sözaltı etiraf

Hərdən baxıram etdiyim hərəkətlərə, verdiyim qərarlara, ailə keçmişimə, davranışlarıma və deyirəm ki mənim ciddi problemlərim var. Araşdırsan psixi problemim çıxar. Sonra da ağlıma onedio'da oxuduğum "dəlilər dəli olduğunu anlamaz" cümləsi gəlir və deyirəm "ə yo dəli döləm". Dünya alimləri, psixiatrları, psixoloqları mənim qarşımda cahildi elə bil aq* dedi elmi məqalə oxuyanda başa düşmədiyi sözləri görüb ürəyi bulanan suzuki

gecələri rahat yatmağa qoymayan şeylər

Gecə ağıla gələn gicgicə düşüncələrdir. Bəzən adamı ağladır* oxuyanları düşünərək yazdım. Mən ağlamağı bacarmıram nədənsə , bəzən gülməkdən nəfəs almağa qoymur, bəzən də utancdan yerin dibinə soxub kaş belə etməyəydim/deməyəydim dedirtir. Məsələn bayaq ağlıma avtobusda yer vermədiyim üçün mənə baxışları mental basqı edən qorxulu qoca qadın ilə aramda keçən qəribə dialoq gəldi
Q: *qorxu dolu baxışları ilə məni süzərək* nə gəşəng saçların var özün burdurmusan?
M: yox anadangəlmə belədi

Bu an mən başqa söz də işlədə bilərdim amma niyə anadangəlmə sözünü işlətdim axı?? O sualdan sonra qəribə bir sakitlik oldu aramızda. Arvad da tərslikdən oturacaqlar dolu olmasına rəğmən ayaqda duran tək insan olmasına rəğmən başımın üstündə durmuşdu. Gözləri məndən başqa heç bir yerə baxmırdı. Məni tər su basmışdı və düz üzü yola heç yerı çevrilmədən baxmağa çalışırdım. Dedim ki ayağa durub yer verim çıxım gedim arxa tərəflərə amma arvad mənə otur dedi. Axırda ilk iş tanımadığım dayanacaqda düşüb sonrakı avtobusa mindim. Arvad cadugərlərə oxşayırdı amk. Mənə baxarkən gözlərini belə qırpmırdı. Çox stresli idi

musiqinin kefiyyətsizləşməsi

Mənim vaxtımda qaval daşının çıxardığı səslərə qulaq asardıq, onun musiqisinə rəqs edərdik. indiki gənclər də deyir musiqiyə qulaq asırıq. insanların musiqi anlayışı ölüb. Bir gün gəlin evimizə * mağaramıza , qaval daşının musiqisi ətrafında yallı gedək. Dünya musiqi görsün bir az

(youtube: )

nifrət edilən insan tipi

Ergən sözünü söyüş kimi işlədən ergənlər. Cümlədə ikinci ergən yaş baxımından ergən qrupuna daxil olan insanlardı səhv salmayaq. Sırf "yaşıdlarından fərqli düşüncə"yə sahibdi deyə onlara onsuz da aid olan bir sözü söyüş kimi işlədən" pick me ergən" dediyim tiplər. Digərlərinə ergən deməklə özün ergənlikdən çıxıb həyatda level atlamış olmursan ay gijdıllaq. Nifrət edirəm belə tiplərə. Qabağımda görsəm tüpürəcəm o dərəcə hətta. Çox vaxt da həyatı yaşamağı bacarmayan, depressiv və hər şeyə neqativ yanaşıb digərlərinin də ruh halını aşağı salan tiplər olur bunu deyənlər. Ergənlik çağında olub yaşına uyğun davranmaqda pis nə var aq? Durub da 15-17 yaşında insan özündən 30 yaş böyük bir insan kimi davranmayacaq ki. Mənə görə belə deyən ergənlərlə pick me adlandırdıqları qızların fərqi yoxdu. ikisi də eyni poxdu

Baş ağrısından yata bilmirəm deyə əsəbimi tökdüm ki yata bilim

yazarların hazırda düşündükləri

Geriyə dönüb baxanda əvəllər necə də özünü harasa aid hiss etmə duyğusuna sahib olduğumu görürəm. Əvvəllər özümü ifadə etmək üçün müxtəlif yollara baş vurardım. Özümü hansısa dinə, ideologiyaya, hansısa "-izm"ə aid etmə çabasında idim. Mənə maraqlı gələn mövzularda özümü ifadə etməyimə kömək edəcək nələrsə axtarırdım və onun tərəfini tuturdum. Dinlədiyim musiqidən maraqlandığım sahələrə qədər, geyimimə qədər hər şeyimin bir bütünü əmələ gətirməsini istəyirdim və hamısını bir-birinə uyğunlaşdırıb özümü xüsusi bir qrupa aid etməyə çalışırdım. Məni tam anlayacaq insanı yox insanlar qrupunu tapmağa çalışırdım. "özümü bura aid hiss edirəm" deyəcəyim bir şeyi axtarırdım. Lap elə porçayın "keşke azınlık olsaydım" mahnısında dediyi kimi. indilərdə isə bütün o fikirlərdən türklər demiş "arınmışam" elə bil. Əvvəl ölümünə dəstəklədiyim şeylərə baxıb vecsiz yanaşıram və mənə görə bir məna kəsb etmir. Əvvəllər ölümünə feminizmi dəstəkləyirdim məsələn. Qadın kişi bərabərliyi zart zurt. Açıqlamağa çalışırdım ki bəs feminizmin kişilərə də xeyri var və kişilərə nifrət etmək deyil zad. indilərdə isə qozuma deyil insan haqları, uşaq haqları, qadın haqları, gey haqları nə bilim nə. Özümdən başqası vecimə deyil əslində. Deyəcəksiz ki gijdıllağ sən özün də qadınsan. Mənə haqsızlıq edən kişiyə yaxud da qadına insan kimi davranacağımı kim dedi? Ən pis üsulla olsa belə cavabını verə bilərəm. Onun həyatını təhlükəyə atsa belə. Nə bilim e sözlük.. Artıq insani duyğularım ölüb elə bil. Yox özümü pis hiss etmirəm. Əksinə son günlərdə özümü çox rahat hiss edirəm qəribə şəkildə. Nə həddən artıq xoşbəxt, nə də həddən artıq kədərli. Çox belə sakit və artıq düşüncələrdən təmizlənmiş kimi hiss edirəm. Bəlkə də əvvəlki entrilərimdə dediyim kimi olur və payıza girməzdən qabaq filosof kimi hiss etməyə başlamışam -*

(youtube: )

yazarların başına gələn qorxulu hadisələr

Bayaq ağlıma gələn, çox da qorxulu olmayan (bəlkə) və başıma bu il gəlmiş hadisədir. Deməli mən nənəm öldüyündən bu yana həmişə onun otağında tək otururam. Həmişə qaranlıqda otururdum amma yay gəldiyi üçün pəncərələri açmalı olduğumdan otaq indilərdə aydın olur. Həmişə o otaqda olmağımın səbəbi də nənəm sağ olanda günümün böyük bir qismini onun yanında oturaraq keçirməyim idi. Yeməyimi onun yanında yeyir, bəzən də o otaqda yatırdım. Öz otağımda bir müddət qalanda da ya öz ürəyim darıxırdı ya da o darıxıb məni çağırırdı. Nə isə, onun otağında servant var və servantın şüşələrinin arasına da nənəmin şəklini qoymuşuq. Həmişə də qaranlıqda oturanda ya fikrə gedəndə ya da telefonla məşğul olanda dayanıb arvadın şəklinə baxıram birdən. Sonra da çıxıb gedirəm bir müddətlik otaqdan.
Bir gün yenə oturmuşam və qaranlıqda yemək yeyirəm. Yemək yeyəndə it həmişə başımın üstündə Roma papası kimi dayanır və ona sümük verməyimi gözləyir. Divara baxıb fikrə gedərək yemək yeyirdim ki birdən it qorxu ilə hürməyə başladı. Daha çox zingildəmə ilə qarışıq hürmə idi. Şəkilə baxıb bir qədər hürdü və sonra qaçıb getdi. Dedim ki ya arvadın ruhudur ya da cindir. Normalda olsa çıxardım otaqdan amma həvəs yox idi deyə oturub tıxmağa və fikir çəkməyə davam etdim. Anama dedikdən sonra nəsə bir arvad çağırdı evə. Ərəbcə nələrsə danışdı çıxdı getdi, bilmirəm.
Bəlkə də nənəmin ölümü mən fərqində olmadan mənə təsir edib. Bilmirəm heç nə amma hələ də aradabir normal saatlarda yatarkən nənəmin adımı çağırdığını eşidirəm. Qorxulu filmlərdəki kimi yox, elə bil məni məktəbə oyandıran vaxtı çağırdığı kimi incə və sevgi dolu səs ilə çağırır. Yuxudan ayılanda heç kim olmadığını görüb fikirləşib ya yatıram ya da telefona baxıram. Hamısı telefonun əməlləridi.

Bu arada yazmaq yadımdan çıxdı. itim evə gələndən (yanvardan) bu yana sadəcə 3 dəfə elə hürüb və üçü də çox qəribə anlarda idi. Biri evə yeni gəldiyi gün qapıma doğru, digəri yatağıma doğru, digəri də nənəmin şəklinə doğru idi. Nənəmin də itlərdən zəhləsi gedirdi

təmizlik xəstəliyi

Bilmirəm məndə o dərəcə var ya yox. Sadəcə özümə aid etdiyim hər şeyin təmiz olması mənə vacibdir. istəyir ətrafımda hər şey dağınıq* o dərəcə də yox. Toplu dağınıq kimi bir şey olsun. Əgər əşyalarım təmizdirsə vecimə deyil. Əllərimi tez-tez yuyuram, stəkanımı heç kim toxunmasın deyə yuyub otağımda saxlayıram, telefonuma heç kimin toxunmasına icazə vermirəm. Əgər qəribə görünmək istəmirəmsə dostlarımın telefona əl vurmağına icazə verərəm evə gələndə də əl vurmalarından bağımsız olaraq telefonun qabını yuyub spirtləyirəm. Ekranı da spirtləyirəm təmizləyirəm. Yatağım təmiz oldu olmadı toz olmasın deyə həm çırpıram həm də əllərimlə silirəm. Öz çəngəl-qaşığım var və onlara da toxunulmasına icazə vermirəm. Harasa gedəndə* dostların evi daha çox. Kafelərdə restoranlarda eləmirəm də yeyəcəyim qabı, çəngəli, qaşığı dəfələrlə yuyuram. Su içəndə də qaynamış su içirəm ki bu ən normal olanıdır məncə. Evdə sabaha soyuduca qalmış kola, pepsi kimi içkilər olduğunda heç kimin içmədiyindən əmin olana kimi içmirəm. Hələ dünən evə gələndə kolanı götürdüm gördüm ki dibində 1 stəkanlıq qalıb. Xala oğlunu çağırdım və belə bir dialoq başladı:
M: bundan içmisən?
X.o: yox
M: içmisən??
X.o: yox
M: and iç allaha
X.o: vallah içməmişəm
M: onda niyə gülürsən ala məzələnirsən? Yalan danışma
X.o: allaha and içdim axı?
M: sikiməki ala inanmıram allaha
X.o: onda niyə and içdirdin?
M: nə bilim səni yoxlayırdım... içmisən??
X.o: yox!
M:*qorxaraq içər* nəysə qalanını içməyəcəm onsuz da. Qardaşınla içərsiz.
Otağa keçdikdən sonra digər otaqdan butulkaya ağzını vurub qapağı bağladığını dedi. Qaçıb getmək istəyirdi. Tutdum boğdum rəhmətliyi. Axırda yalandan dediyini dedi. Bir az da boğduqdan sonra buraxdım getdi. Hələ də içimdə onun o butulkaya ağzını vurduğunu düşünürəm amma. Gərək içməyəydim.

Uzun sözün qısası o qədər də pis vəziyyətdə olduğunu düşünmürəm. Əşyalarıma toxunulmasa yaxşı insanam əslində. Hə bir də kolaya ağızlarını vurmasalar