tom sawyer

tom soyer deyə oxunmalı idi.

bir yazımdan, şair demiş, spoiler vermək istəyirəm.

--spoiler--


mark tvenin 1894-cü il qeyd kitabçasında yazdığı kimi; əgər sən həmişə düzünü danışsan, heç vaxt nə dediyini xatırlamaq məcburiyyətində qalmazsan. doğrusu, mən əsl adı samuel klemens olan bu adamın – mark tvenin özünün də bu sözə əməl etdiyini düşünmürəm. tom soyerin macəralarını oxuduqca yazıçının özünün də qapıdan çıxdığını yox, hasardan tullandığını təsəvvür etmişəm. (tom soyerin macəraları əsəri mənə həmişə riyaziyyat müəllimimi xatırladır. o mənə tom soyer deyirdi, çünki mən məsələni qısa yolla yox, sırf maraq və macəra xətrinə daha uzun və dolaşıq yollardan həll etməyə çalışırdım)


--spoiler--

mohsen namjoo

mohsencim, canım kardeşim deyə xitab eləmək istədiyim musiqiçilərdəndir.
belə ki,
selincerin çovdarlıqda uçurumdan qoruyanını oxuyanlar bilir; holden kolfildin bəyəndiyi kitabların müəlliflərinə istədiyi vaxt zəng edib danışmaq haqda maraqlı monoloqu var o romanda. bu biraz sağlığında qiymət verin insanlara tematikasını ifadə edən monoloqdur, amma yenə də bunu demək istəyirəm; öz müasirlərimiz arasında elə yaradıcı insanlar var ki, həqiqətən də adam, yazıçıdırsa onun kitablarını oxuyanda, musiqiçidirsə mahnılarına qulaq asanda, rejissordursa filmlərini izlədikdə ona zəng eləyib doğma tonda həmin yaradıcı şəxslə söhbət etmək istəyir.

mohsen abiyə də ilk cümləmdə ifadə etdiyim kimi xitab etmək istəyərdim.