yazarları düşündürən suallar

Psixoloqlar pasiyentlərindən necə pul alırlar? Yəni O qədər mənəvi əlaqə qurandan sonra necə əlli manatı götürüb ciblərinə qoyurlar?
Mən kiminsə iki dəfə dərdinə qulaq asıb, empatiya qurandan sonra istəyirəm onu qucaqlayım, başını sığallayım, nə bilim, səhər yuxudan durquzub süd içizdirim. Ancaq psixoloqla oturub hönkür ağlasan belə, oradan çıxandan sonra elə bil ki, kimsə qulağına "ay axmaq, o, puluna görə səninlə bir yerdədi, sənin kimi əllisi ilə danışır" deyir. Sən nə qədər "yox, yox, bizim mənəvi bağımız var" desən də, araya pul girəndə səmimiyyət ölür sanki. Keçən dəfə bir dostuma psixoloq zəng vurub "tofiq, bugün danışdığının təsirindən hələ çıxa bilməmişəm, amma pul karta oturmuyub e" məzmununda bir şey deyib. Noldu, bəs travmalarımı dərindən hiss edirdin, əzizim?
Başa düşürəm, məntiqsiz danışıram. Heç kim savab olsun deyə psixoloq olmur. Ehsan psixoloqluq yoxdur. Kaş olsaydı. amma yenə də psixoloqdan adama dost olmaz.
dost, gəl, hardasan? Tez gəl, hardasan? Tıq tıq tıq tıq..

sardar udham

2021-də Amazon primeda yayımlanmış, ingilislərin hindistanda törətdiyi jallianwala bagh qətliamından bəhs edən film.
imdb-də reytinqi 8.4 olsa da, heç bir yerdə haqqında bəhs edilməyən filmdir. Səbəbi yəqin ki, filmdə ingilislərin törətdiyi qırğının bütün çılpaqlığı ilə göstərilməsidir. Hətta amazonun belə bir filmi çəkməsi belə, məncə, təəccüblüdür.

Hadisələr hind inqilabçı gənc sardar udhamın ingiltərəyə gəlməsi və həmin dövrdə qətliamı törədən general və qubernatora sui-qəsd təşkil etməsi ətrafında qurulub. Belə ki, sardar udhamın özü həmin qətliamı yaşayıb və dostlarını da orda itirib. Filmin ilk saatında onun ingiltərəyə gəlişi və sui-qəsdi planlamasını görürük. Daha sonra isə hindistanda baş verən qırğın və onun arxa planı əks etdirilir.
Məncə, filmin ssenarisinin ən yaxşı hissəsi həmin dövrdə qətliamı törədən şəxslərin motivini, qətliama münasibətlərini açıq-aydın göstərməsidir. Həm sardar udhamın dövrün qubernatoru ilə dialoqunda, həm də filmin son səhnəsində hərbi məhkəmədə generalın verdiyi ifadədə şəxsin nə qədər böyük günahının, səhvinin olmasından asılı olmayaraq özünə haqq qazandırdığı görünür.
ingilislərin nə qədər işğalçı, merkantilist olmaları da dəfələrlə təkrarlanır.

yazarların ruh halı

Özümü noxud üstündə yatan şahzadə qız kimi hiss edirəm.* nə danışır, ala, bu xəstə? yəqin, nağılı eşitmisiniz; bir gün şahzadə qızın, doğrudan da, şahzadə olub-olmamasını yoxlamaq üçün onun yatdığı taxtın üzərinə bir noxud dənəsi qoyurlar, sonra onun üstündən 40 yorğan salırlar. Sonda Şahzadə qız o qədər həssas olur ki, bir noxud dənəsi onu narahat edir və rahat yata bilmir.
Cırtdanın nağılındakı it hürən tərəfdə tək yaşayan kişidən sonra ən çox özümə oxşatdığım nağıl obrazıdır şahzadə qız. 40 yorğan olsa belə, yenə başımı qaldırıb "hansı cındır qoyub o noxudu ora?" Deyirəm.
Qəribə ironiyadır, problemlərlə boğuşduğu vaxtlar heç bu qədər narahat olmur insan, amma bir həftə heç bir iş görmədən, özünə dincəlmək üçün vaxt ayıranda dünyanın bütün dərdlərini belinə yükləyirlər sanki.

"Sevinci qaşıyıb, vallah, mən hər gün

Sevincdən özümə dərd yaradardım.

Əgər olmasaydı dəryaca dərdim,

Dərdin yoxluğunu mən dərd edərdim."

pup

izahlı lüğətə görə, inkişafları tam çevrilmə ilə gedən cücülərdə tırtıl ilə yetkin fərd arasındakı mərhələ. Bizim anlayacağımız, tırtıllar kəpənəyə çevrilməmişdən əvvəl pup olurlar. Pup olan tırtıllar aktiv hərəkət etmir və qidalanmır. Pup dövründə tırtılın orqanları dəyişilərək yetişkin fərdə(kəpənəyə) oxşayır.
Puplar 6-cı sinif biologiya dərsliyindəki “ən şirin canlı” ünvanını daşıyır eyni zamanda.

(baxma: sən hələ pupsan, sakit dur!)
(baxma: kəpənəyi pupda sayarlar)

həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar

Yer filan ölkənin, filan şəhərinin, filan məhkəməsi. Bir nəfərin əməlinə qiymət verilməlidir məhkəmədə. Ya bəraət alacaq, ya da məhkum olunacaq.
Dövlət ittihamçısı çox ciddi, qaraqabaq bir adamdır. Təqsirləndirilən üçün ən ağır cəzanı tələb edir. Hakimlər də dövlət ittihamçısından çəkinirlər, çünki bilirlər ki, əgər onun istədiyi qərar çıxmazsa, işi növbəti instansiyaya aparacaq. Təqsirləndirilənin həyat yoldaşı və oğlu da məhkəmə zalındadır. Oğlunun haradasa 5-6 yaşı olar. Elə yazıq vəziyyətdədilər ki, ikisinə də baxmaq çox çətindi.
ittiham, müdafiə tərəfi, şahidlər dinlənilir, hakimlər qərar qəbul etmək üçün içəri keçirlər. Demək olar ki, artıq hər şey məlumdur: hökm oxunacaq, adam azadlıqdan məhrum olunacaq, aşağısı yeddi il.
Hakimlər geri gəlir, hökm oxunamağa başlanır, nəticə gözlənildiyi kimi - dövlət ittihamçısının tələb etdiyi kimi olur. Şəxs azadlıqdan məhrum olunur. Təqsirləndirilən şəxs başlayır ağlamağa. bu vaxt oğlu aradan qaçaraq gəlir onun olduğu reşotkalanmış hissəyə. Kişi uşağı dəmirlərin arasından qucaqlamağa, öpməyə çalışır. Başlayır uşağı yalamağa, elə bil ki doymaq istəyir uşağına. ikisi də hönkür ağlayırlar. Bütün bədənin tükləri biz-biz olur ora baxanda. Dəhşətli mənzərədir, hamı donub qalıb. Bu vaxt dövlət ittihamçısı başlayır qışqırmağa: “kim buraxıb o uşağı ora, tez götürün uşağı ordan!” Kimi sözlər deyir. Polis gəlir uşağın yanına, sanki əli gəlmir uşağı dartıb ayırmağa. Dövlət ittihamçısı yenə başlayır qışqırmağa. Məcbur qalıb zorla uşağı ayırırlar.
Bu insan bir qram təsirlənməyib qarşısındakı mənzərədən. Yox, təsirlənib, ancaq əsəb hissi duyub. Mərhəmət, empatiya əsla yoxdur. ona yazığım gəlir, şair demiş “daş qəlbli insanlarını neylərdin, ilahi?”.
həyat cındırdısa, ən çox ona qarşı cındırdı. Bu hekayədə qurban, məncə, dövlət ittihamçısıdır. içindəki uşağı, mərhəməti yaşada bilməyib. həyat onun əlindən alıb.

füruğ fərruxzad

the house is black filmi ilə tanıdığım, tanımaqda gecikdiyim iranlı şairə, rejissor.
Ayrılıq haqqında yazdığı "yorğun" adlı şeiri hər halda bu mövzuda yazılan ən yaxşı şeirlərdən biridir. Dönüb-dönüb oxuyasım gəlir.



“Əbədi dinclikdir mənim diləyim,
Usandım boşuna ümid etməkdən.
Qoy daha artmasın könlümdə həsrət,
Sonsuz bir rahatlıq istəyirəm mən.

Qəlbimdən keçərək söyləyirəm ki,
O tərs inadkardan keçsəm, yaxşıdır.
Onun o atəşli öpüşündənsə,
Ağulu şərbətdən içsəm, yaxşıdır.

O, elə sandı ki, sərxoşcasına
Yatdımsa bir gecə yatağında mən.
Bu qalan ömrümün hər gecəsini
Yatmışam yadların qucağında mən.

Daha nadanlıqla onun eşqinə
Qurban eyləmərəm mən qürurumu.
Bəlkə bundan sonra tapa bilərəm
itmiş sevincimi, həm hüzurumu.

O kəs ki, könlümə vermişdi fərəh,
O kəs ki, ümidim, sevincim idi,
Hər yerdə haqqımda heç düşünmədən
"Sadəlövh, adi bir qadındı" dedi.

Hanı o uşaqlıq səmimiyyəti?
Alışıb-yanıram bu hiylələrdən.
Ey ölüm, sənin o lal dodağından
Ölümsüz bir öpüş istəyirəm mən.

Get, başqa qadına apar bu kibri
Ki, sənin eşqinə bel bağlamasın.
Sənin bu ağrılı bədənini o,
Sevgiylə, lütflə qucaqlamasın.

Tapmazsan yoluna səpdiyim eşqi,
Başqa ürəkləri axtarma nahaq.
Sənin dodağını öz dodağımtək
Atəşə qərq etməz başqa bir dodaq.

Zəif gözlərimlə səni axtarıb,
Yollarda nigaran olmaram artıq.
Sənin o xəyala dalmış gözünü
Düşünüb yuxusuz qalmaram artıq.

Sənlə görüşməyin xəyalın qurub,
Ardınca düşmərəm dərbədər daha.
Səninçün dəlitək, ey əbəs ümid,
Olmaram özümdən bixəbər daha.

O kiçik otağın lal zülmətində
Çarəsiz qalaraq eyləmərəm qəm.
Gözümü dikib də hər an qapıya,
Hamıdan gizlində mən ah çəkmərəm.

Sən, ey safürəkli, safqəlbli qadın,
Kişidən sədaqət umma heç zaman!
O, bilmir məhəbbət nədir, sən ona
Nəbadə könlünün sirrin açasan!”* son bənddə söhbət konkret insandan gedir, məncə. Hamımızı deməz də yəqin?
Fars dilindən Tərcümə: məhəmməd nuri

32 yaşında avtomobil qəzasında dünyasını dəyişib. Kaş, daha çox yaşayardı, başqa şeirlərini, filmlərini görə bilərdik.

puer aeternus

Puer(ya da puella) aeternus, yəni “əbədi ərgənlik” mənasına gələn, carl gustav jungun açıqladığı psixoloji sindrom.

Bu problem fərdin öz uşaqlığına qarşı duyduğu istəyi nəticəsində doğur. Bir puer yaşlansa və fiziki olaraq böyüsə də, mənəvi olaraq həmişə uşaq qalır. Bunu zahirdə ifadə olunan, “özünü uşaq kimi aparmaq” kimi başa düşməyin. Puer aeternus həyatın reallıqları ilə, sərt tərəfləri ilə üzləşməkdə çətinlik çəkir və daima həzz axtarışında olur. Onlar məsuliyyət, fədakarlıq, mübarizə kimi hər kəsin başının dəyməli olduğu daşlardan yayınmağa çalışırlar və başqalarının ona kömək etməsini gözləyir(əsasən valideynlərinin).
Bir Puerin əsas problemi daima peter pan kimi xəyallar aləmində - neverland’də yaşamasıdır. O öz şəxsi haqqında hər zaman yüksək fikirdə olur. Beynində gələcək haqqında planları, böyük biznes ideyaları, hamının oxuyacağı əsəri, musiqisi, ya da hansısa yüksək kürsüdən insanlara səslənməsi haqqındakı xəyalları olur. (Əslində, hamımız kimi) Ancaq puer bu xəyallarını həyata keçirmək üçün hərəkət etmir.

Bunun haqqında oxuduğum bir mənbədə puer çox yaxşı təsvir olunur, onu dəyişmədən tərcümə edirəm: * tam tərcüməyə ərindim, mənbədən oxumağınız tövsiyədir

Puer özünü nietzsche kimi təsəvvür edir: sadəcə onun vaxtı hələ çatmayıb, gələcəkdə mütləq hamı onu tanıyacaq. Lakin puer əsla nietzsche deyil, çünki nietzsche vaxtını vərəqlər, kitablar üzərində keçirir, puer isə xəyallar aləmində.

Curtis catein nietzsche haqqındakı bioqrafiyasından:

“nietzsche hər səhər dan yeri sökülməmiş yuxudan oyanırdı. otağındakı sürahidəki soyuq su ilə əl-üzünü yuduqdan sonra bir az isti süd içirdi. Baş ağrısı və qusma dözülməz dərəcədə olmayanda saat 11-ə kimi fasiləsiz işləyərdi. Daha sonra o, iki saatlıq yeriyiş üçün yaxınlıqda meşəyə gedərdi. Tez-tez dayanaraq ağlından keçən sonuncu düşüncəni hər zaman yanında daşıdığı qeyd dəftərinə yazardı. Günorta yeməyindən sonra isə yenidən boz köynəyi, qeyd dəftəri, qələmi ilə silahlanaraq daha bir uzun yürüyüşə çıxırdı. Saat 4-5 arası evə geri dönər və dərhal çalışmağa başlayardı. Özü üçün bir az biskvit, meyvə, bal və fincan çayını hazırlayaraq gecə saat 11-ə kimi otağında çalışardı. Sonra isə şamları üfürür və yatır.”* pox kimi tərcüməmi görməzdən gəlin

Bu çox da puerin “modus operandi”sinə uyğun gəlmir. Onunki daha çox marie louise vonn franzın təsvirinə uyğun gəlir:

“Əslində, misal üçün, saat 10:30- da yuxudan oyanır. Nahara kimi ağzında siqaretlə ortalıqda girələnir, özünü xəyallar və fantaziyalar aləminə buraxır. Günortadan sonra, əslində, bir az iş görmək istəyir, ancaq birinci dostlarıyla görüşməyə gedir, sonra isə başqa bir qızla və bütün axşamı həyatın mənası haqqındakı uzun mübahisələr edərək keçirir. Saat birdə yatmağa gedir və bu yolla onun potensialı və daxilindəki bacarığı ölüb gedir. Beləliklə, o, heç bir mənalı iş görə bilmir. Daim fantaziya buludları altında gəzir, o fantaziyalar ki imkanlar, şanslarla və yaşanılmamış bir həyatla doludur.”

Carl gustav jung: “you are what you do, not what you say will do.”

Jung bir insanın puer aeternus olmasının səbəblərindən biri kimi uşaqların anaları ilə olan münasibətlərində görür. Bu tərz analar uşaqlarına qarşı hədsiz qoruyucu, qayğıkeş münasibətilə onun uşaq qalmasına səbəb olurlar. Məsələn, onun evdən getməsinə, ailəsindən asılılığı olmayan bir şəxs olmasına imkan vermir və onu emosional cəhətdən istismar edir.

Jung’un bu təsvirini həddən çox oblomova oxşadıram. Oblomov da böyük potensialın puç olmasıdır, əslində. Ancaq o, həyatın reallıqlarının, ətrafda baş verən hər şeyin fərqindədir, puer isə bunu görmək istəmir.

öyrənildiyində təəccübləndirən məlumatlar

Yəqin ki, hamımızın bildiyi alla pugachevanın " million alyh roz" mahnısının əslində əslən azərbaycandan olan iranlı müğənni googoosha (əsl adı - faiqə atəşin) aid olması. Belə ki, mahnı ilk dəfə 1969-cu ildə googoosh tərəfindən "melyon qole roz" adı ilə ifa edilmişdir . işin maraqlı tərəfi odur ki, bundan 13 il sonra-1982-ci ildə mahnı fərqli bəstəkar və yazarın adı ila yayımlanıb. Əsərin əsl müəlliflərinin adı çəkilmədən. “Googoosh'un müəlliflik hüquqları harda qaldı bəs?” sualı düşündürür, təbii. iş orasındadır ki, googoosh o vaxtı müəlliflik hüquqlarının hayında olmayıb, belə ki iranda mollalar inqilab edib və googoosh'u nigahdan kənar münasibətdə olduğuna görə həbs ediblər. Bir tərəfdən də iraq müharibəsi və s. Kimi Ölkədəki ciddi problemlərin də köməyilə alla pugacheva'nın plagiatı gizli qalıb. * Yaxşı ki də, gizli qalıb

Yeri gəlmişkən, mahnının lyrics'nin hekayəsini də araya sıxışdırım;
Deyilənə görə, mahnı gürcü rəssam(başqa bir mənbəyə görə, süd satan) niko pirosmani'nin fransız müğənni və rəqqasə margarita de serves'lə olan hekayəsindən ilhamlanaraq yazılıb. 1909-cu ildə margarita tiflis şəhərində səhnəyə çıxır və tamaşanı izləyən niko margaritaya vurulur. Niko ona sevdiyini desə də,(hətta onun ayağının toxunduğu daşları öpür) margarita özünün xalqa aid olan bir sənətkar olduğunu və bunun onu bir nəfərə aid olmasını mümkünsüz etdiyini deyib.* inanımmı, inanımmı?
Niko isə öz sevgisini isbatlamaq üçün əsərlərinin hamısını sataraq bütün puluyla qızılgül alır və margaritanın qaldığı otelin önünə səpir. Hətta pəncərələrə, pilləkənlərə - hər yerə qızıl gül səpir. Qısası, hər yer qızılgüldən xalça ilə bəzədilir. Səs-küyə yuxudan ayılan margarita qarşısındakı mənzərədən çox təsirlənir və onun otağına yaxınlaşan niko pirosmanini qaçaraq qucaqlayır və öpür, ilk və son dəfə. Daha sonra isə öz ölkəsinə qayıdır. niko qəmli, niko kədərli...

mənbə

Necə də olsa, məncə, mahnının möhtəşəmliyinə xələl gətirmir. Həm də mahnını müəllifin şəxsiyyətinə görə yox, mahnının özünə görə qiymətləndirmək lazımdır, huh?

(youtube: )

avtovağzal

Hər gəlişimdə məni dünyaya başqa pəncərələrdən baxmağa məcbur edən möcüzələr diyarı.
Doğrudan da burda hər tip insan olur. Gözləmə zalında yanımda əyləşən dayı laptab'ında “polynomial function” haqqında anlamadığım qrafiklər çəkərkən* bunu görmək üçün burnumu azacıq laptab'a soxdum bizim arxamızdakı maxe yanındakı qaqaşa tik-tok videolarını göstərir və “burda bilirsən nə qədər qız oluuuurrr?” deyir, arxadakı xala isə youtube'da "kaybolan yıllar"ı maks səsdə açıb hamı üçün nostalgia yaşadır. Hətta bayaq kimin dediyini başa düşməsəm də bu cümləni də eşitdim: “brat, davada pridel yoxdur, necə ki seksdə yoxdur…”(məni məndən alırsan, xatakar)
Sadəcə belə təəssüratlar olmur təbii. Avtobusa minəndə yanımda nəvəsi ilə birlikdə yaşlı bir kişi oturmuşdu və söhbəti ilə həyat eşqimi artırdı :d kişi deyir ki, "mən ancaq təsərrüfatla məşğul oluram, gündə bir dəfə də əsəb yaşamıram. Bax gözümün yanı qırışıb, qaşlarımın arası yox. Bilirsən niyə? Çünki nervi keçirmirəm ki, qaşlarımı çatım oturum.” Adam lap istəyir ki, day-dayla əl-ələ tutub qubaya gilas əkməyə getsin. Nömrəsini də mənə yazdırdı, hələ dirəşdi ki, “şahbaz əmi quba yaz ora”. Nə vaxt getsəm qonaq edəcək my honey. Heyif, dil boğaza qoymadı yol boyu, playlist'imin həsrətində qaldım..
insan tanımaq üçün dostoyevski oxumayın, quyz, avtovağzala gedin!

yazarların ən pis pərt olduğu an

Bəzi həftə sonları madam ki, bir gün bikar oluram, heç olmasa faydalı bir iş görüm düşüncəsiylə hovuza gedirəm. Gecə getdiyim üçün mənim kimi 1-2 psix olur o saatlarda hovuzda. Çox vaxt 45 yaş plus, arzu rzayevə oxşatdığım, div boyda bir day-day olur məndən başqa. Bu da dəhşət hərəkətlidir, suyun altına bu başdan girir, yarım saatdan sonra o tərəfdən çıxır, michael phelps’dən bir az yavaş üzür filan, qısası aquaman’in day-day version’ıdır kişi. Mən isə 20 metri sürətlə üzən kimi ağ ciyərim ağzıma gəlir, bitən siqaret paçkaları yadıma düşür, özümə söyə-söyə kanalzasiya arxına tərəf qaçıram.
Bu minvalda vaxt keçərkən day-day suyun altında çox qaldığı üçün, mən xəstənin ağlına gəldi ki, kişi birdən batar. Deyən lazımdır ki, “ay axmaq, sən kimsən axı aquaman’in dərdini çəkirsən? Özünü zorla hərləyirsən”. indi Day-day hər dəfə suyun altından gec çıxanda mən day-dayın anası imiş kimi dərd çəkirəm. “Ay allah, görən uşaq noldu?” Havalarındayam. Yenə belə bir anda artıq dayana bilmədim, su eynəyimi zadı taxdım, girdim suyun altına ki, görüm day-day nə iş görür orda.(bu ana kimi bunu dəfələrlə etmişdim)
kişi şaquli vəziyyətdə, üzündə sıfır mimika, qolları açıq suyun içində süzülürdü. Çox qorxuducu görsənirdi. Heç ana ürəyi buna dayanarmı? Təbii ki, yox! Girdim suyun altına, yerdən təkan alaraq 150 kiloluq aqua day-dayı qucaqlayıb yuxarı qaldırmağa çalışdım. O anda nə baş verdi tam xatırlamıram, amma axırda day-day məni suyun içindən çıxartdı və gurladı: “ayə, nağarsan, bajıoğlu?”… boğula-boğula: “day-day, batmamışdın sən?”…
yenə biabır olmuşdum…
sonra day-day çıxıb gedənə kimi mənimlə məzələndi, o hissələri nəql etməyəcəm, abrım əl vermir, ayıbdı.
Belə-belə içindəki yaxşılıq hissini öldürdü yazar…

zamanla geridə qaldığı üçün darıxılan şeylər

Evdən qaçmaq. Yeniyetməliyin ilk çağlarında həftədə bir mamaya “bəsdir day, bezdim əlinizdən” deyə qışqırıb, ağlaya-ağlaya evdən qaçmaq dəbdə idi. Sonra burnunun suyu axa-axa uzağı məktəbin yanına kimi gedib, oradan o tərəfə yolu tanımamaq. Əlacsız qalıb evə qayıdanda qürurun tapdalanmasın deyə gizlincə evə girmək. Axşam mama yemək gətirəndə “istəmirəm, get burdan” demək. Sonra mama yeməyi qoyub gedir, sən isə yenə də əlacsız qalıb yeyirsən yeməyini.
Maraqlı ironiyadır, darıxılan evdən qaçmaqdır, istənilən isə evə qaçmaq. Bir tərəfdən də məktəbdən o tərəfə yolu tanıyırsan artıq.

hildegard von blingin

Günümüz mahnılarını bardcore* bu haqdaki entry çox maraqlıdır, oxumağınızı tövsiyə edirəm tərzdə cover'ını hazırlayan kanadalı musiqiçi/illüstrator.
Musiqilərin cover'ında erkən orta əsr instrumentlərdən və Shakespearean-ish sözlərdən istifadə edir, eyni zamanda videolardakı illüstrasiyaları da özü recolouring edir.
Ümumiyyətlə bardcore tərzdə musiqi hazırlayan bir çox musiqiçi vs. Var, daha çox bilinənləri: 1 , 2 , 3 - bunlardır, ancaq hildegardın tərzi çox daha fərqlidir.
Bəyəndiyim cover'lardan bəziləri:

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

sans toit ni loi

Sans toit ni loi 1985-ci il tarixli bir agnes varda filmidir. ingiliz dilində filmin adı vagabondsdır. Hansı ki, avara, sərgərdan, məqsədsiz, sərsəri bla bla mənalarına gəlir. Film də bir vagabond olan monanın həyatı və yaşam seçimi üzərində qurulub.

Filmin ilk səhnəsində boş bir sahədə monanın ölü bədənini görürük. Bundan sonra isə hadisələr əvvələ qayıdır.
Monanın film boyunca qarşılaşdığı insanların dilindən onun haqqındakı fikirlərini eşidirik, ancaq hamısı müxtəlif fikirdədir və mən də onu təsvir etmək istəyəndə monanın yaşama motivini, ya da xarakterini tam başa düşə bilmədiyimi anladım.
ilk baxışda sanki mona axına qoşulub hərəkət edən, tək məqsədi azadlıq, yalnızlıq və bir az narkotik olan biri kimi gəlir. Yəni bu əslində vagabond kimi yaşamağın onun öz seçimi olmasını və bunu dəyişmək istəməməsini göstərir. Elə ki, Yolda ona kömək etmək istəyən bir kəndli qalmaq üçün yer, iş verəndə də mona bunu istəmir və sərgərdanlığa davam edir. Çünki bunun(hara isə bağlı qalmağın, pul qazanmaq üçün başqalarıyla birlikdə işləməyin) öz azadlığını qısıtlayacağını düşünür. Bu tərəfilə film əslində monanın yox, digərlərinin, yəni bizim kimi ailə, iş, dostlar kimi asılılıqları olanların axına qoşulub getdiyini göstərir, çünki mona sərbəstdir, ancaq biz yox, bizi bir yerə bağlayan iplər(öhdəliklər) var. Mona buna görə cəsarətli biridir, yəni bu ipləri qırmaq, cəmiyyətin qoyduğu qaydalardan qırağa çıxmaq asan deyil və bu cəsarəti də xəyalpərəstliyindən doğur, mənə elə gəlir ki.
Filmdə bəzi obrazlar(eyni zamanda bəzən izləyici kimi mən də) monanın azadlığına həsəd aparır, ancaq təbii ki, azadlığın qiymətinin mona üçün baha olduğunu düşünmürlər - kənddəki filosofdan başqa. Onun da monaya dediyi kimi : “You chose total freedom but you got total loneliness.”

Əgər siz də cəmiyyətin sizə verdiyi mavi/qırmızı həblər arasında seçim etmək ərəfəsindəsinizsə, məncə, baxış bucağınızı genişləndirə biləcək bir filmdir. izləməyinizi tövsiyə edirəm.

Ps. Bu mahnını xatırlatdı, əlavə etməsəm olmazdı

(youtube: )

unudulmaz kitab cümlələri

Onun əvvəlki kimi, həmin bu yerdə dayanması ona çox qəribə və əcayib görünürdü. Elə bil o doğrudan da təsəvvür edirdi ki, o indi də, əvvəlki kimi, həmin şeylər haqqında düşünə bilər, yenə də əvvəlki kimi, həmin mövzular və mənzərələrlə maraqlana bilər... o şeylərlə ki, lap bu yaxınlara kimi onu maraqlandırırdı. Bu hətta az qaldı ona lap gülməli görünsün; eyni zamanda bu onun qəlbini sıxır, ona əzab verirdi. Bütün bu keçmiş şeylər, keçmiş fikirlər, keçmiş məsələlər, keçmiş mövzular, keçmiş təəssürat, bütün bu mənzərə, hətta o özü də, hər şey, hər şey indi ona - ayaq altından güclə nəzərəçarpan bir dərinlikdə, aşağıda göründü... sanki o yuxarıya uçur, hər şey onun gözləri önündə qeyb olurdu...

f.dostoyevski - cinayət və cəza

rəsmi sənədlərə olan tələblər

Sənədlərin kompyuter üsulu ilə hazırlanması 6.38-90 dövlətlərarası standartın tələbinə uyğun surətdə həyata keçirilir.

Kompüter üsulu ilə yazılan sənədlərin (maliyyə, statistik və digər cədvəllər istisna olmaqla) mətni “Arial” 12 şrifti ilə A4 formatda bir və ya bir yarım sətirarası intervalla yazılır.

Sənədlər çap olunarkən vərəqdə aşağıda göstərilən qədər sahələr saxlanılır:
1. soldan — 25 mm;
2. sağdan — ən azı 8 mm; 3. yuxarıdan — 20 mm; 4. aşağıdan:
-A5 formatlı kağızlar üçün — azı 19 mm;
-A4 formatlı kağızlar üçün — azı 16 mm.

9327-60 dövlətlərarası standart üzrə A5 formatlı sənədlərin mətni bir sətirarası intervalla, mətbəə üsulu ilə nəşr edilən sənədlərin mətni iki sətirarası intervalla, qalan sənədlərin mətni isə bir yarım sətirarası intervalla çap edilir.

Sənədin hər abzasının birinci sətri sol sahənin hüdudundan beş-səkkiz çap işarəsi intervalı ilə çap edilir.

Təşkilatın adlarında köməkçi sözlərdən başqa bütün sözlərin və onların tərkibinə daxil olan xüsusi isimlərin baş hərfi böyük yazılır (Qadın Problemləri üzrə Dövlət Komitəsi, Qaçqınların və Məcburi Köçkünlərin işləri üzrə Dövlət Komitəsi, Ticarət və Sənaye Palatası və s.).

Təşkilatların struktur bölmələrinin adının yalnız baş hərfi böyük yazılır (məsələn: Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsinin Aparatı).

Struktur bölmələrinin tərkibindəki ayrı-ayrı struktur vahidlərinin adı kiçik yazılır (məsələn: Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi Aparatının Əmək statistikası şöbəsi).
Rayon (şəhər) icra hakimiyyəti orqanlarının adlarında bütün sözlərin baş hərfi böyük yazılır (Nərimanov Rayon icra Hakimiyyəti, Lənkəran Şəhər icra Hakimiyyəti və s.).
Böyük hərflə yazılması qanunvericilikdə bilavasitə nəzərdə tutulan vəzifələrin adları (Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Azərbaycan Respublikasının Baş naziri, Azərbaycan Respublikasının Baş prokuroru və s.) istisna olmaqla, qalan vəzifə adları kiçik hərflə yazılır (Azərbaycan Respublikasının maliyyə naziri, Azərbaycan Respublikası Dövlət Sığorta Kommersiya Şirkətinin sədri, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının prezidenti, Bakı Dövlət Universitetinin rektoru, Beyləqan Rayon icra Hakimiyyətinin başçısı və s.).
Başlanğıc hərflərindən yaradılmış mürəkkəb ixtisar adları böyük hərflə yazılır (məsələn: Daxili işər Nazirliyi - DiN).
iki və daha artıq səhifəsi olan sənədlər ikinci səhifədən başlayaraq nömrələnməlidir. Nömrələr ərəb rəqəmləri ilə yazılır.
Sənədlərdə nömrə anlayışı «No» işarəsi və ya «nömrə» («nömrəli») sözü ilə ifadə olunur.

Ps: böyük hərflər burada görsənmədiyi üçün anlaşılmaz ola bilər, aşağıdakı təlimatda 4-cü fəsilə baxın.
mənbə