bulimiya

1. canavar aclığı da deyilir. nadir görülən xəstəliklərdəndir, müalicəsi yoxdur. həddən artıq iştahalılıq kimi göstəriciləri var.

2. heddinden artiq yemek yeme xesteliyi. buna baxmayarayaq bu insanlar kok olmurlar, eksine normal cekide olurlar. buna sebeb yemek yedikden sonra ozlerini qusturmalari veya laksativ dermanlardan istifade ederek yedikleri yemekden biran once qurtulmalaridi. klassik olaraq bu insanlarda tez tez qusdurmaga bagli ellerin usdunde qabar, dis enamelinin erozyonu ve elektrolit balansinin pozulmasi gorulur. adeten yeniyetme qizlarda gorulen psixyatrik xestelikdir.

3. sahib olduğum iyrənc xəstəlik.
uşaq vaxtı çox kilolu olduğumdan həmişə zarafatlara məruz qalırdım, artıq bu zarafatlar iyrəncleşib qəlbimi qırırdı. daha sonra internetlə tanışdım təbii ki. arıq, cazibədar qızlar çox gözəl görünürdüler mənə. ve bir yandan da her gün yemək yeməyə utanırdım sinifdə ki, təzyiqlərə məruz qalacağam. yemək yeyəndə vicdan əzabı çəkirdim ki, nə gözəl arıq qızlar var, heç kəs onları ələ salmır. əslində çox da yemirdim, qaraciyərimdə, bağırsaqlarımda problem var idi ve yeməkləri yaxşı həzm edə bilmirdim. bu da çox kökelməyimə səbəb olurdu. sonra sağaldım, normallaşdı orqanzmim bir az ve artıq kilolardan qurtulmaq istəyirdim. 3 4 ay diyet ve idmanla 5-10 kq arıqlaya bilmişdim, lakin hələ 20 kq da atmalı idim. və səbrsiz idim. insanların məni bəyənməsini, ilişməməyini istəyirdim. və bu andıra qalmış xəstəliyin caynağına da xəbərsiz düşdüm. yemək yeyəndə vicdan əzabı çəkir, özümü qusdururdum. nəticəsi oldu mu? bəli, o 20 kq nı da atdım. insanlar mənə ' nə qəşəng arıqlamısan, oyda!iradənə heyranam!' deyirdilər.
lakin mən dünyanın ən iradəsiz insanına çevrilmişəm. kilom mənim üçün hər şeydən önəmlidi. istədiyimi yeyib, 2 dəqiqə sonra artıq onları unitasa boşaltmış oluram. bir oturuşa nə qədər yemək yeyirəm, tanışlarım da 'bəxtəvər, yeyib kökəlmir' deyib qibte edirr. amma bütün mədəmin, bağırsağımın funksiyası pozulub. artıq mədəmdə 1 saat belə bir tikə saxlaya bilmirəm, narahat oluram. 1 tikə də yesəm hər yerimin kökəldiyi hissinə qapılıram, özümü tualetə atıram.
etməyin, insanların kilolarına ilişməyin, nəzakətli bir dillə, sağlam yolla arıqlamağa təşviq edin. ağladacaq sözlər işlətməyin. özləri istəsələr zatən arıqlayacaqlar. və tez arıqlamaq istəyən şəxslər də, nebadə bu işə başlayasız, qurtulmaq imkansıza yaxın bir şeydi. artıq 3 ildir ki, hər gün təkrar edirəm.
1 həftə, 2 həftə dözsəm də, yenə başa sarır hər şey. hər səhər dururam, daha bu gün etməyəcəm deyib yenə krize girib yeyib özümü tualetdə tapıram. etmiyin. eləmiyin. ətrafınızda bulimia olduğunu anlasanız, son vol dəstək verin ki, qurtulsun, zira mənim dəstəkçim yoxdur və evdəkilərin "cəhənnəmə, öl qal e!" sözlerinə məruz qalıram. bir az kamu spotu kimi oldu, amma nəysə. sadəcə məlumatlandırım dedim.

hə, bir də, ətrafınızdaki bulimiaları aşkar etmək üçün bir iki göstərici deyirəm:
-əsasen sağ əldə, orta barmaq hizasında yaralar, əlin üstündə olan yaralar
-yeyəndən sonra masadan qaçmaq, tualetə üz tutmaq
-həddindən artıq yeməyi rahat şekilde yemək

bulimiya

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!