sözlük yazarlarının qəribə zövqləri

günə 2-3 səhifə nəsə yazıram, ama vərəqə qələmlə, demək olarki bunu istisnasız hər gün edirəm 3 ildi haradasa, ya da bəzən nəsə danışıb səsimi yazıram ya da videoya çəkirəm. üstündən bir müddət keçəndən sonra həmin şeylərə oxumaq,baxıb dinləmək çox zövq verir.işi daha iləriyə apararaq sadəcə tək qalanda yox, maraqlı mühitdə olanda da bunu etməyə başlamışam. səs yazmaq söhbəti isə bir dostum sayəsində drıınk eləmişdi, anın gözəlliyini pozmayacaq və süniləşdirməyəcək şəkildə etməyə çalışıram, bəzən geriyə gözəl xatirələr qalır.

avrupa yakası

həyatımın 10 ilini, bəlkə də daha çoxunu verdiyim serial, təkrar təkrar nə qədər baxmışam bu 10 ildə özüm də bilmirəm, sevmədiyim heç bir xarakter yoxdu, bəlkə də ana xarakterləri öz ailəmə bənzədirdim deyə bu qədər sevmişəm. 100 dəfə baxsam belə hər dəfə gülə bilmişəm. sonralardan friends, sex and the city ə baxanda gülse birselin bu seriallardan inspire olduğunu anlamaq mümkündü, ama öz yazdığı digər ikisinnən də daha uğurludu, ən son elə dünən gecə baxmışam kampa getdikləri bölümünə, serialın bitməyinnən neçə il keçib ama niyəsə hər 3cü gün nəyisə gözləmək hissi basdırır

sevilən mahnının ən vurucu cümləsi

bu günü açdığım old green fairy, what youve done to me ilə başlayan
how does it feel to live your life where nothing is real? so just send me down the river
deyə davam edən əntiqə kasabian mahnısı la fee verte
həyatın çox anında saundtrek əvəzi bu sözlər gəlir qulağa, sözlər çox adidi bilməyənə ya da özünlə özləşdirməmisənsə, niyəsə tomun səsindəki o halı verə bilmək, yaşanmışlığa görədi yəgin

sevgili komplimenti

(baxma: öküzüm)
(baxma: masya) bunun bir də mas forması var ki deyilən qızlar pirinçeska mode on

bonus: (baxma: masi)

yazarların ən pis pərt olduğu an

universitet vaxtı psixoloji dispanserdə praktika zamanı binada gəzirik, xəstələrlə tanış olub, anamnez çıxarmağa, diaqnoz qoymağa çalışırıq və s. bu zaman qıraqda çox sakit oturduğunu gördüyüm bir qadına yaxınlaşıb "necəsiz? özünüzü yaxşı hiss edirsizmi?" kimi debilliklərə başlamışam, qadın da ele hey mənə gülür, ilk dəfənin təsiriylə ya nədisə qayıtdım ki, " hər şey yaxşı olacaq, inanın", arvad bu zamna mənə "başın gedibe, heçnə yaxşı olmuyasıdı, dur vızqırt burdan" deməyi və biraz ayağa qalxan fason olmağıyla ordan uzaqlaşmağıma səbəb olmuşdu, təbii ki çox utanmışdım, gijdiy elədiyimi anlayıb şokdan çıxmağa çalışırdım.
illər əvvəl florensiyanın tarqovısında. küçə satıcılarının satdığı şal, sumka və s.lara baxıram. o vaxtlar da təzə-təzə üz tapmışam, sədərəkdə zad nəyinsə qiymətini öldürmək müvəffəqiyətlərinə nail olannan sonra qazlı vaxtlarımdı, arvada yaxınlaşdım ki, hav maç hav maç? məlum oldu ki, 20 euro qiyməti var, başladım ay aşağı ver, bahadı nəmnə, dedi ok 18, deyirəm biraz da nolar falan, deyir ok, sən nə qədər verərsən? mənim ağzımdan hırıltıyla 8 sözünün çıxmağınnan etibarən arvad çöndü oldu drakaris ,bütün meydan boyunca " fak yuu" deyə çığırmağa başladı, hamı da mənə baxır. çox utanırdım, qulağlarıma o an gələn istini, təri hələ də unudammıram. onnan sora diskaunt? yox? allah bazar versin.

yeşil nasim

çox fərqli bir insandı.2 gündü təsirindən çıxa bilmirəm, bütün videolarına baxmışam, ama hələ də məzələnir ya ciddidi anlamıram və buna görə də ləzzət eləyir.bir tərəfdən də paradokslar içindədi deyəsən özü, həm qadın bədənini seksual obyekt kimi görünməyinnən narahat olduğunu ifadə eləyən videoları var, həm də siz də məni bağışdıyın, leopar lasina giyib dalını bizə çevirib ayağını qaldırır lap pis vidyolardaki kimi.bir tərəfdən vegandı, heyvan qətliamına qarşı biridi, özü demiş vigəən olma səbəbi sağlıq problemi deyil, yəni adam sırf heyvanlar üçün bunu edir, bunla belə ingilis dilindəki kanalında çox homofob bir video var.adətən vigən olmax və homofob olmamaq deyəcəm ( homoseksuallığı normal görmək ifadəsini işlətmək elə özü bir homofobluxdu deyib təkərə salım) parallel gedən şeylərdi. bəlkə də yeşil biznən məzələnir orda da, bunu bilmədik. geyim, makyaj tərziylə 70-80-90cı illərə sıxışmış qadın, yoxsa day indiki kimi choker taxıb 90s child dimir öznə ya da retro sumka taxıb old is gold mottosunu vurmur divarına.adam içində yaşayır, ruhu elədi həyqətən də 70ci illərdəki o bayağılıq hopub,leopar, zebra uzorlu idman geyimləriylə, milçəy öldürən eynəkləriylə yeşil sonuna qədər yaşadır o ruhu. bəlkə də iran azərbaycanlılarındaki tendensiya hələ də bu cürdü. normaldı ya da deyil, who cares? normal nədiki guya? kim qoyurdu normalın sərhədini? ehe.
yaxşı ki, var və insanı düşündürür, göstərir ki, bir videoya baxıb qutarandan sonra insan stereotiplərlə , ustanovkalarla ağzına qədər dolu bir varlıqdı.
həqiqəti yeşil nasimdə tapdım.

isveç

bəzi qızlarının deyəsən mal olduğu ölkə, ya da mənə eləsi denk gəlmişdi. gözəldilər o ayrı, mənim rastıma çıxan ucqar yerdəniydi deyəsən, balaca boylu və qəribə üzü varıydı. günlərin bir günü barselona hostellərinin birinin mədənyət gejələrinin birində isveçdən bir xanımla tanış ollam, o hardan olduğunu deyir mən artıx özümü çox da yormayıb "yəgin ki bilməyəcən,ama day diyim də, azərbayan" dediyimdə mənə qayıdıb "salam, necəsən?" deməyiylə allaah olmağıma səbəb. sonradan ortaya çıxdı ki, bunun ex bf-i azərbaycanlı imiş, hətta qazax obasından imiş və qaqaş bunu qazağa belə aparıb oradaki qohumlarıyla tanış eləyib, qız kənd adları filan çəkirdi.sonra qayıdıblar isveçə qaqaş əsgərriy adıynan gedib və qıza deyib ki," bizim ölkədə skayp zad işləmir, davay poka", qız mənnən hələ də azərbaycanda skaypın işləyib işləməməyini ciddi soruşurdu, sora da korrupsiyadan dəm vurmağa başlamışdı ki, deyəmmədim "az, fırradıbe səni, vikingsəney sən adam özünü bugünə qoyarmı "

spotify

jailbreak eləsək premium accountu ömürlük pulsuz işlətmək olarmı fikri düşüncələrə qərq edir insanı. illegal yollarla eşq yaşıyırıq. gördüyüm ən bomba playlistlərin , yutubda belə olmayan mahnıların, apple musicdən daha yaxşı səs keyfiyyətinə malik musiqi platforması.apple musicin istifadəsi çox daha sadə olsa da, spotifyin dizaynı, mahnı coverlarına baxdıqca doymaq olmur.nolar gəl uje bizə də, pulunu basıf almax istiyrəm səni, gə ma, bezdim gizli görüşlərdən.bu işin adın qoyaq day
(baxma: alajsan məni? )

the last shadow puppets

qeybət times. allah, alexlə miles sevgilidi deyəsən. bu yay festival livelarına baxanda bunu düşünməmək əldə deyil, kliplərdəki səmimiyyətləri* boşuna deyilmiş. məncə dəqiq məlumatdı, fan commentlərdə filan da çox yer alır çünki bu mövzu. an etibariylə məni "ay ana, ay ana dostum evlənir" qədər çox sevindirən hadisə, bir dənə qorxum, ayrılsalar qrupun aqibətinin nə olacağıdı.
son albomları tək aprel yox, bütün ayları gözəl qılan qrup.hansısa mahnıyı qeyd edib digərlərinə haqsızlıq edə bilmərəm, ama yenə də
(baxma: miracle aligner )
(baxma: dracula teeth )
(baxma: the dream synopsis)
(baxma: the pattern )
(baxma: used to be my girl )

joseph brodsky

leningradda doğulmuş nobel ədəbiyyat mükafatlı rus şair, sosial parazitizm hökmüylə sürgün edilib. ömrünü isə amerikada başa vurub.brodskiy həmişə ağlımda piter, nisgil, gənclik, ayrılıq, zəka,məktublar,ölüm,soyuq assosasiyalarıyla fırlanır.çox qəribə həyatı olan, pişikləri çox sevən adam, hətta telefon danışıqlarında sağollaşdıqdan sonra mau-mau deyirmiş. hələ də üzülərək bir gün onun esse və şeirlərini vərəqləyərək oxumağın mümkün olduğu günü gözləyirəm, bakıda tapmaq qeyri-mümkündü, tapanda isə çox baha idi. şəkillərinə baxanda belə qəribə bir hissə bürünür insan, qərib bir gülüş hopur içinə
не выходи из комнаты, не совершай ошибку
добрый день, моя юность.боже мой, до чего ты прекрасна