara baxanın bu mənzərəyə ürəyi ağrıyır. yaxınlıqda olan mağazadan ət alıb onun qabağına atır ki, yesin. lakin canavar əti yeməyəndə, canavara baxan çəpərin qapısını açıq qoyaraq gedir ki, heyvan çıxa bilsin. lakin səhər ora gələndə görür ki, canavar yerindən tərpənməyərək həmən vəziyyətdəcə ölüb, ətə heç dilini də vurmayıb.

joseph fouche

tarixin indiyə qədər gördüyü ən xain insan olaraq bilinir.
stefan zweigin jozef fuşenin haqqında yazdığı siyası xadimin portretindən bəzi qeydlər:

hətta allaha belə ömür boyu sadiq qalacağı barədə and içmirsə, insanlar haqqında heç söhbət belə ola bilməz.
o, ömrünün sonuna qədər sadiq qalacağı təkcə bir partiya tanıyır – güclülər partiyası, çoxluq partiyası.
napoleon sürgün olunandan sonra artıq fransanın birinci şəxsi jozef fuşe olur və daha sata biləcəyi ağası olmadığından, onun öz-özünü, öz keçmişini satmaqdan başqa çarəsi qalmır.

yaran lətifələr

buna çox gülmüşdüm. amma türkcədi üzrlü sayın. necə var copy-paste eləmişəm:

bir dönem genel müdür yardımcılığı yapmış birisi anlatıyor:
sene 1965. bir genel müdürlükte özel kalem müdürü yardımcısıyım. bayrama on gün varken benim müdür hastalandı. ben ise işe gireli iki hafta olmuş, olmamış.
genel müdür beni çağırttı:
– “tebrik kartları hazır mı?” şaşırdım:
– “anlamadım! hangi kartlar efendim?”
– “aman evladım, şükrü bey sana söylemedi mi? bayram geldi, tebrik kartları şimdiye kadar hazır olmalıydı. eyvaaah. çabuk hemen hazırlayıverin.”
– “emredersiniz efendim!” dedim. ancak sabaha kadar üçbin kartı nasıl yazacağım?
genel müdür, bütün kartları çini mürekkebiyle ve en güzel yazımla yazmamı istedi. üçbin karttan ikibin tanesini kendisinden makamca alttakilere şu şekilde yazacaktım:
“bayramını kutlar, gözlerinden öperim.”
bin tanesi de üst makamdakilere olacaktı ve onlarda da şu ifade yer alacaktı:
“sizin ve eşinizin bayramını saygıyla kutlarken, sıhhatli ve başarılı günler niyaz ederim.”
sabaha kadar üçbin kart, düşünebiliyor musunuz?
ne yapalım? çaresiz mecburen kolları sıvadım ve başladım öncelikli ikibin karta:
“bayramını kutlar, gözlerinden öperim.”,
“bayramını kutlar, gözlerinden öperim.”,
“bayramını kutlar, gözlerinden öperim.” …
1, 5, 10, 100, 200, 500… yazıyorum, yazıyorum bitmiyor! nasıl sıkıntı bastı bir bilseniz!
iki paket sigarayı bu arada bitirmişim. öyle işkence çekiyorum ki, ekmek parası olmasa bırakıp kaçacağım. sıra ikibininci karta geldiğinde şafak söküyordu. ben de bitmişim ama önümde hala yığınla kart duruyor!
şimdi bin tane de üst makamlara yazılması gerekenler var. dört paket sigarayla birlikte “sizin ve eşinizin bayramını saygıyla kutlarken, sıhhatli ve başarılı günler niyaz ederim” cümlelerine başladım.
boyuna yazıyorum. göz kapaklarım iyice ağırlaştı, takoz koysam gene de kapanacak.
200, 500, 700. yaz babam yaz. ama artık kalemi parmaklarımın arasında tutamaz oldum. ben kaleme değil, kalem bana hâkim…
“sizin ve eşinizin bayramını saygıyla kutlarken, sıhhatli ve başarılı günler niyaz ederim.”
“sizin ve eşinizin bayramını saygıyla kutlarken, sıhhatli ve başarılı günler niyaz ederim.”
“sizin ve eşinizin bayramını saygıyla kutlarken, sıhhatli ve başarılı günler niyaz ederim.” …
bir müddet sonra gerisini nasıl yazmışım, hiç hatırlamıyorum:
“sizin de, eşinizin de, niyazi’nin de bayramını saygıyla eder, sıhhatli tebrik dilerim.”
“sizin niyazi ile eşiniz birlikte bayramınızı sıhhat dilerim, tebrikle beraber.”
“niyaz ederim başarılı günler, sizinle eşinizin bayramını kutlarken.”
“kutlarken eşinizin bayramını saygıyla, sıhhatli günler diler, niyazi ile beraber ederim.”
“niyazi ile birlikte sizin ve eşinizin bayramını kutlarken, ayrıca sıhhatle ederim.”
“önce bayramınızı başarılı eder, sonra eşinizle niyazi’ye tebrikli günler dilerim.”
“niyazi bey, bayram günü eşiniz ile birlikte sizi sıhhat ile tebrik etsin.”
“bayramınız niyazi ile sıhhat bulsun, eşiniz ile birlikte tebrik olsun.”
“sıhhatli eşinizin bayramını saygıyla kutlarken, niyazi'ye başarılar diler, aynı zamanda ederim.”
“bayramınıza etmeden önce eşinizi saygıyla kutlar, niyazi'nin gözlerinden öperim.”
“sizin de, eşinizin de, niyazi'nin de; bayramını da, tatilini de, gelmişini de, geçmişini de bayramını beklerim. saygıyla tebrik ederken.”
“önce niyazi bayramı tebrik etsin. yok öyle yağma. ben size ve eşinize sıhhat dilerim sonra.”
“bayram günü eşiniz ve niyazi’ye dikkat edin, size de daha bayram gelebilir.”
“tebrik ederim niyazi’yi, eşiniz ile birlikte sizin bayram sabahı sıhhatinizi dilemiş.”
…

sabah tam mesai saatinde, gözlerim kan çanağı bir halde kartları yetiştirdim. genel müdür bir ikisine şöyle baktı: “aferin” dedi. “güzel yazmışsın. hemen postalayın!”
biz de hemen postaladık! üç gün sonra önce bizim genel müdürü, sonra da tahmin ettiğiniz gibi beni postaladılar!

doğum gününü yalnız qeyd etmək

bugün içində olduğum vəziyyət.
deməli bugünkü doğum günü planımı yazıram cənablar:
yeməyə heçnə yoxdu. düşüb bir şey almalıyam. bir çörək, biraz da sosis günorta və axşam üçün qarnımı doyurmağa bəs edər yəqin ki. biraz pivə və saçaqlı pendir alaram yəqin ki. siqaret demək olar ki çekən deyiləm. amma bugün bir-iki dənə tüstülətmək istəyirəm. bir-birinə dəxli olmayan musiqilərə də qulaq asacam əlbəttə bunları edə-edə.
ailə üzvlərimdən gələn təbrik zənglərindən sonra telefonu da söndürəcəm ki, birdən qohumdan, tanışdan kiminsə yadına düşərəm zəng edər mənə.
bayaq facebookdan bir nəfərin təbrik mesajından sonra birdən yadıma düşdü ki, bu il hər il etdiyim kimi facebookdan doğum günümü gizlətmək yadımdan çıxıb. təcili onu da gizlətdim. və mission completed.

entrini yazıb qurtarana yaxın da gəldi bu mahnı oxumağa başladı:

(youtube: )